IBPP3/443-991/10/PK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2010 r. (data wpływu 20 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 marca 2011 r. (data wpływu 24 marca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wynagrodzenia otrzymanego na poczet realizacji usługi - jest prawidłowe.

W dniu 20 grudnia 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług zakresie opodatkowania czynności wynagrodzenia otrzymanego na poczet realizacji usługi. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 marca 2011 r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 marca 2011 r. znak: IBPP3/443-991/10/PK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 9 listopada 2010 zawarł ze spółką z Japonii (dalej "Kontrahent") umowę na prowadzenie prac rozwojowych (dalej "Projekt"), zmierzających do wytworzenia dla Kontrahenta prototypu tomografu optycznego (dalej "Produkt"), składającego się zarówno z oprogramowania (dalej "Oprogramowanie") jak i komponentów materialnych.

W ramach realizacji Projektu Podatnik zobowiązał się do prowadzenia prac rozwojowych, których efektem ma być wytworzenie dla Kontrahenta prototypów Produktu, niezbędnego Oprogramowania, komponentów materialnych Produktu, rozwoju technologii wykorzystanej w Produkcie (dalej "Technologia Produktu"), dokumentacji, planów/rysunków technicznych (dalej łącznie "Prace"). Prace zostaną przekazane do Kontrahenta w Japonii.

Kontrahent, na swój koszt, może przysłać swoich pracowników, którzy będą obserwować realizację Projektu, oceniać realizację stopnia zaawansowania Projektu, oraz wspierać Podatnika w realizacji Projektu.

Podatnik zobowiązał się do dostarczenia w ramach Umowy dokumentacji, Oprogramowania oraz prototypów Produktów szczegółowych wyspecyfikowanych w załączniku B do Umowy w trzech etapach.

Zgodnie z załącznikiem B do Umowy w następstwie realizacji Projektu Podatnik zobowiązał się do przekazania do Kontrahenta w ramach etapu I do końca listopada 2010 r.:

* plany/rysunki techniczne Produktu z opisem Produktu,

* dokumentację techniczną i dane dotyczące pierwszych prototypów Produktu.

* W ramach tego etapu Podatnik przekaże Kontrahentowi do końca grudnia 2010 r.:

* pierwsze projekty Oprogramowania dla pierwszych prototypów Produktu bez kodów źródłowych,

* dwa pierwsze prototypy Produktu,

W ramach II etapu Podatnik przekaże Kontrahentowi do końca stycznia 2011 r. sześć pierwszych prototypów Produktu. W ramach tego etapu Podatnik przekaże Kontrahentowi do końca lutego 2011 r.,

* finalną dokumentację techniczną i dane dotyczące pierwszych prototypów Produktu,

* raport z oceny funkcjonowania pierwszych prototypów Produktu,

* zmodyfikowane plany/rysunki techniczne do pierwszych planów/rysunków technicznych Produktu z opisem Produktu,

* zmodyfikowane pierwsze prototypy Oprogramowania dla pierwszych prototypów Produktu w formacie kodu źródłowego,

* zmodyfikowane części dla pierwszych pięciu prototypów Produktu - na żądanie Kontrahenta.

W ramach tego etapu Podatnik przekaże Kontrahentowi do końca marca 2011 r.:

* finalny prototyp planów/rysunków technicznych Produktu z opisem Produktu,

* pierwszą dokumentację techniczną i dane dotyczące finalnych prototypów Produktu,

W ramach III etapu Podatnik przekaże Kontrahentowi do końca czerwca 2011 r.:

* drugie prototypy Oprogramowania dla finalnego prototypu Produktu bez kodu źródłowego,

* dziesięć finalnych prototypów Produktu,

W ramach tego etapu Podatnik przekaże Kontrahentowi do końca września 2011 r.:

* finalną dokumentację techniczną i dane dotyczące finalnych prototypów Produktu,

* raport z oceny funkcjonowania końcowych prototypów Produktu,

* zmodyfikowane drugie prototypy Oprogramowania dla finalnych prototypów w formacie kodu źródłowego.

W związku z realizacją Projektu Podatnik przekaże Kontrahentowi również wszelkie prawa autorskie, własności intelektualnej do Produktów, Oprogramowania, planów i rysunków technicznych, Technologii Produktu.

Kontrahent będzie miał prawo do dalszego rozwoju Produktu, Oprogramowania, komponentów materialnych Produktu, oraz Technologii Produktu, niezależnie od Podatnika, jego zgody czy obowiązku poinformowania Podatnika o takich działaniach.

Zgodnie z Umową Podatnik będzie wystawiał oddzielne faktury za realizację każdego etapu Projektu. Wynagrodzenie będzie zależne od realizacji poszczególnych etapów.

Z tytułu realizacji Projektu Podatnikowi przysługuje wynagrodzenie należne w następujący sposób:

* pierwsza część wynagrodzenia za czynności wykonane w ramach etapu I - będzie płatna do 20 grudnia 2010 r.

* druga część wynagrodzenia za czynności wykonane w ramach etapu II - będzie płatna do 31 marca 2011 r.

* trzecia część wynagrodzenia za czynności wykonane w ramach etapu III - będzie płatna w terminie 30 dni od odebrania przez Kontrahenta wszystkich Prac dostarczonych przez Podatnika zgodnie z załącznikiem B do Umowy.

Wynagrodzenie otrzymane za realizację Projektu obejmuje również wynagrodzenie za przekazanie wszelkich praw autorskich, własności intelektualnej do Produktów, Oprogramowania, planów i rysunków technicznych, technologii Produktu.

Projekt zostanie uznany przez Kontrahenta za wykonany z chwilą poinformowania Podatnika o odbiorze wszelkich Prac, wykonanych przez Podatnika na podstawie Umowy.

Większą część ceny transakcji opisanej powyżej stanowi element usługowy. W ramach prac nad wytworzeniem Prototypów może zostać użyta większa ilość materiałów "testowych", stanowiących element kosztotwórczy. Koszty te prawdopodobnie będą wyższe niż koszty produkcji pojedynczego egzemplarza Prototypu. Nie jest znany obecnie faktyczny koszt materiałów, które będą testowane w celu wytworzenia Prototypów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie otrzymane za czynności wykonane w ramach poszczególnych etapów przed ukończeniem danego etapu będzie stanowiło wynagrodzenie otrzymane na poczet realizacji usług wykonywanych w ramach Projektu.

Zdaniem Wnioskodawcy wynagrodzenie otrzymane za czynności wykonane w ramach poszczególnych etapów przed ukończeniem danego etapu będzie stanowiło wynagrodzenie na poczet realizacji usług wykonywanych w ramach Projektu.

Stosownie do art. 5 ust. 1 Ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W świetle art. 7 ust. 1 Ustawy VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w świetle art. 8 ust. 1 Ustawy VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy VAT.

W przypadku czynności podlegających opodatkowaniu VAT, stosownie do art. 29 ust. 1 Ustawy VAT podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Natomiast w świetle art. 29 ust. 2 Ustawy VAT w przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku.

W ocenie Podatnika, Projekt stanowi usługę złożoną, składającą się z różnych elementów. W ramach elementów tej usługi można wyodrębnić prace rozwojowe oraz efekty tych prac, w postaci prototypów Produktu, Oprogramowania, komponentów materialnych Produktu, Technologii Produktu, dokumentacji, planów/rysunków technicznych oraz praw własności lub praw własności intelektualnej do powyższych Prac.

Projekt należy traktować jako usługę kompleksową, która powinna być opodatkowywane przez pryzmat usługi, która nadaje kompleksowi usług, które są świadczone przez Podatnika charakter zasadniczy. Dostawa prototypów oraz komponentów materialnych mają charakter uboczny. Na taką kwalifikację ww. Prac wskazują również interpretacje organów podatkowych (por. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 17 lutego 2009 r., nr ELPP2/443-1089/08-2/AD; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 20 maja 2008 r., nr IPPP1/443-804/08-3/JB) oraz wyroki sądów administracyjnych (por. wyrok NSA z 20 listopada 2008 r., sygn. akt I FSK 1512/07).

W praktyce obrotu gospodarczego często zdarzają się przypadki, gdy podatnicy oferują różnorodne świadczenia, czasami połączone również z dokonaniem dostawy towarów. Dotychczas opodatkowanie takich świadczeń złożonych nie zostało precyzyjnie uregulowane przez Ustawodawcę ani w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 347 z 11 grudnia 2006, dalej "Dyrektywa 2006/112/WE"), ani w polskiej Ustawie VAT. W zasadach metodycznych PKWiU 1997 określono sposób zaliczania towarów i usług do poszczególnych grupowań. W pkt 7.6.8 b PKWiU 1997, które obowiązuje do 31 grudnia 2010 r. wskazano sposób ustalenia właściwego grupowania PKWiU w przypadku, gdy usługę, na podstawie przeprowadzonej analizy, można zaliczyć do dwóch lub kilku grupowań. W takiej sytuacji należy przyjąć, iż usługa złożona, składająca się z kombinacji różnych czynności, której nie można zaklasyfikować zgodnie z ww. zasadą interpretacyjną, powinna być zaklasyfikowana tak, jak gdyby składała się z usługi, która nadaje całości zasadniczy charakter.

Dodatkowo pojęcie usługi kompleksowej wprowadzone zostało do doktryny i praktyki wyrokiem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (orzeczenie z dnia z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Commisioners of Customs and Excise przeciwko Card Protection Plan Ltd). W orzeczeniu tym ETS wskazał, że każde świadczenie dla celów opodatkowania VAT należy traktować jako odrębne i niezależne. Jednak gdy kilka świadczeń obejmuje jedną usługę, nie można dzielić jej sztucznie dla celów podatkowych. Równocześnie ETS wyodrębnił usługę zasadniczą i pomocniczą. Za tą ostatnią należy uznać taką usługę lub dostawę, która nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. W skład świadczenia złożonego wchodzić może nie tylko świadczenie usług, lecz również dostawa towarów.

Należy wskazać, że na usługę złożoną składa się kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. (...) Zatem pojedyncza usługa jest traktowana jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez usługi pomocniczej usługi głównej. (...) (por. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 12 listopada 2008 r., sygn. IPPP1-443-1531/08-4/AK).

Ponadto, w przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla kontrahenta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług (por. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 17 lutego 2009 r., sygn. ILPP2/443-1089/08-2/AD). Dzielenie wykonywanej kompleksowej usługi na dwie odrębne usługi jest niezgodne z powszechnie przyjętą praktyką gospodarczą, orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości oraz orzecznictwem Sądu Najwyższego (por. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 listopada 2008 r., sygn. IPPP2/443-1457/08-2/Asi; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 20 maja 2008 r., sygn. IPPP1/443-804/08-3/JB).

Stanowisko Podatnika znajduje również oparcie w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości "Z art. 2 pkt 1 Szóstej dyrektywy wynika, iż każda transakcja powinna być zwykle uznawana za odrębną i nienależną, a po drugie, że transakcja złożona z jednego świadczenia w aspekcie gospodarczym nie powinna być sztucznie rozdzielana, by nie pogarszać funkcjonalności systemu podatku VAT, należy w pierwszej kolejności poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej transakcji celem określenia, czy podatnik dostarczą konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy jednolite świadczenie" (pot. ETS w wyrokach z 27 października 2005 r. (C-41/04), z 29 marca 2007 r. (C-111/05) i z 21 marca 2007 r. (C-453/05)).

Reasumując, celem Projektu jest realizacja usług rozwojowych a nie produkcja towarów czy wytworzenie praw majątkowych. Wytworzone Prace stanowią jedynie końcowy efekt Prac, uboczny w stosunku do głównego celu Projektu i nie wpływają na kwalifikację Projektu jako realizacji usług, w szczególności brak podstaw do odrębnego traktowania dostarczonych prototypów Produktu, Oprogramowania, komponentów materialnych Produktu, Technologii Produktu, dokumentacji, planów/rysunków technicznych oraz praw własności lub prawa własności intelektualnej do powyższych Prac.

W konsekwencji Prace wykonane w następstwie realizacji Projektu stanowią usługę dla celów opodatkowania podatkiem VAT, bez względu na to czy w ramach realizacji Projektu Podatnik przekaże prototypy Produktu, niezbędne Oprogramowanie, komponenty materialne Produktu, Technologię Produktu, dokumentację, plany/rysunki techniczne oraz prawa własności lub prawa własności intelektualnej do powyższych Prac. Natomiast przekazanie prototypów Produktu oraz części materialnych Produktu Kontrahentowi w następstwie realizacji Projektu nie będzie stanowić dostawy towaru, podlegającej odrębnemu opodatkowaniu podatkiem VAT ani eksportu towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 Ustawy VAT.

W następstwie kwalifikacji Projektu jako usługi również wynagrodzenie otrzymane za czynności wykonane w ramach poszczególnych etapów przed ukończeniem danego etapu w świetle art. 29 ust. 2 Ustawy VAT będzie stanowiło zaliczkę na poczet realizacji usług wykonywanych w ramach Projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, uznać należy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy.

Jednakże w obrocie gospodarczym niejednokrotnie mamy do czynienia z transakcjami które nie sposób jednoznacznie zakwalifikować jako dostawę towaru czyli przeniesienia władztwa ekonomicznego nad rzeczą lub też jako usługę czy każde inne świadczeni które nie stanowi dostawy towarów. Albowiem tak jak w niniejszym przypadku transakcja zawiera w sobie się zarówno elementy dostawy towarów jak i świadczenia usług.

Jak słusznie zauważył Wnioskodawca Sposób opodatkowania takich transakcji nie został uregulowany przepisami ustawy jednakże w tej materii niejednokrotnie wypowiadał się Europejski Trybunał Sprawiedliwości. Często, zarówno w orzecznictwie jak i doktrynie, a także i przez Wnioskodawcę, przywoływana jest sprawa C-349/96 gdzie Trybunał uznał, że "w celu ustalenia, czy świadczenie usług obejmujące kilka części składowych należy traktować jako jedno świadczenie czy też jako dwa lub więcej świadczeń wycenianych odrębnie, należy zważyć dwie podstawowe zasady rządzące VAT. Po pierwsze, treść art. 2 (1) VI Dyrektywy, zgodnie z którym każde świadczenie usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne. Po drugie, fakt, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinno być sztucznie dzielone, co mogłoby doprowadzić do nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu VAT. Zdaniem ETS pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej".

Warto tutaj również przywołać orzeczenie w sprawie C 41/04 gdzie ETS zauważył, że "jeżeli dwa lub więcej świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej".

W kontekście przedmiotowej sprawy konieczne jest wyodrębnienie elementu zasadniczego przedmiotowej transakcji, a tym samym rozstrzygnięcie czy mamy do czynienia z dostawą towarów czy też świadczeniem usług. Należy wskazać, iż o kwalifikacji danej czynności jako dostawy towarów, bądź świadczenie usług rozstrzyga każdorazowo zindywidualizowany stan faktyczny. O przedmiocie świadczenia przesądzać będzie zakres oraz specyfika wykonywanych czynności oraz treść umów zawartych każdorazowo przez podatnika i jego kontrahenta.

W wyroku w sprawie Aktiebolaget (C-111/05), ETS wskazał, że "w celu określenia, czy jedna transakcja złożona, taka jak będąca przedmiotem postępowania przed sądem krajowym, powinna zostać zakwalifikowana jako dostawa towarów, czy jako świadczenie usług, należy zidentyfikować jej elementy dominujące". Ponadto ETS zauważył, iż "z orzecznictwa Trybunału wynika, że w przypadku jednej, złożonej transakcji dane świadczenie musi być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi dla klientów celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego."

Ostatecznie w przywołanym wyroku w celu określenia elementu dominującego ETS odwołał się do kosztów poszczególnych elementów składających się na transakcję (ułożenie kabla oraz jego dostarczenie) i mając na uwadze, iż element dostawy stanowi większą część kosztów transakcji uznał ją za dostawę.

Jak wynika z wniosku większą część ceny transakcji stanowi element usługowy.

Kierując się wnioskami płynącymi z orzeczenia ETS w sprawie C-111/05 należy stwierdzić, że w sytuacji gdy dominujący element transakcji stanowi element usługowy ze względu na jego wartość w ogólnej wartości produktu jakim jest Prototyp cała transakcja winna być zakwalifikowana jako usługa.

W konsekwencji również zapłata za przedmiotową transakcję będzie zapłatą za usługę.

Stosownie do art. 29 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze.

W sytuacji zatem gdy przed wykonaniem całej usługi przewidzianej w umowie między stronami Wnioskodawca otrzymuje część zapłaty to zaliczka ta stanowi podstawę podatkowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe

Nadmienia się, iż w zakresie klasyfikacji świadczenia oraz w zakresie opodatkowania przekazania produktu kontrahentowi wydano odrębne interpretacje.

Odnosząc się do powoływanych we wniosku orzeczeń sądowych oraz interpretacji stwierdzić należy, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.