IBPP3/443-986/11/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2011 r. (data wpływu 9 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 sierpnia 2011 r. (data wpływu 26 sierpnia 2011 r.) oraz pismem z dnia 1 września (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży: działki gruntowej należącej do majątku osobistego Wnioskodawcy przeznaczonej na cele budowlane oraz działki związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej-jest prawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży: działki gruntowej należącej do majątku osobistego Wnioskodawcy przeznaczonej na cele budowlane oraz działki związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 sierpnia 2011 r.), (data wpływu 26 sierpnia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 8 sierpnia 2011 r.), znak: IBPP3/443-657/11/PH oraz pismem z dnia 1 września 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Od 2007 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami (między innymi). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się głównie sprzedażą nieruchomości we własnym imieniu. Majątek osobisty Wnioskodawcy niezwiązany z prowadzoną działalnością stanowią nieruchomości (lub udziały w nieruchomościach) nabyte w większości w roku 1998 lub wcześniej. Nieruchomości te nigdy nie zostały włączone do działalności gospodarczej, nie były także w żaden sposób wykorzystywane w związku z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca posiada także inną działkę gruntową nabytą w roku 1998 także stanowiącą jego majątek osobisty, która nie była włączona do działalności gospodarczej ani też w jakikolwiek sposób w związku z działalnością wykorzystana. Wnioskodawca zamierza nabyć działkę sąsiednią do tej działki i w wykonaniu jednej umowy obie działki sprzedać jednemu nabywcy (jedną w wykonaniu działalności gospodarczej, drugą jako sprzedaż majątku osobistego).

Działka opisana w zdarzeniu nr 2 na dzień dzisiejszy nie była wykorzystywana w żaden sposób. Biorąc jednak pod uwagę, że zdarzenie przyszłe 2 może wystąpić w dalszej przyszłości należy założyć, że działka opisana w zdarzeniu 2 przed jej sprzedażą będzie wynajmowana pod billboard reklamowy. Będzie to najem prywatny (bez związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą). Przyczyną sprzedaży ww. działek są potrzeby finansowe Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza zainwestować środki ze sprzedaży działek w spółki, których jest udziałowcem. Działalność ww. spółek to wydawnictwo oraz księgarnia, (obie spółki są spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością). Żadna z wyżej wymienionych działek nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Środki uzyskane ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na działalność wydawniczą oraz na potrzeby osobiste Wnioskodawcy. Działki opisane w zdarzeniu 2 na dzień dzisiejszy nie podlegają pod żaden Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego. W Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Krakowa ww. działki położone są w obszarze oznaczonym symbolem M² (mieszkaniowy o intensywności zabudowy (netto) 0,85 - 1,2). Od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży działek ze swojego majątku osobistego. Wcześniej dokonując sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca nie naliczał podatku VAT. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć czy poza opisanym we wniosku zdarzeniem i będzie sprzedawać działki z własnego majątku osobistego. Będzie to uzależnione od bieżących potrzeb Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nabywał działki opisane we wniosku z zamiarem wykorzystania ich w przyszłości na cele mieszkaniowe własne lub swoich dzieci (Wnioskodawca jest ojcem trójki dzieci). Duże znaczenie przy nabywaniu ww. działek miało także przekonanie Wnioskodawcy, iż ulokowanie swoich oszczędności w nieruchomościach jest bezpieczniejszym sposobem oszczędzania niż lokowanie środków na rachunku bankowym. Kilka lat wcześniej na skutek dużej inflacji lokując oszczędności "w gotówce" można było stracić większość posiadanych aktywów. Reasumując bezpośrednim powodem zakupu działek była potencjalna możliwość wykorzystania ich na cele mieszkaniowe, a w razie niemożności zrealizowania tych celów miały stanowić bezpieczną lokatę zgromadzonych oszczędności. Miały być rezerwą na tzw. "czarną godzinę".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedając jedną umową dwie działki:

* jedną stanowiącą majątek osobisty (nie związaną z działalnością gospodarczą),

* i drugą w wykonaniu działalności gospodarczej

opodatkowaniu podlega cała sprzedaż czy tylko w części związanej z działalnością gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca uważa, że należy opodatkować całą transakcję ponieważ w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą dla dostawy terenów budowlanych zrezygnowano ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...), podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 i 2 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że od 2007 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie obrotu nieruchomościami (między innymi). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się głównie sprzedażą nieruchomości we własnym imieniu. Majątek osobisty Wnioskodawcy niezwiązany z prowadzoną działalnością stanowią nieruchomości (lub udziały w nieruchomościach) nabyte w większości w roku 1998 lub wcześniej. Nieruchomości te nigdy nie zostały włączone do działalności gospodarczej, nie były także w żaden sposób wykorzystywane w związku z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca zamierza nabyć działkę sąsiednią do działki stanowiącej jego majątek osobisty a następnie w wykonaniu jednej umowy sprzedać obie działki jednemu nabywcy.

Działka opisana w zdarzeniu nr 2 na dzień dzisiejszy nie była wykorzystywana w żaden sposób. Biorąc jednak pod uwagę, że zdarzenie przyszłe 2 może wystąpić w dalszej przyszłości należy założyć, że działka opisana w zdarzeniu 2 przed jej sprzedażą będzie wynajmowana pod billboard reklamowy. Będzie to najem prywatny (bez związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą). Przyczyną sprzedaży ww. działek są potrzeby finansowe Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza zainwestować środki ze sprzedaży działek w spółki, których jest udziałowcem. Działalność ww. spółek to wydawnictwo oraz księgarnia, (obie spółki są spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością). Żadna z wyżej wymienionych działek nie była przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub umów o podobnym charakterze. Środki uzyskane ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na działalność wydawniczą oraz na potrzeby osobiste Wnioskodawcy. Działki opisane w zdarzeniu 2 na dzień dzisiejszy nie podlegają pod żaden Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego. W Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Krakowa ww. działki położone są w obszarze oznaczonym symbolem M² (mieszkaniowy o intensywności zabudowy (netto) 0,85 - 1,2). Od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami Wnioskodawca nie dokonywał sprzedaży działek ze swojego majątku osobistego. Wcześniej dokonując sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca nie naliczał podatku VAT. Na dzień dzisiejszy Wnioskodawca nie jest w stanie przewidzieć czy poza opisanym we wniosku zdarzeniem będzie sprzedawać działki z własnego majątku osobistego. Będzie to uzależnione od bieżących potrzeb Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nabywał działki opisane we wniosku z zamiarem wykorzystania ich w przyszłości na cele mieszkaniowe własne lub swoich dzieci (Wnioskodawca jest ojcem trójki dzieci). Duże znaczenie przy nabywaniu ww. działek miało także przekonanie Wnioskodawcy, iż ulokowanie swoich oszczędności w nieruchomościach jest bezpieczniejszym sposobem oszczędzania niż lokowanie środków na rachunku bankowym. Kilka lat wcześniej na skutek dużej inflacji lokując oszczędności "w gotówce" można było stracić większość posiadanych aktywów. Reasumując bezpośrednim powodem zakupu działek była potencjalna możliwość wykorzystania ich na cele mieszkaniowe, a w razie niemożności zrealizowania tych celów miały stanowić bezpieczną lokatę zgromadzonych oszczędności. Miały być rezerwą na tzw. "czarną godzinę".

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, iż majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Natomiast za podatnika, zgodnie z orzecznictwem TSUE, należy uznać również osobę, która zadeklarowała prowadzenie działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, a nawet jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta (wyrok Trybunału w sprawie 268/83, podobnie w sprawie C-110/94, C-97/90 czy też C-400/98).

Jak już wyżej zauważono, dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy VAT nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest, zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży. Za podatnika należy bowiem uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza się nie rozpoczęła. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości gruntowej dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie należy mieć na uwadze, że Wnioskodawca już wcześniej przed rozpoczęciem działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami dokonywał sprzedaży działek. Natomiast działki, które obecnie zamierza sprzedać stanowiły lokatę kapitału, również środki ze sprzedaży działek (tej stanowiącej majątek osobisty oraz dokupionej w ramach działalności gospodarczej) zostaną zainwestowane w udziały w spółkach.

Należy zatem stwierdzić, iż Wnioskodawca nabywając działkę sąsiednią do tej, która należy do jego majątku osobistego, a następnie sprzedając obie działki w wykonaniu jednej umowy jednemu nabywcy wyczerpał wszystkie znamiona definicji działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, a w konsekwencji działa jako podatnik VAT. Jak zauważono powyżej, uznanie danej działalności za wykonywaną w charakterze podatnika VAT nie jest uwarunkowane dotychczasowym zakresem działalności podmiotu czy zakresem zgłoszonej działalności we właściwych urzędach lecz od faktycznego wykonania ww. czynności potwierdzonymi obiektywnymi dowodami jakimi w tym przypadku jest umowa sprzedaży.

Reasumując należy stwierdzić, iż sprzedaż działek gruntowych, w tym jednej należącej do majątku osobistego Wnioskodawcy oraz drugiej w wykonaniu działalności gospodarczej, przeznaczonych na cele budowlane, dokonywana jest w ramach działalności gospodarczej przez podatnika VAT i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informuje się, iż ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zdarzenia przyszłego nr 1 została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.