IBPP3/443-919/09/ŁW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2009 r. (data wpływu 30 listopada 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 lutego 2010 r. (data wpływu 23 lutego 2010 r.) oraz pismem z dnia 1 marca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia przez Spółkę prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej budynkiem o charakterze mieszkaniowym oraz prawa własności tegoż budynku-jest prawidłowe.

W dniu 30 listopada 2009 r., uzupełniony pismem z dnia 22 lutego 2010 r. (data wpływu 23 lutego 2010 r.) oraz pismem z dnia 1 marca 2010 r. (data wpływu), do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia przez Spółkę prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej budynkiem o charakterze mieszkaniowym oraz prawa własności tegoż budynku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (Wnioskodawca) zamierza nabyć część udziałów własnych w celu ich umorzenia. W związku z tym, że Spółka nie dysponuje wystarczającą kwotą środków pieniężnych, tytułem wynagrodzenia za umorzenie udziałów Spółka za zgodą wierzycieli (wspólników) spełni inne świadczenie i zamiast wypłaty należnego wynagrodzenia przeniesie na dwóch swoich wspólników prawo wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej budynkiem o charakterze mieszkalnym (datio in solutum). Świadczenie w ramach ratio in solutum otrzyma jedynie dwóch spośród trzech wspólników Spółki, przy czym każdy z nich uzyska równy udział w prawie wieczystego użytkowania nieruchomości oraz własności posadowionego na niej budynku. Nieruchomość, która ma być przedmiotem datio in solutum zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego położona jest na obszarze przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową. Powierzchnia budynku posadowionego na nieruchomości przekracza 300 m2. Przedmiotowa dostawa nieruchomości będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym zbycie przez Spółkę na rzecz jej wspólników prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej budynkiem o charakterze mieszkaniowym oraz prawa własności tegoż budynku będzie podlegało opodatkowaniu stawką 7%.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) (dalej: VATU), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 VATU, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy, stosownie do art. 2 pkt 6 VATU, rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 2 pkt 12 VATU przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Zgodnie z art. 41 ust. 12 VATU stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a VATU przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

Stosownie do art. 41 ust. 12c VATU, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Zgodnie z § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 VATU, obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 VATU, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 - w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c VATU.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika, iż stawka podatku od towarów i usług w wysokości 7% ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 VATU, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W konsekwencji, skoro w opisanym stanie faktycznym dostawa budynku jest opodatkowana 7% stawką VAT, grunt pod nim winien być opodatkowany według tej samej stawki.

Reasumując, w opisanym stanie faktycznym Spółka przenosząc prawo wieczystego użytkowania gruntu i własność wzniesionego na nim budynku na rzecz swoich wspólników dokona odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 VATU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa. Jednakże gdy przedmiot świadczenia ma wady, dłużnik obowiązany jest do rękojmi według przepisów o rękojmi przy sprzedaży.

Spółka (Wnioskodawca) zamierza nabyć część udziałów własnych w celu ich umorzenia. W związku z tym, że Spółka nie dysponuje wystarczającą kwotą środków pieniężnych, tytułem wynagrodzenia za nabycie udziałów Spółka za zgodą wierzycieli (wspólników) przeniesie na dwóch swoich wspólników prawo wieczystego użytkowania nieruchomości zabudowanej budynkiem o charakterze mieszkalnym (datio in solutum).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się - w myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 6 ww. ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca przeniesie prawo użytkowania wieczystego gruntu oraz prawo własności budynku posadowionego na tym gruncie jako wynagrodzenie należne wspólnikom za nabycie części własnych udziałów w celu ich umorzenia. Dostawa nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ww. ustawy. Jak oświadczył Wnioskodawca, przedmiotowa dostawa nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy.

Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W przepisie tym mowa jest o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów.

Ponadto warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonana była przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem VAT.

Odnosząc powyżej przedstawiony stan prawny do zdarzenia przyszłego w ocenie tut. organu należy przyjąć, że mamy tutaj do czynienia z transakcją, w której Wnioskodawca zamierza dokonać dostawy prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z posadowionym na tym gruncie budynkiem w zamian za nabycie własnych udziałów. Zapłata za zbycie przez wspólników udziałów będzie mieć charakter rzeczowy, w postaci przeniesienia na nich prawa własności budynku oraz zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu na którym posadowiony jest budynek. Uznać zatem należy, że w świetle art. 7 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 5 ust. 1 cyt. ustawy przedmiotowa transakcja stanowi odpłatną dostawę towaru. Wnioskodawca działając w charakterze podatnika VAT dokonuje czynności ujętej w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tj. dokonuje przeniesienia prawa własności budynków na Wspólników w zamian za udziały, które to następnie mają być umorzone.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług dla dostawy towarów, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże ustawa przewiduje stawkę 7% o której mowa w art. 42 ust. 2 ww. ustawy dla dostawy obiektów budownictwa mieszkaniowego objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ww. ustawy stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Stosownie do art. 41 ust. 12a cyt. ustawy przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W myśl art. 41 ust. 12b i ust. 12c ustawy o VAT do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zgodnie § 37 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799) w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 - zakresie, w jakim wymienione obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że dostawa dotyczy budynku mieszkalnego i dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem w świetle cyt. wyżej przepisów dostawa ta będzie podlegała opodatkowaniu 7% stawką podatku VAT.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu jak również prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowiony jest budynek mieszkalny będący przedmiotem wniosku rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębniania się wartości gruntu. Oznacza to, że dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, bądź też opodatkowana jest 22% lub 7% stawką podatku VAT, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu lub prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowione są budynki.

W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, iż skoro dostawa budynku mieszkalnego dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia podlega opodatkowaniu 7% stawką podatku VAT (nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy), to również na mocy art. 29 ust. 5 ww. ustawy 7% stawkę podatku VAT opodatkowane jest zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu na którym ww. budynek jest posadowiony

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejszą interpretację wydano uwzględniając oświadczenie Wnioskodawcy, iż przedmiotowa dostawa nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.