IBPP3/443-906/10/PK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-906/10/PK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2010 r. (data wpływu 25 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 18 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług w zakresie profilaktyki i promocji zdrowia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania usług w zakresie profilaktyki i promocji zdrowia. Ww. wniosek został uzupełniony pismem które wpłynęło do tut. organu 18 lutego 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zajmuje się organizacją usług z zakresu profilaktyki i promocji zdrowia (konferencje, wykłady, warsztaty) zgodnie z:

* Ustawą z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

* Ustawą z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

* Ustawą z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych

Usługi prowadzone są przez absolwentów studiów wyższych psychologicznych i mają charakter profilaktyczny. Psychologowie którzy prowadzą szkolenia są przez firmę zatrudnieni na podstawie umów o pracę, umów cywilno prawnych oraz na rachunek (jeżeli prowadzą własną działalność i nie ma możliwości zatrudnić ich, na umowę zlecenie/dzieło).

Odbiorcami usług są dzieci, młodzież szkolna oraz grono pedagogiczne. Szkolenia przeprowadzane, są również dla urzędników państwowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługa oferowana przez firmę Wnioskodawcy będzie podlegać zwolnieniu z VAT z dniem 1 stycznia 2011.

Zdaniem Wnioskodawcy, z dniem 1 stycznia 2011, usługa przez niego oferowana będzie podlegała zwolnieniu z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 i pkt 19 litera d, ze względu na jej charakter - profilaktyki i promocji zdrowia, oraz wykonania usługi przez dyplomowanych psychologów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ww. ustawy stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23 % z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku usług w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane przez zakłady opieki zdrowotnej (art. 43 ust. 1 pkt 18) oraz usług w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone przez psychologów (art. 43 ust. 1 pkt 19 lit. d).

Trzeba tutaj zauważyć, że pierwsze z wymienionych zwolnień odnosi się do usług świadczonych przez zakłady opieki zdrowotnej. Natomiast z wniosku nie wynika aby Wnioskodawca miał taki status tym samym przedmiotowe zwolnienie nie znajdzie zastosowanie w niniejszej sprawie. Natomiast drugie zwolnienie dotyczy usług w zakresie opieki medycznej mających na celu profilaktykę, zachowanie, ratowanie, przywracanie i poprawę zdrowia.

W świetle powyższego ze zwolnienia z podatku VAT korzystają tylko takie usługi profilaktyczne które mieszczą się w zakresie opieki medycznej. Jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie C-262/08 profilaktyczne usługi medyczne służą oddaleniu, uniknięciu lub zapobieżeniu chorobom, urazom lub problemom zdrowotnym bądź do wykrywania stadiów ukrytych lub początkowych w celu umożliwienia wczesnego leczenia. A contrario świadczenie, które nie zmierza do oddalenia, uniknięcia lub zapobieżenia zaburzenia zdrowia bądź do wykrycia takiego zaburzenia w ukrytym lub początkowym stadium, nie jest profilaktycznym świadczeniem medycznym.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca organizuje konferencje, wykłady i warsztaty w zakresie profilaktyki i promocji zdrowia zgodnie z ustawami o:

* o przeciwdziałaniu narkomanii,

* o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi,

* o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych.

Stosownie do art. 2 ust. 1 i art. 5 ust. 1-3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Nr 179, poz. 1485 z późn. zm.) przeciwdziałanie narkomanii realizuje się przez odpowiednie kształtowanie polityki społecznej, gospodarczej, oświatowo-wychowawczej i zdrowotnej, a w szczególności:

1.

działalność wychowawczą, edukacyjną, informacyjną i zapobiegawczą;

2.

leczenie, rehabilitację i reintegrację osób uzależnionych;

3.

ograniczanie szkód zdrowotnych i społecznych;

4.

nadzór nad substancjami, których używanie może prowadzić do narkomanii;

5.

zwalczanie niedozwolonego obrotu, wytwarzania, przetwarzania, przerobu i posiadania substancji, których używanie może prowadzić do narkomanii;

6.

nadzór nad uprawami roślin zawierających substancje, których używanie może prowadzić do narkomanii.

Zadania w zakresie przeciwdziałania narkomanii realizują organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego w zakresie określonym w ustawie.

Zadania w zakresie przeciwdziałania narkomanii są realizowane, w zakresie określonym w ustawie, także przez:

1.

przedszkola, szkoły i inne jednostki organizacyjne wymienione w art. 2 pkt 3-5 i 7-9 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.);

2.

szkoły wyższe;

3.

zakłady opieki zdrowotnej i inne podmioty działające w ochronie zdrowia;

4.

jednostki Wojska Polskiego, Policji i Straży Granicznej;

5.

organy celne;

6.

jednostki organizacyjne Służby Więziennej oraz zakłady poprawcze i schroniska dla nieletnich;

7.

ośrodki pomocy społecznej, powiatowe centra pomocy rodzinie i regionalne ośrodki polityki społecznej;

8.

środki masowego przekazu.

W realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1, mogą uczestniczyć organizacje pozarządowe i inne podmioty, których działalność statutowa obejmuje zadania należące do sfery zadań publicznych w zakresie ochrony i promocji zdrowia, pomocy społecznej, działalności charytatywnej, nauki, edukacji, oświaty i wychowania, kultury fizycznej, porządku i bezpieczeństwa publicznego lub przeciwdziałania patologiom społecznym, promocji i organizacji wolontariatu, po przeprowadzeniu konkursu, o którym mowa w art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873, z późn. zm.), a także samorządy zawodów medycznych, rodziny osób uzależnionych, oraz grupy samopomocy osób uzależnionych i ich rodzin.

W myśl art. 1 i art. 2 ust. 1 z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473 z późn. zm.) organy administracji rządowej i jednostek samorządu terytorialnego są obowiązane do podejmowania działań zmierzających do ograniczania spożycia napojów alkoholowych oraz zmiany struktury ich spożywania, inicjowania i wspierania przedsięwzięć mających na celu zmianę obyczajów w zakresie sposobu spożywania tych napojów, działania na rzecz trzeźwości w miejscu pracy, przeciwdziałania powstawaniu i usuwania następstw nadużywania alkoholu, a także wspierania działalności w tym zakresie organizacji społecznych i zakładów pracy.

Organy, o których mowa powyżej, popierają także tworzenie i rozwój organizacji społecznych, których celem jest krzewienie trzeźwości i abstynencji, oddziaływanie na osoby nadużywające alkoholu oraz udzielanie pomocy ich rodzinom, jak również zapewniają warunki sprzyjające działaniom tych organizacji.

Powyższe organy współdziałają również z Kościołem Katolickim i innymi kościołami oraz związkami wyznaniowymi w zakresie wychowania w trzeźwości i przeciwdziałania alkoholizmowi.

Zadania w zakresie przeciwdziałania alkoholizmowi wykonuje się przez odpowiednie kształtowanie polityki społecznej, w szczególności:

1.

tworzenie warunków sprzyjających realizacji potrzeb, których zaspokajanie motywuje powstrzymywanie się od spożywania alkoholu;

2.

działalność wychowawczą i informacyjną;

3.

ustalanie odpowiedniego poziomu i właściwej struktury produkcji napojów alkoholowych przeznaczanych do spożycia w kraju;

4.

ograniczanie dostępności alkoholu;

5.

leczenie, rehabilitację i reintegrację osób uzależnionych od alkoholu;

6.

zapobieganie negatywnym następstwom nadużywania alkoholu i ich usuwanie;

7.

przeciwdziałanie przemocy w rodzinie,

8.

wspieranie zatrudnienia socjalnego poprzez finansowanie centrów integracji społecznej.

Zgodnie z art. 1 i 3 ustawy z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 10, poz. 55 z późn. zm.) organy administracji rządowej i samorządu terytorialnego są obowiązane do podejmowania działań zmierzających do ochrony zdrowia przed następstwami używania tytoniu oraz mogą wspierać w tym zakresie działalność medycznych samorządów zawodowych, organizacji społecznych, fundacji, instytucji i zakładów pracy, a także współdziałać z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi.

Ochrona zdrowia przed następstwami używania tytoniu realizowana jest przez kształtowanie polityki zdrowotnej, ekonomicznej i społecznej, do której należy:

1.

ochrona prawa niepalących do życia w środowisku wolnym od dymu tytoniowego,

2.

promocja zdrowia przez propagowanie stylu życia wolnego od nałogu papierosów i używania wyrobów tytoniowych,

2a) działalność wychowawcza i informacyjna,

3.

tworzenie warunków ekonomicznych i prawnych zachęcających do ograniczenia używania tytoniu,

4.

informowanie o szkodliwości palenia tytoniu i zawartości substancji szkodliwych na opakowaniach wyrobów tytoniowych i informacjach o wyrobach tytoniowych,

5.

obniżanie norm dopuszczalnych zawartości substancji szkodliwych w wyrobach tytoniowych,

6.

leczenie i rehabilitacja osób uzależnionych od tytoniu.

Warto zauważyć, że elementem wspólnym dla ww. ustaw jest określenie warunków kształtowania polityki społecznej w zakresie przeciwdziałania narkomanii, alkoholizmowi oraz następstwom używania tytoniu i wyrobów tytoniowych m.in. poprzez działalność wychowawczą i edukacyjną (por. art. 2 ust. 1 pkt 1 Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi i art. 3 pkt 2a Ustawa z dnia 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych).

Zdaniem tut. organu powyższe działania nie mieszczą się w zakresie usług opieki medycznej służące profilaktyce o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT lecz mają charakter edukacyjno - informacyjny. Niewątpliwie przekazana wiedza może skutkować ewentualnym zapobieżeniom korzystania z przedmiotowych używek w sposób nałogowy, a tym samym zapobiec może ewentualnym zaburzeniom zdrowia jednakże związek ten wydaje się być zbyt luźny i nieskonkretyzowany aby móc mówić, iż usługi świadczone przez Wnioskodawcę mają charakter usług w zakresie opieki medycznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl