IBPP3/443-905/10/AB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 23 lutego 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-905/10/AB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2010 r. (data wpływu 25 listopada 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2011 r. (data wpływu 21 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia z mocy prawa własności nieruchomości w zamian za odszkodowanie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 17 lutego 2011 r. (data wpływu 21 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania czynności przeniesienia z mocy prawa własności nieruchomości w zamian za odszkodowanie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Prezydent Miasta, decyzjami Wojewody z dnia 8 lipca 2010 r., które uprawomocniły się w dniu 27 lipca 2010 r. zobowiązany został do wypłaty odszkodowania z tytułu przejęcia na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości objętych decyzjami Wojewody z dnia 28 kwietnia 2008 r. o ustaleniu lokalizacji dróg krajowych położonych w gminie C na rozbudowę istniejącego skrzyżowania i rozbudowę niezbędnej infrastruktury technicznej. Na mocy niniejszych decyzji nieruchomości Gminy C z mocy prawa stały się własnością Skarbu Państwa.

Podstawą do ustalenia odszkodowań stosownie do art. 18 ust. 1 ww. ustawy jest wartość nieruchomości ustalona przez rzeczoznawcę majątkowego, którą określa się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizacje inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania. Wyceny przedmiotowych nieruchomości zgodnie z tymi wymogami dokonał rzeczoznawca majątkowy w operatach szacunkowych z dnia 16 grudnia 2009 r. W operacie szacunkowym uwzględnione zostały uwarunkowania prawne, merytoryczne i formalne oraz stan nieruchomości na dzień 28 kwietnia 2008 r. Operat określał wartość rynkową prawa własności działek oraz wartość budowli - elementów składowych gruntu w postaci dróg dwupasmowych i chodników. Zgodnie z art. 19 ust. 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.) w granicach miast na prawach powiatu, zarządcą wszystkich dróg publicznych, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych jest prezydent miasta. Do jego zadań należy budowa, przebudowa, remont, utrzymanie i ochrona dróg publicznych, dla których jest zarządcą drogi. Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 20O3 r. Nr 80, poz. 721 z późn. zm.) koszty nabycia nieruchomości pod drogi, w tym odszkodowania, finansowane są na podstawie przepisów o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego, przepisów o drogach publicznych, przepisów o autostradach płatnych oraz o Krajowym Funduszu Drogowym. Na mocy art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu Infrastruktury transportu lądowego (Dz. U. Nr 367, poz. 2251 z późn. zm.) w granicach miast na prawach powiatu zadania w zakresie finansowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania, utrzymania, ochrony i zarządzania drogami publicznymi, finansowane są z budżetów tych miast.

Przedmiotem dostawy są zabudowane nieruchomości gruntowe, a zatem obowiązek podatkowy z tytułu dostawy powstaje według zasad określonych w art. 19 ust. 1 i 4 ustawy o VAT. Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jednocześnie w ust. 4 powołanego przepisu zaznaczono, że w przypadku, gdy dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Natomiast zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. w przypadku przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Ponadto w myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dana dotycząca podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 i ust. 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W miesiącu sierpniu br., kwoty odszkodowań zostały przekazane z rachunku bankowego - wydatkowego Gminy C na rachunek dochodów niepodatkowych Gminy. W związku z powyższym wystawiono faktury VAT gdzie zastosowano zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a oraz art. 29 ust. 5 ustawy /AT. Jako sprzedawcę nieruchomości wskazano Gminę Miasto C, jako nabywcę nieruchomości Urząd Wojewódzki w K a jako płatnika Prezydenta Miasta C.

Wnioskodawca dodaje, iż przy budowie obiektów będących przedmiotem dostawy Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina na ich ulepszenie nie poniosła wydatków, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przedmiotowe budowle nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ww. odszkodowania podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i udokumentowaniu fakturami VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów, a przez dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

W przytoczonym zdarzeniu miało miejsce przeniesienie z mocy prawa własności nieruchomości zabudowanej budowlami w zamian za odszkodowanie. W stosunku do tych budowli Gminie C nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotą podatku naliczonego, a wiec zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a w powiązaniu z art. 29 ust. 5 ustawy VAT przedmiotowa dostawa podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT. Przeniesienie z mocy prawa, prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenie jego wysokości.

W rozpatrywanej sprawie decyzje zatwierdzające lokalizację dróg krajowych stały się ostateczna 4 czerwca 2008 r., natomiast wysokość odszkodowań została ustalona w lipcu 2010 r., a odszkodowania wpłynęło na konto Gminy Miasto C w miesiącu sierpniu br. Obowiązek podatkowy w omawianym przypadku powstał z chwilą, otrzymania zapłaty czyli w sierpniu 2010 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie tut. organ chciałby zaznaczyć iż, niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2010 r., gdyż we wniosku z dnia 10 listopada 2010 r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

W świetle cytowanych powyżej przepisów, w sytuacji przedstawionej we wniosku ma miejsce dostawa towarów (gruntów) w zamian za odszkodowanie, a zatem czynność do której wprost odnosi się art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy - w tym przypadku, odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

W przypadku wywłaszczenia nieruchomości na cele budowy lub poszerzenia dróg w roli organu władzy publicznej wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej występuje organ dokonujący wywłaszczenia. Organem tym może być wojewoda lub starosta (na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 i ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych - t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 z późn. zm.) dokonujący wywłaszczenia w imieniu Skarbu Państwa.

W przedmiotowej sytuacji, opodatkowaniu podlega przeniesienie własności nieruchomości gruntowej zabudowanej na rzecz Skarbu Państwa w zamian za odszkodowanie (art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy). Odszkodowanie to pełni funkcję wynagrodzenia z tytułu dostawy towaru, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną i pozostaje, w bezpośrednim związku z wydaną nieruchomością.

Organem dokonującym wywłaszczenia może być wojewoda lub starosta, dokonujący wywłaszczenia w imieniu Skarbu Państwa. Czynność wykonywana przez organ dokonujący wywłaszczenia nie stanowi dostawy towaru, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Podmiotem, który dokonuje dostawy towaru jest dotychczasowy właściciel nieruchomości, czyli Gmina. Zbywając nieruchomość Wnioskodawca nie realizuje ani zadań własnych, ani zadań zleconych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności nieruchomości gruntowej w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania. Reasumując stwierdzić należy, iż przeniesienie własności gruntu w zamian za odszkodowanie dokonane przez podatnika podatku od towarów i usług, stanowi odpłatną dostawę towarów i ze względu na przedmiot, czynność taka objęta jest podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, iż aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany w stopniu nie niższym niż 30% wartości początkowej obiekt budowlany będzie przedmiotem dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub np. przedmiotem najmu, dzierżawy (przedmiotem świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy). Bowiem zarówno dostawa, jak i najem czy dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, stosownie do którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów.

Mając powyższe na uwadze, aby nieruchomość mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule. tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków i budowli, oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Prezydent Miasta zobowiązany został do wypłaty odszkodowania z tytułu przejęcia na rzecz Skarbu Państwa nieruchomości objętych decyzjami Wojewody z dnia 28 kwietnia 2008 r. o ustaleniu lokalizacji dróg krajowych położonych w gminie C na rozbudowę istniejącego skrzyżowania i rozbudowę niezbędnej infrastruktury technicznej. Na mocy niniejszych decyzji nieruchomości Gminy C z mocy prawa stały się własnością Skarbu Państwa. Operat określał wartość rynkową prawa własności działek oraz wartość budowli - elementów składowych gruntu w postaci dróg dwupasmowych i chodników. Wnioskodawca wskazał, iż przy budowie obiektów będących przedmiotem dostawy Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Gmina na ich ulepszenie nie poniosła wydatków, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przedmiotowe budowle nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innych czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny zauważyć należy, iż przedmiotowa dostawa ww. budowli będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż nie doszło do wydania przedmiotowych budowli w wykonaniu czynności opodatkowanych. Tym samym nie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Natomiast rozpatrując zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a należy zauważyć, że Wnioskodawcy nie przysługiwało przy wytworzeniu budowli prawo do odliczenia podatku VAT, a także Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ich ulepszenia w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zatem dostawa nieruchomości zabudowanych budowlami będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy w związku z art. 29 ust. 5.

W myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jednocześnie w ust. 4 powołanego przepisu zaznaczono, iż jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Z powyższego przepisu wynika zatem, iż w przypadku dostawy gruntu zabudowanego budowlami obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub w przypadku wystawienia faktury, z chwilą jej wystawienia, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Natomiast zgodnie z § 3 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r., w przypadku przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Ponadto w myśl art. 106 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 i ust. 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z przepisem § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których mają zastosowania Zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zabudowana nieruchomość w postaci dróg dwupasmowych i chodników została przeznaczona na rozbudowę istniejącego skrzyżowania i rozbudowę niezbędnej infrastruktury technicznej istniejącej drogi publicznej i z mocy prawa przeszła na własność Skarbu Państwa, z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji dróg krajowych położonych w Gminie stała się ostateczna. W omawianym przypadku była to data 27 lipca 2010 r. Wysokość odszkodowania została ustalona przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym, który określał wartość rynkową prawa własności działek oraz wartość budowli - elementów składowych gruntu w postaci dróg dwupasmowych i chodników. Kwota odszkodowania na konto Gminy wpłynęła w miesiącu sierpniu 2010 r.

Mając zatem na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie regulacje prawne stwierdzić należy, iż przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości. W rozpatrywanej sprawie decyzja ustalająca lokalizacje dróg krajowych stała się ostateczna 27 lipca 2010 r., natomiast odszkodowanie wpłynęło na konto Wnioskodawcy w miesiącu sierpniu 2010 r. Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie powołany wyżej przepis § 3 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. stanowiący, iż w przypadku przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów w zamian za odszkodowanie, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty.

Tym samym w rozpatrywanej sprawie obowiązek podatkowy w związku z przeniesieniem prawa własności opisanych we wniosku nieruchomości w zamian za odszkodowanie powstał z chwilą otrzymania odszkodowania.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 została zawarta w odrębnym postanowieniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl