IBPP3/443-874/13/LŻ - Prawo samorządowej instytucji kultury do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów usług i materiałów związanych z organizacją imprez kulturalno-rozrywkowych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-874/13/LŻ Prawo samorządowej instytucji kultury do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupów usług i materiałów związanych z organizacją imprez kulturalno-rozrywkowych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 9 kwietnia 2013 r. (data wpływu 16 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości od zakupów usług i materiałów związanych z organizacją imprez kulturalno-rozrywkowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości od zakupów usług i materiałów związanych z organizacją imprez kulturalno-rozrywkowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 lipca 2013 r. (data wpływu 15 lipca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 2 lipca 2013 r. znak: IBPP3/443-464/13/LŻ.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury wpisaną do Rejestru Instytucji Kultury, Nr Rejestru, organ rejestrowy Urząd Miejski, Do zadań. należą w szczególności:

* edukacja kulturalna i wychowanie przez sztukę,

* organizowanie imprez kulturalnych, sportowo-rekreacyjnych i rozrywkowych dla mieszkańców Gminy, opieka i wyposażenie w urządzenia użyteczności kulturalnej oraz sportowo-rekreacyjnej przynależnych obiektów i terenów,

* zapewnienie dostępności, właściwej eksploatacji i konserwacji obiektów oraz urządzeń użyteczności kulturalnej i sportowo-rekreacyjnej....

Wnioskodawca jest również organizatorem imprez kulturalno-rozrywkowych finansowanych z wpływów ze świadczonych usług promocyjnych, z darowizn pieniężnych, z wpływów z wynajmów, dzierżaw miejsc pod działalność handlową i gastronomiczną podczas imprezy oraz dotacji od organizatora.

Świadczone usługi promocyjne realizowane są głównie poprzez reklamowanie podmiotów sponsorujących wydarzenie: m.in. umieszczanie ich znaków (logo) i nazw na drukowanych materiałach reklamowych (plakaty, zaproszenia), na stronie internetowej..., wyeksponowanie banerów reklamowych w miejscu imprezy i podczas trwania przedsięwzięcia oraz reklamowanie ich poprzez informowanie uczestników o sponsorach imprezy przez prowadzących.

Wnioskodawca w związku z organizacją takich imprez ponosi koszty zakupu usług i materiałów, tj. koncerty muzyczne, obsługa techniczna sceny, ochrona imprezy, usługi transportowe, wywóz nieczystości, wynajem urządzeń, zakup materiałów dekoracyjnych, plastycznych, materiałów biurowych, środków czystości itp.

Wnioskodawca realizując tego typu imprezy wykonuje zarówno czynności opodatkowane podatkiem VAT, jak i niepodlegające opodatkowaniu VAT.

Dane uzupełniające do wniosku.

1.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego.

2.

Opisane usługi są zgodne z zadaniami statutowymi.

3.

Wypracowane środki przeznaczone są na cele statutowe oraz na poprawę jakości świadczonych usług.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż:

Organizując imprezy kulturalno-rozrywkowe Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić zakupów związanych z czynnościami opodatkowanym oraz zakupów związanych wyłącznie z czynnościami nieopodatkowanymi.

Zakupy związane z organizacją imprez kulturalno-rozrywkowych to m.in.: koncerty muzyczne wraz z opłatą ZAIKS, obsługa techniczna sceny, dzierżawa urządzeń, usługa ochroniarska, usługi transportowe, zakup materiałów dekoracyjnych, plastycznych, materiałów biurowych, środków czystości usługi komunalne.

Zakupy te finansowane są ze świadczonych usług promocyjnych, z darowizn pieniężnych, dzierżawy miejsc pod działalność handlowo-gastronomiczną. Podczas tych imprez w ramach zawartych umów trwa reklamowanie podmiotów sponsorujących wydarzenie umieszcza się znaki i nazwy podmiotów sponsorujących na drukowanych materiałach reklamowych, na stronie internetowej...., rozwiesza się w miejscu imprezy banery reklamowe, w przerwach między występami i koncertami prowadzący imprezę informuje uczestników o sponsorach, podkreślając, iż występ muzyczny zespołu nie odbyłby się, gdyby nie wsparcie sponsorów.

W związku z tym, każdy zakup towarów i usług związany jest w części z usługami reklamowymi świadczonymi przez Wnioskodawcę i nie ma możliwości przyporządkowania konkretnych zakupów do czynności opodatkowanych jak i nieopodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości od zakupów usług i materiałów związanych z organizacją imprez kulturalno-rozrywkowych finansowanych ze świadczonych usług reklamowych, wynajmów, darowizn pieniężnych oraz z dotacji od organizatora.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w pełnej wysokości od zakupów usług i materiałów związanych z organizacją imprez kulturalno-rozrywkowych finansowanych ze świadczonych usług reklamowych, wynajmów, darowizn pieniężnych oraz z dotacji od organizatora.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego uregulowania wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione jednocześnie warunki: odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Zatem, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

Ponadto zaznaczenia wymaga, że przepisy ustawy o VAT nie wiążą prawa do odliczenia podatku ze źródłem pochodzenia środków finansowych przeznaczonych na zakup towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony. Przepisy ustawy o VAT nie wyłączają prawa do odliczenia podatku naliczonego w przypadku dokonywania zakupów ze środków finansowych otrzymanych w postaci dotacji lub darowizn.

A zatem dla ustalenia prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podstawowe znaczenie ma związek dokonanych zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, natomiast bez znaczenia pozostaje źródło pochodzenia środków finansowych na pokrycie ww. wydatków. Jednak przy ustalaniu tego prawa należy mieć na uwadze ograniczenie wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury. Wnioskodawca jest również organizatorem imprez kulturalno-rozrywkowych finansowanych z wpływów ze świadczonych usług promocyjnych, z darowizn pieniężnych, z wpływów z wynajmów, dzierżaw miejsc pod działalność handlową i gastronomiczną podczas imprezy oraz dotacji od organizatora. Wnioskodawca realizując tego typu imprezy wykonuje zarówno czynności opodatkowane podatkiem VAT, jak i niepodlegające opodatkowaniu VAT.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego. Organizując imprezy kulturalno-rozrywkowe Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić zakupów związanych z czynnościami opodatkowanym oraz zakupów związanych wyłącznie z czynnościami nieopodatkowanymi.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z zakupów dotyczących organizacji imprezy związanej z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę powołane na wstępie przepisy stwierdzić należy, iż jeśli Wnioskodawca ponosi wydatki, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, to zgodnie z cytowanym przepisem art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawcy, będącemu podatnikiem VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w części w jakiej poniesione wydatki służą do wykonywania czynności opodatkowane podatkiem VAT.

Zauważyć należy, iż w przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów, w stosunku do których przysługuje mu prawo do jego odliczenia i niedających takiego prawa, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, mający na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie zatem z art. 90 ust. 1 ww. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl ust. 3 powołanego artykułu, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W art. 90 ust. 4 ustawy o VAT wskazano, iż proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy), a także obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie (art. 90 ust. 6 ustawy).

Zatem w liczniku tak ustalanej proporcji uwzględnia się roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tzn. wartość transakcji, które zgodnie z art. 86 ust. ustawy, dają podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. W mianowniku natomiast, uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czyli kwotę z licznika), oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo, a więc czynności zwolnionych od podatku VAT.

Podkreślić jednocześnie należy, iż czynności niepodlegające opodatkowaniu nie są w ogóle objęte zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie uwzględnia się ich w proporcji.

Fakt ten nie stanowi jednakże przesłanki do przyznania prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu. Oznacza to jedynie, że czynności te znajdują się poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług oraz ich wykonywanie nie może stanowić podstawy do realizowania przewidzianych w niej praw.

Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów czynności, z którymi wydatki te są związane (czynności podlegające opodatkowaniu, zwolnione bądź niepodlegające opodatkowaniu). Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowania do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju czynności.

Mając na uwadze powyższe, w sytuacji, gdy podatnik jest w stanie przyporządkować kwoty podatku VAT naliczonego do czynności, w odniesieniu do których przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego - powinien dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego na zasadach określonych przepisem art. 90 ust. 1 ustawy o VAT (tekst jedn.: na zasadach tzw. "bezpośredniej alokacji").

Natomiast w odniesieniu do podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu, których nie można jednoznacznie przypisać do jednego rodzaju działalności w całości, albo do poszczególnych rodzajów działalności w odpowiednich częściach, stosuje się odliczenie pełne.

Na tle obecnej ustawy o podatku od towarów i usług w dniu 24 października 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów (sygn. akt I FPS 9/10) wskazał, że w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatnikowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 u.p.t.u., lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Należy podkreślić, iż w świetle powyższej uchwały, pełne prawo do odliczenia podatku przysługuje w stosunku do zakupów związanych zarówno z czynnościami opodatkowanymi jak i niepodlegajacymi opodatkowaniu, wyłącznie w sytuacji, gdy nie ma możliwości przyporządkowania ich do określonych rodzajów czynności.

Jednocześnie wskazać należy, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy, gdyż metoda takiego wyodrębnienia nie została określona w ustawie, ani w przepisach wykonawczych do niej. Ważne jest jedynie, aby stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi w stosunku do całości podatku naliczonego, który jest związany zarówno z czynnościami opodatkowanymi, jak i czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu.

Wnioskodawca wskazał, że nie jest w stanie wyodrębnić zakupów związanych z czynnościami opodatkowanym oraz zakupów związanych wyłącznie z czynnościami nieopodatkowanymi.

W takiej sytuacji, w świetle powołanej powyżej uchwały siedmiu sędziów (sygn. akt I FPS 9/10), stwierdzić należy, że w przypadku gdy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz niepodlegające opodatkowaniu VAT i nie ma możliwości bezpośredniego i obiektywnego przyporządkowania dokonywanych zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności, Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku VAT.

Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do pełnego odliczenia kwot podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup materiałów i usług na potrzeby organizacji imprez kulturalno-rozrywkowych, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, iż przedstawione we wniosku twierdzenie Wnioskodawcy, iż nie jest w stanie wyodrębnić zakupów związanych z czynnościami opodatkowanym oraz zakupów związanych wyłącznie z czynnościami nieopodatkowanymi, przyjęto jako element opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. W niniejszej interpretacji nie dokonano oceny czy Wnioskodawca faktycznie nie ma obiektywnej możliwości przyporządkowania dokonywanych zakupów do jednego konkretnego rodzaju prowadzonej działalności Ocena powyższego może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ pierwszej instancji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl