IBPP3/443-854/10/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 października 2010 r. (data wpływu 4 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obniżenia należnej akcyzy od wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym, o akcyzę zapłaconą od zużytej do ich wyprodukowania energii elektrycznej - jest prawidłowe.

W dniu 4 listopada 2010 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obniżenia należnej akcyzy od wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym, o akcyzę zapłaconą od zużytej do ich wyprodukowania energii elektrycznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej w niniejszym wniosku zwany "Spółką") jest dystrybutorem papierosów oraz tytoniu do palenia na polski rynek, które są produkowane i dystrybuowane wg następującego schematu.

Fabryka (dalej:Fabryka") jest własnością SA. W Fabryce produkowana są następujące produkty: (i) papierosy (rożnych marek), (ii) tytoń do palenia, (iii) tytoń ekspandowany, (iv) żyły ekspandowane. (v) krajanka tytoniowa, (vi) filtry papierosowe. Fabryka produkuje powyższe wyroby na zlecenie I. - tj. świadczy na rzecz usługę produkcji wyżej wymienionych produktów, przy czym zarówno surowce, jak i produkty na każdym etapie procesu produkcyjnie wraz z wyrobami gotowymi pozostają własnością.

Po wyprodukowaniu ww. wyrobów, są one sprzedawane przez do spółek dystrybucyjnych P. na świecie (tj. odbiorców zagranicznych zlokalizowanych w Unii Europejskiej, jak i poza nią) oraz do. Do sprzedawane są wyłącznie papierosy oraz tytoń do palenia, a więc wyłącznie wyroby akcyzowe. Do innych spółek dystrybucyjnych sprzedawane są wszystkie wymienione wyżej produkty - tj. papierosy, tytoń do pałania, tytoń ekspandowany, żyły ekspandowane, krajanka tytoniowa, jak i filtry papierosowe. sprzedaje dalej do odbiorców krajowych papierosy i tytoń do palenia, zakupione wcześniej od.

Wyroby produkowane w Fabryce z punktu widzenia przepisów o podatku akcyzowym są produkowano w składzie podatkowym prowadzonym przez. sprzedaje produkowane w Fabryce wyroby:

* do odbiorców zagranicznych (eksport i wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów)

* do Y.

przy czym sprzedaż zarówno do odbiorców zagranicznych, jak i do odbywa się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Papierosy i tytoń do palenia w wyniku sprzedaży do nie opuszczają składu podatkowego prowadzonego przez. Wobec powyższego, zobowiązanie podatkowe z tytułu sprzedaży wyrobów akcyzowych nie powstaje na etapie sprzedaży przez (czy to do odbiorców zagranicznych, czy to). Zobowiązanie podatkowe w odniesieniu do wyrobów akcyzowych produkowanych w Fabryce powstaje, w zakresie istotnym dla niniejszego wniosku, z tytułu wyprowadzenia papierosów oraz tytoniu do pałania ze składu podatkowego przez.

W Fabryce produkowano są zatem: (i) papierosy, (ii) tytoń do palenia, (iii) tytoń ekspandowany, (iv) żyły ekspandowane, (v) krajanka tytoniowa, (vi) filtry papierosowe. Wobec tych produktów nie powstaje zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku akcyzowego w Polsce (te wyroby dalej zbiorczo zwane są w niniejszym wniosku "wyrobami bez akcyzy"). W Fabryce produkowane są również: (i) papierosy i (ii) tytoń do palenia, wobec których powstaje zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku akcyzowego na etapie wyprowadzenia ich ze składu podatkowego przez (te wyroby dalej zbiorczo zwane są w niniejszym wniosku "wyrobami z akcyzą*).

Fabryka to kompleks budynków wyposażonych w nowoczesne linie produkcyjne do obróbki i uszlachetniania tytoniu, a także do produkcji wszystkich wyrobów, o których mowa powyżej. Fabryka zużywa do wyprodukowania tych wyrobów szereg różnorodnych zasobów (przede wszystkim podstawowy surowiec jakim jest tytoń). Fabryka realizuje swoje funkcje w oparciu o zewnętrzne źródła zasilania w energię elektryczną, wodę i gaz ziemny. Energia elektryczna w Fabryce zużywana jest w każdym budynku znajdującym się na terenie zakładu.

W skład Fabryki wchodzi szereg budynków, z których każdy wykorzystuje energię elektryczną. dysponuje danymi z liczników energii elektrycznej o tym, ile energii elektrycznej jest zużywane przez poszczególne Grupy budynków w określonej jednostce czasu (dalej w niniejszym wniosku określenie "Grupa budynków" odnosi się do budynków lub grupy budynków, co do których istnieje licznik umożliwiający określenie ilości energii zużywanej przez ten budynek lub daną grupę budynków).

Jeden z tych budynków (budynek I) nie jest wykorzystywany w ogóle do produkcji wyrobów wytwarzanych w fabryce i nie znajduje się on na terenie składu podatkowego-wynajmowany jest firmom zewnętrznym przez (budynek nieprodukcyjny). dysponuje danymi o ilości zużywanej energii elektrycznej przez ten budynek.

W stosunku do 4 Grup budynków Fabryki jest w stanie precyzyjnie ustalić ilość energii zużywanej wyłącznie do celów produkcji wyrobów z akcyzą ("4 Grupy budynków bezpośrednio produkcyjnych"). Są to budynek tzw. "..." (budynek G4), "..." (budynek G5), "..." (budynek J2) oraz "..." (budynki L, L1, L2, G1, G2 oraz parter budynku G). Są to budynki najważniejsze z punktu widzenia produkcji o funkcjach ściśle produkcyjnych. Ustalenie ilości energii zużywanej wyłącznie do celów produkcji wyrobów z akcyzą w tych 4 Grupach budynków bezpośrednio produkcyjnych przeprowadzane jest przykładowo na podstawie następujących kryteriów.

Jeden z budynków służy do obróbki tytoniu, który następnie jest przeznaczony do produkcji wyrobów z akcyzą i wyrobów bez akcyzy. W takiej sytuacji jest w stanie precyzyjnie określić jaka ilość tytoniu została w danej jednostce czasu (np. miesiącu) przetworzona, a następnie przeznaczona do produkcji wyrobów z akcyzą, a jaka do produkcji wyrobów bez akcyzy. Inny budynek jest używany do produkcji filtrów. W takiej sytuacji jest w stanie określić ilość filtrów wyprodukowanych w tym budynku w danej jednostce czasu przeznaczonych do produkcji wyrobów z akcyzą oraz ilość filtrów przeznaczonych do produkcji wyrobów bez akcyzy. W tych sytuacjach ilość energii zużytej przez dany budynek w jednostce czasu przyporządkowuje do ilości odpowiednio np. przetworzonego tytoniu (wyprodukowanej ilości filtrów) w danej jednostce czasu przeznaczonego do produkcji wyrobów z akcyzą i przeznaczonego do produkcji wyrobów bez akcyzy.

Pozostałe budynki to budynki o funkcjach ogólnozakładowych (jak biura, szatnie, stacja transformatorowa, brama wjazdowa itp.) lub budynki ściśle związane z produkcją, jednak przeznaczone zarówno do produkcji wyrobów z akcyzą, jak i wyrobów bez akcyzy, przy czym ze względu na ich funkcje nie jest możliwe bezpośrednie i precyzyjne wyodrębnienie stopnia używania danego budynku do produkcji wyrobów z akcyzą albo bez akcyzy (np. budynek buforowy pomiędzy poszczególnymi budynkami służący do transportu surowców lub półproduktów, doki i rampy ładunkowe, magazyn składowania wyrobów nietytoniowych, kuchnia sosów i aromatów itp. - "budynki ogólne").

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawcy przysługuje nadpłata z tytułu nadpłaconego podatku akcyzowego, który został nadpłacony z tego powodu, że Wnioskodawca nie obniżał akcyzy należnej od "wyrobów z akcyzą" (wg definicji zawartej w stanie faktycznym) w okresie od 1 marca 2009 r. do 31 sierpnia 2010 r. o kwotę akcyzy zapłaconej od energii elektrycznej zużytej do wyprodukowania tych "wyrobów z akcyzą", gdy energię tą nabywał (i za nią płacił).

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje nadpłata z tytułu nadpłaconego podatku akcyzowego, który został nadpłacony z tego powodu, że Wnioskodawca nie obniżał akcyzy należnej od "wyrobów z akcyzą (wg definicji zawartej w stenie faktycznym) w okresie od 1 marca 2009 r. do 31 sierpnia 2010 r. o kwotę akcyzy zapłaconej od energii elektrycznej zużytej do wyprodukowania tych "wyrobów z akcyza", gdy energię tą nabywał (i za nią płacił).

Zgodnie z art. 73 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2006 r. Nr 8, Poz. 60 za zm.; zwana dalej "Ordynacją") za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku. Zdaniem Wnioskodawcy nadpłata powstała w przedstawionym stanie faktycznym z powodów wskazanych powyżej.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego stanowisko jest prawidłowe ponieważ wniosek taki wynika z wykładni art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.; w brzmieniu obowiązującym od 1 marca 2009 r. do 31 sierpnia 2010 r.; dalej zwanej "ustawą o podatku akcyzowym" lub "ustawą"), co zostało wykazana za pomocą argumentów wskazanych poniżej.

Zgodnie z art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym, kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składam podatkowym zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy, może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych.

Nie ulega wątpliwości, iż przepis powyższy ma zastosowanie do energii elektrycznej zużytej do wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych (jak np. papierosy lub tytoń do palenia). Taki wniosek wynika zarówno z wykładni literalnej powołanego przepisu, stanowiska doktryny, jak i interpretacji organów podatkowych.

Jak zauważył Sz. Parulski przy okazji komentowania powołanego przepisu np. producent wyrobów tytoniowych jest uprawniony do odliczenia od kwoty akcyzy należnej od wyprodukowanych w składzie podatkowym wyrobów tytoniowych akcyzy wpłaconej w cenie energii elektrycznej nabywanej od lokalnego zakładu energetycznego i zużywanej do produkcji wyrobów tytoniowych." (Sz. Parulski, Akcyza. Komentarz, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010, s. 28).

Podobną interpretację art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym podzielają organy podatkowe. Minister Finansów (dalej »MF") w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z 15 września 2009 r. wydanej przez Dyrektora izby Skarbowej (dalej "DIS") w Katowicach (znak IBPP3/443-495/08/DG) podzielił stanowisko podatnika, zgodnie z którym jest on uprawniony do pomniejszania podatku akcyzowego należnego z tytułu produkcji w składzie podatkowym piwa o akcyzę zapłaconą od wyrobów akcyzowych zużywanych dla celów procesów technologicznych, a więc wyrobów służących do napędu i utrzymania w ruchu instalacji i urządzeń wykorzystywanych w procesie produkcyjnym, przy czym do tej grupy wyrobów akcyzowych należy przede wszystkim energia elektryczna oraz niektóre produkty energetyczne. Stanowisko takie poparł również MF w interpretacji wydanej przez DIS w Warszawie z 22 stycznia 2010 r. (IPPP3-443-982/09-2/JK) stwierdzając, że "Wnioskodawca jest uprawniony do obniżenia akcyzy wynikającego z art. 21 ust. 8 ustawy w momencie uiszczenia akcyzy od energii elektrycznej zużytej do wyprodukowania piwa."

Biorąc pod uwagę powyższe, nie ulega wątpliwości, że podatnik jest uprawniony do obniżenia kwoty akcyzy od danych wyrobów akcyzowych, jeżeli te wyroby akcyzowe zostały wyprodukowane w składzie podatkowym (np. papierosy lub tytoń do palenia) o kwotę akcyzy zapłaconej od zużytej do ich wyprodukowania energii elektrycznej.

Zdaniem Wnioskodawcy uprawnienia powyższego nie zmienia takt, że energię elektryczną nabywał i za nią płacił inny podmiot niż PMPD. Za takim stanowiskiem przemawiają poniższe argumenty.

Podstawową metodą dokonywania wykładni przepisów prawa jest wykładnia literalna. Dotyczy to w szczególności przepisów prawa podatkowego, którym powinno się nadawać znaczenie dosłowne.

Zgodnie z art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym, kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy, może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych.

Nie ulega wątpliwości, że zarówno energia elektryczna (wymieniona w art. 2 pkt 1 ustawy), jak i papierosy i tytoń do palenia (wymienione w poz. 42 Załącznika nr 1 do ustawy) są wyrobami akcyzowymi.

Zgodnie z literalnym rozumieniem powołanego przepisu, aby podatnik mógł obniżyć kwotę należną akcyzy od papierosów i tytoniu do palenia o kwotę akcyzy od energii elektrycznej, konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

* papierosy i tytoń do palenia muszą być wyprodukowane w składzie podatkowych (lub poza nim zgodnie z ustawy 47 ust. 1 pkt 1. co nie znajduje zastosowania w stanie taktycznym objętym niniejszym wnioskiem),

* kwota obniżenia powinna być równa akcyzie zapłaconej od energii elektrycznej, o ta energia elektryczna powinna być zużyta do wyprodukowania papierosów i tytoniu do palenia.

W przedstawionym stania faktycznym przesłanki te zostały spełnione:

* papierosy i tytoń do palenia sprzedawane przez zostały wyprodukowane w składzie podatkowym,

* kwota obniżenia jest równa akcyzie zapłaconej od energii elektrycznej zużywanej w Fabryce,

* a energia zużywana w Fabryce jest zużywana do produkcji papierosów i tytoniu do palenia.

Nie ma przy tym znaczenia, kto nabył przedmiotową energię elektryczną, ani to kto za nią zapłacił. Istotne jest jedynie to, aby za energię elektryczną (jej określoną cześć) została zapłacona akcyza i ta energia elektryczna (ta jej określona część) została zużyta do produkcji papierosów i tytoniu do palenia, od których należna jest akcyza. Przepis art. 21 ust. 8 ustawy nie uzależnia prawa do obniżenia akcyzy należnej od tego, kto zapłacił akcyzę w cenie surowca. Odmienny wniosek byłby sprzeczny z literalną wykładnią art. 21 ust. 8 ustawy.

Zdaniem Spółki, powyżej zastosowana wykładnia art. 21 ust. 8 ustawy daje wystarczające podstawy do stwierdzenia, iż stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku jest prawidłowe. Niemniej jednak pragnie podkreślić, że potwierdzeniem prawidłowości tej wykładni jest również porównani3 treści art. 21 ust. 8 z art. 82 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym.

Zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy, w przypadku dostawy wewnątrzwspólnotowej wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy (1) podatnikowi, który dokonał dostawy wewnątrzwspólnotowej tych wyrobów akcyzowych, albo (2) podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika i dokonał ich dostawy wewnątrzwspólnotowej - na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu celnego przed rozpoczęciem dostawy wewnątrzwspóinotowej wraz z dokumentami potwierdzającymi zapłatę akcyzy na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 82 ust. 2 ustawy, w przypadku eksportu wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona na terytorium kraju, przysługuje zwrot akcyzy (1) podatnikowi, który dokonał eksportu wyrobów akcyzowych, albo (2) podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowa od podatnika i dokonał ich eksportu - na pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu celnego w ciągu roku od dnia dokonania eksportu wraz z dokumentami, a których mowa w ust. 4.

Z powyższych przepisów wynika, iż ustawodawca w przypadku zwrotu akcyzy z tytułu wewnątrzwspótnotowej dostawy towarów, jak i eksportu precyzyjnie wskazuje podmioty, które są uprawnione do otrzymania takiego zwrotu. Posługuje się bowiem zwrotami "przysługuje zwrot akcyzy podatnikowi, który (...) albo podmiotowi, który nabył te wyroby akcyzowe od podatnika (...). W przypadku natomiast art. 21 ust. 8 ustawy ustawodawca nie precyzuje komu przysługuje prawo do obniżenia akcyzy - w szczególności nie stanowi, że prawo do obniżenia przysługują ternu, kto nabył wyroby akcyzowe (zużywane do produkcji innych wyrobów akcyzowych) od podatnika. Na podstawie wnioskowania a contrario uznać należy, że kwota akcyzy należna od papierosów i wyrobów tytoniowych może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytej do ich wyprodukowania energii elektrycznej niezależnie od tego, kto nabył tę energię elektryczną, kto ją zużył do produkcji tych wyrobów, ani od tego wobec kogo powstaje obowiązek zapłaty akcyzy w stosunku do wyprodukowanych wyrobów akcyzowych. Istotne jest jedynie to, że określona partia energii elektrycznej została zużyta do wyprodukowania określonej partii papierosów lub tytoniu do palenia. Jedynie ten warunek determinuje uprawnienie do obniżenia akcyzy przez tego, wobec kogo powstaje obowiązek zapłaty akcyzy z tytułu danych wyrobów akcyzowych. Z treści art. 82 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym wynika, iż gdyby ustawodawca chciał ograniczyć zakres podmiotów uprawnionych do obniżenia akcyzy, uczyniłby to na zasadach analogicznych do treści powołanych przepisów.

Identyczne wnioski wynikają z porównania treści art. 21 ust. 8 z art. 83 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy, w przypadku reklamacji wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą uznanej przez podmiot prowadzący skład podatkowy, podmiot ten może dokonać obniżenia kwoty akcyzy, do której zapłacenia jest zobowiązany, o kwotę akcyzy zapłaconej od reklamowanych wyrobów. Zgodnie z ust. 2 pkt 1 ustawy, podmiot prowadzący skład podatkowy może dokonać obniżenia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku wykorzystania reklamowanych wyrobów akcyzowych do produkcji wyrobów akcyzowych. Również i w tym przypadku ustawodawca precyzyjnie wskazuje który podmiot jest uprawniony do dokonania obniżenia podatku akcyzowego. Jest nim podmiot prowadzący skład podatkowy. Takiego ograniczenia podmiotowego nie zawiera art. 21 ust. 8 ustawy, co potwierdza tezę, że uprawnionym do obniżenia akcyzy od danych wyrobów akcyzowych jest ten podmiot, w stosunku do którego powstał obowiązek zapłaty akcyzy z tytułu tych wyrobów, jeżeli do ich wyprodukowania użyto innych wyrobów akcyzowych.

Prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy potwierdza również ogólna zasada podatku akcyzowego, jaką jest zasada jednokrotności opodatkowania. Podatek akcyzowy jest podatkiem jednofazowym. Oznacza to, że akcyza jest pobierana na jednym szczeblu obrotu. Jeżeli akcyza zapłacona zostanie na etapie produkcji, nie powinna być już pobierana na dalszych szczeblach obrotu - tj. np. przy sprzedaży (Sz. Pakulski, Akcyza. Komentarz, Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2010, s. 23). Jak zauważył Sz. Parulski "prawo do odliczenia akcyzy zawartej w cenie energii elektrycznej wynika nie tylko z treści art. 21 ust. 8 u.p.a., ale również z podstawowej zasady podatku akcyzowego, tj. zasady jednokrotności. Jeżeli podatnik akcyzy placi podatek z tytułu wyprowadzenia wyrobów akcyzowych wytworzonych w składzie podatkowym, musi on być jednocześnie uprawniony do obniżenia kwoty tego podatku o akcyzę uiszczoną w cenie nabytych surowców akcyzowych (w tym również energii elektrycznej). W przeciwnej sytuacji mielibyśmy do czynienia z podwójnym opodatkowaniem, niedopuszczalnym w świetle prawa wspólnotowego" (Sz. Parulski, Akcyza. Komentarz, Wolters Kluwer Polska. Warszawa 2010. s. 208).

Interpretacja art. 21 ust. 8 ustawy w świetle powyższej zasady dodatkowo potwierdza zatem prawidłowość stanowiska wnioskodawcy. Zakup energii elektrycznej stanowi składnik kosztowy wpływający na cenę wyrobów akcyzowych, które są produkowane przy użyciu tej energii elektrycznej. Uniemożliwienie obniżenia należnego podatku akcyzowego przez powodowałoby to, że podatek akcyzowy na etapie wyprowadzenia ze składu podatkowego papierosów i tytoniu do palenia nakładany byłby w efekcie po raz drugi na energię elektryczną zużytą do produkcji, a także na podatek akcyzowy zapłacony na poprzednich etapach obrotu. Nie ma przy tym znaczenia fakt, iż akcyzę w cenie energii płaci, a wyprowadza wyroby ze składu podatkowego. Należy uznać, że w przedstawionym stanie faktycznym akcyza od energii elektrycznej została już odprowadzona do budżetu (przez dostawce energii elektrycznej, którą zapłacił efektywnie). Zatem, w świetle przytoczonej zasady, nie powinna już opodatkowywać składnika kosztowego, jakim jest zakup energii elektrycznej i kwota akcyzy zapłacona przez Dlatego też powinna być uprawniona do obniżenia kwoty akcyzy zapłaconej od energii elektrycznej zużywanej do produkcji papierosów i tytoniu do palenia - i to niezależnie od tego, kto zapłacił tą akcyzę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 5 ustawy 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) przedmiotem opodatkowania akcyzą jest wyprowadzenie ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3.

Obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegającego opodatkowaniu, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W myśl art. 13 ust. 3 ww. ustawy podatnikiem z tytułu wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego skład podatkowy jest podmiot będący właścicielem tych wyrobów, który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu celnego zezwolenie, o którym mowa w art. 54 ust. 1.

Stosownie zaś do art. 54 ust. 1 i 3 zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy przez podatnika, o którym mowa w art. 13 ust. 3, zwane dalej "zezwoleniem wyprowadzenia", dotyczy konkretnego składu podatkowego i jest wydawane na czas oznaczony, nie dłuższy niż 3 lata, albo na czas nieoznaczony, na wniosek podmiotu, który spełnia łącznie warunki określone w art. 48 ust. 1 pkt 2-4 i 6.

Do wniosku o wydanie zezwolenia wyprowadzenia załącza się pisemną zgodę podmiotu prowadzącego skład podatkowy na magazynowanie w tym składzie wyrobów akcyzowych podmiotu występującego z wnioskiem oraz dokumenty potwierdzające spełnienie warunków, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 2-4 i 6.

Zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy w sytuacji wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego przez podmiot będący właścicielem tych wyrobów posiadającego zezwolenie, którym mowa w art. 54 ust. 1, następuje, zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy z dniem wyprowadzenia wyrobów akcyzowych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. W takiej sytuacji, w której powstał obowiązek podatkowy z tytułu czynności, o której mowa w art. 8 ust. 1 pkt 5 zobowiązanie podatkowe nie powstaje i wygasa obowiązek podatkowy wobec podmiotu prowadzącego skład podatkowy.

Stosownie do art. 45 ust. 1 i 2 ww. ustawy w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zakończenia tej procedury, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

W przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, do obliczenia wysokości zobowiązania podatkowego stosuje się stawkę akcyzy obowiązującą w dniu zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym, kwota akcyzy należna od danych wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym zgodnie z art. 47 ust. 1 pkt 1, może być obniżona o akcyzę zapłaconą od zużytych do ich wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych.

Z punktu widzenia powyższego przepisu, kluczowe jest aby wyroby akcyzowe zużywane (w sposób bezpośredni i pośredni) w składzie podatkowym do produkcji wyrobów akcyzowych (w niniejszej sprawie wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym) były zużywane w związku z produkcją wyrobu akcyzowego (wyrobów tytoniowych) w ramach danego procesu technologicznego.

To w jakim charakterze zużywane wyroby uczestniczą w tym procesie, tzn. czy są substancją, z której produkowane są wyroby akcyzowe, czy też służą dostarczeniu energii niezbędnej do przeprowadzenia procesu technologicznego dotyczącego produkcji lub też są wykorzystywane w procesie technologicznym służącym do wyprodukowania tego wyrobu akcyzowego, jest bez znaczenia z punktu widzenia treści zawartej w art. 21 ust. 8 ww. ustawy, który stanowi jedynie, że dany wyrób akcyzowy od którego została zapłacona akcyza winien być zużyty do wyprodukowania innego wyrobu akcyzowego.

Zgodnie z powyższym w sprawie objętej przedmiotowym wnioskiem, art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym należy interpretować w ten sposób, iż jeżeli od wyrobów akcyzowych (np. energii elektrycznej) zużytych do wyprodukowania w składzie podatkowym innych wyrobów akcyzowych został zapłacony podatek akcyzowy, to podatnikowi podatku akcyzowego zobowiązanego do zapłaty akcyzy od wyrobów akcyzowych (wyrobów tytoniowych) wprowadzonych do konsumpcji, przysługuje prawo do obniżenia należnego podatku akcyzowego od wyprodukowanych wyrobów (wyrobów tytoniowych) o kwotę akcyzy zapłaconej od wyrobów zużytych do ich wyprodukowania, przy czym obniżka będzie obejmował tę część akcyzy zapłaconej od zużytej energii elektrycznej na zasilanie maszyn i urządzeń wykorzystywanych w procesie technologicznym służącym do wyprodukowania wyrobów tytoniowych (wyrobów akcyzowych), jak np. linie produkcyjne do obróbki i uszlachetniania tytoniu a także do produkcji wyrobów tytoniowych, które następnie podlegają opodatkowaniu akcyza. Tytułem przykładu można wskazać, że nie przysługuje prawo do obniżenia akcyzy należnej od wyprodukowanych w składzie podatkowym wyrobów tytoniowych o akcyzą zapłacona od energii elektrycznej zużytej np. do oświetlenia pomieszczeń, w których znajdują się ww. linie produkcyjne.

Jednocześnie w miejscu tym należy podkreślić, iż zakres prawa do obniżenia należnego podatku akcyzowego powinien ograniczyć się wyłącznie do możliwości pomniejszenia akcyzy zawartej w wyrobach zużytych w procesach technologicznych związanych z produkcją wyrobów akcyzowych (wyrobów tytoniowych). Natomiast nie można rozszerzać tego prawa na wyroby akcyzowe od których została zapłacona akcyza, zużywanych do funkcjonowania całego budynku w którym odbywa się produkcja, w tym również do czynności wykonywanych w stosunku do wyprodukowanego wyrobu akcyzowego wykonywanych po jego wyprodukowaniu.

* Ponadto powyższego odliczenie należnej akcyzy nie będzie miało zastosowania w stosunku do energii elektrycznej wykorzystywanej np. do zasilania urządzeń i maszyn nie biorących bezpośrednio udziału w procesie produkcji w danym procesie technologicznym, itp.

* W myśl powyższego ilość wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą zużytych do wyprodukowania innych wyrobów akcyzowych (wyrobów tytoniowych), w stosunku do których przysługuje Wnioskodawcy prawo do obniżenia należnej akcyzy winna być tak udokumentowana i wykazana (z uwzględnieniem ewidencji prowadzonej w oparciu § 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2004 r. w sprawie warunków prowadzenia składów podatkowych oraz ewidencji przez podmioty prowadzące składy podatkowe - Dz. U. Nr 32, poz. 231 z późn. zm.) przez prowadzącego skład podatkowy, w którym wyroby te zostały wyprodukowane by nie było wątpliwości, że ilość energii elektrycznej w stosunku do której przysługuje prawo do obniżenia należnej akcyzy, została zużyta do wyprodukowania ściśle określonej partii wyrobów akcyzowych (wyrobów tytoniowych) w danym procesie produkcyjnym, a nie na inne cele niż wskazano w art. 21 ust. 8 ustawy.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż producent wyrobów, Fabryki, jest w stanie precyzyjnie ustalić ilość energii zużywanej wyłącznie do celów produkcji wyrobów z akcyzą.

Stosownie zatem do powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości, w okresie od 1 marca 2009 r. do 31 sierpnia 2010 r., obniżenia na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy o podatku akcyzowym kwoty podatku akcyzowego należnego od wyrobów akcyzowych (wyrobów tytoniowych) wyprodukowanych w składzie podatkowym innego podmiotu w procedurze zawieszenia poboru podatku akcyzowego i wyprowadzanych z tej procedury przez Wnioskodawcę zobowiązanego do zapłaty akcyzy od tych wyrobów, o akcyzę zapłaconą od energii elektrycznej zużytej wyłącznie do wyprodukowania tych wyrobów, należało uznać za prawidłowe, jedynie wówczas gdy Wnioskodawca jest w stanie udokumentować ilość energii elektrycznej zużytej i zapłaconej w danej partii wyrobów tytoniowych (wyrobów akcyzowych) wyprodukowanych w składzie podatkowym i wyprowadzonych przez Wnioskodawcę ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Natomiast obniżka należnej akcyzy, na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy, o akcyzę zawartą w energii elektrycznej zużytej przez Fabrykę w danym budynku produkcyjnym nie przysługuje Wnioskodawcy od czynności wykraczających poza bezpośredni proces produkcyjny wyrobów tytoniowych (wyrobów akcyzowych).

Tym samym Wnioskodawca w celu skorzystania z obniżki winien być w posiadaniu odpowiednich dowodów, z których będzie wynikać ilość energii elektrycznej zużytej do wyprodukowania wyrobów tytoniowych (wyrobów akcyzowych) wyprowadzanych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Należy jednakże nadmienić, iż prawo Wnioskodawcy do obniżenia należnej akcyzy, na podstawie art. 21 ust. 8 ustawy może przysługiwać w sytuacji będącej przedmiotem wniosku w przypadku, gdy Wnioskodawca nie otrzymał zwrotu akcyzy na podstawie odrębnych przepisów w sprawie zwrotu akcyzy lub w sprawie zwolnień od akcyzy wyrobów akcyzowych, oraz że posiada dowód, iż akcyza od energii elektrycznej zużytej do produkcji wyrobów akcyzowych (wyrobów tytoniowych).

Zgodnie z art. 72 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) za nadpłatę uważa się nadpłaconego lub nienależnie zapłaconego podatku.

Zgodnie z art. 73 § 2 pkt 2 ww. ustawy nadpłata powstaje z dniem złożenia deklaracji podatku akcyzowego - dla podatników podatku akcyzowego.

Stosownie do art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Zgodnie zaś z art. 75 § 2 pkt 1 lit. a) ww. ustawy uprawnienie określone w § 1 przysługuje również podatnikom, których zobowiązanie podatkowe powstaje w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 1, jeżeli: w zeznaniach (deklaracjach), o których mowa w art. 73 § 2, wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne lub w wysokości większej od należnej i wpłacili zadeklarowany podatek albo wykazali nadpłatę w wysokości mniejszej od należnej.

Natomiast na podstawie art. 75 § 3 przypadkach, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. a) i b) oraz w pkt 2 lit. a) i b), podatnik, płatnik lub inkasent równocześnie z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty są obowiązani złożyć skorygowane zeznanie (deklarację).

Jeżeli prawidłowość skorygowanego zeznania (deklaracji) nie budzi wątpliwości, organ podatkowy zwraca nadpłatę bez wydania decyzji stwierdzającej nadpłatę - art. 75 § 4 ww. ustawy.

W świetle powyższego Wnioskodawca jest, w przedstawionym stanie faktycznym, uprawniony do złożenia, do właściwego naczelnika urzędu celnego, wniosku o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym wraz ze skorygowaną deklaracją podatkową. W tym miejscu zaznaczyć należy, iż złożony wniosek o stwierdzenie nadpłaty wszczyna postępowanie w zakresie żądania zawartego we wniosku i w toku postępowania podlega ocenie organu podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Informuje się równocześnie, iż ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie metodologii stosowanej dla wyodrębnienia ilości energii elektrycznej zużywanej do produkcji wyrobów akcyzowych (wyrobów tytoniowych) z zapłaconą akcyzą, została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 35-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.