IBPP3/443-852/11/PH - Określenie stawki podatku VAT i ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego dla ustanowienia odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-852/11/PH Określenie stawki podatku VAT i ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego dla ustanowienia odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2011 r. (data wpływu 2 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2011 r. (data wpływu 15 czerwca 2011 r.) oraz pismem z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* określenia stawki podatku VAT dla ustanowienia odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę - jest prawidłowe,

* momentu powstania obowiązku podatkowego dla ustanowienia odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku VAT oraz momentu powstania obowiązku podatkowego dla ustanowienia odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 czerwca 2011 r. (data wpływu 15 czerwca 2011 r.r.) oraz pismem z dnia 1 sierpnia 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - Gmina zamierza uwzględnić roszczenia Państwa L. o przeniesienie własności gruntu zabudowanego przez nich budynkiem gospodarczym na działkach nr 375/2 o pow. 0,02 h i 375/3 o pow. 0,02 h, bowiem zgodnie z art. 231 § 1 Kodeksu Cywilnego samoistny posiadacz gruntu w dobrej wierze, który wzniósł na powierzchni gruntu budynek o wartości przenoszącej znacznie wartość zajętej na ten cel działki, może żądać, aby właściciel przeniósł na niego własność zajętej działki za odpowiednim wynagrodzeniem, oraz postanowiła ustalić służebność gruntową przez działkę 375/3 w celu zabezpieczenia istniejącego dojazdu do sąsiedniej działki. Ww. działki (375/2 i 375/3) stanowią własność Gminy.

W 1987 r. Państwo L. jako właściciele zakupionej w 1982 r. działki nr 395/1 uzyskali pozwolenie na budowę budynku mieszkalnego i gospodarczego na przedmiotowej działce, z tym że plan zagospodarowania nieruchomości dotyczył również działek 375/2 i 375/3 nie będących ich własnością. Zgodnie z ww. planem zagospodarowania Państwo L. z własnych środków wybudowali na działce 395/1 budynek mieszkalny oraz na działce 375/2 i części działki 375/3 budynek gospodarczy, będąc w przekonaniu, że cała zabudowana nieruchomość to zakupiona przez nich działka 395/1.

W 2010 r. po przeprowadzonej modernizacji gruntów na terenie Gminy, Państwo L. zostali poinformowani, iż nie są właścicielami działek, na których jest posadowiony ich budynek gospodarczy. Wartość wybudowanego budynku gospodarczego przez Państwo L. na gruncie Gminy przewyższa w znaczny sposób wartość gruntu. Budynek, o którym mowa, nie figuruje w ewidencji środków trwałych Gminy, bowiem nie zostały przez Wnioskodawcę poniesione żadne nakłady na jego wybudowanie.

Państwo L. zwrócili się do Gminy o sprzedaż działek 375/2 i 375/3, na których posadowiony jest ich budynek i Burmistrz wyraził zgodę na przeniesienie własności przedmiotowych działek za wynagrodzeniem na rzecz Państwa L. w trybie art. 231 § 1 Kodeksu cywilnego. Gmina zamierza ustalić wynagrodzenie za ww. czynność w wysokości równej wartości gruntu (oszacowanej przez rzeczoznawcę) bez uwzględniania wartości budynku, który wybudowany został ze środków Państwa L. Z uwagi że budynek wzniesiony przez Państwa L. nie stanowi odrębnego od gruntu przedmiotu własności, to przedmiotem dostawy jest grunt razem z budynkiem.

Dodatkowo przez część działki 375/3 istnieje dojazd do działki sąsiedniej i Gmina w celu umożliwienia przejazdu i przechodu na rzecz każdoczesnego właściciela tej nieruchomości postanowiła ustanowić odpłatną służebność gruntową obciążającą działkę 375/3. Ustanowienie służebności gruntowej zawierane jest w formie aktu notarialnego pomiędzy Gminą a właścicielem sąsiedniej działki, wynagrodzenie płatne jest jednorazowo w terminie do dnia podpisania aktu notarialnego.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 czerwca 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż ustanowienie odpłatnej służebności gruntowej dokonywane jest na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i osoby te nie występowały do Gminy z żądaniem wystawienia faktur za te czynności.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku z dnia 1 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż określony we wniosku termin płatności do dnia podpisania aktu notarialnego oznacza, że płatność może być dokonana również w dniu zawarcia aktu notarialnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ustanowienie odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez sprzedawaną działkę na rzecz każdoczesnego właściciela sąsiedniej nieruchomości winno być opodatkowane podatkiem VAT, a jeżeli tak to według jakiej stawki i w którym momencie przypada obowiązek podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli chodzi o służebność gruntową, która wywodzi się z art. 285 § 1 Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa) to zdaniem Wnioskodawcy jest to świadczenie usług.

A myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa powyżej, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Do czynności stanowiących świadczenie usług z tytułu zobowiązania do powstrzymania się od dokonania czynności lub tolerowania czynności lub sytuacji można zaliczyć m.in. służebności gruntowe bierne i czynne, które mogą powstać np. w wyniku umowy, orzeczenia sądu, zasiedzenia lub orzeczenia administracyjnego. Ustanowienie służebności czynnej (zobowiązanie do tolerowania czynności lub sytuacji) lub biernej (zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności) za wynagrodzeniem podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli świadczący usługę posiada status podatnika w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zaznaczyć, iż nie każde zaniechanie czynności lub znoszenie stanów uważane jest za usługę w myśl cytowanego powyżej przepisu. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega tylko takie powstrzymanie się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji, które wynika z wyraźnego stosunku zobowiązaniowego, istnieje konkretny podmiot będący bezpośrednim konsumentem tego zobowiązania, a zobowiązanie to jest odpłatne. W przypadku gdy którykolwiek z wymienionych warunków nie zostanie spełniony, przedmiotowe zobowiązanie nie będzie podlegało opodatkowaniu.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, iż ustanowienie służebności gruntowej stanowi świadczenie usług w rozumieniu cytowanego art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż ma ono charakter odpłatny.

Reasumując, w przedstawionym przypadku zdaniem Gminy, ustanowienie odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez sprzedawaną działkę na rzecz każdoczesnego właściciela sąsiedniej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki podstawowej określonej w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (tj. w 2011 - 23%), a obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wniesienia opłaty z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie określenia stawki podatku VAT dla ustanowienia odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę,

* nieprawidłowe - w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla ustanowienia odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast przez świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powyższego przepisu wynika, iż świadczenie usług obejmuje nie tylko działania podatnika, ale również zobowiązanie się do powstrzymywania od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub stanów.

Ponadto, aby móc zaliczyć daną czynność do usług opodatkowanych VAT, musi ona wynikać z określonego stosunku zobowiązaniowego. Przede wszystkim świadczenie usług nie może mieć miejsca bez ustalenia konsumenta (podmiot będący beneficjentem danej usługi). Zobowiązanie to musi być odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Otrzymana zapłata powinna być zatem konsekwencją wykonanego świadczenia.

Również przepisy prawa cywilnego wskazują, iż - stosownie do art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) - świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Służebność jest obciążeniem cudzej nieruchomości, mającym na celu zwiększenie użyteczności innej nieruchomości albo zaspokojenie określonych potrzeb oznaczonej osoby fizycznej.

Służebność gruntową definiuje art. 285 § 1 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Zgodnie z dokonanym podziałem służebności zawartym w art. 285 § 1 Kodeksu cywilnego, służebność czynna polega na tym, że właściciel jednej nieruchomości (tzw. nieruchomości władnącej) jest uprawniony do korzystania w oznaczonym zakresie z nieruchomości innego właściciela (tzw. nieruchomości obciążonej). Właściciel nieruchomości obciążonej ma zatem obowiązek znoszenia pewnych działań właściciela nieruchomości władnącej, np. przechodu czy przejazdu, czerpania wody, oparcia budynku o mur sąsiada, itd. Służebność bierna polega zaś na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej jest zobowiązany do niewykonywania określonych uprawnień względem nieruchomości władnącej na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności. Służebności bierne ograniczają właściciela nieruchomości w wykonywaniu uprawnień wynikających z treści prawa własności.

Natomiast art. 145 Kodeksu cywilnego przewiduje możliwość ustanowienia w stosunkach sąsiedzkich służebności drogowej (przejazdu, przechodu) za wynagrodzeniem, którą ustawa określa jako służebność drogi koniecznej.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Podatnikami w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy art. 15 ust. 2 ww. ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT, stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast art. 19 ust. 4 ustawy stanowi, iż jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Ponadto w myśl art. 19 ust. 11 ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.

Stosownie do art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast z art. 106 ust. 4 powołanej ustawy wynika, że podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Ze złożonego wniosku wynika, że przez część działki 375/3 istnieje dojazd do działki sąsiedniej i Gmina w celu umożliwienia przejazdu i przechodu na rzecz każdoczesnego właściciela tej nieruchomości postanowiła ustanowić odpłatną służebność gruntową obciążającą działkę 375/3. Ustanowienie służebności gruntowej zawierane jest w formie aktu notarialnego pomiędzy Gminą a właścicielem sąsiedniej działki, wynagrodzenie płatne jest jednorazowo w terminie do dnia podpisania aktu notarialnego.

Ustanowienie odpłatnej służebności gruntowej dokonywane jest na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej i osoby te nie występowały do Gminy z żądaniem wystawienia faktur za te czynności.

Mając powyższe na uwadze, jak również przywołane regulacje prawne wskazać należy, że ustanowienie za wynagrodzeniem służebności gruntowej w formie aktu notarialnego dokonane pomiędzy Wnioskodawcą a właścicielem działki, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług, jako świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy na zasadach ogólnych tj. według stawki podstawowej podatku (23%) określonej w art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia stawki podatku VAT dla ustanowienia odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę należało uznać za prawidłowe.

Natomiast co do określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla ww. czynności, zauważyć należy, iż mając na względzie istotne cechy instytucji służebności gruntowej, z punktu widzenia opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czynność tę należy zaliczyć do usług, dla których obowiązek podatkowy powstaje na zasadach ogólnych.

Z opisu sprawy wynika, iż ustanowienie służebności gruntowej zawierane jest w formie aktu notarialnego, zaś wynagrodzenie płatne jest jednorazowo w terminie do dnia podpisania aktu notarialnego płatność może być dokonana również w dniu zawarcia aktu notarialnego.

Uwzględniając uregulowania zawarte w art. 19 ust. 1 i ust. 11 ustawy, stwierdzić należy, że ustawodawca wiąże moment powstania obowiązku podatkowego z wydaniem towaru czy wykonaniem usługi, lub otrzymaniem przed wydaniem towaru czy wykonaniem usług części należności.

Natomiast wystawienie faktury, o którym mowa w art. 19 ust. 4 ustawy, jest zdarzeniem mającym znaczenie, o ile nastąpi w terminie 7 dni od daty wydania towaru lub wykonania usługi, przy czym z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca nie był zobowiązany do wystawienia faktury VAT z tytułu czynności będącej przedmiotem wniosku.

W świetle powyższego, w przypadku, gdy na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia faktury (tj. usługobiorcą są osoby fizyczne nie prowadzące działanosci gospodarczej, które nie żądały wystawienia faktury), data powstania obowiązku podatkowego dla przedmiotowego ustanowienia służebności gruntowej, zależeć będzie od tego, czy właściciel sąsiedniej działki dokona ustalonej jednorazowej płatności przed dniem podpisania aktu notarialnego, czy też w dniu podpisania aktu notarialnego.

W przypadku, kiedy właściciel sąsiedniej działki dokona zapłaty wynagrodzenia przed datą podpisania aktu notarialnego ustanawiającego służebność gruntową, obowiązek podatkowy powstanie na zasadach określonych w art. 19 ust. 11 ustawy, tj. z chwilą otrzymania należności.

Jednakże w przypadku kiedy wynagrodzenie zostanie uiszczone dopiero w dniu podpisania aktu notarialnego, obowiązek podatkowy powstanie w dacie wykonania usługi w postaci ustanowienia służebności gruntowej, tj. w dniu podpisania aktu notarialnego, - stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy.

W tym miejscu tut. organ pragnie zwrócić uwagę, iż przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla ustanowienia odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę jest prawidłowe jedynie częściowo, gdyż obejmuje wyłącznie ten przypadek, w którym właściciel sąsiedniej działki dokona zapłaty wynagrodzenia wcześniej niż w dacie podpisania aktu notarialnego.

Natomiast - jak wskazano powyżej - w przypadku, w którym właściciel sąsiedniej działki dokona zapłaty wynagrodzenia w dniu podpisania aktu notarialnego, obowiązek podatkowy jest determinowany nie przez - mający co prawda miejsce w tym samym dniu - fakt uiszczenia należności, lecz przez fakt wykonania usługi, tj. podpisania aktu notarialnego przez strony.

Tym samym w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla ustanowienia odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* prawidłowe - w zakresie określenia stawki podatku VAT dla ustanowienia odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę,

* nieprawidłowe - w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego dla ustanowienia odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska prawnego Wnioskodawcy w zakresie określenia stawki podatku VAT oraz momentu powstania obowiązku podatkowego dla ustanowienia odpłatnej służebności gruntowej przejazdu i przechodu przez działkę. Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu, na którym znajduje się budynek wzniesiony przez nabywcę została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl