IBPP3/443-849/12/KG - Ustalenie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego w całości z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na cele administracyjne.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 12 października 2012 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-849/12/KG Ustalenie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego w całości z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na cele administracyjne.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2012 r. (data wpływu 10 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 września 2012 r. (data wpływu 1 października 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego w całości z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na cele administracyjne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego w całości z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na cele administracyjne. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 września 2012 r. (data wpływu 1 października 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Celem Stowarzyszenia jest inicjowanie, wspieranie i pomoc w różnego rodzaju przedsięwzięciach edukacyjno-naukowych, mających na celu rozwój nauki, edukacji, oświaty i wychowania, z poszanowaniem prawa do wypoczynku dzieci i młodzieży, realizowanych przez MOA w N. w zakresie popularyzacji astronomii oraz pokrewnych nauk ścisłych. Młodzieżowe Obserwatorium Astronomiczne jest publiczną placówką wychowania pozaszkolnego.

Stowarzyszenie realizuje swoje cele poprzez prowadzenie działalności statutowej odpłatnej i nieodpłatnej oraz działalności gospodarczej. W związku z funkcjonowaniem organizacji, Stowarzyszenie ponosi również koszty administracyjne. Stowarzyszenie jest podatnikiem podatku VAT.

Dotychczas Stowarzyszenie stosowało pełne odliczenie podatku VAT od koszów administracyjnych, wychodząc z założenia, że wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie jest bowiem włączona do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

W związku z zaistnieniem powyższego stanu faktycznego oraz propozycji Ministra Finansów w sprawie stosowania metody podziałowej, prosimy o przychylenie się do naszego sposobu rozliczania podatku VAT od kosztów administracyjnych (pełne odliczenie podatku VAT), biorąc pod uwagę wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (Orzeczenie NSA nr I FSK 659/10 z dn. 8 kwietnia 2011 r.).

Stowarzyszenie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i składa deklaracje VAT-7.

Stowarzyszenie ponosi wydatki na cele administracyjne, które związane są z działalnością zarówno opodatkowaną oraz niepodlagającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić ww. wydatków z poszczególnymi kategoriami czynności (wyłącznie opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie, sformułowane w piśmie z dnia 27 września 2012 r.:

Czy Stowarzyszenie ma możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego w całości z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na cele administracyjne.

Stanowisko Wnioskodawcy (ostateczna wersja przedstawiona w piśmie z dnia 27 września 2012 r.):

Ma możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego w całości z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na cele administracyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl natomiast art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego przepisu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych inwestycji, inwestycje te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter niewątpliwy. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W przypadkach gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, iż w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami w stosunku, do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli natomiast nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1 to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zgodnie z art. 90 ust. 3 cytowanej wyżej ustawy o VAT proporcję tę ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Na tle obecnej ustawy o podatku od towarów i usług w dniu 24 października 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale siedmiu sędziów (sygn. akt I FPS 9/10) wskazał, że "za w pełni aktualną i trafną należy uznać linię orzeczniczą NSA, z której jednoznacznie wynika, że zawarte w przepisach art. 90 ust. 1-3 u.p.t.u. sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia" należy rozumieć jako odnoszące się do czynności zwolnionych od podatku. Skoro bowiem rzecz dotyczy odliczenia podatku, to pod uwagę można wziąć tylko takie transakcje, które w ogóle objęte są zakresem przedmiotowym VAT. W tej części są to tylko czynności zwolnione od podatku, gdyż czynności niepodlegające w ogóle podatkowi nie są objęte zakresem przedmiotowym VAT. Sformułowanie "czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku" należy zatem rozumieć jako "czynności zwolnione od podatku" oraz czynności opodatkowane na specjalnych zasadach, gdzie ustawa wprost stwierdza, że podatnik nie ma prawa do odliczenia.

Zdaniem NSA, za trafne należy uznać stanowisko, że w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatnikowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 u.p.t.u., lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegajacych w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, realizuje swoje cele poprzez prowadzenie działalności statutowej odpłatnej i nieodpłatnej oraz działalności gospodarczej.

Wnioskodawca ponosi wydatki na cele administracyjne, które związane są z działalnością zarówno opodatkowaną oraz niepodlagającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić ww. wydatków z poszczególnymi kategoriami czynności (wyłącznie opodatkowanymi oraz niepodlegającymi opodatkowaniu VAT).

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że w przypadku gdy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności opodatkowane podatkiem VAT oraz niepodlegające opodatkowaniu VAT i nie jest w stanie przyporządkować zakupów do poszczególnych rodzajów działalności, wówczas Wnioskodawca ma możliwość pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dokonywane w związku z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego ma możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego w całości z faktur dokumentujących ponoszone wydatki na cele administracyjne, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl