IBPP3/443-830/08/PK - Sposób wykazywania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w informacji podsumowującej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2008 r. (data wpływu 21 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sposobu wykazywania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w informacji podsumowującej - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sposobu wykazywania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w informacji podsumowującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Podstawowym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja i sprzedaż wyrobów stalowych, zarówno na rynku krajowym, jak i na rynkach zagranicznych w tym również do państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej.

Spółka jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT UE zgodnie z art. 97 ust. 4 ustawy o VAT.

Dokonując wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej - WDT), w momencie składania deklaracji na podatek od towarów i usług VAT-7, w odniesieniu do znacznej części transakcji Spółka nie posiada dokumentacji uprawniającej do ich opodatkowania według stawki w wysokości 0%, o której mowa w art. 42 ust. 3 i ust. 11 ustawy o VAT. W związku z tym Spółka jest zmuszona wykazać te dostawy jako dostawy na terytorium kraju, zgodnie z art. 42 ust. 12 ustawy o VAT. Po uzyskaniu dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% Spółka dokonuje korekty deklaracji VAT-7 za miesiące w których dokonano sprzedaży.

Pomimo dołożenia przez Spółkę wszelkich starań, w stosunku do części dokonanych transakcji nie udaje się zebrać dokumentów jednoznacznie potwierdzających dostarczenie towarów do nabywcy na terytorium UE a zatem uprawniających do zastosowania stawki 0%. Sytuacja taka ma miejsce najczęściej wtedy, gdy Spółka nie odpowiada za całość transportu do miejsca przeznaczenia, co powoduje, iż nie dysponuje kompletnymi dokumentami transportowymi. W takim przypadku Spółka kontaktuje się z kontrahentami, w celu uzyskania od nich potwierdzenia otrzymania towaru, co jednak nie zawsze kończy się sukcesem.

Powody są różne, przykładowo:

Należy też dodać, iż proces kompletowania dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0 % jest często procesem bardzo długotrwałym: wielu klientów potwierdza otrzymanie dostaw dopiero przy okazji rocznych rozliczeń lub rozliczeń związanych z systemem rabatowym.

Skutkiem takiego stanu rzeczy, pomimo, iż Spółka posiada informacje, że rzeczywiście doszło do przemieszczenia towarów z Polski na teren innego państwa UE (na podstawie rozmów telefonicznych, braku reklamacji, które z pewnością pojawiłyby się gdyby towar nie dotarł do klienta itp.) a zatem miała miejsce WDT, Spółka traktuje daną transakcje jak dostawę krajową na potrzeby deklaracji VAT-7.

Jednocześnie, mając na względzie, iż informacja podsumowująca o dokonanych wewnątrzwspólnotowych dostawach/nabyciach towarów VAT-UEK (dalej - IP) stanowi dla organów podatkowych krajów UE źródło informacji na temat rzeczywistego obrotu towarowego na obszarze UE, w IP Spółka wykazuje wszystkie WDT dokonane w danym okresie, a nie jedynie te dla których w danym momencie posiada dokumenty uprawniające do zastosowania stawki 0 %.

Z czasem, w miarę otrzymywania dokumentów uprawniających do stawki 0% i korygowania deklaracji VAT-7 z tego tytułu, dane wynikające z IP oraz VAT-7 zbliżają się do siebie jednak, ze względów opisanych powyżej nie we wszystkich miesiącach ostatecznie są zgodne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w informacji podsumowującej należy wykazać wszystkie wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów dokonane w kwartale za który składana jest deklaracja IP czy też tylko takie wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów do których podatnik ma prawo zastosować stawkę 0% ze względu na posiadanie dokumentów opisanych w art. 42 ustawy o VAT, tj. takie wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów, które wykazał w deklaracji na podatek od towarów i usług VAT-7 w pozycji 30 - wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15 tej ustawy, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9-12 ustawy o VAT lub WDT w rozumieniu art. 13 ustawy o VAT, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie IP o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i WDT, za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia lub dostawy towarów.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT przez WDT rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 tej ustawy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W świetle dwóch ww. przepisów, w IP należy wykazać transakcje, których skutkiem jest przemieszczenie towarów z Polski na terytorium innego państwa UE. Przepis art. 100 nie wskazuje, iż w IP należy wykazać tylko takie transakcje, dla których Spółka posiada dokumenty uprawniające ją do zastosowanie stawki 0% tylko wszystkie wewnątrzwspólnotowe dostawy i nabycia. W świetle definicji zawartej w art. 13 ustawy o VAT to nie zastosowanie stawki 0% przesądza o tym czy dana transakcja ma charakter WDT czy nie. Stawka 0% ma zastosowanie do transakcji, co do których uprzednio zostanie ustalone, że spełniają definicję WDT. Fakt, iż polski ustawodawca wymaga dla zastosowania tej stawki posiadania dodatkowych dokumentów nie zmienia kwalifikacji samej transakcji, a tylko nakazuje opodatkowanie jej stawką podstawową w przypadku braku tychże dokumentów. Zatem niezależnie od sposobu opodatkowania dokonanej dostawy, czy też sposobu jej prezentacji w prowadzonych dla potrzeb podatku od towarów i usług ewidencjach/deklaracjach VAT-7, przemieszczenie towarów z Polski na terytorium innego kraju (z zachowaniem dodatkowych warunków określonych w przywołanym art. 13 ust. 1 ustawy o VAT) stanowi WDT, którą należy wykazać w IP.

Należy też dodać, iż proces kompletowania dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% jest często procesem bardzo długotrwałym: wielu klientów potwierdza otrzymanie dostaw dopiero przy okazji rocznych rozliczeń lub rozliczeń związanych z systemem rabatowym.

Należy zwrócić uwagę, że przyjęcie stanowiska zgodnie z którym w IP należy wykazywać tylko te transakcje dla których w danym momencie Spółka posiada dokumenty uprawniające ją do zastosowania stawki 0 % prowadziłoby do takich skutków jak:

W takich przypadkach nie zostałby spełniony cel w jakim składana jest IP, tj. zapewnienie kontroli stosowania zasady opodatkowania dostawy towarów w państwach, w których towar jest użytkowany. Należy bowiem podkreślić, iż celem składania IP nie jest powielenie/zapewnienie zgodności z danymi z deklaracji VAT-7 tylko wskazanie rzeczywistego obrotu na terytorium UE.

W związku z powyższym w ocenie Spółki w deklaracji IP należy wykazywać wszystkie WDT dokonane w kwartale za który składana jest deklaracja IP niezależnie od sposobu ich ujęcia w deklaracji na podatek od towarów i usług VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwaną dalej ustawą o VAT, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 42 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 pkt 1-3 i ust 11 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, m.in., pod warunkiem że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, o którym mowa w art. 99, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dowodami, o których mowa powyżej, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

W przypadku gdy dokumenty, o których mowa w powyżej, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w stosunku do niektórych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów dokonywanych przez Podatnika, nie przysługuje mu prawo do zastosowania stawki w wysokości 0%, z uwagi na brak stosownych dokumentów do dnia złożenia deklaracji VAT-7 za dany miesiąc.

Zgodnie bowiem z treścią art. 42 ust. 12 ustawy o VAT, jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 (tj. podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju), nie został spełniony przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres, podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, jako dostawę na terytorium kraju. Mając na uwadze powyższą regulację należy stwierdzić, iż brak dowodów wymienionych w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT stanowi w istocie również brak dowodów na ziszczenie się głównej przesłanki z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT definiującej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - tj. wywozu towarów z kraju oraz ich dostarczenie nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego.

Brak tych dowodów skutkuje zatem brakiem podstaw zaistnienia samej wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, co do zasady bowiem WDT musi towarzyszyć przemieszczenie towarów pomiędzy terytoriami dwóch różnych państw członkowskich UE. Natomiast otrzymanie przez podatnika dowodu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, w terminie późniejszym niż określony w ust. 12 upoważnia podatnika do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, o której mowa w art. 100 ust. 1, w której wykazał dostawę towarów (art. 42 ust. 13 ustawy o VAT).

Stosownie do przepisu art. 100 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w rozumieniu art. 9 - 12 lub wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w rozumieniu art. 13, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym informacje podsumowujące o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów i wewnątrzwspólnotowych dostawach towarów, zwane dalej "informacjami podsumowującymi", za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu tych transakcji.

Zgodnie z art. 100 ust. 3 ustawy o VAT informacja podsumowująca powinna zawierać (poza danymi identyfikującymi kontrahenta) łączną wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wyrażoną zgodnie z art. 31, oraz łączną wartość wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - w odniesieniu do poszczególnych kontrahentów.

W tym miejscu należy również zaznaczyć, iż konstrukcja deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 w poz. 30 przewiduje wykazanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wyłącznie opodatkowanej 0% stawką VAT. Zatem w przypadku, gdy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów nie zostaną spełnione warunki do zastosowania stawki 0% (czyli w konsekwencji, co do zasady brak jest dowodów stwierdzających, iż WDT nastąpiło - co wykazano powyżej), podatnik wykazuje tę dostawę w ewidencji sprzedaży oraz w deklaracji VAT-7 jako dostawę na terytorium kraju (ze stawką podatku VAT właściwą dla dostawy danego towaru w kraju).

Zdaniem tut. Organu, ustawodawca nie przewiduje możliwości wykazywania tej samej transakcji w deklaracji VAT-7 jako dostawy na terytorium kraju (ze stawką właściwą dla danego towaru w kraju) oraz jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w informacji podsumowującej VAT-UE.

Skoro zatem Podatnik w opisanym stanie faktycznym wykazuje daną transakcję w ewidencji sprzedaży oraz w deklaracji VAT-7 jako dostawę na terytorium kraju (z właściwą stawką podatku VAT), to niedopuszczalne jest wykazanie tej samej transakcji w informacji podsumowującej jako wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

Potwierdzeniem takiego stanowiska jest również treść art. 42 ust. 13 ustawy o VAT, który upoważnia podatnika (po spełnieniu odpowiednich warunków do zastosowania stawki 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów) do dokonania korekty złożonej deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej.

Dopiero wówczas (tj. po otrzymaniu stosownych dokumentów uprawniających do zastosowania stawki 0% w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów czyli dowodów na zaistnienie WDT) Wnioskodawca dokona korekty deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej, wykazując przedmiotową transakcję jako wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowo informuje się, iż ocenę stanowiska Wnioskodawcy dokonano w oparciu o stan prawny obowiązujący do 30 listopada 2008 r. Z dniem 1 grudnia 2008 r. wchodzą w życie przepisy ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), z zastrzeżeniem przepisów wymienionych w art. 15 tejże ustawy. W związku z powyższym od 1 grudnia 2008 r. zmianie ulegają m.in. przepisy art. 42 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.