IBPP3/443-818/08/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z 13 listopada 2008 r. (data wpływu 14 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobu sklasyfikowanego do kodu CN 22072000, dopuszczonego do wolnej sprzedaży na terytorium Niemiec i skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) Nr 3199/93- jest prawidłowe.

W dniu 25 września 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 13 listopada 2008 r. będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 5 listopada 2008 r. znak IBPP3/443-612/08/DG), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie nabycia wewnątrzwspólnotowego środka zapobiegającego zamarzaniu zawierającego w swoim składzie alkohol etylowy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza nabywać towar o kodzie CN 3820 00 00 - środek zapobiegający zamarzaniu - od niemieckiego kontrahenta, który posiada na ten wyrób Wiążącą Informację Taryfową wydaną przez niemieckie organy. Towar ma skład zgodny ze skażaniem łotewskim czyli: na 100l objętości spirytusu (czystego etanolu) zawiera mieszankę następujących substancji:

- izopropylalkohol 3 litry

- benzoesan denaturujący 2 gramy

- 0,05% środka powierzchnio-czynnego w postaci glikolu (ułatwiającego poślizg wycieraczki).

Ponadto Wnioskodawca wskazał również, iż ww. wyrób nabywany będzie z Niemiec do Polski, a skażenie będzie łotewskie, węgierskie lub innego kraju członkowskiego. Wnioskodawca nie będzie znał kraju, w którym dokonano skażenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jeżeli produkt zostanie sklasyfikowany do kodu CN 2207 20 00 dopuszczony do wolnej sprzedaży na terenie Niemiec skażony zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) Nr 3199/93 za pomocą skażenia jakiegokolwiek państwa członkowskiego, podlega akcyzie w Polsce i z jaką stawką.

Zdaniem Wnioskodawcy w sytuacji gdy nabywany produkt, sklasyfikowany zostanie do kodu CN 2207 20 00 i będzie skażony zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) Nr 3199/93 za pomocą substancji skażających określonych dla jakiegokolwiek państwa członkowskiego, oraz zostanie dopuszczony do wolnej sprzedaży na terenie państwa członkowskiego np. Niemiec, to na terytorium Polski wyrób ten korzysta ze zwolnionia z podatku akcyzowego na podstawie ww. rozporządzenia, bez względu na kod CN.W ocenie Wnioskodawcy powyższe wynika z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Definicja alkoholu etylowego zawarta w art. 72 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) w rozumieniu ustawy alkoholem etylowym są wszelkie wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 1,2% objętości oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.91.10, 15.92.11 i 15.92.12 oraz kodami CN 2208 i 2207, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego grupowania PKWiU i kodu CN oraz napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony spirytus oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.91.10 i 15.92.11 oraz kodami CN 2208 i 2207 10 00, a także wyroby o rzeczywistej zawartości alkoholu przekraczającej 22% objętości, oznaczone odpowiednio symbolami PKWiU 15.93.11, 15.93.12, 15.94.10 i 15.95.10 oraz kodami CN 2204 10, 2204 21 10, 2204 29 10, 2204, 2206 00 i 2205. W świetle tej definicji wyrób klasyfikowany do kodu CN 2207 20 00 jest wyrobem akcyzowym objętym odpowiednia dla niego stawka podatku akcyzowego w wysokości 4550 zł od 1 hektolitra czystego alkoholu zawartego w gotowym wyrobie.

Jednocześnie zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 72, poz. 500 z późn. zm.) zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy wprowadzany do obrotu handlowego w postaci alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji nr 3199/93/WE z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 288 z 23.11.1993; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 09, t. 1, str. 249, z późn. zm.).W miejscu tym należy wyjaśnić, iż art. 5 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3649/92 z dnia 17 grudnia 1992 r. w sprawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego w wewnątrzwspólnotowym przepływie produktów objętych podatkiem akcyzowym, przeznaczonych do konsumpcji w Państwie Członkowskim wysyłki (Dz. Urz. UE L NR 369 str. 17) stanowi, iż uproszczony dokument towarzyszący jest także stosowany w przepływie wewnątrzwspólnotowym w przypadku przewozu alkoholu całkowicie denaturowanego przewidzianego w art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy Rady 92/83/EWG. Rzeczpospolita Polska wstępując do UE przyjęła do swojego porządku prawnego dorobek prawny Wspólnoty, w tym rozporządzenia, które swoją własną mocą stają się częścią porządku prawnego w każdym kraju UE. Dlatego też należy stwierdzić, iż w myśl art. 5 przedmiotowego rozporządzenia Komisji nabycie wewnątrzwspólnotowe alkoholu etylowego całkowicie skażonego na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska odbywa się z zastosowaniem uproszczonego dokumentu. Zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz. Urz. UE L Nr 316 str. 21 z późn. zm.) Państwa Członkowskie zwalniają produkty objęte niniejsza dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów, gdy produkty te są rozprowadzane w postaci alkoholu całkowicie denaturowanego zgodnie z wymogami każdego państwa członkowskiego, przy czym wymogi te muszą być należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z art. 3 i 4 niniejszego artykułu. Zwolnienie to uzależnione jest od stosowania przepisów dyrektywy 92/12/EWG, dotyczących handlowego przemieszczania się alkoholu całkowicie denaturowanego.

Na gruncie tego przepisu należy przyjąć że dane państwo członkowskie, na terenie którego powinno nastąpić opodatkowanie ujednoliconym podatkiem akcyzowym, musi zwolnić określone produkty, ale na "warunkach" przez siebie ustalonych. Zgodnie z art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) Nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. L Nr 288 str. 12 z późn. zm.) substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG, są takie, jak określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Denaturacja z zasady jest procesem obiektywnym mającym na celu nadanie alkoholowi właściwości toksycznych, tak aby nie mógł on zostać zneutralizowany ani poddany ponownej przemianie w celu przeznaczenia do spożycia. W związku z tym należy przyjąć, że alkohol raz poddany denaturacji na poziomie danego państwa członkowskiego gdzie proces ten następuje, przy zachowaniu określonych rodzajów skażalników i ich ilości (określonych w rozporządzeniu Komisji 3199/93), wywołuje taki skutek, że alkohol należy uznać za skażony w każdym innym państwie członkowskim. Wnioskodawca w opisanym zdarzeniu przyszłym wskazuje, iż zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo z terytorium Niemiec środek zapobiegający zamarzaniu skażony substancjami: izopropylalkohol - 3 litry i benzoesan denatorium 2 gramy dodane na każde 100l spirytusu (czystego alkoholu etylowego). Z załącznika do rozporządzenia Komisji Nr 3199/93 wynika, iż substancje te są wymienione jako należycie zgłoszone i zaakceptowane dla Łotwy, wobec tego wyrób ten zostanie zaklasyfikowany do kodu CN 2207 20 00 i skażony ww. środkami, wewnątrzwspólnotowe nabycie tego wyrobu będzie zwolnione od podatku akcyzowego na mocy § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego na warunkach określonych dla tego przepisu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy równocześnie zauważyć, iż tutejszy organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego wyrobów do grupowania klasyfikacyjnego CN, w związku z tym w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi wyłącznie w oparciu o klasyfikacji wskazanej przez Wnioskodawcę. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania wyrobów akcyzowych. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania, należy zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawa stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej wewnatrzwspólnotowego nabycia środka zapobiegającego zamarzaniu oraz w części dotyczącej Wiążącej Informacji Taryfowej zawarta została w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.