IBPP3/443-814/10/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2010 r. (data wpływu 22 października 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia 17 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.) oraz z dnia 14 stycznia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości na rzecz Gminy - jest prawidłowe

W dniu 22 października 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 17 grudnia 2010 r. (data wpływu 23 grudnia 2010 r.) oraz z dnia 14 stycznia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości na rzecz Gminy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest następcą przedsiębiorstwa państwowego i jest wieczystym użytkownikiem nieruchomości, na których położone są m.in. drogi wewnętrzne. Drogi wewnętrzne jako budowle stanowią własność Wnioskodawcy, natomiast działki na których znajdują się te drogi i grunty są własnością Skarbu Państwa i pozostają w użytkowaniu wieczystym Wnioskodawcy. Wydzielone działki stanowiące drogi wewnętrzne na terenie siedziby Wnioskodawcy położone są na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej Jest to teren przemysłowy, na którym prowadzą szeroką działalność podmioty gospodarcze (ponad 20 przedsiębiorstw).

Wnioskodawca po przeprowadzeniu procedur wewnętrznych wystąpił do Gminy N. o nieodpłatne przekazanie tych dróg, jako budowli i prawa wieczystego użytkowania gruntu w trybie art. 902¹ do 902² kodeksu cywilnego. Przedmiotowe drogi były wybudowane na gruncie Skarbu Państwa w latach 1950-1970 i Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od poniesionych wydatków. W trakcie użytkowania jedna z dróg była modernizowana - nakłady na modernizację nie przekroczyły 30% jej wartości początkowej, ale podatek VAT naliczony związany z modernizacją został odliczony.

Podpisanie aktu notarialnego nieodpłatnego przekazania ww. nieruchomości planowane jest do dnia 31 grudnia 2010 r., zaś faktyczne przeniesienie własności ww. nieruchomości ze względów techniczno-organizacyjnych nastąpić może również po dniu 1 stycznia 2011 r.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano:

W chwili podpisania aktu notarialnego będzie dokonane faktyczne przeniesienie władztwa ww. nieruchomości na rzecz Gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne przekazanie ww. nieruchomości w dacie zawarcia umowy aktu notarialnego czy też w dacie protokolarnego przejęcia, które może hipotetycznie nastąpić po dniu 31 grudnia 2010 r. na rzecz Gminy lub Starostwa będzie rodziło obowiązek zapłaty podatku VAT. Jeśli tak to w jakiej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro wprowadzony został tytuł do kodeksu cywilnego tytuł XXXIII (1) (przekazanie nieruchomości art. 902¹ do 902² - a pozostaje nadal uregulowanie tytułu XXXIII pod tytułem darowizna, które są oddzielnymi regulacjami prawnymi, to nieodpłatne przekazanie nieruchomości na rzecz Gminy lub Starostwa nie powinno rodzić obowiązku podatku VAT (pozostaje poza zakresem ustawy o podatku VAT). Przekazanie ww. nieruchomości nie zmieni istoty ich przeznaczenia i jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem zarówno przez Wnioskodawcę jak i pozostałe podmioty gospodarcze działające w Specjalnej Strefy Ekonomicznej, które korzystają i korzystać będą nadal z przekazywanych Gminie lub Starostwu nieruchomości (dróg zakładowych). W związku z planowanym projektem zmian ustawy o VAT z dnia 1 stycznia 2011 r. Wnioskodawca uważa, ze przekazanie ww. nieruchomości nawet po dacie 1 styczeń 2011 r. również pozostaje poza zakresem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 cyt. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste, jak i zbycie tego prawa.

W myśl art. 7 ust. 2 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż nieodpłatne czynności, o których mowa w tym przepisie, tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego. Jeśli podatnik odliczył podatek naliczony np. przy ich nabyciu, to ich nieodpłatne przekazanie - gdyby było nieopodatkowane - w istocie stanowiłoby nabycie bez opodatkowania. Stoi to w sprzeczności z zasadą powszechności oraz neutralności opodatkowania. Jeśli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku, to nieodpłatne przekazanie tego towaru pozostaje neutralne podatkowo, gdyż podatnik już raz został obciążony faktycznym kosztem podatku (w tej części wystąpił więc jako konsument, a nie jako podatnik VAT).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza przekazać nieodpłatnie na rzecz Gminy w trybie art. 902¹ oraz 902² ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) własność budowli w postaci dróg wewnętrznych stanowiących środki trwałe Wnioskodawcy oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu na którym znajdują się owe drogi wewnętrzne. Drogi wewnętrzne wraz z wieczystym użytkowaniem gruntów po przekazaniu staną się drogami gminnymi ogólnie dostępnymi. Przedmiotowe drogi były wybudowane w latach 1950-1970 i Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od poniesionych wydatków. W trakcie użytkowania jedna z dróg była modernizowana w stopniu nie przekraczającym 30% jej wartości początkowej.

W myśl art. 902¹ § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę przekazania nieruchomości jej właściciel zobowiązuje się nieodpłatnie przenieść na gminę albo na Skarb Państwa własność nieruchomości. Skarb Państwa może zawrzeć umowę przekazania nieruchomości, gdy gmina miejsca położenia całej albo części nieruchomości nie skorzystała z zaproszenia do jej zawarcia w terminie trzech miesięcy od dnia złożenia zaproszenia przez właściciela nieruchomości.

Natomiast zgodnie z art. 902² Kodeksu cywilnego, jeżeli strony nie postanowiły inaczej właściciel przekazujący nieruchomość nie ponosi odpowiedzialności za jej wady.

Zatem umowa przekazania nieruchomości jest umową nazwaną, konsensualną, nieodpłatną, jednostronnie zobowiązującą, o skutku zobowiązująco-rozporządzającym (art. 155 § 1 k.c.), kauzalną, do której mają zastosowanie przepisy art. 155-158 k.c. regulujące przeniesienie własności rzeczy i dla swej ważności wymagającą zachowania formy aktu notarialnego.

Przekazanie nieruchomości w trybie art. 902¹ - 902² Kodeksu cywilnego ze względu na nieodpłatny charakter czynności mogłoby podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT lecz jedynie przy spełnieniu przesłanki określonej w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. w sytuacji gdy podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, że nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT przy wytworzeniu przedmiotowych dróg.

Zatem stwierdzić należy, iż stosownie postanowień art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przekazanie nieruchomości bez wynagrodzenia, które ma zamiar dokonać Wnioskodawca na rzecz Gminy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług niezależnie czy do faktycznego przeniesienia własności nieruchomości dojdzie w 2010 r. czy też w 2011 r.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowo informuje się, iż ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zawarta została w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.