IBPP3/443-777/09/KO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 października 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-777/09/KO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 lipca 2009 r. (data wpływu 30 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 września 2009 r. (data wpływu 28 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty wymienione w przypadku trzecim uprawniają Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem w dniu 28 września 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty wymienione w przypadku trzecim uprawniają Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W celu możliwości zastosowania stawki 0% dla opodatkowania przedmiotowych dostaw Wnioskodawca przedstawi następujące dokumenty, potwierdzające dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów:

* faktura VAT,

* specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

* dokument przewozowy, w treści którego wskazany będzie m.in.: odbiorca towarów - będzie nim podmiot z siedzibą w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju, wskazany na fakturze sprzedaży, faktura VAT dokumentująca daną dostawę jak również specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, podpis i stempel przewoźnika, któremu zlecono transport. Ponieważ dokument przewozowy będzie egzemplarzem wydawanym Wnioskodawcy w momencie wydania towaru, dokument ten nie będzie zawierać podpisu i stempla nabywcy/odbiorcy towaru, jako potwierdzenia otrzymania towaru,

* dokument potwierdzający dokonanie na rzecz Wnioskodawcy zapłaty za towary wymienione na przedmiotowej fakturze (np. wyciąg z konta bankowego Wnioskodawcy),

* elektroniczny dokument ASN, potwierdzający odbiór towarów przez kontrahenta.

Pismem z dnia 23 września 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny w następujący sposób:

Wnioskodawca będzie w posiadaniu następujących dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT:

1.

korespondencji handlowej z nabywcą, w tym jego zamówienie,

2.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

3.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy zgromadzone dokumenty potwierdzają, że Wnioskodawca może zastosować stawkę 0% dla opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Dowodami, o których mowa wyżej, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.

kopia faktury,

3.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.

Analiza dokumentacji zgromadzonej przez Wnioskodawcę:

* Dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT.

W przedstawionym stanie faktycznym we wszystkich trzech przypadkach Wnioskodawca będzie posiadał wszystkie dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, tj.: kopie faktury sprzedaży, specyfikacje poszczególnych sztuk ładunku, dokument przewozowy. Z uwagi na fakt, iż dokument przewozowy nie będzie opatrzony ani pieczęcią ani też podpisem nabywcy bądź osoby go reprezentującej w wyniku jego otrzymania w momencie wydania towarów - posiadana przez niego dokumentacja określona w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT nie może zostać uznana za jednoznacznie potwierdzającą fakt dostarczenia towarów w ramach tych dostaw do nabywców w innych niż Polska państwach członkowskich. Dlatego też, aby zabezpieczyć możliwość skorzystania z 0% stawki VAT, Wnioskodawca zgromadzi dodatkowe dokumenty, o których mowa w przepisie art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, dokumenty te w połączeniu z posiadanymi dokumentami wymienionymi w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT jednoznacznie będą potwierdzały, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów Wnioskodawca przedstawi kopię faktury ze specyfikacją poszczególnych sztuk ładunku, dokument WZ, dowody dokonania zapłaty za towary w postaci wyciągów bankowych, a także dokumenty CMR (niepodpisane przez nabywcę). Dodatkowo Wnioskodawca posiada elektroniczne potwierdzenia odbioru towarów w formie wiadomości e-mailowych. W przypadku niektórych dostaw Wnioskodawca posiada elektroniczny dokument ASN, potwierdzający odbiór towarów przez kontrahenta. Większość korporacji z branży Automotive korzysta z zintegrowanego systemu zarządzania o nazwie Covisint. System ten umożliwia globalne zarządzanie przedsiębiorstwem, łącznie z udziałem firm współpracujących.

Na tej podstawie Wnioskodawca jako kooperant może korzystać z internetowych zasobów informacji kontrahentów. Dostęp do aplikacji odbywa się w ten sposób, że wyznaczone osoby odpowiedzialne za współpracę z danym kontrahentem za pomocą indywidualnego loginu i hasła mają dostęp do ściśle określonych funkcji, np. w dziale logistyki osoba odpowiedzialna za koordynację dostaw ma dostęp do aplikacji "Electronic direct data link", a poprzez nią do ASN journal oraz transaction register. Funkcja ASN Journal pozwala na wydrukowanie dziennika dostaw Wnioskodawcy. Na wydruku znajdują się następujące informacje: ASN number - nr wz. ship from - nazwa dostawcy (TRW - Embaa). Packing slip - nr wz. ship date - data wysyłki. Type - status (E.K.C oznacza received = otrzymano. A - arrived = w drodze). Status code - 300/ recept = zarejestrowana w systemie. Status description - opis statusu (ASN received = informacja o wysyłce otrzymana). System pozwala na śledzenie kolejnych etapów dostawy w każdym momencie tj. od jego wysyłki, aż do ostatecznego dostarczenia i odbioru przez kontrahenta. Informację o otrzymaniu towaru wprowadza do systemu jego nabywca. W szczególności punkt 7 opisu wskazuje, że towar dotarł do kontrahenta. Wydruk z systemu pozwala jednoznacznie uznać, że dostawy w istocie zostały dostarczone do kontrahenta. Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądowym. WSA w Warszawie w wyroku z 27 września 2007 r. sygn. akt III SA/WA 1210/07 stwierdza, że dla nabycia prawa do opodatkowania dostawy wewnątrzwspólnotowej preferencyjną stawką 0% wystarczy, aby podatnik przedstawił dokumenty potwierdzające fakt dokonania takiej dostawy (czyli potwierdzające wywóz towarów z terytorium RP i/lub fakt ich odbioru na terytorium innego państwa członkowskiego) o którym mowa w art. 42 ustęp 3 ustawy o VAT (w związku z art. 42 ust. 1 pkt 2) lub art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Sąd wskazał, że preferencyjne opodatkowanie dostawy wewnątrzwspólnotowej jest zasadą, a więc przepisy ograniczające to prawo powinny być wykładane ściśle z założeniem rozstrzygania wszelkich wątpliwości na rzecz prawa do skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej. Podobnie twierdzi NSA w wyroku z 5 listopada 2009 r. sygn. akt I FSK 1882/07. Tym samym dla sądu moc dowodowa dokumentów przewidzianych w art. 42 ust. 3 oraz ust. 11 ustawy o VAT jest taka sama. Podobnie w wyroku WSA w Warszawie z 12 lutego 2009 r. sygn. akt III SA/WA 1909/08. Sąd zauważa, iż z powołanych regulacji wynika, iż dowodami tego, że dane towary stanowiły przedmiot wewnątrzwspólnotowej dostawy są dokumenty, które łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Ponadto, dla udowodnienia faktu wywozu towarów objętych wewnątrzwspólnotową dostawą towarów za granicę, istotne znaczenie ma treść dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 i 4, a nie ich liczba. Dodatkowo, w sytuacji gdy dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3-5 ustawy o VAT nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, dowodami mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotową. Z orzecznictwa sądów administracyjnych w tym zakresie wynika również, że nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi w formie elektronicznej lub przesłanemu faksem. Tak twierdzi m.in. WSA w Warszawie w wyroku z 27 września 2007 r. sygn. akt III SA/WA 1210/07. Tym samym należy uznać, że wydruk asn journal z systemu covisint jest dokumentem, który jednoznacznie potwierdza, iż towar będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów został dostarczony i odebrany przez kontrahenta Wnioskodawcy.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgromadzone dokumenty potwierdzają, że Wnioskodawca ma prawo zastosować 0% stawki dla udokumentowania WDT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

W myśl art. 13 ust. 2 ustawy o VAT przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1.

podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

2.

osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;

3.

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;

4.

podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%, pod warunkiem że:

1.

podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, i podał ten numer oraz swój numer, o którym mowa w art. 97 ust. 10, na fakturze stwierdzającej dostawę towarów;

2.

podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

W świetle art. 42 ust. 3 ustawy o VAT dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:

1.

dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju - w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

2.

kopia faktury,

3.

specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku

- z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.

Stosownie do art. 42 ust. 11 ustawy o VAT w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w ust. 3-5, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju towarów, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

1.

korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie;

2.

dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu;

3.

dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania;

4.

dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Dokumenty wskazane w art. 42 ust. 11 ustawy pełnią funkcję uzupełniającą w przypadku, gdy dokumentacja podstawowa o której mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, nie potwierdza jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy, a prawo podatnika do zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 0% uzależnione jest od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Natomiast podstawowe znaczenie dla udokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy. Powyższy przepis wymienia w zasadzie, w sposób enumeratywny, dowody jakimi należy się posłużyć dla udokumentowania dostarczenia towarów, tzn. udowodnienia, że nastąpił wywóz towaru z jednego kraju członkowskiego i jego transport (przemieszczenie) do innego kraju członkowskiego. Wymienione dokumenty muszą łącznie potwierdzać dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, dlatego konieczne jest posiadanie przez Spółkę dokumentów wymienionych w tym przepisie.

Jak wynika z powyższych uregulowań, prawo podatnika do zastosowania przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów, stawki podatku w wysokości 0% uzależnione jest, w znacznej mierze, od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, iż doszło do wywozu towaru poza terytorium Polski. Istotą przywołanych przepisów jest zobowiązanie podatnika do udowodnienia, iż towary będące przedmiotem dostawy, rzeczywiście opuściły terytorium kraju, ze względu na korzystniejsze, niż w odniesieniu do dostaw krajowych, skutki podatkowe.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca na potwierdzenie faktu dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy posiada w swojej dokumentacji dokumenty w postaci:

* faktury VAT,

* specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku,

* dokumentu przewozowego, w treści którego wskazany będzie m.in.: odbiorca towarów - będzie nim podmiot z siedzibą w innym państwie członkowskim niż terytorium kraju, wskazany na fakturze sprzedaży, faktura VAT dokumentująca daną dostawę jak również specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, podpis i stempel przewoźnika, któremu zlecono transport. Ponieważ dokument przewozowy będzie egzemplarzem wydawanym Wnioskodawcy w momencie wydania towaru, dokument ten nie będzie zawierać podpisu i stempla nabywcy/odbiorcy towaru, jako potwierdzenia otrzymania towaru,

* dokumentu potwierdzający dokonanie na rzecz Wnioskodawcy zapłaty za towary wymienione na przedmiotowej fakturze (np. wyciąg z konta bankowego Wnioskodawcy) z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny - dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

* elektronicznego dokumentu ASN, potwierdzającego odbiór towarów przez kontrahenta.

Reasumując, w świetle przedstawionych wyżej przepisów, posiadane przez Wnioskodawcę ww. dokumenty stanowią, w ocenie tut. organu, wystarczające dowody na potwierdzenie dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, a tym samym dają Wnioskodawcy prawo do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za prawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej pozostałych dwóch przypadków w zakresie uznania czy posiadane przez Wnioskodawcę dokumenty uprawniają Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów zawarta została w odrębnych rozstrzygnięciach.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl