IBPP3/443-77/07/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana T przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2007 r. (data wpływu 12 września 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2007 r. (data wpływu 23 listopada 2007 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 września 2007 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 14 listopada 2007 r. (data wpływu 23 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą podlegającą przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 24, poz. 176 z późn. zm.) oraz ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Podatnik wraz z innymi osobami fizycznymi nabył w 2004 r. udział w nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem produkcyjnym, budynkiem magazyn-nowym oraz innym budynkiem niemieszkalnym. Od końca roku, w którym zakończono budowę ww. budynków minęło 5 lat. Zakup powyższej nieruchomości zwolniony był z podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość nie pozostaje w związku z prowadzona przez podatnika działalnością gospodarczą. Nieruchomość ta nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych podatnika związanej z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Jeden z budynków usytuowanych na terenie ww. nieruchomości wynajmowany był przez współwłaścicieli na rzecz osoby trzeciej, w związku z tym podatnik osiągnął przychód z tytułu najmu. W trakcie użytkowania podatnik nie poniósł wydatków na ulepszenie budynków znajdujących się na terenie nieruchomości.Pod koniec 2007 r. podatnik planuje dokonać sprzedaży udziału w przedmiotowej nieruchomości na rzecz osoby prawnej, która na jej terenie zamierza wybudować pawilon handlowy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż udziału w nieruchomości zabudowanej ww. budynkami, niepozostającej w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż udziału w nieruchomości zabudowanej przedmiotowymi budynkami nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ czynność ta nie będzie dokonywana w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, że towarami są również budynki i budowle lub ich części, a także grunty. Aby dostawa nieruchomości podlegała opodatkowaniu, musi być, w świetle obowiązujących przepisów, dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą.W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast artykuł 15 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.Z analizy powyższych przepisów ustawy o VAT wynika, że sprzedaż udziałów w nieruchomości dokonana jednorazowo lecz z zamiarem wykonywania jej wielokrotnie jest dostawą w rozumieniu tej ustawy a osoba fizyczna dokonująca tej dostawy staje się podatnikiem podatku od towarów i usług.Jak wynika z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, prowadzi on działalność gospodarczą i jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Skoro zatem Wnioskodawca jest już podatnikiem podatku od towarów i usług, to wszystkie wykonywane czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem, będą podlegały opodatkowaniu. Brak jest bowiem podstaw prawnych do uznania, iż opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. niektóre czynności objęte zakresem przedmiotowym realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług są opodatkowane, a niektóre nie.Ponadto z przytoczonych wyżej przepisów wynika również, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia więc cel i rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność danej osoby za działalność gospodarczą nie jest konieczne aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży. Ponadto jeden z budynków usytuowanych na terenie przedmiotowej nieruchomości był wynajmowany na rzecz osoby trzeciej, w związku z czym Wnioskodawca osiągnął przychód z tytułu najmu, podlegający opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe nie można uznać, iż przedmiotowa nieruchomość zaspokaja potrzeby osobiste Wnioskodawcy.Zatem za podatnika należy uznać również osobę, która poczyniła w tym celu pewne nakłady inwestycyjne, nie związane z zaspokajaniem jej potrzeb osobistych.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje transakcji inwestycyjnych, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Odnosząc wskazane regulacje do zdarzenia przyszłego wskazanego przez Wnioskodawcę podkreślić należy, iż poniesione inwestycje - takie jak nabycie nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem produkcyjnym, budynkiem magazynowym oraz innym budynkiem niemieszkalnym - jednoznacznie wskazują, iż już w momencie poniesienia wydatków na ich nabycie podjęto działania jako podatnik podatku od towarów i usług.

Jednakże przy ocenie czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie opodatkowana, należy wziąć pod uwagę przepisy zwalniające z podatku od towarów i usług dostawę towarów używanych.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Zatem, aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie od podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość gruntową zabudowaną budynkami użytkowymi. Przedmiotowe budynki spełniają definicję towarów używanych, a Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - nabył nieruchomość gruntową wraz z posadowionymi na niej budynkami jako towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca nie poniósł nakładów na ulepszenie budynków znajdujących się na terenie nieruchomości w trakcie użytkowania. Zatem do przedmiotowej dostawy w odniesieniu zarówno do budynków jak i do gruntu - będzie miało zastosowanie zwolnienie z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.