IBPP3/443-758/10/KO

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 października 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-758/10/KO

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2010 r. (data wpływu 14 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 września 2010 r. (data wpływu 9 września 2010 r.) oraz z dnia 11 października 2010 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz kursu, jaki ma zastosowanie w przypadku przeliczenia faktury wystawionej w walucie EURO - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 8 września 2010 r. i z dnia 11 października 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz kursu, jaki ma zastosowanie w przypadku przeliczenia faktury wystawionej w walucie EURO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione zdarzenie przyszłe:

Na wstępie należy zaznaczyć, że we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji Wnioskodawca przedstawił stan faktyczny i w odniesieniu do jego opisu poprosił o wydanie interpretacji. Następnie w piśmie z dnia 8 września 2010 r. i z dnia 11 października 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż wniosek z dnia 9 lipca 2010 r. dotyczy też zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca przedłożył następujący opis sprawy.

W czerwcu Spółka otrzymała fakturę od kontrahenta unijnego, jest to wewnątrzwspólnotowe nabycie. Na fakturze wykazana jest cała wartość transakcji, po czym wskazane jest, że płatność wymagana 30% wartości, ze wskazaniem tej kwoty i wykazane w podsumowaniu faktury te 30% wartości. W lipcu Spółka otrzymała następną fakturę na tę samą transakcję na której znowu wykazana jest cała wartość transakcji. Po czym znowu wskazanie, że przy dostawie czyli "teraz" płatność 70% i w podsumowaniu faktury wykazane jest te 70%. Płatności dokonywane są po otrzymaniu faktur. Dostawa towaru następuje w lipcu, gdy wystawiona jest ostatnia faktura. Faktura czerwcowa nie dokumentuje zapłaty zaliczki, gdyż wystawiona jest przed uiszczeniem częściowej należności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Kiedy powstaje obowiązek podatkowy w VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Czy datę powstania obowiązku wyznacza data wystawienia ostatniej faktury w lipcu i wg jej daty wystawienia należy przeliczyć wartość w walucie obcej, czyli z dnia poprzedzającego wystawienie faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w VAT powstaje zgodnie z art. 20 ust. 5 lub ust. 6 ustawy o VAT i od całej kwoty transakcji w lipcu należy rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie i rozliczyć należny VAT. Kontrahent nie wystawi więcej faktur, a na obu fakturach w czerwcu i w lipcu podana jest cała wartość transakcji. Faktura czerwcowa nie dokumentuje zapłaty zaliczki, gdyż wystawiona jest przed uiszczeniem częściowej należności.

Wg kontrahenta brytyjskiego ten pierwszy dokument jest udokumentowaniem dla Wnioskodawcy nabycia i rozlicza go na bieżąco w czerwcu a od następnej części w lipcu.

Wg kontrahenta niemieckiego czerwcowy dokument nie dokumentuje nabycia i rozlicza dostawę dopiero po dokonaniu dostawy i otrzymaniu całościowej płatności, czyli w tym przypadku w lipcu.

Zdaniem Wnioskodawcy datę powstania obowiązku wyznacza data wystawienia ostatniej faktury w tym przypadku w lipcu Wartość wyrażoną w walucie obcej należy przeliczyć z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W myśl art. 20 ust. 5 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Stosownie do art. 20 ust. 6 ustawy o VAT w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 20 ust. 7 ustawy o VAT przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego od podatnika całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju.

W ocenie tut. organu, z powołanych wyżej zapisów art. 20 wynika, że ustawodawca wyraźnie oddzielił sytuacje, w których nabywca dokonuje zapłaty części lub całości należności przed dokonaniem dostawy, a dostawca potwierdza ten fakt wystawiając fakturę potwierdzającą otrzymanie całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru, od sytuacji gdy przed dokonaniem dostawy kontrahent zagraniczny wystawia fakturę z żądaniem zapłaty całości lub części wartości realizowanej dostawy. W przypadku wystawienia faktur zaliczkowych przez podatnika podatku od wartości dodanej istotna jest kolejność zdarzeń. Najpierw przyszły nabywca dokonuje wpłaty zaliczki, a następnie zagraniczny kontrahent wystawia fakturę potwierdzającą jej otrzymanie.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca otrzymał w czerwcu fakturę od kontrahenta unijnego dokumentującą wewnątrzwspólnotowe nabycie. Na fakturze została wykazana cała wartość transakcji. Na fakturze także wskazana została płatność wymagana w wysokości 30% wartości transakcji, ze wskazaniem tej kwoty i w podsumowaniu ww. faktury wykazane zostało 30% wartości transakcji. Faktura czerwcowa nie dokumentuje zapłaty zaliczki, gdyż wystawiona jest przed uiszczeniem częściowej należności. W lipcu przy dostawie towaru Wnioskodawca otrzymał następną fakturę na tę samą transakcję. Na fakturze ponownie została wykazana cała wartość transakcji. Na fakturze tej również wskazana została płatność wymagana w wysokości 70% wartości transakcji i w podsumowaniu ww. faktury wykazane zostało 70% wartości transakcji. Płatności dokonywane są po otrzymaniu faktur.

Analiza opisanego zdarzenia przyszłego w konfrontacji z powołanymi przepisami prowadzi do wniosku, że otrzymana przed wpłatą zaliczki faktura wystawiona w czerwcu nie dokumentuje żadnego zdarzenia gospodarczego podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W efekcie wystawienie ww. faktury w czerwcu nie spowodowało dla Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego z tytułu zaliczki w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.

Natomiast faktura wystawiona w lipcu dokumentująca dokonanie dostawy przez zagranicznego kontrahenta skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego odpowiednio w trybie art. 20 ust. 6 ustawy o VAT, jeżeli została wystawiona przed terminem, o którym mowa w art. 20 ust. 5 powołanej ustawy.

Celem udokumentowania czynności nabycia wewnątrzwspólnotowego towaru Wnioskodawca obowiązany jest do wystawienia faktury wewnętrznej.

Stosownie do art. 106 ust. 7 ustawy VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy o VAT w przypadku gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

W świetle powyższego Wnioskodawca winien wystawić fakturę wewnętrzną, w której dokona przeliczenia na złote według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, w tej sprawie jest to dzień poprzedzający wystawienie faktury, którą Wnioskodawca otrzymał w lipcu.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotycząca stanu faktycznego zawarta została w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl