IBPP3/443-745/14/UH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 czerwca 2014 r. (data wpływu 27 czerwca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 28 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "..." - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2014 r. wpłynął ww. wniosek, o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "...". Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 25 sierpnia 2014 r. znak: IBPP3/443-745/14/UH.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina... (Wnioskodawca) przystąpiła do realizacji projektu pn. "..." współfinansowanego w 40% ze środków zewnętrznych tj. z budżetu środków europejskich (40% dofinansowania) oraz w 60% ze środków własnych gminy. Projekt jest realizowany w ramach działania 1.3. Transfer technologii i innowacji. Priorytet I. Badania i rozwój technologiczny Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa... na lata 2007-2013. Celem głównym projektu jest transfer technologii i innowacyjności, który odbywać się będzie przez wzmocnienie potencjału parku technologicznego oraz jednostki naukowej świadczących usługi w zakresie transferu innowacji i technologii, stymulowanie i rozwój powiązań sieciowych i korporacyjnychmiędzy instytucjami badawczo-rozwojowymi i przedsiębiorcami.

Celami szczegółowymi są m.in. wzmocnienie potencjału regionalnego sektora akademickiego, naukowo-badawczego oraz gospodarczego w obszarze urbanistyki i architektury miejskiej, zarządzania procesami rewitalizacji i ekonomiką budownictwa, zwiększenie liczby absolwentów szkół wyższych podejmujących działalność gospodarczą na własny rachunek, głównie w obszarze projektowania małej architektury miejskiej, planowania przestrzennego, produkcji materiałów budowlanych i systemów zwiększających efektywność ekologiczną realizowanych inwestycji, efektywne zagospodarowanie wolnych terenów oraz świadczenie usług pomocniczych dla przedsiębiorców, wzmocnienie konkurencyjności przedsiębiorstw działających na lokalnym rynku, podniesienie innowacyjności, w tym wzrost transferu nowoczesnych rozwiązań technologicznych do podmiotów gospodarczych.

Liczba zainstalowanego i uruchomionego sprzętu specjalistycznego, planowanego do zakupienia w ramach projektu obejmuje 10 w pełni oprzyrządowanych w oprogramowanie specjalistyczne komputerów, 3 profesjonalne projektory multimedialne oraz nowoczesną tablicę multimedialną. Jest to sprzęt specjalistyczny o parametrach pozwalających na prowadzenie bardzo zaawansowanych badań urbanistyczno-architektoniczno-ekonomicznych. W ramach projektu zostanie wybudowany nowoczesny biurowo-produkcyjny obiekt infrastrukturalny o powierzchni całkowitej 2 747,46 m², który wykorzystywany będzie do świadczenia usług dla przedsiębiorców. Planuje się wdrożenie 3 nowych i ulepszonych usług (warsztaty charrette wzbogacone o możliwość elektronicznego nanoszenia zmian planistycznych, interaktywne planowanie urbanistyczne połączone z konsultacjami społecznymi, analizy opłacalności inwestycyjnej uwzględniające innowacyjne rozwiązania w zakresie ekonomiki budownictwa i racjonalności planowania przestrzennego). Szacuje się, że w pierwszym pełnym roku funkcjonowania Parku na rzecz przedsiębiorców zostanie wykonane około 50 usług, dzięki wsparciu Parku powstaną 3 przedsiębiorstwa i zostaną zrealizowane dwa pierwsze projekty badawcze.

W celu zapewnienia przedsiębiorcom najwyższej jakości usług zawarto 3 porozumienia: z Politechniką..., Centrum.... oraz Spółką....

Beneficjentem projektu jest Gmina, która będzie odpowiedzialna m.in. za procesy przetargowe i podpisanie kontraktu na wykonanie zamówienia, monitorowanie postępu zakontraktowanych prac, końcową akceptację i odbiór zrealizowanych prac. Faktury VAT za wykonane roboty, usługi i dostawy związane z budową Parku będą wystawiane na Gminę, która będzie z tego tytułu ponosiła wydatki.

Właścicielem produktów powstałych w wyniku realizacji projektu będzie Beneficjent - Gmina, która zapewni ich wykorzystanie zgodnie z przeznaczeniem.

Po realizacji zadania inwestycyjnego wytworzony majątek zostanie przekazany w trwały zarząd nowo powołanej jednostce organizacyjnej Gminy - jednostce budżetowej Agencja Rozwoju.... Jednostka ta będzie prowadziła działalność polegającą m.in. na wynajmie powierzchni użytkowych powstałych w ramach projektu. Jednostka będzie osobnym podmiotem podatku VAT, będzie wystawiała faktury VAT za wynajmowane powierzchnie oraz osiągała z tego tytułu dochody

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że wybudowany nowoczesny biurowo-produkcyjny obiekt infrastruktury będzie stanowił majątek trwały przekazany w trwały zarząd po zrealizowaniu projektu. Gmina ustanowi trwały zarząd na rzecz nowo utworzonej jednostki budżetowej w trybie i na zasadach określonych ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z przepisami art. 43-45 tej ustawy jednostka budżetowa zostanie zobowiązana do wnoszenia rocznej opłaty z tytułu trwałego zarządu, który będzie stanowił dochód własny gminy.

Sprzęt specjalistyczny, który zostanie zakupiony w ramach projektu, będzie stanowił odrębny środek trwały i będzie przekazany do jednostki budżetowej Zarządzeniem Prezydenta nieodpłatnie jako wyposażenie tejże jednostki.

Pierwszego zakupu na potrzeby projektu dokonano we wrześniu 2012 r. (usługi projektowe), wydatki za usługi budowlane zaczęto ponosić od marca 2014 r. Zakupu sprzętu jeszcze nie dokonano. Termin rzeczowej realizacji projektu został ustalony na 30 listopada 2014 r.

Efekt zrealizowanego projektu będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez nowo utworzoną jednostkę budżetową Gminy pn. Agencja Rozwoju.... Obroty generujące podatek należny będzie osiągała wyłącznie jednostka budżetowa pn. Agencja Rozwoju....

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy jest możliwe odliczenie podatku VAT od wydatków ponoszonych przez Gminę w związku z realizacją wyżej opisanego projektu współfinansowanego ze środków europejskich (EFRR).

Zdaniem Wnioskodawcy Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Towary i usługi nabywane w związku z realizacją projektu będą związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez przekazanie majątku w trwały zarząd jednostce organizacyjnej Gminy - jednostce budżetowej Agencja Rozwoju....

Jednostka ta będzie prowadziła działalność polegającą m.in. na wynajmie powierzchni użytkowych powstałych w ramach projektu. Jednostka będzie osobnym podmiotem podatku VAT, będzie wystawiała faktury VAT za wynajmowane powierzchnie oraz osiągała z tego tytułu dochody. Będzie to działalność opodatkowana podatkiem VAT, a więc Gminie będzie przysługiwało również odliczenie podatku VAT od wydatków ponoszonych przez Gminę w związku z realizacją wyżej opisanego projektu współfinansowanego ze środków europejskich (EFRR).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., nadanym art. 1 pkt 38 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z treści wniosku wynika, że Gmina realizuje projekt pn. "...". Pierwszego zakupu związanego z realizacją projektu (usługi projektowe) dokonano we wrześniu 2012 r., wydatki za usługi budowlane poniesiono od marca 2014 r., zakupu sprzętu jeszcze nie dokonano. Termin rzeczowej realizacji projektu ustalono na 30 listopada 2014 r.

Beneficjentem projektu jest Gmina, która będzie odpowiedzialna m.in. za procesy przetargowe i podpisanie kontraktu na wykonanie zamówienia, monitorowanie postępu zakontraktowanych prac, końcową akceptację i odbiór zrealizowanych prac. Faktury VAT za wykonane roboty, usługi i dostawy związane z budową Parku będą wystawiane na Gminę, która będzie z tego tytułu ponosiła wydatki. Właścicielem produktów powstałych w wyniku realizacji projektu będzie Gmina, która zapewni ich wykorzystanie zgodnie z przeznaczeniem. Po realizacji zadania inwestycyjnego wytworzony majątek zostanie przekazany w trwały zarząd nowo powołanej jednostce organizacyjnej Gminy - jednostce budżetowej Agencji Rozwoju..., która będzie prowadziła działalność (m in. wynajem powierzchni użytkowych powstałych w ramach projektu). Jednostka będzie osobnym podmiotem podatku VAT, będzie wystawiała faktury VAT za wynajmowane powierzchnie oraz osiągała z tego tytułu dochody. Jednostka budżetowa zostanie zobowiązana do wnoszenia rocznej opłaty z tytułu trwałego zarządu, który będzie stanowił dochód własny gminy. Sprzęt specjalistyczny, który zostanie zakupiony w ramach projektu, będzie stanowił odrębny środek trwały i zostanie przekazany nieodpłatnie do jednostki budżetowej zarządzeniem Prezydenta jako wyposażenie jednostki. Efekt zrealizowanego projektu będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług przez nowo utworzoną jednostkę budżetową Gminy - Agencję Rozwoju.... Obroty generujące podatek należny będzie osiągała wyłącznie Agencja Rozwoju....

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi, czy ma prawo do odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem towarów i usług służących realizacji projektu pn. "...".

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba, że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie zakładu lub jednostki budżetowej.

Z treści powołanych na wstępie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że Gmina wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2, działa w charakterze podatnika podatku VAT, tym samym podlega rejestracji dla potrzeb tego podatku na zasadach ogólnych.

Podkreślić przy tym należy, że inne niż urzędy gmin (powiatów) i urzędy marszałkowskie, gminne jednostki organizacyjne, działające w formie np. samorządowych zakładów budżetowych i jednostek budżetowych, o ile oczywiście spełniają kryteria dotyczące statusu podatnika VAT przewidziane w powołanym wyżej art. 15 ustawy, powinny dla celów rozliczeń z tytułu podatku od towarów i usług rejestrować się jako odrębne podmioty tego podatku i posiadać odrębne dla potrzeb VAT oznaczenie (numery) NIP.

Należy wskazać, że pojęcie podatnika obejmuje swym zakresem podmioty, które dokonują czynności podlegającej opodatkowaniu. Ustawodawca określił wskazane pojęcie na tyle szeroko, by w każdym przypadku profesjonalnej aktywności zawodowej, dokonywania czynności opodatkowanych podmiot mógł zostać uznany za podatnika w zakresie tych czynności. Podkreślić przy tym należy, że działalność gospodarcza ma miejsce również wówczas, gdy nie przyniosła ona żadnych widocznych efektów. Charakterystyka ta pozwala na uznanie, że pojęcie podatnika na gruncie podatku od towarów i usług ma wymiar autonomiczny - niezależny od uregulowań innych aktów normatywnych regulujących stosunki prawnopodatkowe.

Przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest, oprócz osobie fizycznej czy prawnej, również wyodrębnionej jednostce organizacyjnej samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Należy ponadto zwrócić uwagę na treść przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.). Mianowicie zgodnie z art. 9 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba wykonująca samodzielnie i niezależnie od miejsca zamieszkania działalność gospodarczą bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu. Powyższe przepisy wskazują, że niezależnie od częstotliwości wykonania danej czynności, czynność ta podlega opodatkowaniu jeśli podmiot wykorzystuje w sposób ciągły w celach zarobkowych swój majątek. Określenie samodzielności w tym znaczeniu ma charakter obiektywny, co oznacza, że ustalenia czy dana jednostka działa "samodzielnie" należy dokonać na podstawie obiektywnych kryteriów, a nie w sposób o charakterze uznaniowym przez jednostkę nadrzędną dla danego podmiotu. Ponadto należy wskazać, że ustaleń tych należy dokonywać na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów wspólnotowych w oderwaniu od skutków konwencjonalnych na gruncie prawa cywilnego i przepisów samorządowych.

Jednym z kryteriów jest przede wszystkim ustalenie, czy dana jednostka ponosi ryzyko gospodarcze, czy też to ryzyko ponosi jednostka nadrzędna (por. pkt 35 wyroku TSUE w sprawie C-210/04). Kolejnym kryterium, według TSUE, decydującym o ustaleniu samodzielności, jest odpowiedzialność za szkody poniesione wobec osób trzecich (por. wyrok w sprawie C-202/90 pkt 15).

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W tym zakresie wskazać należy na orzeczenie TSUE z dnia 13 marca 2014 r. w sprawie C 204/13, w którym TSUE stwierdził m.in.: "Tak więc, jak już orzekł Trybunał, aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (zob. wyrok z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C 104/12 Becker, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo). Tymczasem należy stwierdzić, że w sporze rozstrzygniętym w ww. wyroku w sprawie Polski Trawertyn transakcja objęta podatkiem należnym przeprowadzona przez dwóch przyszłych wspólników, czyli wniesienie nieruchomości do spółki z tytułu wydatków inwestycyjnych do celów działalności gospodarczej tej spółki, objęta była niewątpliwie zakresem stosowania podatku VAT, ale stanowiła transakcję zwolnioną z tego podatku. Natomiast w sprawie rozpatrywanej w postępowaniu głównym transakcja objęta podatkiem należnym nie jest objęta zakresem stosowania podatku VAT, ponieważ nieodpłatne udostępnienie klienteli nowej spółce nie może być uznane za "działalność gospodarczą" w rozumieniu szóstej dyrektywy. Wspomniane udostępnienie klienteli nowej spółce jest bowiem "nieodpłatne" i w związku z tym nie jest objęte ani zakresem stosowania art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy, który dotyczy wyłącznie dostawy towarów lub świadczenia usług dokonywanych odpłatnie, ani zakresem stosowania art. 4 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy, który dotyczy wyłącznie wykorzystywania własności dóbr materialnych lub niematerialnych celem stałego osiągania zysku." (pkt 34-36 wyroku).

Zatem Gmina nie może decydować w sposób o charakterze uznaniowym, jaki będzie sposób rozliczania VAT przez jednostki podrzędne. Nie można automatycznie uznać, że gmina oraz jej jednostki budżetowe stanowią jednego podatnika bez przeanalizowania czy spełnione zostały ww. obiektywne kryteria.

W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji gdy wyodrębniona ze struktury Gminy jednostka budżetowa prowadzi działalność gospodarczą w sposób samodzielny i wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, to podmiot ten należy uznać za odrębnego od Gminy podatnika podatku VAT. Oznacza to, że Agencja Rozwoju...wyodrębniona ze struktury Gminy jako jednostka budżetowa, zobowiązana do wykonywania określonych zadań, posiadająca odrębne oznaczenia NIP, własny budżet, własny plan wydatków oraz zatrudniająca własnych pracowników, jest odrębnym od Gminy podatnikiem podatku VAT.

Przenosząc poczynione na wstępie rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że utworzona przez Gminę jednostka budżetowa spełnia definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy i działa w charakterze podatnika podatku VAT.

W rozpatrywanej sprawie należy rozważyć charakter prawny instytucji trwałego zarządu wynikający z przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 518 z późn. zm.). Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 tej ustawy określa ona zasady gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa oraz własność jednostek samorządu terytorialnego. W myśl art. 18 nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczane na cele związane z ich działalnością. Zgodnie z art. 4 pkt 9b ustawy, pod pojęciem jednostki samorządu terytorialnego w rozumieniu tej ustawy uważa się gminę, powiat lub województwo. W myśl art. 4 pkt 10 pod pojęciem jednostki organizacyjnej - należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

W myśl art. 43 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.

Stosownie do art. 44 ust. 1 tej ustawy, trwały zarząd ustanawia się na czas nieoznaczony lub czas oznaczony. Stosownie do ust. 2 art. 44 ww. ustawy z wnioskiem o ustanowienie trwałego zarządu występuje jednostka organizacyjna.

Artykuł 45 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, że trwały zarząd na rzecz jednostki organizacyjnej ustanawia właściwy organ, w drodze decyzji, z zastrzeżeniem art. 60 ust. 2 oraz art. 60a ust. 3.

Zgodnie z art. 60 ust. 2a cyt. ustawy o gospodarce nieruchomościami, jednostki organizacyjne, o których mowa w ust. 1, wykonując trwały zarząd nieruchomości:

Jak stanowi art. 82 ust. 1 tej ustawy, za nieruchomość oddaną w trwały zarząd pobiera się opłaty roczne.

W kontekście rozpatrywanej sprawy należy również zwrócić uwagę na przepis art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym, w myśl którego do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej; uchwała rady gminy jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość; do czasu określenia zasad wójt może dokonywać tych czynności wyłącznie za zgodą rady gminy.

Trwały zarząd jest formą władztwa nieruchomościami niemającą charakteru cywilnoprawnego - co wynika z art. 45 ww. ustawy. Ustanowienie trwałego zarządu jest równoznaczne z pozbawieniem organów gospodarujących nieruchomościami państwowymi i samorządowymi możliwości wynajmowania, wydzierżawiania i użyczania nieruchomości pozostających we władaniu jednostek organizacyjnych.

W świetle przytoczonych unormowań, należy stwierdzić, że oddanie jednostce organizacyjnej w trwały zarząd nieruchomości stanowiącej własność lub przedmiot użytkowania wieczystego Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego ogranicza uprawnienia właścicielskie tych podmiotów. Podmioty te z chwilą oddania nieruchomości w trwały zarząd pozbawione zostają faktycznego władztwa nad nią mimo, że nieruchomości te pozostają w zasobie odpowiednio Skarbu Państwa czy jednostek samorządu terytorialnego. W związku z powyższym stwierdzić należy, że ustanowienie na rzecz gminnej jednostki organizacyjnej trwałego zarządu nieruchomością stanowiącą własność gmin pozbawia zatem wójtów, burmistrzów czy prezydentów miast możliwości ich wynajmowania, wydzierżawiania lub oddawania ich w użytkowanie. Pozostawanie nieruchomości gminnej w trwałym zarządzie jej jednostki organizacyjnej pozbawia także rady gmin możliwości określania zasad ich wydzierżawiania lub najmu na okres dłuższy niż trzy lata w oparciu o przepis art. 18 ust. 2 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Prezydent Miasta oddając jednostce budżetowej (Agencja Rozwoju..) na podstawie decyzji administracyjnej w trwały zarząd ww. nieruchomość działa jako organ reprezentujący jednostkę samorządu terytorialnego w sprawach z zakresu gospodarowania mieniem samorządowym. Gospodarka nieruchomościami należy do zadań własnych gminy wymienionych w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

W związku z tym, że oddanie nieruchomości w trwały zarząd za odpłatnością jest świadczeniem na rzecz innego podmiotu i nie jest dostawą towaru należy uznać, że jest ono świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT.

Jednakże mając na uwadze ww. przepisy należy wskazać, że odpłatne przekazanie nieruchomości w trwały zarząd jest czynnością mającą charakter inny niż cywilnoprawny. Zatem przekazanie nieruchomości (nowoczesny biurowo-produkcyjny obiekt infrastruktury), stanowiącej przedmiot własności jednostki samorządu terytorialnego (Wnioskodawcy), w trwały zarząd odpłatnie stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o VAT wyłączone jest z opodatkowania.

Zatem przekazanie nowoczesnego biurowo-produkcyjnego obiektu przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektu pn. "..." w trwały zarząd jednostce organizacyjnej gminy nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powyższego towary i usługi nabyte w ramach realizacji ww. projektu nie zostaną przez Gminę wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Z uwagi zatem na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją ww. projektu.

Obroty z tytułu odpłatnego udostępniania biurowo-produkcyjnego obiektu jak wskazał Wnioskodawca będą obrotami innego, odrębnego od Gminy podmiotu (jednostki budżetowej...).

Tym samym stwierdzić należy, że w przedstawionej sprawie nie znajdzie zastosowania cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy, ponieważ jak już wcześniej wskazano obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a jedną z podstawowych przesłanek pozytywnych jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

W przedmiotowej sprawie związek taki nie nastąpi, gdyż zakupy dokonane przez Gminę w związku z budową nowoczesnego biurowo-produkcyjnego obiektu infrastrukturalnego, z chwilą oddania go w trwały zarząd nie służą czynności opodatkowanej VAT, lecz są związane wyłącznie z czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy dokonane w związku z projektu pn. "...".

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego..., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.