IBPP3/443-718/09/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2009 r. (data wpływu 22 września 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2009 r. (data wpływu 27 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 września 2009 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 26 listopada 2009 r. (data wpływu 27 listopada 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Z wnioskiem o nabycie w drodze bezprzetargowej działek ewidencyjnych nr 255 o pow. 0,0863 ha i nr 252/4 o pow. 0,0231 ha stanowiących własność Gminy wystąpiła Spółdzielnia Pracy.

Wniosek realizowany jest w oparciu o art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), który stanowi, że istnieje możliwość zbycia w trybie bezprzetargowym nieruchomości lub jej części, jeżeli może poprawić warunki zagospodarowania nieruchomości przyległej, stanowiącej własność lub oddanej w użytkowanie wieczyste osobie, która zamierza tą nieruchomość lub jej część nabyć, jeżeli nie może ona być zagospodarowana jako odrębna nieruchomość.

Działki nr 252/4 i 255 o łącznej pow. 0,1094 ha stanowią część nieruchomości zabudowanej budynkami usługowo - produkcyjnymi znajdującymi się na terenie Spółdzielni. Zgodnie z oświadczeniem złożonym przez Radę Nadzorczą oraz Zarząd Spółdzielni budynki zakładu produkcyjnego oraz garaże i drogi znajdujące się na działkach nr 255 i 252/4 zostały wybudowane ze środków własnych Spółdzielni w latach 70 ubiegłego wieku.

W związku z faktem, iż nakłady poniesione na zrealizowane na zbywanych nieruchomościach budynki, są własnością nabywcy Gmina dokonuje sprzedaży przedmiotowych nieruchomości za cenę pomniejszoną o wartość znajdujących się na niej budynków. W oparciu o operat szacunkowy została ustalona cena ww. działek na kwotę netto 582 948,84 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca trafnie interpretuje przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), iż przy dostawie gruntu zabudowanego budynkami stosować będzie się stawkę podatku VAT właściwą dla dostawy budynków na nim posadowionych stosownie do art. 29 ust. 5 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 48 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 19, poz. 63 z późn. zm.), do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie. Przepis ten wyraża zasadę superficies solo cedit, tj. wszystko co znajduje się na gruncie jest jego częścią składową. Powyższy przepis jest wyrazem zasady ujętej w art. 191 k.c., zgodnie z którym własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową. Konsekwencją takiego sformułowania zasady superficies solo cedit jest to, że budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie stają się przedmiotem własności właściciela gruntu i dzielą los prawny gruntu. Jednocześnie zgodnie z art. 46 § 1 k.c., podającym definicję nieruchomości, nieruchomościami są również części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Ustawodawca więc jednoznacznie uznał, że części powierzchni ziemskiej (grunty), stanowiące odrębny przedmiot własności, są z natury nieruchomościami (gruntowymi), a budynki, ich części i inne urządzenia trwale z gruntem połączone są częściami składowymi nieruchomości gruntowej zgodnie z zasadą superficies solo cedit. Zasada superficies solo cedit podyktowana jest względami gospodarczymi, z tego punktu widzenia bowiem trudno traktować grunt i budynek jako odrębne przedmioty obrotu. Jest też w pewnym sensie koniecznością o charakterze technicznym z uwagi na nieodzowne połączenie budynków z gruntem.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) w przypadku dostawy budynków i budowli trwale związanych z gruntem albo części tych budynków z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, co koresponduje z uznaniem gruntów za towary w rozumieniu ustawy o podatku VAT. W praktyce powyższa regulacja powoduje, że grunt, z którym trwale złączone są budynki lub budowle również będące przedmiotem dostawy-opodatkowany jest wedle tej samej stawki podatkowej co budynki i budowle na nim położone. Co do zasady dostawa budynków, opodatkowana stawką podatkową 22% zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ww. ustawy, w myśl którego stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres nie krótszy niż 2 lata. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem dostawy jest grunt wraz częściami budynków, a jedynie wobec faktu, iż nakłady poniesione na zrealizowane na zbywanych nieruchomościach budynki, poczynione zostały ze środków własnych nabywającego, któremu w tym zakresie może przysługiwać roszczenie o ich zwrot -Gmina dokonuje sprzedaży przedmiotowych nieruchomości za cenę pomniejszoną ich wartość. A zatem mamy do czynienia z jedną czynnością prawną - sprzedażą nieruchomości zabudowanej. Z uwagi na powyższe zdaniem Gminy do ceny działek nr 252/4 i 255, tj. kwoty 582.948,84 zł nie powinien być doliczony podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 cytowanej ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatne dostawy towarów. Natomiast nieodpłatne przekazania towarów podlegają opodatkowaniu wówczas, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku występuje transakcja w części mająca charakter odpłatny (odpłatna dostawa gruntu) oraz w części nieodpłatna (przeniesienie prawa własności budynków zakładu produkcyjnego, garaży i dróg).

Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wskazuje na możliwość oddzielnego opodatkowania jednej czynności. I tak np. w wyroku z dnia 6 lipca 2006 r. wydanym w sprawie C-251/05 stwierdzono, że jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż nieodpłatne przeniesienie prawa własności budynków zakładu produkcyjnego oraz garaże i drogi, stanowiące nieodpłatną dostawę towaru, na mocy art. 7 ust. 2 ww. ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ Wnioskodawca nie poniósł wydatków na jego wytworzenie a ponadto nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części. Ww. budynek, garaże i drogi zostały bowiem wybudowane ze środków własnych nabywającego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz z ww. przepisów wynika że przedmiotem sprzedaży ze strony Wnioskodawcy na rzecz Spółdzielni będzie wyłącznie sam grunt zabudowany. Tym samym w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy. Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w art. 43 ustawy zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. W myśl ust. 1 pkt 9 przywołanego wyżej art. 43 ustawodawca zwolnił od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz z przedstawionych wyżej przepisów wynika, iż przedmiotem dostawy jest jedynie grunt a budynki zakładu produkcyjnego, garaże oraz drogi przenoszone będą nieodpłatnie. Zatem w świetle powołanych powyżej przepisów dostawa przedmiotowego gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej 22% jako teren budowlany.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.