IBPP3/443-706/09/IK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 września 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-706/09/IK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2009 r. (data wpływu 6 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania stawki 0% przy eksporcie towarów w sytuacji otrzymania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz poza terytorium Wspólnoty zawierającego błędy-jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania stawki 0% przy eksporcie towarów w sytuacji otrzymania przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz poza terytorium Wspólnoty zawierającego błędy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca dokonuje sprzedaży eksportowej. Stawkę podatku 0% stosuje pod warunkiem otrzymania dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty. Obecnie zgłoszenia celne dokonywane są elektronicznie, przez upoważnioną agencję celną. Czasami zdarza się, że otrzymane dokumenty potwierdzające wywóz - komunikaty IE 599 zawierają błędy. Najczęściej występujące pomyłki dotyczą: błędnej masy towaru, ilości, wartości, nieprawidłowej nazwy nabywcy, nieujęcia numeru faktury korygującej, nieścisłości w numerze faktury. W przypadku otrzymania komunikatów zawierających błędy Wnioskodawca zwraca się z prośbą do Naczelnika Urzędu Celnego o dokonanie stosownych korekt w dokumentach wywozowych. W odpowiedzi naczelnik wydaje postanowienia, w których zmienia nieprawidłowe dane. Zdaniem Wnioskodawcy dopiero otrzymanie dokumentu wywozowego niezawierającego żadnych błędów, tj. pierwotnego komunikatu oraz postanowienia naczelnika uprawnia Wnioskodawcę do zastosowania 0% stawki podatku VAT. Wobec powyższego w przypadku otrzymania dokumentu SAD zawierającego pomyłki Wnioskodawca opodatkowuje powyższą transakcję 22% stawką podatku VAT. W miesiącu otrzymania prawidłowych dokumentów Wnioskodawca dokonuje korekty podatku należnego i wykazuje sprzedaż eksportową opodatkowaną 0% stawką podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty zawierającego błędy dotyczące: nieprawidłowej masy towaru, ilości, pomyłek w numerach faktur, w nazwie nabywcy, kodzie towarowym uprawnia do zastosowania stawki 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, jedynie w przypadku otrzymania prawidłowego dokumentu SAD (który nie zawiera pomyłek) Wnioskodawca ma prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT. Natomiast dokument wywozowy zawierający błędy powinien być sprostowany postanowieniem naczelnika urzędu celnego i dopiero uzyskanie ww. postanowienia uprawnia Wnioskodawcę do wykazania sprzedaży ze stawką 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Zgodnie z przepisami § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1332) faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1.

imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

2.

numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;

3.

numer kolejny faktury oznaczonej jako "FAKTURA VAT"

4.

dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;

5.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

6.

miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

8.

wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

9.

stawki podatku;

10.

sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;

11.

kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

12.

kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Zgodnie z § 7 ust. 2 pkt 1 ww. rozporządzenia faktury wystawiane nabywcom eksportowanych towarów mogą nie zawierać danych określonych w § 5 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy.

Ww. przepisy określają zakres danych jakie winna zawierać faktura w tym nazwę towaru i ilość sprzedawanych towarów. Wymóg ten odnosi się zarówno do sprzedaży krajowej jak też w przypadku eksportu.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ww. ustawy przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

a.

dostawcę lub na jego rzecz, lub

b.

nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnych oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu, w tym środków transportu, o których mowa w art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 288 z 29 października 2005, str. 1), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1777/2005".

Stosownie do art. 41 ust. 4 ww. ustawy, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0%.

Stawkę tę stosuje się w eksporcie towarów, pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty - art. 41 ust. 6 ustawy.

Jeżeli jednak warunek ten nie został spełniony podatnik, zgodnie z art. 41 ust. 7 ustawy, nie wykazuje takiej dostawy w ewidencji za dany okres rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 6 i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument (art. 41 ust. 9).

Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne, eksportem towarów jest więc potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty.

Warunkiem zastosowania preferencyjnej stawki 0% jest posiadanie stosownych dokumentów spełniających warunki określone w przepisach celnych, które będą jednoznacznie potwierdzać wywóz określonych towarów poza granicę Wspólnoty.

W ustawie o podatku od towarów i usług nie została określona forma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej. Ustawodawca wskazuje jednak, iż eksportem towarów jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów, zatem ustalając zakres stosowania przepisu art. 41 ust. 6, 7 i 11 ustawy o podatku od towarów i usług należy odwołać się do przepisów prawa celnego.

Ponieważ wspólnotowe przepisy celne szczegółowo określają tryb wydawania przez urzędy celne potwierdzeń wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty, to za dokument, o którym mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 11 ww. ustawy - uprawniający do zastosowania stawki 0% - można uznać tylko taki dokument, który został wystawiony i potwierdzony zgodnie z zasadami określonym w prawie celnym. Obecnie takimi dokumentami, co do zasady, są karta 3 SAD lub komunikat IE-599 w przypadku obsługi zgłoszenia wywozowego w systemie ECS.

Kwestia dokonywania zgłoszeń celnych została uregulowana rozporządzeniem Komisji (EWG) Nr 2454 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L Nr 253, str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z pkt 14 preambuły rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) Nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L Nr 360, str. 64 z późn. zm.) organy celne zostały zobowiązane do zastąpienia w procedurze wywozu, uszlachetniania biernego oraz powrotnego wywozu, obecnej procedury z zastosowaniem dokumentów w formie papierowej procedurą elektronicznej wymiany danych.

W przypadku gdy procedura wywozu obsługiwana jest przez system ECS, zgodnie z art. 796e ww. rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2454/93, wprowadzonego w życie przepisem art. 1 pkt 57 cyt. rozporządzenia Komisji (WE) Nr 1875/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r., urząd celny wywozu potwierdza fizyczne wyprowadzenie towarów przesyłając zgłaszającemu komunikat "Potwierdzenie wywozu" - komunikat IE-599. Podpisany i przesłany w systemie ECS przy użyciu klucza do bezpiecznej transmisji danych komunikat IE-599 jest dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty. Komunikat ten zawiera dane zgłoszenia z momentu zwolnienia zgłoszenia do procedury wywozu oraz informację o potwierdzeniu wywozu lub zatrzymaniu towaru na granicy.

Z przytoczonych przepisów wynika, że aby Podatnik mógł zastosować stawkę 0% w przypadku eksportu winien posiadać dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty, a takim dokumentem jest m.in. komunikat IE-599. Przepisy podatkowe nie określają jakie dane winien taki komunikat zawierać kwestie te bowiem regulują przepisy celne, a w szczególności rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych wymogów, jakie powinno spełniać zgłoszenie celne (Dz. U. Nr 94, poz. 902 z późn. zm.). Należy jednak zauważyć, że do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą wywozu należy dołączyć fakturę.

Stosownie bowiem do § 30 ww. rozporządzenia Ministra Finansów do zgłoszenia celnego o objęcie towarów procedurą wywozu lub powrotnym wywozem należy dołączyć w szczególności, z uwzględnieniem art. 221 ust. 2 Rozporządzenia Wykonawczego:

1.

fakturę lub w wypadku braku faktury fakturę prowizoryczną lub fakturę pro forma, sporządzone zgodnie z wymogami art. 181 Rozporządzenia Wykonawczego, z zastrzeżeniem ust. 2;

2.

pozwolenie, zezwolenie lub inne dokumenty, jeżeli są wymagane w związku z wywozem towarów;

3.

dokumenty, o których mowa w § 28 pkt 1 i 5.

W przypadku braku dokumentów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, za dokument służący do ustalenia wartości uznaje się:

1.

umowę sprzedaży;

2.

akt darowizny;

3.

orzeczenie sądu lub innego właściwego organu o nabyciu praw spadkowych.

Jeżeli zgłaszający przewiduje, że towary wyprowadzane poza obszar celny Wspólnoty zostaną powrotnie wprowadzone na ten obszar, do zgłoszenia wywozowego może dołączyć blankiet informacyjny, o którym mowa w art. 850 Rozporządzenia Wykonawczego.

Należy zatem zauważyć, iż z dokumentu celnego wywozowego oraz z faktury VAT dokumentującej dostawę eksportową wynikać musi tożsamość towaru będącego przedmiotem eksportu co do nazwy (rodzaju) towaru, ilości towaru, wartości, ceny jednostkowej itp.

Innymi słowy z dokumentu celnego wynikać winno wprost, że określone towary wykazane w fakturze VAT zostały istotnie wywiezione poza terytorium Unii Europejskiej, co skutkuje powstaniem prawa do zastosowania stawki 0%.

Zatem wyłącznie takie błędy, które uniemożliwiają zidentyfikowanie towarów wykazanych na fakturze z towarami wykazanymi w dokumencie IE 599 powodują, iż dokument IE 599 nie może być uznany za dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

W świetle powyższego jeżeli w dokumencie celnym wskazano ilość towarów zgodną z ilością wykazaną w fakturze VAT, natomiast nieprawidłowo wskazano np. masę brutto towarów to tego rodzaju błąd nie dyskwalifikuje dokumentu IE-599 dla celów zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług.

Podobnie należy traktować pomyłki w kodzie towarowym, jak również pomyłki w nazwie odbiorcy.

Zgodnie bowiem z załącznikiem Nr 37 - Uwagi wyjaśniające do jednolitego dokumentu administracyjnego - Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 2286/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. zmieniającego rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L Nr 343, str. 1 z późn. zm.) w polu Odbiorca - wpisuje się imię i nazwisko oraz adres osoby/osób, którym ma być dostarczony towar. W przypadku gdy przeznaczone do wywozu towary objęte systemem prefinansowania zostają wprowadzone do składu celnego, za odbiorcę uważa się osobę odpowiedzialną za prefinansowanie lub osobę odpowiedzialną za skład celny, w którym towary są składowane. W przypadku przesyłek zbiorczych Państwa Członkowskie mogą przewidzieć, że w tym polu ma zostać wpisane słowo "różne", i że wykaz odbiorców ma zostać załączony do zgłoszenia.

Jeżeli zatem dokument IE-599 potwierdza w sposób niebudzący wątpliwości, że towar został wywieziony poza terytorium Unii Europejskiej, a z dokumentacji podatnika wynika, że mimo iż w nazwie odbiorcy wystąpiły błędy, nie istnieją jednak wątpliwości, że odbiorca otrzymał zamówiony towar, wówczas ww. dokument IE-599 zawierający wyłącznie taki błąd uprawnia do zastosowania 0% stawki podatku.

Tym samym za nieprawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, że jedynie w przypadku otrzymania dokumentu SAD niezawierającego żadnych pomyłek Wnioskodawca ma prawo do zastosowania 0% stawki podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Na marginesie należy zaznaczyć, iż tutejszy organ nie jest upoważniony do interpretacji przepisów prawa celnego, w tym również w zakresie konieczności wystąpienia przez Wnioskodawcę do Urzędu Celnego o korektę zgłoszenia celnego.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej wykazania w deklaracji eksportu towarów oraz w zakresie faktur korygujących zostały zawarte w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl