IBPP3/443-706/08/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2008 r. (data wpływu 9 października 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2008 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkami i budowlami oraz nieruchomości niezabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 października 2008 r. został złożony ww. wniosek uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2008 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkami i budowlami oraz nieruchomości niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Dnia 29 stycznia 1998 r. została nabyta nieruchomość składającą się z czterech działek z czego jedna jest niezabudowana, o łącznej powierzchni 7.620 m ² na której znajduje się hala kuźni o powierzchni użytkowej 1.710 m ^2, budynek socjalny przy kuźni ze schronem o powierzchni 424 m ^2, stacja transformatorowa oraz magazyn tlenu o powierzchni 59 m ^2. Działka o powierzchni 578 m ^2, nie jest zabudowana, zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego jest nieruchomością przemysłową. Budynek magazynu tlenu i budynek stacji transformatorowej są częścią składową zakupionego gruntu. W tym samym dniu zostało ustanowione prawo wieczystego użytkowania gruntu oraz służebność dróg.

Budynki, o których mowa powyżej, wykorzystywane są do prowadzenia działalności gospodarczej, na własne nazwisko Wnioskodawcy, są składnikiem majątku trwałego firmy (na dzień złożenia wniosku nie zostały całkowicie zamortyzowane). Przy nabyciu nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż transakcja ta nie była udokumentowana fakturą VAT, lecz przeniesienie własności nastąpiło na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego. W całym okresie użytkowania nieruchomości była wykorzystywana do prowadzenia wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W trakcie użytkowania nieruchomości nie zostały poniesione wydatki na ulepszenie, które stanowiłyby 30% wartości początkowej. Obecnie planowana jest sprzedaż przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czy też jest opodatkowana, w tym przypadku jaką stawka podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości, która została oddana do użytkowania ponad 5 lat temu, przy nabyciu której nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto został również spełniony warunek skorzystania ze zwolnienia wymieniony w art. 43 ust. 6 tj. przed wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych oraz w trakcie użytkowania nie zostały poniesione wydatki na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., ostatnia zmiana Dz. U. Nr 209, poz. 1320) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również, w myśl pkt 6 i 7 oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, zgodnie z art. 43 ust. 2 ww. ustawy, rozumie się:

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ww. ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Zatem, aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ustawy wyłączający ze zwolnienia od podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Odnośnie działek zabudowanych budynkami i budowlami tj. halą kuźni, budynkiem socjalnym przy kuźni ze schronem, stacją transformatorową oraz magazynem tlenu, przy nabyciu których Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jak i również Wnioskodawca nie poniósł wydatków, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym ich sprzedaż będzie stanowiła dostawę towaru używanego, zwolnionego od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki i budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, bądź też opodatkowana jest 22% stawką podatku, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu na którym posadowione są budynki i budowle.

Natomiast kwestię zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym położone są budynki i budowle rozstrzygają przepisy § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336 z późn. zm.). Zgodnie z ww. przepisem zwalnia się od podatku VAT zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Mając na uwadze cyt. wyżej przepis § 13 ust. 1 pkt 10 ww. rozporządzenia stwierdzić należy, iż zbycie prawa użytkowania wieczystego działek zabudowanych budynkami budowlami stanowiącymi towar używany, w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W kwestii sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki niezabudowanej należy zauważyć co następuje.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych - tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług. Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Jednakże ustawodawca zwalniając z podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. O przeznaczeniu gruntu rozstrzyga bowiem odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu.

Zgodnie z treścią przepisu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych należy do zadań własnych gminy.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego przedmiotem sprzedaży będzie również prawo użytkowania wieczystego działki niezabudowanej.

Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa działka niezabudowana jest nieruchomością przemysłową.

Zatem sprzedaż przedmiotowej działki objętej prawem wieczystego użytkowania, zgodnie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podlega opodatkowaniu według stawki 22%.

Mając na uwadze przytoczony wyżej stan prawny oraz stan faktyczny sprawy, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informuje się, iż ocenę stanowiska Wnioskodawcy dokonano w oparciu o stan prawny obowiązujący do dnia 31 grudnia 2008 r. Z dniem 1 stycznia 2009 r. wchodzą w życie przepisy ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), z zastrzeżeniem przepisów wymienionych w art. 15 tejże ustawy. W związku z powyższym od 1 stycznia 2008 r. zmianie ulegają m.in. przepisy art. 43 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.