IBPP3/443-690/08/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2008 r. (data wpływu 6 października 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku czynności udzielania pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 6 października 2008 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku czynności udzielania pożyczki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej Spółka), jako pożyczkobiorca, zawarł umowę pożyczki z kontrahentem posiadającym siedzibę w Niemczech. Na podstawie tej umowy pożyczkodawca przekazał odpowiednią kwotę pieniężną. Zgodnie z umową odsetki od pożyczki naliczane są od faktycznego zadłużenia w kwartalnych okresach obrachunkowych. Termin płatności odsetek przypada na 15. dzień po zakończeniu każdego okresu obrachunkowego. Natomiast spłata samej pożyczki następuje na żądanie pożyczkodawcy, nie później jednak niż na określony umownie dzień. Zgodnie z przedstawionym przez pożyczkodawcę wypisem z Rejestru Handlowego B z niemieckiego Sądu Rejonowego, jego przedmiot przedsiębiorstwa to: właściwość spółki holdingowej przede wszystkim w takich dziedzinach jak produkcja chemiczna, logistyka i handel surowcami, nabywanie, finansowanie, posiadanie i zarządzanie udziałami i/lub przedsiębiorstwami (...).

Spółka zgodnie ze swoim statutem także może prowadzić działalność w zakresie udzielania kredytów PKD 65.22.Z.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r.; Nr 54, poz. 535 ze. zm.) - dalej uptu, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Natomiast zgodnie z załącznikiem nr 4, stanowiącym wykaz usług zwolnionych od podatku, w jego poz. 3 wymienia się usługi pośrednictwa finansowego (z pewnymi wyłączeniami, które w przedmiotowym stanie faktycznym nie znajdują zastosowania). Tym samym wykaz usług zwolnionych od podatku obejmuje także usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym (kwalifikowane pod symbolem PKWiU 65.22.10). Zgodnie z przedstawionym przez pożyczkodawcę Spółce wypisem z Rejestru Handlowego B z niemieckiego Sądu Rejonowego, jego przedmiot przedsiębiorstwa obejmuje m.in. finansowanie. Spółka zgodnie ze swoim statutem także może prowadzić działalność w zakresie udzielania kredytów (pośrednictwo finansowe, udzielanie pożyczek poza systemem bankowym). Spółka, na podstawie art. 27 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 27 ust. 3 uptu, w wyniku zakupu usług finansowych rozpoznaje import usług.

Uwzględniając zasady obowiązujące w zakresie stosowania przepisów uptu, do opodatkowania importu usług należy stosować stawki podatkowe i zwolnienia takie jakie byłyby zastosowane gdyby dana usługa była wykonana w Polsce.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Spółki, w przypadku rozpoznania importu usług pośrednictwa finansowego (udzielenie pożyczki poza systemem bankowym) zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 załącznik 4, poz. 3 uptu.

Na podstawie art. 19 ust. 1 uptu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem m.in. ust. 4 i 5.

Natomiast w myśl art. 19 ust. 4, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Przepis ten stosuje się odpowiednio do faktur za częściowe wykonanie usługi (art. 19 ust. 5 ustawy). Zgodnie z art. 19 ust. 19 uptu ww. przepisy stosuje się odpowiednio do importu usług. W związku z powyższym należy uznać, iż w przypadku gdy strony umowy pożyczki określiły płatności odsetek od pożyczki, naliczanych od faktycznego zadłużenia, za kwartalne okresy obrachunkowe z terminem ich płatności na 15 dzień po zakończeniu każdego okresu obrachunkowego, to termin ten należy uznać za termin powstania obowiązku podatkowego w wysokości odpowiadającej należnym odsetkom. Nie jest w tym przypadku istotne czy Spółka faktycznie zapłaciła odsetki w umownym terminie. Należy bowiem przyjąć, iż data płatności odsetek za poszczególne okresy obrachunkowe jest datą wykonania usługi finansowej przez pożyczkodawcę na rzecz Spółki. Nabycie przedmiotowej usługi finansowej powinno być potwierdzone wystawieniem faktury wewnętrznej, z zastosowaniem zwolnienia od podatku.

Uwzględniając powyższe argumenty, w ocenie Spółki, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu zakupu usługi finansowej powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później niż 7. dnia od dnia upływu terminu płatności odsetek, określonego w umowie.

Spółka wskazuje, że podobne stanowisko w sprawie zajęli m.in.: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej, sygnatura IPPP1-443-991/08-2/JF z dnia 18 lipca 2008 r., Naczelnik Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu w postanowieniu PSUS/PPOI/443/274-2/05/ŁG z dnia 30 września 2005 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 8 ust. 3 powołanej ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystki, o których mowa w art. 119.

Tak skonstruowany przepis uznaje czynność pożyczki za usługę i wymaga by czynność taką opodatkować.

Artykuł 2 pkt 9 ww. ustawy, stanowi, iż przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników posiadających siedzibę lub miejsce stałego zamieszkania albo pobytu poza terytorium kraju.

W myśl art. 27 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Zgodnie z art. 27 ust. 3 pkt 1 i 2 ww. ustawy w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

Zgodnie z art. 27 ust. 4 pkt 4 cyt. ustawy, powołany wyżej przepis zastosowanie ma do usług bankowych, finansowych i ubezpieczeniowych łącznie z reasekuracją, z wyjątkiem wynajmu sejfów przez banki.

Zgodnie zatem z powołanym stanem prawnym oraz opisem zawartym we wniosku, z tytułu udzielonej przez podmiot posiadający siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej pożyczki, Wnioskodawca zobowiązany jest do opodatkowania tej czynności jako importu usług.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do niniejszej ustawy. W pozycji 3 omawianego załącznika (Sekcja J ex 65-67), jako zwolnione od podatku od towarów i usług określa się usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,

Uwzględniając powołane wyżej treści, stwierdzić należy, iż w sytuacji zakwalifikowania udzielonej pożyczki do symbolu PKWiU 65.22.10-00.00, usługa ta będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl art. 19 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwila wystawienia faktury, nie później niej jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Artykuł 19 ust. 5 ww. ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do fakturę za częściowe wykonanie usługi.

Natomiast z art. 19 ust. 19 ustawy wynika, że przepisy ust. 1, 4, 5, 11, 13 pkt 1 lit. b) i c, pkt 2, 4 i 7-9 oraz ust. 14-16 stosuje się odpowiednio do importu usług.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Jak stanowi ust. 7 powołanego przepisu w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Uwzględniając treść przytoczonych przepisów, stwierdzić należy, iż obowiązek podatkowy z tytułu pożyczkek finansowych świadczonych poza systemem bankowym powstaje z momentem wykonania usługi tzn. zapłaty należnych odsetek lub z upływem terminu zapłaty należnych odsetek. Obowiązek ten będzie powstawał częściowo z momentem zapłaty każdej kwoty odsetek lub z upływem każdego terminu zapłaty odsetek. Jeżeli natomiast wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu licząc od dnia wykonania usługi (zapłaty odsetek lub upływu terminu zapłaty odsetek).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Obowiązek prawidłowego zakwalifikowania danej czynności do właściwego grupowania PKWiU ciąży na podmiocie wykonującym te czynności.

Tutejszy organ nie jest właściwy do dokonania oceny prawidłowości przedstawionej klasyfikacji statystycznej wykonywanych usług. W przypadku wątpliwości co do prawidłowości sporządzonej kwalifikacji, Wnioskodawca może się zwrócić do właściwego w tym zakresie organu, tj. Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29.

Dodatkowo informuje się, iż ocenę stanowiska Wnioskodawcy dokonano w oparciu o stan prawny obowiązujący do dnia 30 listopada 2008 r. Z dniem 1 grudnia 2008 r. wchodzą w życie przepisy ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), z zastrzeżeniem przepisów wymienionych w art. 15 tejże ustawy. W związku z powyższym od dnia 1 grudnia 2008 r. zmianie ulegają m.in. przepisy art. 2 pkt 8 oraz art. 41 ust. 6,7,9 i 11 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.