IBPP3/443-65/11/PH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2011 r. (data wpływu 14 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu 19 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania wszystkich kwot należnych z tytułu prowadzonej działalności, braku obowiązku składania deklaracji VAT do momentu wystąpienia opodatkowanych kwot należnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania wszystkich kwot należnych z tytułu prowadzonej działalności, braku obowiązku składania deklaracji VAT do momentu wystąpienia opodatkowanych kwot należnych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu 19 kwietnia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 kwietnia 2011 r., znak: IBPP3/443-65/11/PH IBPBI/2/423-71/11/SD.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Fundusz Pożyczkowy Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością została zawiązana w dniu 29 lipca 2010 r. na podstawie aktu notarialnego. W dniu 16 sierpnia 2010 r. została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego. Przedmiot działalności Wnioskodawcy został sklasyfikowany w Polskiej Klasyfikacji Działalności pod numerem 64.92.Z Pozostałe formy udzielania kredytów. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy usługi związane z udzielaniem przedsiębiorcom pożyczek na cele bezpośrednio związane z prowadzeniem, podejmowaniem i rozwijaniem działalności gospodarczej

W dniu 15 grudnia 2010 r. Wnioskodawca zawarł umowę z Województwem o dofinansowanie Projektu pn. "Utworzenie i dokapitalizowanie Funduszu Pożyczkowego (...) Sp. z o.o." realizowanego w ramach Działania 1.3. Tworzenie i rozbudowa funduszy pożyczkowych i gwarancyjnych. Osi priorytetowej 1. Rozwój przedsiębiorczości Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2007-2013, w ramach której Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie do części wydatków ponoszonych na realizację zadań Funduszu Pożyczkowego związanymi z udzielaniem pożyczek (kopia umowy w załączeniu).

Wysokość przyznanego wsparcia wynosi 51 000 000,00 złotych i stanowi 85% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowanych Projektu.

Wszystkie przychody uzyskiwane przez podatnika dotyczą usług stanowiących nieodłączny element procesu udzielania pożyczek i są to:

* odsetki umowne,

* odsetki karne,

* opłata za rozpatrzenie wniosku o pożyczkę,

* prowizja przygotowawcza za udzielenie pożyczki,

* prowizja za wcześniejszą spłatę pożyczki,

* opłata za sporządzenie aneksu do umowy pożyczki,

* opłata za sporządzenie na wniosek Pożyczkobiorcy lub Poręczyciela historii spłat pożyczki,

* opłata za powiadomienie telefoniczne o powstałych zaległościach,

* opłata za wydanie zaświadczenia stwierdzające wysokość zadłużenia,

* opłata za wezwanie do zapłaty,

* opłata za wezwanie do wykupu weksla,

* opłata za wystawienie promesy udzielenia pożyczki

* przychody z tyt. sprzedaży lub darowizny gadżetów mających charakter reprezentacji.

W dniu 4 stycznia 2011 r. Spółka została zarejestrowana jako podatnik VAT czynny.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 14 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż pozostałe 15% wartości całkowitych wydatków kwalifikowanych projektu finansowane jest wkładem własnym Wnioskodawcy. Wnioskodawca jest beneficjentem udzielonej pomocy.

Otrzymane dofinansowanie w 100% pochodzi z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Wypłaty przyznanego wsparcia mającego charakter pomocy zwrotnej, dokonuje Instytucja Zarządzająca - Zarząd Województwa za pośrednictwem Banku w postaci jednorazowej płatności.

Proces udzielenia pożyczki generuje następujące przychody:

* odsetki umowne,

* odsetki karne,

* prowizja przygotowawcza za udzielenie pożyczki,

* prowizja za wcześniejszą spłatę pożyczki,

* opłata za sporządzenie aneksu do umowy pożyczki,

* opłata za powiadomienie telefoniczne o powstałych zaległościach, opłata za wezwanie do zapłaty,

* opłata za wezwanie do wykupu weksla.

Wszystkie ww. przychody uzyskiwane przez podatnika stanowią kwotę należną z tyt. świadczenia usług zwolnionych z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

* opłata za rozpatrzenie wniosku o pożyczkę,

* opłata za sporządzenie na wniosek Pożyczkobiorcy lub Poręczyciela historii spłat pożyczki,

* opłata za wydanie zaświadczenia stwierdzającego wysokość zadłużenia,

* opłata za wystawienie promesy udzielenia pożyczki

stanowią zaś kwoty należne z tyt. usługi stanowiącej element usługi wymienionej w art. 43 ust. 1 pkt 38, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka przewiduje ponadto osiąganie przychodów z tyt. sprzedaży i darowizny gadżetów mających charakter reprezentacji, a mianowicie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych a także prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 i 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nadmienił ponadto, iż w dniu 4 stycznia 2011 r. Spółka została zarejestrowana jako podatnik VAT czynny oraz że wśród przychodów wskazanych powyżej nie występują kwoty należne z tyt. świadczenia przez Wnioskodawcę usług stanowiących element usługi pośrednictwa, ani również usługi ściągania długów, w tym factoringu, usług doradztwa. czy też usług w zakresie leasingu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychody wymienione poniżej uzyskiwane z działalności Wnioskodawcy są w całości zwolnione od podatku VAT i czy Spółka w odniesieniu do niżej zaprezentowanych przychodów ma obowiązek wystawiać faktury VAT.

Spółka będzie uzyskiwała przychody z tyt. udzielania pożyczek podmiotom i przedsiębiorcom prowadzącym działalność gospodarczą w postaci:

* odsetek umownych,

* odsetek karnych,

* opłat za rozpatrzenie wniosku o pożyczkę,

* prowizji przygotowawczej za udzielenie pożyczki,

* prowizji za wcześniejszą spłatę pożyczki,

* opłat za sporządzenie aneksu do umowy pożyczki,

* opłat za sporządzanie na wniosek Pożyczkobiorcy lub Poręczyciela historii spłat pożyczki,

* opłat za powiadomienie telefoniczne o powstałych zaległościach,

* opłat za wydanie zaświadczenia stwierdzające wysokość zadłużenia,

* opłat za wezwanie do zapłaty,

* opłat za wezwanie do wykupu weksla,

* opłat za wystawianie promesy udzielenia pożyczki,

* przychody z tyt. sprzedaży lub darowizny gadżetów mających charakter reprezentacji.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane przez Fundusz z tytułu prowadzonej działalności na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 w całości podlegają zwolnieniu w zakresie podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskiwane przez Fundusz Pożyczkowy Województwa świętokrzyskiego Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z tyt: odsetek umownych, odsetek karnych, opłat za rozpatrzenie wniosku o pożyczkę, prowizji przygotowawczej za udzielenie pożyczki, opłaty za sporządzenie aneksu do umowy pożyczki, opłaty za sporządzenie historii spłat pożyczki, opłaty za powiadomienie telefoniczne o powstałych zaległościach, opłaty za wydanie zaświadczenia stwierdzającego wysokość zadłużenia, opłaty za wezwanie do wykupu weksla oraz opłaty za wystawienie promesy udzielenia pożyczki korzystają w całości ze zwolnienia w zakresie podatku od towarów i usług. Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie sprzedaży lub darowizny gadżetów mających charakter reprezentacji (mowa tu zarówno o drukowanych materiałach reklamowych i informacyjnych, jak i o prezentach o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 i 7 ustawy o VAT), osiągnięte przychody podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 23%.

W związku z tym Spółka może nie składać zgodnie z art. 99 ust. 7 ustawy deklaracji VAT do momentu wystąpienia przychodów opodatkowanych. Wnioskodawca uważa, że nie powinien wystawiać faktur VAT na przychody objęte zwolnieniem każdemu pożyczkobiorcy. Spółka sporządza miesięczną fakturę VAT zw. wewnętrzną na wszystkie należne przychody pieniężne związane z obsługą pożyczek. Spółka powinna wystawiać faktury VAT na czynności opodatkowane i wówczas sporządzać miesięczne deklaracje VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Konsekwencją powyższego zapisu jest fakt, iż w sytuacji gdy prawodawca nie dokonał przywołania stosownego symbolu PKWiU dla danego towaru lub usługi w przepisach w zakresie podatku VAT klasyfikacji należy dokonać na podstawie cech charakterystycznych dla danego świadczenia i takim właśnie świadczeniem są usługi w zakresie udzielania pożyczek, będące przedmiotem niniejszej interpretacji, dla których prawodawca nie dokonał odwołania do statystyk publicznych.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ww. ustawy stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku usług w zakresie udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę (art. 43 ust. 1 pkt 38).

Natomiast stosownie do art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41. Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Powyższe zwolnienie na mocy art. 43 ust. 15 ustawy, nie znajduje jedynie zastosowania do:

Chcąc odpowiedzieć na pytanie Wnioskodawcy należy się zastanowić czy działalność przez niego wykonywana stanowi wyłącznie działalność w zakresie udzielania pożyczek czy też stanowi również działalność w zakresie ściągania długów bądź też stanowi czynność nie podlegającą regulacjom ustawy o VAT.

Jak wynika z cyt. wcześniej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, dla uznania, iż dostawa towaru lub świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bezwzględnym warunkiem jest "odpłatność" za daną czynność. Pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę, do żądania od nabywcy towaru, czy odbiorcy usługi zapłaty. W konsekwencji, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegała tylko ta dostawa lub świadczenie usług, w przypadku których istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść.

W świetle powyższego, czynność udzielenia pożyczki spełnia definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, można bowiem zidentyfikować beneficjenta świadczenia, którym będzie pożyczkobiorca, mogący korzystać z kapitału udostępnionego przez pożyczkodawcę. W związku z udzieloną pożyczką pobierane jest wynagrodzenie w postaci prowizji, odsetek ustawowych, czy innych opłat z tytułu udostępnionego kapitału. Opłaty te pobierane przez pożyczkodawcę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez pożyczkobiorcę.

Zaznaczyć należy, iż skoro czynność udzielenia pożyczki jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, uznana za świadczenie usług podlegające tej ustawie, zatem wszelkie opłaty związane z zawartą umową pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Warto tutaj zauważyć, że istota umowy pożyczki została określona w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju. W kontekście analizowanej sprawie należy stwierdzić, iż do dochodów uzyskanych z udzielenia pożyczki należy zaliczyć wyłącznie takie dochody które wiążą się bezpośrednio z czasowym przeniesieniem pieniędzy na biorącego pożyczkę.

Albowiem jak zauważył ETS m.in. w sprawie C 540/09, "pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy < odpowiednik art. 43 ustawy o VAT przypis organu> powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika."

Mając powyższe na uwadze zdaniem tut. organu czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, a precyzyjniej ujmując uzyskane dochody, należy podzielić na trzy grupy. Do pierwszej z nich należy zaliczyć:

* odsetki umowne,

* opłaty za rozpatrzenie wniosku o pożyczkę,

* prowizje przygotowawcze za udzielenie pożyczki,

* prowizje za wcześniejszą spłatę pożyczki,

* opłata za sporządzenie aneksu do umowy pożyczki,

* opłata za sporządzanie na wniosek Pożyczkobiorcy lub Poręczyciela historii spłat pożyczki,

* opłata za wystawianie promesy udzielenia pożyczki.

Dochody te stanowią bądź wynagrodzenie za udzielenie pożyczki bądź też są elementami usługi udzielenia pożyczki które stanowią odrębną całość lecz są właściwe oraz niezbędny do świadczenia usługi udzielania pożyczek. Tym samym powyższe dochody, a właściwie usługi które je generują, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 oraz ust. 13 ustawy o VAT korzystają ze zwolnienia z podatku VAT.

Do drugiej grupy należy zaliczyć uzyskane odsetki karne. Opłaty o charakterze karnym nie powinny być traktowane jako wynagrodzenie za usługę finansową. Zapłata ich stanowi swoistą konsekwencję zachowania się pożyczkobiorcy, niezgodną z zawartą umową, czyli nieterminowe płatności. Odsetki karne nie są częścią kwoty należnej z tytułu dostawy towarów, czy świadczenia usług, ani też nie mają wpływu na cenę dostarczanych towarów bądź świadczonych usług, w związku z czym nie można uznać, że stanowią obrót. Fakt, iż w umowie zawarte są stosowne klauzule dotyczące kar umownych lub odsetek za opóźnienia, nie oznacza obligatoryjnego podwyższenia wynagrodzenia z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usługi. Są one naliczane tylko w sytuacjach, gdy kontrahent nie wywiązuje się z postanowień zawartych w umowie, natomiast nie stanowią wynagrodzenia za dostawę towaru ani też świadczenie usługi. Pożyczkodawca domagając się zapłaty odsetek za zwłokę i innymi opłatami karnymi, nie realizuje usługi finansowej. Domaga się tylko pewnego rodzaju rekompensaty, wynikającej z faktu opóźnienia nabywcy w dokonywaniu płatności, której termin już minął. Kwalifikacja odsetek i opłat jako wynagrodzenia za usługę finansową możliwa jest wyłącznie - w określonych okolicznościach - w przypadku uzgodnionych odsetek za odroczenie płatności.

Odszkodowania oraz kary umowne nie należą do katalogu czynności podlegających opodatkowaniu. W szczególności nie stanowią odpłatności za świadczenie usług w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Powyższe płatności mają wyłącznie charakter rekompensaty za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania, zaś podmiot dokonujący płatności nie uzyskuje jakiegokolwiek świadczenia ekwiwalentnego do tej płatności. Ze względu zatem na swój charakter zbliżony do kary umownej, wskazane przychody nie podlegają opodatkowaniu podatkiem.

Potwierdzenie powyższego znajduje potwierdzenie w wyroku ETS w sprawie 222/81 (BAZ Bausystem AG), w którym ETS stwierdził, iż odsetki karne z tytułu nieterminowej płatności nie mogą zostać uznane za wynagrodzenie w rozumieniu przepisów o VAT i tym samym nie mogą stanowić podstawy opodatkowania tym podatkiem. ETS uznał bowiem, iż wypłata odsetek karnych nie ma żadnego związku ze świadczeniem i konsumowaniem usługi, a kwota odsetek karnych nie stanowi wynagrodzenia świadczącego usługę, lecz rekompensatę za opóźnioną płatność, poniesioną szkodę.

Trzecią grupę stanowią:

* opłaty za powiadomienie telefoniczne o powstałych zaległościach,

* opłaty za wydanie zaświadczenia stwierdzające wysokość zadłużenia,

* opłaty za wezwanie do zapłaty,

* opłaty za wezwanie do wykupu weksla.

Zdaniem tut. organu powyższe dochody, a właściwie usługi które je generują, są wyłączone ze zwolnienia 43 ust. 15 pkt 1 ustawy o VAT gdzie wprost wymieniono czynności ściągania długów.

Należy zauważyć, iż wskazane wyżej wyłączenie usług ściągania długów i factoringu ze zwolnienia od podatku od towarów i usług zgodne jest z przepisem art. 13B (1) (d) Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) (Dz. Urz. WE L Nr 145, str. 1 z późn. zm.), obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r. Stosownie bowiem do ww. przepisu Państwa Członkowskie zwalniają transakcje, nie naruszając innych przepisów Wspólnoty, na warunkach, które ustalają w celu zapewnienia właściwego i prostego zastosowania zwolnień od podatku i zapobieżenia oszustwom podatkowym, unikaniu opodatkowania lub nadużyciom, transakcje, łącznie z negocjacjami, dotyczące depozytu i bieżących rachunków, płatności, transferów, długów, czeków i papierów wartościowych, z wyjątkiem jednakże odzyskiwania długów i factoringu.

Ww. czynności niewątpliwe nie stanowią czynności udzielenia pożyczki jak też nie stanowią czynności związanych z obsługą udzielonej pożyczki lecz w sposób ewidentny mają na celu odzyskanie długu. Mając na uwadze, że zwolnienia powinny być interpretowane w sposób ścisły. Zatem należy stwierdzić, iż dochody o których mowa wyżej winny być opodatkowane stawką VAT we wysokości 23%.

Stosownie do art. 106 ust. 1 i 4 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że Spółka jako podatnik VAT jest zobowiązana do udokumentowania każdą świadczoną usługę na rzecz osób innych niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej poprzez wystawienie faktury. Natomiast w przypadku świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Spółka jest zobowiązana do wystawienia faktury jedynie w przypadku żądania tych osób o taki sposób udokumentowania nabywanych przez nich usług. Obowiązek wystawienia faktury w obu ww. przypadkach dotuczy zarówno usług zwolnionych jak też opodatkowanych.

Natomiast brak jest podstaw do wystawiania faktur wewnętrznych z tytułu świadczonych usług albowiem faktury wewnętrzne wystawia się jedynie w przypadkach przewidzianych w art. 106 ust. 7 ustawy o VAT które w przedmiotowej sytuacji jednak nie zachodzą. Zgodnie z tym przepisem w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 i ust. 7 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133. Przepisu powyższego nie stosuje się do podatników zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 oraz podmiotów wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, chyba że przysługuje im zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego zgodnie z art. 87 lub przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z powyższymi przepisami co do zasady każdy podatnik jest zobowiązany do składania deklaracji podatkowych za każdy okres rozliczeniowy w których zgodnie ze wzorem określonym w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.) należy wykazać zarówno sprzedaż zwolnioną jak też opodatkowaną. Zwolnienie z tego obowiązku przewidziano dla podmiotów świadczących wyłącznie usługi zwolnione bądź dla podmiotów korzystających ze zwolnienia podmiotowego. Jak wynika z wniosku Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, a tym samym nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego jak też świadczy również usługi inne niż zwolnione, co wykazano powyżej. Tym samym Spółka będzie zobowiązana do składania deklaracji podatkowych VAT-7 jak też do wykazywania w tych deklaracjach osiąganego obrotu zarówno ze sprzedaży opodatkowanej jak też zwolnionej.

W kwestii sprzedaży i darowizny gadżetów mających charakter reprezentacji, o których mowa w art. 7 ust. 3 i 4 ustawy o VAT zauważyć należy następujące:

Stosownie do art. 7 ust. 2-4 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Powyższy przepis nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Przez prezenty o małej wartości rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z powyższych przepisów wynika, że nieodpłatne przekazanie (darowizna) ww. towarów tj. drukowanych materiałach reklamowych i informacyjnych, jak i prezentów o małej wartości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym przekazanie to nie dokumentuje się fakturami VAT jak też nie wykazuje się w ewidencji sprzedaży, a tym samym również w deklaracji podatkowej.

Natomiast sprzedaż ww. gadżetów mający charakter odpłatny będzie podlegała opodatkowaniu stawką 23% i winna być wykazana ewidencji podatkowej, a tym samym w deklaracji podatkowej. Sprzedaż ta winna być również udokumentowana fakturą w sytuacji gdy jest dokonywana na rzecz osób innych niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej poprzez wystawienie faktury. Natomiast w przypadku sprzedaży tych towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej Spółka jest zobowiązana do wystawienia faktury jedynie w przypadku żądania tych osób.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług w kwestii uznania wszystkich objętych zapytaniem należności za zwolnione z podatku VAT oraz w zakresie braku prawa do korzystania z odliczenia podatku VAT wg proporcji z uwagi na prowadzenie działalności zwolnionej w 99%., w kwestii fakturowania otrzymywanych prowizji, opłat i odsetek oraz w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz przychody z tyt. sprzedaży lub darowizny gadżetów mających charakter reprezentacji została zawarta w odrębnych rozstrzygnięciach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.