IBPP3/443-647/08/AŚ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2008 r. (data wpływu 11 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2008 r. (data wpływu) oraz z dnia 19 listopada 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania stawki 0% do dostawy towaru firmie ze Szwajcarii - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 września 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia 17 i 19 listopada 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie zastosowania stawki 0% do dostawy towaru firmie ze Szwajcarii.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Polska firma sprzedała towar firmie szwajcarskiej, ta z kolei (prawdopodobnie) sprzedała towar do wielkiej Brytanii. Ostatecznie sprzedany towar nie został wywieziony do Szwajcarii natomiast został przewieziony bezpośrednio z Polski do Wielkiej Brytanii.

Firma posiada dokument CMR potwierdzający wywóz towaru do Wielkiej Brytanii oraz fakturę VAT sprzedaży, na której nie widnieje unijny numer identyfikacji podatkowej odbiorcy dla celów podatku od wartości dodanej.

Transport maszyny organizował i opłacał kupujący.

Z informacji jakie firma pozyskała wynika, iż towar nadal znajduje się w Wielkiej Brytanii, a zamiarem firmy jest wywiezienie go do Meksyku.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zasadnym jest zastosowanie stawki 0% - export dla dokonanej sprzedaży pomimo, że firma nie posiada dokumentu SAD.

Zdaniem Wnioskodawcy, zasadne jest zastosowanie stawki "0" - export dla dokonanej sprzedaży ponieważ towar nie opuścił terenu UE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

Przez export towarów w myśl art. 2 pkt 8 ww. ustawy rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z przedstawionej wyżej definicji wynika, iż eksport towarów będzie miał miejsce tylko wówczas, jeżeli łącznie spełnione są trzy warunki:

* wywóz towarów następuje z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty,

* potwierdzenia wywozu dokonał urząd celny określony w przepisach celnych,

* wywóz następuje w wykonaniu dostawy towarów.

Zatem ww. transakcji nie można uznać za eksport towarów, wprawdzie towar został sprzedany firmie szwajcarskiej, jednakże towar został wywieziony z Polski do Wielkiej Brytanii, w związku z tym Wnioskodawca posiada dokument CMR potwierdzający wywóz towaru do Wielkiej Brytanii.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż dla potraktowania danej czynności jako wewnątrzwspólnotowej dostawy muszą zaistnieć dwa konieczne elementy. Przepis art. 13 ust. 1 ustawy - ogólnie definiując pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - stanowi, że jest to wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy, na terytorium innego państwa członkowskiego.

Pierwszym elementem, który musi wystąpić, aby uznać daną czynność za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, jest wywóz towaru z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego. Przez wywóz należy rozumieć faktyczne przemieszczenie towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przy czym nie jest konieczne, aby wywozu dokonywał sam podatnik.

Dostawą wewnątrzwspólnotową nie jest sama czynność faktyczna, jaką jest wywóz towarów, ale wywóz musi nastąpić w wyniku dokonania dostawy - jest to warunek konieczny i jest to odbiciem warunków dotyczących nabycia, gdzie wymaga się, aby miało miejsce nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, co następuje w wyniku dokonanej dostawy.

Wymienione wyżej dwa elementy oddają istotę wewnątrzwspólnotowej dostawy.

Aby jednak dana czynność została uznana za taką dostawę, konieczne jest spełnienie wielu warunków odnoszących się do dostawcy oraz do nabywcy. Jest to związane z faktem, że dana dostawa tylko wówczas może być uznana za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - czego praktycznym wyrazem jest stawka 0% - jeśli zapewnione jest, że dostawa ta będzie opodatkowana w państwie nabywcy towaru.

W przypadku gdy niespełnione zostaną określone warunki podmiotowe, wówczas wywóz następujący w wykonaniu dostawy nie będzie wewnatrzwspólnotową dostawą.

Warunki podmiotowe określa m.in. przepis art. 13 ust. 2 pkt 1 i ust. 6 ustawy o VAT.

W myśl art. 13 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy ww. przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Stosownie zaś do art. 13 ust. 6 ww. ustawy wewnatrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, który zgłosił zamiar dokonania wewnatrzwspólnotowych dostaw towarów i został zarejestrowany jako podatnik VAT UE zgodnie z art. 97.

W myśl art. 41 ust. 3 cyt. ustawy, w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%, z zastrzeżeniem art. 42.

Natomiast w myśl art. 42 ust. 1 pkt 1 wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki 0%, pod warunkiem, że:

Warunkiem koniecznym po stronie nabywcy do rozpoznania przedmiotowej transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towaru jest posiadanie przez nabywcę towarów - firmę szwajcarską numeru identyfikacyjnego dla transakcji wewnątrzwspólnotowych zawierającego dwuliterowy kod, nadanego przez państwo członkowskie inne niż Polska i podanie tego numeru na fakturze dokumentującej dostawę towarów.

W związku z powyższym przedmiotowej dostawy, pomimo, iż nastąpił wywóz towaru z terytorium kraju, nie można uznać ani za eksport ani za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Na fakturze dokumentującej sprzedaż towaru firmie szwajcarskiej nie został podany numeru identyfikacyjny nabywcy dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.

W korespondencji do powyższego przedmiotową transakcję należy traktować jako dostawę na terytorium kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.