IBPP3/443-639/13/AŚ - Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w ramach wydatków na realizację projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 30 sierpnia 2013 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-639/13/AŚ Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w ramach wydatków na realizację projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2013 r. (data wpływu do tut. organu 27 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 19 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w ramach wydatków na realizację projektu pn. "..." - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w ramach wydatków na realizację projektu pn. "...". Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 19 sierpnia 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 9 sierpnia 2013 r. znak: IBPP3/443- 639/13/AŚ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Niniejszy wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy projektu pn. "....". Projekt otrzymał dofinansowanie w ramach Programu Wieloletniego pod nazwą....

Ulica A. stanowi główny a zarazem jedyny wyjazd z R. na drogę wojewódzką nr.... Zarządcą drogi i właścicielem gruntu jest Gmina.

Obecnie ulica A. posiada zdekapitalizowaną nawierzchnię z płyt betonowych. Ulica ta nie posiada chodników i ruch pieszych odbywa się jezdnią. Stan techniczny ulicy jest bardzo zły i wymaga gruntownej przebudowy. W pasie drogowym znajdują się liczne kable elektroenergetyczne, kable telekomunikacyjne, gazociąg, sieć wodociągowa i kanalizacyjna. Ulica na całej swojej długości zostanie przebudowana.

W ramach robót drogowych zostanie wykonana:

* jezdnia o nawierzchni z betonu asfaltowego,

* lewostronny chodnik z kostek betonowych,

* prawostronna ścieżka rowerowa z betonu asfaltowego,

* miejsca postojowe, jako zatoka (równoległe do osi drogi) z kostki betonowej,

* zjazdy z nowej ulicy do posesji o zmiennej szerokości,

* parking o nawierzchni z betonu asfaltowego w rejonie Przedsiębiorstwa "...",

* oświetlenie ulicy.

Głównym efektem realizacji inwestycji będzie ukształtowanie się efektywnego i zintegrowanego systemu transportowego poprzez wsparcie skierowane na rozwój infrastruktury drogowej. Realizacja inwestycji wpłynie na poprawę jakości infrastruktury sieci dróg lokalnych.

Skutkiem wykonania inwestycji będzie modernizacja i rozbudowa sieci drogowej oraz poprawa funkcjonalności i parametrów technicznych układu sieci dróg lokalnych.

Oprócz przebudowy ulicy A. nastąpi także budowa chodnika na tej ulicy oddzielonego od ruchu pojazdów. Efektem końcowym inwestycji będzie zwiększenie się nośności drogi z 55KN/OŚ do 115 KN/oś, jak również znacząco skróci się czas przejazdu tą drogą, który obecnie wynosi 2,10 minuty, a po ukończeniu inwestycji będzie wynosić 1,05 minuty. Zdecydowanie poprawi się bezpieczeństwo ruchu drogowego. Zmodernizowaną ulicą będzie można poruszać się nie tylko szybciej i bardziej komfortowo, ale również bezpieczniej.

W ramach projektu poniesiono w 2008 r. wydatki związane z opracowaniem dokumentacji projektowej i uzyskaniem pozwolenia na budowę. Kolejne wydatki, jakie zostaną poniesione w ramach projektu dotyczyć będą wykonania robót budowlanych.

Inwestycja w zakresie finansowym, będzie realizowana przy udziale partnerów - podmiotów prywatnych (gospodarczych). W tym celu Gmina we wrześniu 2012 zawarła z dwoma podmiotami gospodarczymi porozumienie w sprawie wspólnej realizacji przebudowy ulicy A. w R. Podmioty gospodarcze zaoferowały swój wkład finansowy w wysokości 2000,00 netto łącznie, plus należny podatek od towarów i usług.

Z zawartych porozumień pomiędzy Gminą a podmiotami gospodarczymi wynika, iż podstawą wystawienia faktury VAT na podmiot gospodarczy, będzie podpisanie umowy przez Gminę z wykonawcą robót budowlanych. Nabyte przez Wnioskodawcę usługi i towary w ramach realizacji projektu pn. "...", nie są i nie będą związane z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Obrotem opodatkowanym, który Gmina R. uzyska, będzie jedynie obrót wynikający z realizacji porozumienia z partnerami gospodarczymi (zaoferowany wkład finansowy).

Wykonany projekt odnosi się do zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, tworzenie warunków dla jego zrównoważonego rozwoju oraz warunków pełnego uczestnictwa mieszkańców w życiu wspólnoty. Wnioskodawca informuje, iż Gmina R. jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT na mocy decyzji z 23 czerwca 2010 r. z Urzędu Skarbowego, otrzymała numer identyfikacji podatkowej: i składa deklarację VAT-7.

W piśmie z dnia 14 sierpnia 2013 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

1. Droga w ulicy A. zaliczana jest do kategorii gminnej drogi publicznej.

2. Porozumienia zawarte pomiędzy Gminą, a podmiotami gospodarczymi zlokalizowanymi przy ulicy A. polegają na tym, iż Gmina zobowiązuje się do przeprowadzenia procedury przetargowej w celu wyłonienia wykonawcy inwestycji przebudowy ulicy i infrastruktury towarzyszącej oraz do rzeczowej realizacji inwestycji w ramach projektu "....". Natomiast podmioty gospodarcze dobrowolnie wspierają ten projekt poprzez uczestnictwo finansowe w jego realizacji. Porozumienia te są regulowane przepisami Kodeksu cywilnego.

3. Porozumienia nie regulują możliwości otrzymania jakichkolwiek korzyści dla podmiotów gospodarczych w zamian za wkład finansowy w realizację projektu.

4. Wykonawca robót budowlanych przebudowy ulicy A. będzie wystawiał faktury na Gminę R.

5. Wykonawca robót budowlanych przebudowy ulicy A. nie będzie wystawiał faktur na podmioty gospodarcze.

6. Czynnością opodatkowaną podatkiem VAT w związku z realizacją projektu będzie wkład finansowy wniesiony przez podmioty gospodarcze na podstawie zawartego porozumienia.

7. Gmina nie świadczy żadnej usługi na rzecz podmiotów gospodarczych - wspierają one projekt dobrowolnie poprzez ich wkład finansowy w realizację inwestycji. Gmina już wystawiła faktury VAT na dwa podmioty gospodarcze. Na fakturach VAT nazwa usługi brzmi: "...".

8. W wyniku zrealizowanej inwestycji przebudowy ul. A. podmioty gospodarcze nabędą dostęp do oświetlonej drogi i chodnika, ścieżki rowerowej, kanalizacji oraz miejsc parkingowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Gmina w odniesieniu do zawartych porozumień z partnerami prywatnymi (gospodarczymi), którzy zobowiązali się do uczestnictwa finansowego w realizacji przebudowy ulicy A. w R. ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w ramach wydatków poniesionych na realizację przedmiotowej inwestycji.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina w odniesieniu do przedstawionej sytuacji ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ realizacja umowy polegająca na przebudowie ulicy A. w R., będzie związana z wykonywaniem przez Gminę R. czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT na podstawie porozumień z partnerami prywatnymi.

Zgodnie z regulacją ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (art. 86 ust. 1), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W opinii Wnioskodawcy brzmienie przywołanej ustawy w powyższym zakresie nakazuje stwierdzić, iż podatek naliczony na fakturach zakupowych związanych z realizacją przedmiotowego przedsięwzięcia podlega w omawianym stanie faktycznym odliczeniu. W pierwszej kolejności zauważyć bowiem należy, iż w omawianym zakresie Gmina działa jako podatnik podatku od towarów i usług. Wprawdzie zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, jednak powyższa zasada znajduje wyłom w postaci uznania za podatnika takich podmiotów w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, a z taką sytuacją mamy do czynienia w omawianym stanie faktycznym, w którym Gminę i podmioty prywatne gospodarcze łączy zawarte porozumienie cywilnoprawne.

Dalej, przepis art. 86 ust. 1 ww. ustawy przyjmuje zasadę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przez czynności opodatkowane należy rozumieć w tym przypadku czynności, które faktycznie zostaną objęte opodatkowaniem. Odliczeniu podlega taki podatek naliczony, który - przede wszystkim - jest bezpośrednio związany z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Z taką sytuacją mamy tu do czynienia w zakresie usług, które nabyte zostaną ewidentnie w bezpośrednim związku z umowami zawartymi z podmiotami gospodarczymi.

Reasumując - w opinii Gminy w odniesieniu do przedstawionej sytuacji ma ona prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ realizacja umowy dotycząca przebudowy ulicy A., będzie bezpośrednio związana z wykonaniem przez Gminę R. czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT na podstawie porozumień z podmiotami gospodarczymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Jak wynika z powyższego przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z ust. 6 ww. artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału, stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Opodatkowanie podatkiem VAT czynności wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy gdy wykonują one czynności na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 7 ust. 1 do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Artykuł 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym ustala, że do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty oraz konstruuje otwarty katalog takich zadań.

W myśl art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 260), drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych.

Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie:

1.

drogi krajowe;

2.

drogi wojewódzkie;

3.

drogi powiatowe;

4.

drogi gminne (art. 2 ust. 1 ustawy o drogach publicznych).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z wyżej wyrażoną zasadą podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Na podstawie przepisu art. 2 pkt 22 ustawy VAT ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy wyjaśnić, iż pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Prawo podatkowe nie daje definicji legalnej pojęcia rzecz. W tej sytuacji uprawniony jest zabieg interpretacyjny polegający na odwołaniu się do definicji rzeczy wynikającej z prawa cywilnego. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) rzeczami są wyłącznie przedmioty materialne. Doktryna prawa cywilnego podkreśla, że rzeczy to materialne części przyrody, które w sposób naturalny lub sztuczny daje się wyodrębnić w stosunkach społeczno gospodarczych, tj. te rzeczy, które posiadają przymiot samoistności. Nie ma żadnej wątpliwości, że pieniądz nie spełnia powyższych przesłanek, gdyż nie jest materialną częścią przyrody.

Pieniądz, jako środek płatniczy, nie jest towarem w znaczeniu tej ustawowej definicji. Tym samym darowizny pieniężne nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie mieszczą się zakresie czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego w treści wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca będzie realizował projekt pn. "...". Projekt otrzymał dofinansowanie w ramach Programu Wieloletniego pod nazwą.... Skutkiem wykonania inwestycji będzie modernizacja i rozbudowa sieci drogowej oraz poprawa funkcjonalności i parametrów technicznych układu sieci dróg lokalnych. Inwestycja w zakresie finansowym, będzie realizowana przy udziale partnerów - podmiotów prywatnych (gospodarczych). W tym celu Gmina R. we wrześniu 2012 zawarła z dwoma podmiotami gospodarczymi porozumienie w sprawie wspólnej realizacji przebudowy ulicy A. w R. Podmioty gospodarcze zaoferowały swój wkład finansowy w wysokości 2000,00 netto łącznie, plus należny podatek od towarów i usług.

Wykonany projekt odnosi się do zadań własnych Gminy w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty, tworzenie warunków dla jego zrównoważonego rozwoju oraz warunków pełnego uczestnictwa mieszkańców w życiu wspólnoty. Droga w ulicy A. zaliczana jest do kategorii gminnej drogi publicznej.

Porozumienia zawarte pomiędzy Gminą R., a podmiotami gospodarczymi zlokalizowanymi przy ulicy A. polegają na tym, iż Gmina zobowiązuje się do przeprowadzenia procedury przetargowej w celu wyłonienia wykonawcy inwestycji przebudowy ulicy i infrastruktury towarzyszącej oraz do rzeczowej realizacji inwestycji w ramach projektu "...". Natomiast podmioty gospodarcze dobrowolnie wspierają ten projekt poprzez uczestnictwo finansowe w jego realizacji. Porozumienia te są regulowane przepisami Kodeksu cywilnego.

Porozumienia nie regulują możliwości otrzymania jakichkolwiek korzyści dla podmiotów gospodarczych w zamian za wkład finansowy w realizację projektu.

Wykonawca robót budowlanych przebudowy ulicy A. będzie wystawiał faktury na Gminę R.

Wykonawca robót budowlanych przebudowy ulicy A. nie będzie wystawiał faktur na podmioty gospodarcze.

Gmina nie świadczy żadnej usługi na rzecz podmiotów gospodarczych - wspierają one projekt dobrowolnie poprzez ich wkład finansowy w realizację inwestycji.

W wyniku zrealizowanej inwestycji przebudowy ul. A.podmioty gospodarcze nabędą dostęp do oświetlonej drogi i chodnika, ścieżki rowerowej, kanalizacji oraz miejsc parkingowych.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz regulacje prawne wynikające z zacytowanych przepisów należy w pierwszej kolejności zauważyć, że w ocenie tut. organu, związek ze sprzedażą opodatkowaną w chwili dokonywania zakupu towarów i usług związanych z realizacją inwestycji drogowej nie będzie ani uchwytny, ani oczywisty przede wszystkim dlatego, iż planowana inwestycja będzie dotyczyła drogi publicznej. Drogi publiczne udostępniane są nieodpłatnie wszystkim użytkownikom, a obowiązek ich budowy jest zadaniem publicznym gminy określanym przez ustawy. W rozpatrywanej sprawie podatek naliczony nie jest ściśle związany z czynnością opodatkowaną, a wręcz przeciwnie podatek naliczony jest związany z inwestycją drogową niesłużącą czynnościom opodatkowanym wykonywanym przez Gminę.

Udostępnianie drogi publicznej wszystkim użytkownikom w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb ludności nie pozwala na stwierdzenie, iż przebudowa drogi będącej przedmiotem wniosku związana jest z prowadzoną przez Gminę działalnością opodatkowaną.

O publicznym bądź prywatnym charakterze działania organów przesądza bowiem bezpośredni cel tego działania, tzn. czy głównym jego zamierzeniem i skutkiem jest zaspokajanie zbiorowej potrzeby wspólnoty samorządowej, czy też jego skutki służą osobom fizycznym i prawnym ze względu na ich prywatne cele. W rozpatrywanej sprawie budowa przedmiotowej drogi służy niewątpliwie wszystkim mieszkańcom gminy, a zatem dotyczy interesu powszechnego.

W ocenie tut. Organu Gmina, budując, modernizując czy przebudowując drogę publiczną (gminną) której jest zarządcą, nie występuje w charakterze podatnika VAT a poniesione w związku z tą budową wydatki nie są związane z wykonywaniem przez gminę czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca przedstawiając opis zdarzenia przyszłego, jednoznacznie wskazał, że nabyte przez Wnioskodawcę usługi i towary w ramach realizacji projektu pn. "...", nie są i nie będą związane z działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Obrotem opodatkowanym, który Gmina R. uzyska, będzie jedynie obrót wynikający z realizacji porozumienia z partnerami gospodarczymi (zaoferowany wkład finansowy).

Odnosząc się do powyższego należy zauważyć, że - w ocenie tut. organu - dobrowolne darowizny pieniężne podmiotów gospodarczych, nie stanowiące warunku wykonania usługi, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie mieszczą się zakresie czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika bowiem, że porozumienia (zawarte z podmiotami gospodarczymi) nie regulują możliwości otrzymania jakichkolwiek korzyści dla podmiotów gospodarczych w zamian za wkład finansowy w realizację projektu oraz, że Gmina nie świadczy żadnej usługi na rzecz podmiotów gospodarczych - wspierają one projekt dobrowolnie poprzez ich wkład finansowy w realizację inwestycji. Zatem, w sytuacji opisanej we wniosku Gmina realizując zadanie polegające na przebudowie drogi gminnej nie dokonuje żadnego "świadczenia" na rzecz podmiotów gospodarczych, a tym samym nie występuje po stronie Gminy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT.

Przechodząc do oceny stanowiska Wnioskodawcy odnośnie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w ramach wydatków poniesionych na realizację projektu pn. "..." należy powtórzyć, iż podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie, jak wykazano wyżej związek taki występuje.

W oparciu o przedstawiony w treści wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, należy stwierdzić, iż z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wystawianych dla Wnioskodawcy związanych z realizacją ww. projektu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl