IBPP3/443-638/11/BWo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2011 r. (data wpływu 6 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dotacji oraz wpłat własnych członków wspólnoty mieszkaniowej na remont kamienicy - jest prawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania dotacji oraz wpłat własnych członków wspólnoty mieszkaniowej na remont kamienicy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 26 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 19 lipca 2011 r. znak: IBPP3/443-638/11/BWo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W dniu 5 maja 2011 r. Wspólnota Mieszkaniowa podpisała ze Skarbem Państwa-reprezentowanym przez Dyrektora Wydziału Rewaloryzacji Zabytków i Dziedzictwa... o datację ze środków (...) Funduszu (...). Zgodnie z zawartą umową Urząd udziela Beneficjentowi dotacji ze środków budżetu państwa - (...) Funduszu (...) na remont budynku mieszkalno - usługowego na realizację zadania "Wzmocnienie z kątowników w stropie nad II piętrem i naprawa spękań na stropach ceglanych w kamienicy wpisanej do rejestru zabytków. Udzielona dotacja zgodnie z uzyskaną informacją ze Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków, który jest dysponentem środków Funduszu pochodzi w 99% z budżetu państwa a 1% nie jest pochodzenia budżetowego i pochodzi z innych środków (...) Funduszu (...).

W dniu 18 stycznia 2011 r. została podpisana w formie aktu notarialnego umowa ustanowienia odrębnej własności lokali w kamienicy będącej uprzednio współwłasnością 5 osób. W podmiotowym akcie wyodrębniono lokale mieszkalne jako indywidualną własność uprzednich współwłaścicieli oraz lokale o przeznaczeniu innym niż mieszkalne (użytkowe) jako odrębna własność we współwłasności uprzednich współwłaścicieli. W przedmiotowym akcie notarialnym z uwagi na obowiązek ustawowy została także ustanowiona wspólnota mieszkaniowa do zarządu nieruchomością wspólną Zgodnie z zapisem aktu notarialnego w skład nieruchomości wspólnej weszła działka nr 281 oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali a w szczególności klatka schodowa, ściany konstrukcyjne oraz dach.

W tej sytuacji części kamienicy przeznaczone do remontu z dniem 18 stycznia 2011 r. znalazły się we władaniu wspólnoty mieszkaniowej. Zgodnie z aktem notarialnym wspólnota mieszkaniowa nie ma w części wspólnej lokali mieszkalnych i użytkowych kamienicy, które zostały wyodrębnione jako indywidualna własność oraz wyodrębnione lokale we współwłasności osób będących uprzednio współwłaścicielami kamienicy. (Z własnością każdego lokalu wiąże się jednak udział w częściach wspólnych kamienicy). Faktury na usługę najmu lokali użytkowych i mieszkalnych są wystawiane przez właścicieli i współwłaścicieli poszczególnych wyodrębnionych lokali gdzie każdy z nich będąc VAT-owcem odprowadza VAT i rozlicza przychód z najmu lokali w indywidualnych deklaracjach VAT jako osoba fizyczna.

W tej sytuacji wspólnota nie będzie osiągała przychodów z najmu lokali mieszkalnych ani użytkowych ani nie będzie prowadziła żadnej działalności zarobkowej. Przychodami spółdzielni będą jedynie wpłaty członków wspólnoty na pokrycie kosztów zarządu, bieżące konserwacje, remonty w formie bieżących opłat płatnych do 10 - każdego miesiąca oraz wpłaty za wodę, ścieki, śmieci w związku z refakturacją wody, ścieków, śmieci Wspólnoty na bezpośrednich odbiorców tj. członków wspólnoty oraz firmę wynajmującą lokal użytkowy w związku z techniczną niemożliwością zainstalowania w kamienicy więcej niż dwóch liczników wody (na zainstalowanie większej ilości liczników nie wyraża zgody MPWIK) i koniecznością wydzielenia zużycia wody z jednej faktury na poszczególnych użytkowników.

Ewentualnie możliwe są także wpłaty członków wspólnoty na remont części wspólnych kamienicy w wypadku gdyby środki dotacji okazałyby się nie wystarczające na pokrycie remontu w ramach zadania na które została przyznana dotacja z (...) Funduszu (...).

W uzupełnieniu Wnioskodawca wyjaśnił, że dotacja na remont zabytkowej kamienicy na realizację zadania wzmocnienie z kątowników w stropie nad II piętrem i naprawa spękań na stropach ceglanych w kamienicy dotyczy prac objętych nakazem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, który w pkt 3 decyzji nr 114/10 z dnia 9 lipca 2010 r. nakazał zabezpieczenie istniejących spękań ścian i sklepień poprzez iniekcje, kotwienie oraz wykonanie nad pomieszczeniem oznaczonym w inwentaryzacji numerami 4,18,4,19, 4,20 opaski z kątowników w celu wzmocnienia konstrukcji kamienicy z uwagi na nieodpowiedni stan techniczny kamienicy. Prace te wykonywane są częściowo na klatce schodowej, która służy do użytku wspólnego wszystkich mieszkańców i użytkowników oraz w lokalu będącym wyodrębnioną własnością jednego członka wspólnoty z uwagi na fakt, iż w tym lokalu istnieją największe uszkodzenia wymagające założenia opaski z kątowników celem wzmocnienia konstrukcji murów budynku. Lokal ten jest wynajmowany nie przez wspólnotę lecz właściciela na cele mieszkalne ze stawką VAT zwolnioną. Prace te nie mają na celu podniesienia standardu konkretnego lokalu lecz wynikają z konieczności zabezpieczenia spękań i rozspojeń celem uniknięcia dalszej destrukcji murów kamienicy jako całości, która może w przyszłości grozić katastrofą budowlaną i są wykonywane w miejscach gdzie z punktu widzenia architektonicznego istnieje konieczność wzmocnienia konstrukcji. Wspólnota nie świadczy żadnych usług na rzecz właścicieli wyodrębnionych lokali mieszkalnych ani użytkowych. Jedynie otrzymując z MPO oraz MPWIK fakturę za dostawę śmieci, wody i ścieków obciąża na podstawie wystawionych rachunków poszczególnych użytkowników tj. właścicieli poszczególnych wyodrębnionych lokali oraz właściciela restauracji zajmującego wyodrębniony lokal użytkowy nie należący do wspólnoty wyłącznie z uwagi na brak możliwości technicznych zainstalowania odrębnego licznika wody dla restauracji. (Pomimo wielokrotnych prób usiłowania załatwienia odrębnego licznika dla restauracji nie spotyka się to z akceptacją MPWIK).

W tej sytuacji Wnioskodawca nie zauważa bezpośredniego bezwzględnego związku przyznanej dotacji z dostawą wody, śmieci i ścieków. Remont ten w żaden sposób nie wpływa na cenę i jakość, refakturowanych mediów. Nie ma także bezpośredniego związku z usługą najmu właściciela wyodrębnionego lokalu na cele mieszkalne gdyż nie powoduje podniesienia standardu mieszkania, od którego mogłaby zależeć cena lecz ma na celu zabezpieczenie murów przed dalszą destrukcją, która w przyszłości mogłaby zagrażać bezpieczeństwu publicznemu mieszkańców i użytkowników kamienicy. Lokal ten udostępnia do remontu jego właściciel celem wykonania niezbędnej opaski z kątowników i utrzymania kamienicy we właściwym stanie technicznym zgodnie z Nakazem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego. Nakaz ten został wydany 9 lipca 2010 r. gdy jeszcze kamienica była współwłasnością pięciu osób. Od dnia 18 stycznia 2011 podpisano w formie aktu notarialnego umowę ustanowienia odrębnej własności lokali w kamienicy.

W przedmiotowym akcie notarialnym ustanowiono też wspólnotę mieszkaniową do zarządu nieruchomością wspólną, która podpisała umowę o dotacje na realizacje przedmiotowego zadania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle wyżej przepisu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT dotacja na remont kamienicy w zakresie wyżej opisanych zadań winna zostać potraktowana jako nie wchodząca do obrotu podlegającego opodatkowaniu podatkiem VAT i co za tym następuje nie sumuje się jej do obrotu w kwocie 150.000 limitu zwolnienia podmiotowego z VAT z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, którego przekroczenie powoduje obowiązek rejestracji do podatku VAT. W przeciwnym razie, jeśli kwoty te wliczane są do limitu 150.000 zł i dla podmiotów rozpoczynających działalność w danym roku podatkowym po jego przekroczeniu w proporcji do okresu prowadzonej działalności zgodnie z art. 113 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług kwoty dotacji winny zostać opodatkowane Wnioskodawca prosi o podanie właściwej stawki VAT dla opodatkowania dotacji. Jak należy w świetle tego przepisu potraktować wpłaty własnych środków finansowych przez członków wspólnoty mieszkaniowej) na pokrycie remontu w sytuacji gdy środki z dotacji okazałyby się nie wystarczające. Czy należy je traktować jako dopłatę o podobnym charakterze jak dotacja, o której mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku VAT, która w zależności od tego czy ma bezpośredni wpływ na cenę usługi zwiększa obrót bądź nie.

Czy w sytuacji gdzie lokale mieszkalne i użytkowe zostały wyodrębnione jako indywidualna własność oraz indywidualne lokale we współwłasności byłych współwłaścicieli prawidłowym jest fakturowanie ich jako przychód z czynszu najmu indywidualnych osób fizycznych nie zaś wspólnoty mieszkaniowej.

Czy w sytuacji gdzie lokale mieszkalne i użytkowe zostały wyodrębnione jako indywidualna własność oraz indywidualne lokale we współwłasności byłych współwłaścicieli prawidłowym jest fakturowanie ich jako przychód z czynszu najmu indywidualnych osób fizycznych nie zaś wspólnoty mieszkaniowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, dotacja przedmiotowa na wyżej opisane cele remontowe jak również wpłaty własnych środków dokonane przez członków wspólnoty mieszkaniowej na remont kamienicy nie będą powiększały obrotu wspólnoty mieszkaniowej gdyż dotacja oraz dopłaty właścicieli nie są dotacją do ceny świadczonej usługi ani dopłatą o podobnym charakterze, która miałaby bezpośredni wpływ na cenę usługi lecz dotacją na pokrycie kosztów remontu kamienicy. Wspólnota nie będzie świadczyła żadnych usług i zajmowała się żadną działalnością zarobkową. Nie będzie także uzyskiwała przychodów z najmu lokali gdyż te zostały wydzielone jako własność indywidualna członków wspólnoty. Kwoty te nie będą więc brane pod uwagę do limitu 150.000 zł zwolnienia podmiotowego, od którego zależy obowiązek rejestracji do podatku VAT jako nie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Przychody z najmu wyodrębnionych lokali stanowią dochody indywidualne ich właścicieli jako osób fizycznych nie mając wpływu na przekroczenie limitu 150.000 zł, od którego zależy obowiązek rejestracji do podatku VAT wspólnoty mieszkaniowej jako ułomnej osoby prawnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o podatku VAT przez dostawę towarów o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 15 ust. 1 i 2 cyt. ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy - podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze (art. 29 ust. 2 ustawy o VAT).

Cytowany powyżej przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 s. 1 z późn. zm.), z treści którego wynika, iż w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Dla określenia, czy dana dotacja (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) jest, czy też nie jest opodatkowana istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia.

Kryterium uznania dotacji za zwiększającą obrót stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią obrotu w rozumieniu przepisu art. 29 ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzymał dotację ze środków (...) Funduszu (...). Ww. dotacja jak wyjaśnił Wnioskodawca nie ma bezpośredniego, bezwzględnego związku z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi prze Wspólnotę.

W związku z powyższym mając na uwadze powyższe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, że przedmiotowa dotacja na remont kamienicy jest związana z ogólnymi kosztami działalności Wnioskodawcy w konsekwencji uznać należy, że nie stanowi ona dotacji lub innej dopłaty o podobnym charakterze, o których mowa w art. 29 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

Natomiast w odniesieniu do uiszczanych indywidualnych wpłat członków Wspólnoty na remont części wspólnej kamienicy należy zwrócić uwagę na specyficzna sytuację prawną Wnioskodawcy, będącego Wspólnotą mieszkaniową.

Na podstawie art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.), ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową, która może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozwana. Przepis ten nie daje wspólnocie mieszkaniowej przymiotu osoby prawnej, lecz przymiot jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Jednostka, która powstała w oparciu o powyższy przepis art. 6 ustawy o własności lokali, posiada określoną strukturę organizacyjną, w skład której wchodzą (tworzą ją) właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z ustawy. Za zobowiązania dotyczące nieruchomości wspólnej wspólnota odpowiada bez ograniczenia, a każdy właściciel lokalu w części odpowiadającej jego udziałowi w tej nieruchomości.

Wspólnota mieszkaniowa działa w imieniu własnym i na własny rachunek, jako podmiot stosunków zobowiązaniowych wynikających z zarządu nieruchomością wspólną, którego działanie jest jedynie finansowane przez właścicieli wyodrębnionych lokali mieszkalnych mających udziały w nieruchomości wspólnej. Wspólnota mieszkaniowa bowiem zaliczana jest kategorii tzw. "osób ustawowych", do której znajdują odpowiednie zastosowanie przepisy o osobach prawnych.

Artykuł 13 ust. 1 ustawy o własności lokali, wskazuje na dwa rodzaje obowiązków członków wspólnoty mieszkaniowej, związane z nieruchomością wspólną oraz związane z odrębną własnością lokalu. Przy czym w zakresie obciążeń finansowych właściciela lokalu będącego członkiem wspólnoty wyróżnia się dwie kategorie wydatków, tj. koszty zarządu związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej oraz wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu. Składniki pierwszej kategorii wydatków zostały przykładowo wymienione w art. 14 ustawy o własności lokali jako zasadnicze koszty obciążające właścicieli lokali w ramach wspólnoty.

Są to przede wszystkim:

To wyłącznie na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną właściciele, zgodnie z art. 15 ust. 1 tej ustawy uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, których wysokość ustalana jest w drodze uchwały wspólnoty (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Zatem w przypadku finansowania wydatków (usług), których konsumentem jest sama wspólnota mieszkaniowa, jako jednostka organizacyjna właścicieli lokali w zakresie nieruchomości wspólnej, na którą składają się grunty oraz części budynku, urządzenia, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli lokali nie ma żadnych podstaw do refakturowania kosztów z nimi związanych na właścicieli lokali dysponującymi stosownymi udziałami we współwłasności nieruchomości wspólnej. Zaliczki, o których mowa wyżej uiszczane są tylko pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną, do których należą również wydatki na remonty i bieżącą konserwację kamienicy. Stanowią one wewnętrzne rozliczenia między Wspólnotą a jej członkami i nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług. W takim bowiem zakresie wspólnota mieszkaniowa nie świadczy żadnych usług na rzecz właścicieli odrębnych lokali, gdyż działa w imieniu własnym, na rzecz swoją, będąc jednostką organizacyjną, odrębną od właścicieli wyodrębnionych lokali.

W odniesieniu natomiast do przychodu z czynszu najmu lokali mieszkalnych i użytkowych, które zostały wyodrębnione jako indywidualna własność oraz indywidualne lokale we współwłasności byłych współwłaścicieli należy przyjąć jak słusznie wskazał Wnioskodawca, że przychody z najmu wyodrębnionych lokali stanowią dochody indywidualne ich właścicieli jako osób fizycznych i nie mają wpływu na przekroczenie limitu 150.000 zł, od którego zależy obowiązek rejestracji do podatku VAT wspólnoty mieszkaniowej jako ułomnej osoby prawnej.

Reasumując powyższe należy stwierdzić, iż zarówno otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja ze środków Funduszuna remont kamienicy jak również otrzymywane przez Wspólnotę wpłaty od indywidualnych członków Wspólnoty na remont kamienicy dotyczące jej części wspólnej nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym kwot tych nie wlicza się do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1, bowiem wartość ta obejmuje wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, tymczasem powyższe czynności pozostają poza zakresem regulacji ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Na marginesie sprawy należy dodać, że środki uiszczane z tytułu wpłat dokonywanych przez właścicieli poszczególnych lokali na utrzymanie tych lokali nie są zaliczkami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali.

Wydatki ponoszone przez właściciela - związane z utrzymaniem jego lokalu - najczęściej dotyczą tzw. mediów (np. energia cieplna, woda). Wspólnoty, w zakresie dostawy mediów do poszczególnych lokali występuje w odmiennej roli, niż w przypadku zaliczek. Praktycznie jest jedynie pośrednikiem między dostawcami a odbiorcami - właścicielami lokali. Środki uiszczone z tytułu wpłat dokonanych przez właścicieli poszczególnych lokali na utrzymanie tych lokali (zapłata za media) nie są zaliczkami w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o własności lokali. W tym znaczeniu wydatki ponoszone przez właścicieli lokali na zakup mediów do ich lokali nie są partycypacją w kosztach wspólnoty lokali. Powstające bowiem tą drogą stosunki nie mają charakteru rozliczeń miedzy wspólnotą a jej członkami. Tym samym podlegać będą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe rozliczenie mediów nie jest jednak przedmiotem wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.