IBPP3/443-629/11/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2011 r. (data wpływu 3 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określenia podatnika zobowiązanego do zapłaty akcyzy od wyrobów wyprowadzonych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy - jest prawidłowe.

W dniu 3 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 16 sierpnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określenia podatnika zobowiązanego do zapłaty akcyzy od wyrobów wyprowadzonych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej Spółka lub P) zajmuje się dystrybucją olejów i preparatów smarowych, będących wyrobami akcyzowymi o następujących kodach CN:

* 34031990

* 34039900

* 34031910

* 27101981

* 27101983

* 27101985

* 27101987

* 27101991

* 27101999.

Spółka P nie posiada własnego składu podatkowego. Korzysta z obcego składu podatkowego, należącego do Agencji Celnej, na podstawie zawartej umowy.

P dokonuje obrotu wyrobami akcyzowymi między innymi w następujący sposób:

a następnie

* są wyprowadzane ze składu podatkowego Agencji z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy na export lub w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej do innych państw członkowskich;

* są wyprowadzane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy do magazynu P w Polsce (magazyn Premium) lub bezpośrednio do polskich odbiorców;

* są wyprowadzane ze składu podatkowego jako produkty korzystające ze zwolnienia ze względu na przeznaczenie;

* przemieszcza do magazynu Premium na terenie kraju.

Powyższe czynności P dokonuje w stosunku do wszystkich wymienionych wyrobów akcyzowych, przy czym oleje smarowe oznaczone kodami CN 2710 w pewnych sytuacjach korzystają ze zwolnienia od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie. Natomiast preparaty smarowe o kodach 3403 opodatkowane są stawką 0 zł.

Spółka P posiada zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Wobec powyższego Spółka z chwilą wyprowadzenia tych wyrobów ze składu podatkowego Agencji jako podatnik podatku akcyzowego składa deklarację oraz opłaca akcyzę zgodnie z przepisami.

Jednakże Spółka powzięła wątpliwość, czy dokonując obrotu wyrobami akcyzowymi o kodach CN wskazanych powyżej, Spółka zasadnie posiada zezwolenie na wyprowadzenie, a także, czy nie posiadając takiego zezwolenia na wyprowadzenia mogłaby prowadzić działalność gospodarczą związaną z obrotem wyrobami akcyzowymi w dotychczasowy sposób i na dotychczasowych zasadach, jak również jaki podmiot w takiej sytuacji będzie podatnikiem podatku akcyzowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Pytanie dotyczy przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) według stanu prawnego obowiązującego w roku 2011.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem wnioskodawcy, w przypadku braku posiadania zezwolenia na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy spółka może prowadzić działalność w dotychczasowym zakresie.

Za powyższym stanowiskiem przemawiają następujące argumenty.

Zezwoleniem na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy winien legitymować się właściciel wyrobów akcyzowych - podmiot który nie posiada własnego składu podatkowego. Powyższe zezwolenie jest nową instytucją w polskim systemie akcyzowym, wprowadzoną 1 marca 2009 r.. Jej celem było jednoznaczne określenie zasad i warunków wydawania wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy ze składu podatkowego prowadzonego przez inny podmiot niż właściciel wyrobów akcyzowych. Do 1 marca 2009 r. zasady odpowiedzialności oraz rozliczania i deklarowania akcyzy od wyrobów wyprowadzanych z usługowych składów podatkowych nie były bowiem odrębnie uregulowane, co powodowało wielokrotnie sytuacje, że do zapłaty akcyzy mógł być zobowiązany zarówno podmiot prowadzący usługowy skład podatkowy, jak też właściciel wyrobów.

Zatem nowa ustawa wprowadziła instytucję zezwolenia na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego jedynie dla celów precyzyjnego wskazania, po stronie którego podmiotu powstaje obowiązek podatkowy - czyli który z nich będzie podatnikiem podatku akcyzowego.

Wobec powyższego jedynym skutkiem braku posiadania zezwolenia na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego jest przeniesienie obowiązku podatkowego na podmiot prowadzący skład podatkowy. Obecnie obowiązująca ustawa o podatku akcyzowym w żadnym ze swoich przepisów nie wprowadza obowiązku posiadania takiego zezwolenia, jak też nie wprowadza jakichkolwiek sankcji z powodu jego braku. Zatem podmiot dokonujący obrotu wyrobami akcyzowymi nie posiadający takiego zezwolenia może korzystać z usługowego składu podatkowego, na dotychczasowych zasadach za wyjątkiem posiadania przymiotu podatnika. O powyższym świadczy także przepis przejściowy zawarty w ustawie o podatku akcyzowym, która weszła w życie w dniu 1 marca 2009 r., mianowicie art. 159, zgodnie z którym podatnik, o którym mowa w art. 13 ust. 3, który w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy złożył właściwemu naczelnikowi urzędu celnego wniosek o wydanie zezwolenia wyprowadzenia, może, po złożeniu wniosku, bez tego zezwolenia wyprowadzać jako podatnik wyroby akcyzowe z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, nie dłużej jednak niż przez okres 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Z cyt. przepisu wynika, że jeśli podmiot takiego wniosku nie złożył w wymaganym terminie, będzie mógł wyprowadzać wyroby akcyzowe z usługowego składu podatkowego nie będąc podatnikiem.

Przekładając powyższe rozważania na grunt zdarzenia przyszłego, mogącego nastąpić w stosunku do spółki, mianowicie brak zezwolenia na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, spółka będzie mogła dokonywać obrotu wyrobami akcyzowymi o kodach CN wskazanych we wniosku nie będąc podatnikiem zobowiązanym do zapłaty podatku akcyzowego.

Ad. 2

Zdaniem Spółki, w sytuacji, kiedy nie będzie ona posiadała zezwolenia na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, podatnikiem z tytułu wyprowadzenia tych wyrobów ze składu będzie podmiot prowadzący skład podatkowy i to on będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego oraz składania deklaracji.

Jak bowiem wskazano w pierwszej części stanowiska wnioskodawcy, posiadanie zezwolenia na wyprowadzanie powoduje powstanie statusu podatnika podatku akcyzowego po stronie właściciela wyrobów.

Jak wynika z powyżej powołanych przepisów, P jako podmiot posiadający zezwolenie na wyprowadzenie wyrobów akcyzowych, będący jednocześnie ich właścicielem, z chwila ich wyprowadzenia do ostatecznych odbiorców lub własnego magazynu na terenie kraju jest podatnikiem podatku akcyzowego i nie jest nim podmiot prowadzący skład podatkowy, gdyż w tym momencie obowiązek po jego stronie wygasa. Tym niemniej w takim przypadku warunkiem uznania właściciela wyrobów akcyzowych za podatnika akcyzy jest uprzednie uzyskanie zezwolenia wyprowadzenia, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy akcyzowej, albowiem przepis art. 13 ust. 3 ustawy akcyzowej wskazuje literalnie, że podatnikiem z tytułu wyprowadzenia ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy jest podmiot będący właścicielem tych wyrobów, który uzyskał od właściwego naczelnika urzędu celnego zezwolenie. Brak tego rodzaju pozwolenia powoduje, iż podatnikiem akcyzy jest zawsze podmiot prowadzący usługowy skład podatkowy. W rezultacie to podmiot prowadzący skład podatkowy jest zobowiązany do zapłaty akcyzy oraz do składania odpowiednich deklaracji akcyzowych. W konsekwencji, w przypadku braku zezwolenia wyprowadzenia właściciel wyrobów akcyzowych nie będzie uprawniony do zwolnienia z obowiązku zapłaty akcyzy podmiotu prowadzącego usługowy skład podatkowy poprzez zapłatę akcyzy. W praktyce dozwolona jest jednak sytuacja, aby w takich przypadkach podatek akcyzowy był wpłacany przez właściciela wyrobów akcyzowych działającego jako "posłaniec" w imieniu i na rzecz podmiotu prowadzącego skład podatkowy.

W konsekwencji powyższego, w sytuacji, gdy Naczelnik Urzędu Celnego cofnąłby spółce zezwolenia wyprowadzenia, także na jej wniosek, bądź zezwolenie takie wygasłoby z uwagi na upływ czasu, wyroby akcyzowe, którymi właścicielem jest spółka, będą mogły być wyprowadzane z cudzego składu podatkowego (wskazanego w uprzednim zezwoleniu), jednakże w takim przypadku podatnikiem akcyzy będzie podmiot prowadzący usługowy skład podatkowy, z którego wyroby te zostały wyprowadzone. Należy bowiem zauważyć, że w przypadku wyrobów akcyzowych, do których zastosowanie mają poniższe zasady najistotniejsze znaczenie z punktu widzenia opodatkowania akcyzą mają czynności faktyczne, a nie prawne, a ustawa nie uzależnia uzyskania statusu podatnika od posiadania statusu właściciela wyrobów (za wyjątkiem posiadania zezwolenia wyprowadzania), ani też, jak to reguluje ustawa o podatku od towarów i usług, od możliwości dysponowania towarem jak właściciel.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając na względzie, iż stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.