IBPP3/443-628/11/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2011 r. (data wpływu 3 czerwca 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 sierpnia 2011 r. (data wpływu 18 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określenia podatnika zobowiązanego do zapłaty akcyzy od wyrobów wyprowadzonych ze składu podatkowego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy - jest prawidłowe.

W dniu 3 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 16 sierpnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie określenia podatnika zobowiązanego do zapłaty akcyzy od wyrobów wyprowadzonych ze składu podatkowego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej Spółka lub P) zajmuje się dystrybucją olejów i preparatów smarowych, będących wyrobami akcyzowymi o następujących kodach CN:

* 34031990

* 34039900

* 34031910

* 27101981

* 27101983

* 27101985

* 27101987

* 27101991

* 27101999.

Spółka P nie posiada własnego składu podatkowego. Korzysta z obcego składu podatkowego, należącego do Agencji Celnej, na podstawie zawartej umowy.

P dokonuje obrotu wyrobami akcyzowymi między innymi w następujący sposób:

a następnie

* są wyprowadzane ze składu podatkowego Agencji z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy na export do krajów z poza UE na Ukrainę lub do Białorusi, kiedy urzędem nadzorującym jest polski urząd celny;

* są wyprowadzane ze składu podatkowego Agencji z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy na export do krajów z poza UE na Ukrainę lub do Białorusi w sytuacji, kiedy przemieszczanie odbywa się przez terytorium innego kraju członkowskiego;

* są wyprowadzane ze składu podatkowego Agencji z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej do innych państw członkowskich;

* są wyprowadzane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy do magazynu P w Polsce (magazynu Premium) lub bezpośrednio do polskich odbiorców;

* są wyprowadzane ze składu podatkowego jako produkty korzystające ze zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie;

* przemieszcza do magazynu Premium na terenie kraju.

Powyższe czynności P dokonuje w stosunku do wszystkich wymienionych wyrobów akcyzowych, przy czym oleje smarowe oznaczone kodami CN 2710 w pewnych sytuacjach korzystają ze zwolnienia od podatku akcyzowego ze względu na przeznaczenie. Natomiast preparaty smarowe o kodach 3403 opodatkowane są stawką 0 zł.

Spółka P posiada zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z cudzego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Wobec powyższego Spółka z chwilą wyprowadzenia tych wyrobów ze składu podatkowego Agencji jako podatnik podatku akcyzowego składa deklarację oraz opłaca akcyzę zgodnie z przepisami w stosunku do wyrobów, które wyprowadza do ostatecznych odbiorców na terenie kraju, a także do własnego magazynu w Polsce. Natomiast w stosunku do wyrobów, które spółka wyprowadza w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, wszelkie formalności z tym związane dokonuje za nią Agencja Celna - jako podmiot prowadzący skład podatkowy. Agencja na chwilę obecną (w stanie prawnym od 1 stycznia 2011 r.) stosuje dokument e-AD, natomiast do końca roku 2010 dołączała do przemieszczanych wyrobów administracyjny dokument towarzyszący.

W niektórych przypadkach, kiedy Agencja nie otrzyma potwierdzonych kart-3 dokumentu ADT (w roku 2010) lub dokumentów handlowych, w wyniku czego procedura zawieszenia poboru akcyzy zostaje zakończona, skutkuje to powstaniem zobowiązania w podatku akcyzowym odpowiednio w terminach wskazanych w ustawie.

Zobowiązaniem w zapłacie podatku akcyzowego z powyższych przyczyn Agencja w 2010 r. oraz na dzień dzisiejszy w roku 2011 obciąża Spółkę. Zatem spółka, na podstawie informacji przekazanych jej przez Agencję dokonuje stosownych wpłat podatku akcyzowego na konto lzby Celnej... wraz z odsetkami.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, że dokonana zapłata podatku akcyzowego na konto Izby Celnej od wyrobów, w stosunku do których została zakończona procedura zawieszenia poboru akcyzy, związana z brakiem otrzymania w terminie przez skład podatkowy karty 3 ADT (raportu odbioru), została wykazana w składanej przez Agencję Celną (skład podatkowy) deklaracji AKC-4/K.

Jako podatnik w ww. deklaracji AKC-4/K wskazany jest Wnioskodawca. Deklaracje są składane w związku z posiadanym przez Wnioskodawcę zezwoleniem na wyprowadzenie wyrobów akcyzowych.

Zapłata ww. podatku akcyzowego dokonana jest przez Wnioskodawcę na konto Izby Celnej na podstawie informacji przesłanej przez pracownika Agencji Celnej. Agencja Celna przesyła w formie mai'lowej informację, w której podaje:

* nr ADT i datę wyprowadzenia z informacją, że do dnia dzisiejszego nie powróciły potwierdzone karty 3 dok. ADT,

* nr dokumentu wysyłki, liczbę wyrobów oraz należną kwotę akcyzy,

* termin płatności,

* prośbę o dokonanie wpłaty wraz z odsetkami na wskazane konto Izby Celnej

* odsetki liczone są od dnia terminu płatności do dnia faktycznej zapłaty.

Jako przykład Wnioskodawca wskazał:

Dnia 31 stycznia otrzymał od Agencji Celnej informację mail'ową, że dnia 6 sierpnia zostały wyprowadzone ze składu podatkowego towary akcyzowe (12.800 litrów) za dokumentem ADT..., do którego nie powróciła karta 3 dok. ADT. Kwota akcyzy do zapłaty wyniosła 15.104 zł. Termin Płatności upłynął 6 października 2010 r.

Na tej podstawie dnia 4 lutego Wnioskodawca dokonał przelewu na konto Izby Celnej w wysokości 15.681 (w tym odsetki 577).

W związku z powyższym spółka powzięła wątpliwość, czy ciąży na niej obowiązek zapłaty podatku akcyzowego we wskazanych sytuacjach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy spółka była lub jest obowiązana do zapłaty podatku akcyzowego jako podatnik tego podatku lub zamiast podatnika, którym jest podmiot prowadzący skład podatkowy w sytuacji, kiedy procedura zawieszenia poboru akcyzy zostanie zakończona z przyczyn nieotrzymania przez podmiot prowadzący skład podatkowy potwierdzonej karty 3 dokumentu ADT (lub w roku 2011 raportu odbioru) bądź tez dokumentu handlowego gdy wyroby zostały dostarczone w procedurze zawieszenia poboru akcyzy do odbiorców na terenie innych państw członkowskich UE jak również wyprowadzone w celu ich eksportu poza obszar UE poprzez terytorium innych państw UE, za pośrednictwem granicznego urzędu celnego w danym państwie członkowskim UE innym niż Polska.

Pytanie dotyczy zaistniałego stanu faktycznego w kontekście stanu prawnego obowiązującego od 1 marca 2009 r. do 31 sierpnia 2010 r. oraz obecnego stanu prawnego - ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm. - dalej: ustawa akcyzowa).

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka P nie była w poprzednim stanie prawnym jak i obecnie nie jest obowiązana do zapłaty podatku akcyzowego w sytuacjach, o których mowa we wniosku i w pytaniu, albowiem podatnikiem z tytułu wyprowadzenia wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy był i jest podmiot prowadzący skład podatkowy zarówno w stanie prawnym obowiązującym od 1 marca 2009 r. do 31 sierpnia 2010 r., jak i w stanie prawnym obowiązującym obecnie.

W celu uzasadnienia powyższego stanowiska należy wskazać bliżej zasady opodatkowania wyrażone w nowej ustawie o podatku akcyzowym, która weszła w życie w dniu 1 marca 2009 r., a także zasady, które obowiązują podczas obrotu wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 2 i pkt 4, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego oraz nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego. Celem takiego ukształtowania przepisów dotyczących przedmiotu opodatkowania akcyzą od 1 marca 2009 r., w tym wskazania "wprowadzenia do składu podatkowego" jako czynności opodatkowanej akcyzą było takie ich skonstruowanie, aby pozwoliły one na precyzyjne określenie podmiotu zobowiązanego do zapłaty akcyzy. W efekcie pierwszą czynnością, która podlegać będzie opodatkowaniu na terenie kraju będzie wprowadzenie wyrobów do składu podatkowego lub nabycie wewnątrzwspólnotowe w sytuacji, kiedy wyroby nie zostaną wprowadzone do składu podatkowego. Przekładając powyższe na grunt sytuacji faktycznej Spółki, obowiązek podatkowy powstaje w stosunku do czynności wprowadzenia wyrobów nabytych z innego kraju UE do składu podatkowego, a nie samo nabycie wewnątrzwspólnotowe.

Wprowadzenie wyrobów do składu podatkowego nie oznacza jeszcze, że powstało zobowiązanie podatkowe. Obowiązek podatkowy nie skonkretyzował się jeszcze bowiem w stosunku do podmiotu obowiązanego do zapłaty akcyzy. Zobowiązanie to powstanie dopiero w momencie wyprowadzenia wyrobów poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy (wówczas podatnikiem stanie się Spółka jako podmiot posiadający zezwolenie na wyprowadzanie) lub też zobowiązanie może powstać w stosunku do wyrobów wyprowadzonych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy w sytuacji, kiedy zostanie ona zakończona w sposób skutkujący koniecznością zapłaty podatku (brak otrzymania potwierdzonej karty 3 dokumentu ADT, raportu odbioru lub dokumentu handlowego). Sama dostawa wewnątrzwspólnotowa lub export, od momenty wejścia w życie ustawy akcyzowej w marcu 2009 r. nie są już czynnościami opodatkowanymi akcyzą. W tym zakresie bowiem czynnością opodatkowaną jest wcześniejsze wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego, a samo wyprowadzenie wyrobów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy nie stanowi odrębnej czynności opodatkowanej. Aby przyznać spółce status podatnika podatku akcyzowego, wyprowadzenie wyrobów akcyzowych musi być po pierwsze dokonane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, a po drugie niezbędnym jest, aby wyprowadzane wyroby akcyzowe były własnością innego podmiotu, niż podmiot prowadzący skład podatkowy (w tym przypadku Spółki), a także, po trzecie Spółka musi posiadać zezwolenie na wyprowadzanie wyrobów akcyzowych z obcego składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Reasumując tą część rozważań stwierdzić trzeba, że powstanie obowiązku podatkowego z tytułu wprowadzenia wyrobów do składu podatkowego w sytuacji, kiedy powstanie czynność ich wyprowadzenia w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, odroczy ona obowiązek zapłaty podatku akcyzowego. Stosownie bowiem do art. 45 ust. 1 ustawy akcyzowej, w przypadku zastosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, zobowiązanie podatkowe powstaje z dniem zakończenia tej procedury, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Powiązując powyższe czynności podlegające opodatkowaniu z treścią art. 13 ustawy, określającego podatnika akcyzy zauważyć należy, podatnikiem jest każdy podmiot, który dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyza lub wobec którego zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą. Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 32 ustawy akcyzowej, podmiot prowadzący skład podatkowy, jest podmiotem odbierającym, do którego są wysyłane wyroby akcyzowe z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

P nie ma uprawnień do dokonywania nabycia w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, zatem będzie ona podatnikiem na tym etapie obrotu jedynie w sytuacji, kiedy dokona nabycia poza procedurą zawieszenia (np. gdyby od razu po nabyciu wprowadziła towar do swojego magazynu - wówczas byłoby to dokonane poza procedurą i powstałby obowiązek podatkowy po stronie P jako podatnika).

Natomiast w przypadku, gdy nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych następuje do składu podatkowego na terenie kraju tego rodzaju czynność nie podlega opodatkowaniu jako nabycie, lecz jako wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. W rezultacie podatnikiem akcyzv będzie podmiot prowadzący skład podatkowy, do którego wprowadzono wyroby akcyzowe przemieszczone z innego państwa członkowskiego UE.

Jednak jak już wspomniano, powstanie obowiązku podatkowego nie oznacza, że skonkretyzowała się powinność jego zapłaty. Ulega ona bowiem zawieszeniu w przypadku wyprowadzenia wyrobów w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Zgodnie z art. 40 ust. 5 ustawy akcyzowej procedurę zawieszenia poboru akcyzy stosuje się do wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy. Oleje smarowe, oznaczone kodami 2710 19 71 -2710 19-99, którymi obrotu dokonuje spółka nie są w tym załączniku wymienione. Jednak art. 40 ust. 6 dodaje, że procedurę zawieszenia na terytorium kraju, stosuje się również wobec wyrobów niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, a objętych stawką akcyzy inną niż zerowa. W związku z tym, iż zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 11 oleje smarowe opodatkowane są stawką akcyzy w wysokości 1.180 zł / 1.000 l na podstawie art. 40 ust. 6 ustawy, oleje smarowe o wskazanych wyżej kodach mogą zostać objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Tym niemniej, zgodnie z treścią art. 40 ust. 6 ustawy procedura zawieszenia poboru akcyzy ma w takim przypadku zastosowanie jedynie na terenie kraju.

Ustawodawca przewiduje cztery przypadki, kiedy procedura zawieszenia poboru akcyzy może mieć miejsce w związku z czynnościami na terenie kraju. Jeden z nich dotyczy transakcji międzynarodowych, m.in. exportu wyrobów akcyzowych. W przypadku wywozu wyrobów akcyzowych poza terytorium UE jako czynność dokonaną na terenie kraju ustawodawca uznaje stan, kiedy wyroby są przemieszczane, w celu dokonania eksportu, ze składu podatkowego na terytorium kraju do urzędu celnego na terytorium kraju, który nadzoruje faktyczne wyprowadzenie tych wyrobów poza terytorium Unii Europejskiej. Taka sytuacja występuje w sytuacjach faktycznych dokonywanych przez spółkę (export na Ukrainę lub do Białorusi, kiedy urzędem nadzorującym jest polski urząd celny). W rezultacie, w stosunku do takiego przemieszczania ustawodawca nakazuje stosować odpowiednio przepisy o przemieszczaniu wyrobów akcyzowych pomiędzy składami podatkowymi na terytorium kraju, w tym miedzy innymi w zakresie terminu zwrotu potwierdzonej karty 3 dokumentu ADT).

Dopuszczalność przemieszczania wyrobów o kodach CN 2710 19 71 - 2710 19-99, którymi obrotu dokonuje spółka, w procedurze zawieszenia poboru akcyzy jedynie na terytorium kraju nie oznacza, że nie jest możliwa ich dostawa wewnątrzwspóinotowa w tej procedurze. Co prawda jej rozciągnięcie na obszar innych państw członkowskich jest utrudnione ze względu na fakt, iż w innych państwach oleje smarowe nie podlegają tej procedurze. W przepisach ustawy o podatku akcyzowym zostały zatem określone zasady obrotu wewnątrzwspólnotowego wyrobami akcyzowymi, które nie są wymienione w załączniku nr 2. Konieczność określenia specyficznych zasad obrotu tego typu wyrobami podyktowana została potrzebą zapewnienia swobodnego przepływu towarów pomiędzy państwami UE. W innych państwach UE, tego rodzaju wyroby, w tym oleje smarowe, których dotyczy niniejszy wniosek nie podlegają zharmonizowanym przepisom akcyzowym. Dlatego też, spełnienie szeregu formalności związanych z ich przemieszczaniem na (lub z) terytorium innych państw członkowskich UE, nie byłoby możliwe. W rezultacie, stosowanie procedury zawieszenia poboru akcyzy przy dostawach wyrobów niewymienionych w załączniku 2, ale objętych stawką akcyzy inną niż zero, oparte zostało na możliwych do spełnienia, biorąc powyższe uwarunkowania pod uwagę, zasadach.

Artykuł 41 ust. 1 wskazuje, że przy przemieszczaniu wyrobów akcyzowych, warunkiem zastosowania procedury zawieszenia jest złożenie zabezpieczenia akcyzowego, dołączenie do przemieszczanych wyrobów dokumentu ADT (od 1 stycznia 2011 r. - e-AD). W stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. dokument ADT składał się z pięciu kart. Każda z kart miała swoje przeznaczenie. Przy dokonywaniu obrotu z krajami trzecimi (z poza UE), podobnie jak w przypadku obrotu krajowego w procedurze zawieszenia poboru akcyzy prawidłowy obieg dokumentu ADT miał podstawowe znaczenie (w obecnym stanie prawnym dotyczy to elektronicznego dokumentu ADT). Zatem w przypadku exportu na podmiocie prowadzącym skład podatkowy, który wysyła wyroby akcyzowe, ciąży obowiązek wystawienia dokumentu ADT (lub e-AD). W dokumentach tych, w przypadku eksportu jako miejsce przeznaczenia wyrobów należy wskazywać graniczny urząd celny. Polski graniczny urząd celny, który otrzyma dokument ADT (e-AD) jest zobowiązany do potwierdzenia faktu wywozu na kartach 2, 3 i 4 ADT, a kartę 3 urząd celny miał obowiązek zwrócić w terminie 7 dni do podmiotu wysyłającego. W stanie prawnym od początku 2011 r. powyższy obowiązek łączy się z wysłaniem raportu odbioru.

W przypadku przemieszczeń wewnątrzwspólnotowych wyrobów niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy (olejów smarowych których dystrybucją zajmuje się spółka), wymogi te nie mogą mieć zastosowania, ponieważ nie mogłyby one być w praktyce spełnione. W związku z powyższym stosownie do treści art. 41 ust. 4 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku wyrobów akcyzowych o których mowa w art. 40 ust. 6 ustawy o podatku akcyzowym (tj. wyrobów niewymienionych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, ale objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, w tym przede wszystkim olejów smarowych o kodach CN 271019 71 - 271019 99), zastosowanie procedury zawieszenia poboru akcyzy przy przemieszczaniu wyrobów akcyzowych na terytorium kraju w ramach dostawy do innych państw członkowskich UE (oraz nabycia wewnątrzwspólnotowego z innych państw członkowskich UE) jest warunkowane dołączeniem dokumentów handlowych do przemieszczanych przedmiotowych wyrobów akcyzowych zamiast dokumentu ADT.

Wprowadzenie powyższego warunku zostało spowodowane faktem, iż na terenie innych państw członkowskich UE, przedmiotowe wyroby (tj. wyroby niewymienione w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym, ale objęte stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, w tym przede wszystkim oleje smarowe), nie stanowią wyrobów akcyzowych. W konsekwencji, nie jest możliwe zastosowanie dokumentu ADT (dołączanego co do zasady do wyrobów akcyzowych, przemieszczanych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy). Dokument ADT jest bowiem dokumentem urzędowym, który co do zasady władze państw członkowskich UE mają obowiązek w odpowiedniej formie potwierdzić. Urzędowo potwierdzona karta 3 dokument ADT jest podstawowym dokumentem potwierdzającym zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Jednak w przypadku olejów smarowych, brak jest możliwości urzędowego potwierdzenia odbioru przedmiotowych wyrobów akcyzowych przez władze podatkowe odbiorcy w innym państwie członkowskim UE, wyroby te są bowiem traktowane jako towary nieakcyzowe, niepodlegające jakiemukolwiek nadzorowi. Potwierdza to również ustawodawca w uzasadnieniu do projektu ustawy o podatku akcyzowym (druk sejmowy nr 1183 z dnia 6 października 2008 r.). W uzasadnieniu tym podkreślono, iż " (...) w innych państwach członkowskich nie można w stosunku do tych wyrobów wystawić dokumentu ADT, ani go potwierdzić". Dlatego też, w tym wypadku podstawą zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy jest zwrot dokumentów handlowych lub innego dokumentu potwierdzającego dostawę tych wyrobów na terytorium państwa członkowskiego UE albo wyprowadzenie wyrobów poza terytorium UE.

Jednocześnie ustawodawca precyzyjnie wskazał moment, kiedy następuje zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz określił konsekwencje tego zakończenia, tj. kiedy powstaje zobowiązanie podatkowe oraz kiedy obowiązek podatkowy nie przekształca się w zobowiązanie podatkowe.

Zgodnie z art. 42 ust. 1, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy, w którym skonkretyzowało się zobowiązanie podatkowe, następowało między innymi:

W powyższych przypadkach, z których każdy dotyczy przemieszczania dokonywanego przez spółkę (a precyzyjnie: przez usługowy skład podatkowy, z którego spółka korzysta), z dniem następnym po upływie 2 lub 4 miesięcy powstałe zobowiązanie podatkowe.

Z zestawienia powyższych przepisów wynika jednoznacznie, że podmiotem obowiązanym do zapłaty podatku akcyzowego w powyższych przypadkach jest podmiot prowadzący skład podatkowy. Jak wskazano, czynnością podlegającą opodatkowaniu jest bowiem wprowadzenie do składu podatkowego wyrobów akcyzowych, przy czym zobowiązanie podatkowe konkretyzuje się dopiero, gdy nastąpi zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy w jeden z powyżej wskazanych sposobów. Jednakże zobowiązanie to konkretyzuje się w stosunku do podatnika, jakim jest właśnie podmiot prowadzący skład podatkowy, a nie właściciela wyrobów, właściciel wyrobów (spółka) jest bowiem podatnikiem jedynie w stosunku do wyrobów wyprowadzanych ze składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy (pod warunkiem posiadania zezwolenia wyprowadzenia). Właściciel wyrobów nie jest bowiem uprawniony ani do wprowadzania wyrobów do składu podatkowego, ani też do wyprowadzania ich w procedurze zawieszenia poboru akcyzy, stąd nie może być zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego od czynności, których nie wykonuje. Co więcej, szczegółowe obowiązki związane ze stosowaniem procedury zawieszenia mogą być spełnione jedynie przez podmiot prowadzący skład (ewidencjonowanie dokumentów ADT w formie papierowej, przekazywanie właściwych kart tych dokumentów naczelnikowi urzędu celnego, przechowywanie dokumentów ADT przez 5 lat).

Na powstanie zobowiązania podatkowego we wskazanych przypadkach w stosunku do podmiotu prowadzącego skład wskazuje także treść art. 42 ust. 4 (w poprzednim i obecnym stanie prawnym) zgodnie z którym podmiotowi prowadzącemu skład podatkowy (w obecnym stanie prawnym: wysyłającemu), który otrzymał między innymi:

administracyjny dokument towarzyszący lub jego duplikat z potwierdzeniem odbioru albo wyprowadzenia (albo dziś raport odbioru albo dokument zastępujący raport odbioru lub raport wywozu albo dokument zastępujący raport wywozu) po upływie terminów, o których mowa w przepisach, albo dokument handlowy lub inny dokument potwierdzający dostawę tych wyrobów z potwierdzeniem dostawy na terytorium państwa członkowskiego albo wyprowadzenia poza terytorium Unii Europejskiej wyrobów akcyzowych po upływie terminów ustawowych.

- przysługuje zwrot kwoty akcyzy zapłaconej przez ten podmiot od tych wyrobów na terytorium kraju, na jego pisemny wniosek złożony do właściwego naczelnika urzędu celnego.

Z powyższego wynika, że spółka nie będąc obowiązana do zapłaty podatku akcyzowego w sytuacji zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, uiszczając ten podatek na rachunek właściwej izby celnej dokonała tego nienależnie, albowiem to podmiot prowadzący skład podatkowy był do tego obowiązany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając na względzie, iż stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe, zgodnie z art. 14c § 1 Ordynacji odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Informuje się jednocześnie, iż ocena stanowiska Wnioskodawcy w kwestii prawa do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, o której mowa w art. 72 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.