IBPP3/443-61/11/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2011 r. (data wpływu 14 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 lutego 2011 r. (data wpływu 22 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zasiłków celowych przyznawanych osobom dotkniętym skutkami powodzi - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem w dniu 22 lutego 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zasiłków celowych przyznawanych osobom dotkniętym skutkami powodzi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

W związku z faktem wystąpienia powodzi w Gminie w miesiącach maj i czerwiec 2010 r., Ośrodek Pomocy Społecznej przyznawał osobom dotkniętym skutkami powodzi pomoc finansową w formie zasiłku celowego (na podstawie art. 40 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej) z przeznaczeniem na remont bądź odbudowę budynków mieszkalnych uszkodzonych w wyniku powodzi.

Zasiłek ten był przyznawany po oszacowaniu przez uprawnionego rzeczoznawcę wielkości szkód i wartości robót remontowych. Wyceny kosztorysowe były sporządzane w wartości netto bez podatku VAT (zgodnie z rozporządzeniem ministra infrastruktury z dnia 18 maja 2004 r. w sprawie określenia metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych kosztów prac projektowych oraz planowanych kosztów robót budowlanych określanych w programie funkcjonalno-użytkowym) osoby, którym przyznano zasiłek celowy zobowiązane są do rozliczenia wydatków poniesionych z tego zasiłku poprzez przedstawienie faktur dokumentujących remont bądź budowę budynków mieszkalnych i zakupów z tym związanych. Zgodnie z pismem Wojewody z dnia 26 sierpnia 2010 r. powyższe dokumenty rozliczane powinny być w kwocie brutto z uwzględnieniem podatku VAT.

Ośrodek Pomocy Społecznej jest jednostką Gminy, finansowaną z budżetu Gminy i nie jest samodzielną jednostką budżetową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę VAT zastosować przy przyznawaniu i rozliczaniu zasiłków celowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwoty zasiłków celowych należy ustalać w taki sposób, że wartość kosztorysową netto robót remontowych należy powiększyć o stawkę VAT 7% w przypadku zasiłków celowych przyznanych do 31 grudnia 2010 r., natomiast do zasiłków przyznawanych po tej dacie o stawkę 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r., są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy zauważyć należy, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności (zdarzenia) lub sytuacje (stany faktyczne), które zostały wymienione w art. 5 uptu. Przy czym dostawą towarów jest taka czynność, której przedmiotem jest towar w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i w wyniku tej czynności następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel ze zbywcy towaru na jego nabywcę. Dla zaistnienia czynności opodatkowanej niezbędne jest powstanie obowiązku podatkowego, który stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy, co do zasady powstaje z chwilą wydania towaru.

Jak wskazano wyżej przez świadczenie usług ustawodawca nakazuje rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 wskazanej ustawy.

Takie, szerokie ujęcie w ustawie o podatku od towarów i usług definicji świadczenia usług, nie oznacza jednocześnie, że każda płatność dokonana na rzecz innego podmiotu, w sytuacji braku dostawy towarów, stanowi płatność za świadczone usługi. Dla ustalenia czy miało miejsce świadczenie usług istotne jest stwierdzenie, czy świadczenie przyniosło odbiorcy jakąkolwiek korzyść.

Zatem aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez dokonującego płatności w zamian za ich wykonanie/zaniechanie/. Opodatkowaniu podlegają bowiem tylko te czynności, które przyczyniają się bezpośrednio do uzyskania korzyści przez wpłacającego.

Stosownie do art. 36 pkt 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm.) świadczeniami z pomocy społecznej są świadczenia pieniężne:

Natomiast w myśl art. 40 ww. ustawy o pomocy społecznej zasiłek celowy może być przyznany również osobie albo rodzinie, które poniosły straty w wyniku zdarzenia losowego.

Zasiłek celowy może być przyznany także osobie albo rodzinie, które poniosły straty w wyniku klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Zasiłek celowy, o którym mowa w ust. 1 i 2, może być przyznany niezależnie od dochodu i może nie podlegać zwrotowi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w związku z wystąpieniem w Gminie powodzi, Ośrodek Pomocy Społecznej przyznawał osobom dotkniętym skutkami powodzi pomoc finansową w formie zasiłku celowego (na podstawie art. 40 ust. 2 i 3 ustawy o pomocy społecznej) z przeznaczeniem na remont bądź odbudowę budynków mieszkalnych uszkodzonych w wyniku powodzi. Zasiłek ten był przyznawany po oszacowaniu przez uprawnionego rzeczoznawcę wielkości szkód i wartości robót remontowych.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż czynność polegającą na przyznaniu świadczenia pieniężnego w formie zasiłku celowego na podstawie art. 40 ust. 2 i 3 ww. ustawy osobom dotkniętym skutkami powodzi nie stanowi dostawy towaru w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, jak i również nie jest świadczeniem usług w świetle art. 8 ustawy o VAT.

Reasumując, w sprawie będącej przedmiotem wniosku, czynność polegającą na przyznaniu świadczenia pieniężnego w formie zasiłku celowego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z tych też względów z tytułu tej czynności Wnioskodawca nie będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.