IBPP3/443-575/10/IK - Stawka podatku VAT dla usługi obsługi eksploatacyjnej studni głębinowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2010 r. (data wpływu 3 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 października 2010 r. (data wpływu 20 października 2010 r.) oraz pismem z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie ponoszenia kosztów opłaty za pobór wód podziemnych z tytułu ochrony środowiska przez współwłaściciela eksploatowanej studni głębinowej - jest prawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 6 października 2010 r. (data wpływu 20 października 2010 r.) oraz pismem z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie ponoszenia kosztów opłaty za pobór wód podziemnych z tytułu ochrony środowiska przez współwłaściciela eksploatowanej studni głębinowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem eksploatowanej studni głębinowej oraz sieci wodociągowej wraz z gruntem z Gospodarką Komunalną Spółka z o.o. w #189; części.

Zgodnie z porozumieniem międzyzakładowym, zakład Wnioskodawcy obciąża częściowo poniesionymi kosztami Gospodarkę Komunalną, między innymi opłatą za pobór wód podziemnych z tytułu ochrony środowiska, która przekazywana jest do Urzędu Marszałkowskiego wystawiając fakturę VAT ze stawką 22%.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Wnioskodawca dokonuje opłaty środowiskowej (bez podatku VAT) do Urzędu Marszałkowskiego na podstawie ustawy, wg zbiorczego zestawienia informacji o zakresie korzystania ze środowiska i wysokości należnych opłat.

Zakład nie otrzymuje od Urzędu Marszałkowskiego faktury VAT, również nie występuje płatność zaliczkowa tylko Zakład (Wnioskodawca) płaci w całości opłatę co pół roku zgodnie z ustawą.

W związku z tym Wnioskodawca obciąża częściową opłatą środowiskową za pobór wód podziemnych Gospodarkę Komunalną Spółka z o.o.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że pozwolenie wodno prawne dotyczące studni głębinowej posiada tylko Wnioskodawca. Wnioskodawca nie sprzedaje wody Gospodarce Komunalnej Sp. z o.o., tylko obciąża za obsługę ww. studni proporcjonalnie do zużycia wody przez mieszkańców obu miejscowości wg wskazań wodomierzy sieci wodociągowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca winien wystawić fakturę VAT ze stawką 22% z tytułu opłaty za pobór wód podziemnych. Czy zakład powinien wystawić notę obciążeniową.

Zdaniem Wnioskodawcy, należy wystawić fakturę VAT ze stawką 22% zgodnie z art. 41 ust. 1 ponieważ wyżej opisana opłata nie jest uwzględniona w załączniku nr 2 w poz. 138, 135 pdtu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z powyższych regulacji wynika, że nie każda płatność występująca w obrocie gospodarczym oznacza powstanie konieczności opodatkowania podatkiem VAT. Występuje ona tam, gdzie pojawia się zarówno świadczenie jak i konsumpcja. W związku z tym, rozpatrując kwestię opodatkowania należy przede wszystkim zbadać, czy miało miejsce jakiekolwiek świadczenie.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Należy zauważyć, iż przedmiotem określonej umową czynności jest konkretna usługa, a nie zbiór dowolnie wyodrębnionych w jej ramach usług czy też części. Zatem w świetle powołanego powyżej przepisu art. 29 ust. 1 powołanej ustawy kwota należna obejmuje wszystkie elementy kosztów związanych z dostawą towarów czy świadczeniem usługi kształtujące cenę, której sprzedawca żąda od nabywcy. Tak skalkulowana kwota należności powinna zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla danego towaru czy świadczonej usługi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z innym Zakładem są właścicielami studni głębinowej. Zgodnie z porozumieniem międzyzakładowym Wnioskodawca dokonuje opłaty środowiskowej (bez podatku VAT) do Urzędu Marszałkowskiego na podstawie ustawy, według zbiorczego zestawienia informacji o zakresie korzystania ze środowiska i wysokości należnych opłat (Urząd Marszałkowski nie wystawia faktur VAT), a następnie obciąża częściowo poniesionymi kosztami zakład będący drugim współwłaścicielem studni.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca przenosi w części koszty opłaty środowiskowej na rzecz drugiego właściciela studni.

Opłaty za korzystanie ze środowiska określa, rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 października 2008 r. w sprawie opłat za korzystanie ze środowiska (Dz. U. Nr 196, poz. 1217 z późn. zm.), które zostało wydane na podstawie art. 290 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.). Opłaty te są przychodami funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, zaś środki tych funduszy są przeznaczone na finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Do ponoszenia tych opłat obowiązany jest podmiot korzystający ze środowiska. W przypadku opłat z tytułu poboru wód, to w art. 279 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy jako podmiot zobowiązany do ponoszenia opłat za korzystanie ze środowiska, wskazano użytkownika urządzenia wodnego w rozumieniu prawa wodnego. Według postanowień art. 9 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. prawo wodne (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 239, poz. 2019 z późn. zm.) przez urządzenia wodne rozumie się urządzenia służące kształtowaniu zasobów wodnych oraz korzystaniu z nich, w szczególności (...).

Z powyższej definicji wynika, że pojęcie "urządzenia wodnego" ma charakter otwarty (na co wskazuje posłużenie się przez ustawodawcę sformułowaniem "w szczególności") oraz bardzo szeroki zakres przedmiotowy. Dlatego tylko niektóre z wymienionych urządzeń wodnych będą służyły do poboru wód. Z perspektywy ustalenia, kto in concreto jest użytkownikiem urządzenia wodnego, praktyczniejsze będzie odesłanie do postanowień art. 122 ust. 1 pkt 1 prawa wodnego, w związku z art. 37 pkt 1 tego aktu prawnego. Pierwszy z tych przepisów określa, że szczególne korzystanie z wód wymaga uzyskania pozwolenia wodnoprawnego, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej. Natomiast drugi przepis określa, że pobór wód jest jedną z form szczególnego korzystania z wód. Dlatego należy przyjąć, że skoro pobór wód w ramach szczególnego korzystania z wód wymaga uzyskania pozwolenia wodnoprawnego, to za użytkownika urządzenia wodnego, zobowiązanego do uiszczenia opłat za pobór wód, należy uznać adresata pozwolenia wodnoprawnego na pobór wód.

Obowiązek uiszczania opłat przez podmioty korzystające ze środowiska nie jest związany ze zwrotnym świadczeniem przez fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej usług bądź innych czynności wymienionych w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym opłaty te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli jednak korzystający ze środowiska obciąża kosztami tych opłat swoich klientów, to stanowią one element kalkulacyjny ceny, co w konsekwencji powoduje wzrost ceny świadczonej usługi będącej przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca jest adresatem pozwolenia wodnoprawnego dotyczącego studni głębinowej, umocowanym do szczególnego korzystania z wód a tym samym podmiotem zobowiązanym do odprowadzania do Urzędu Marszałkowskiego opłaty środowiskowej. Następnie Wnioskodawca obciąża Gospodarkę Komunalną Spółkę z o.o. kosztami związanymi z obsługą studni proporcjonalnie do zużycia wody przez mieszkańców obu miejscowości wg wskazań wodomierzy na sieci wodociągowej.

Z powyższego należy przyjąć, że Wnioskodawca świadczy na rzecz Spółki z o.o. usługę związaną z obsługą studni głębinowej, kosztami obsługi obciąża Gospodarkę Komunalną - Spółkę z o.o. Wynagrodzenie za obsługę studni związaną z jej eksploatacją obejmuje opłatę środowiskową za pobór wody. Tym samym w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usługi przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki z o.o. Wnioskodawca winien przyjąć opłatę jako element kalkulacyjny ceny za świadczenie skonkretyzowanej usługi sklasyfikowanej w jednym grupowaniu PKWiU. W konsekwencji zgodnie z art. 29 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, opłata za korzystanie ze środowiska stanowi, uzupełniający obok należności za obsługę studni związana z jej eksploatacją, element podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji opłatę tę należy bowiem traktować jako część kwoty należnej z tytułu świadczonej usługi związanej z obsługą studni głębinowej (element kalkulacyjny ceny) i opodatkować według stawki właściwej dla tej usługi.

Co do stawki na świadczoną usługę należy wskazać, że ustawodawca w art. 41 ust. 1 ustawy o VAT zawarł generalną zasadę dotyczącą stawki opodatkowania towarów i usług podatkiem, zgodnie z którą stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Od tej reguły przewidziano szereg wyjątków, które jednakże w przedstawionym stanie faktycznym nie mają zastosowania. Przedmiotowe usługi nie są wymienione w ustawowym katalogu usług zwolnionych z podatku od towarów i usług, zawartym w załączniku nr 4 do ustawy o VAT, jak również nie korzystają ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie innych przepisów, a co za tym idzie, brak jest podstaw prawnych do zastosowania zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT czy też innych przepisów wykonawczych. Świadczona przez Wnioskodawcę usługa nie została również wymienione wśród usług korzystających z preferencyjnej stawki VAT. Zatem usługa ta podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT 22% i winna być udokumentowana fakturą VAT.

Mając na uwadze powyższe, w oparciu o obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, iż brak jest podstaw prawnych do wyodrębnienia z podstawy opodatkowania opłaty za korzystanie ze środowiska, jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem jest ona składnikiem należności z tytułu świadczenia usług w zakresie obsługi eksploatacyjnej studni, która to usługa podlega opodatkowaniu jednolitą stawką podatku.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe, podkreślić jednak należy, że w przedstawionym stanie faktycznym opłata środowiskowa za pobór wody obok innych elementów (kosztów) jest elementem kalkulacyjnym ceny za świadczoną usługę związaną z obsługą eksploatacyjną studni głębinowej.

Na marginesie zauważyć należy, że w sytuacji gdyby Wnioskodawca obciążał inny podmiot częścią należności z tytułu opłaty za korzystanie ze środowiska, jednocześnie nie świadczył na rzecz tego podmiotu żadnych dostaw (towarów i usług) to wówczas nie wystąpiłaby czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowo informuje się, iż ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej ujmowania w rejestrze sprzedaży jak i w deklaracji podatku usług w zakresie wywozu nieczystości oraz usług budowlanych zawarta została w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.