IBPP3/443-573/10/BWo

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2010 r. (data wpływu 13 maja 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego z tytułu nabycia usługi wynajmu samochodu w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r. - jest prawidłowe.

W dniu 13 maja 2010 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 6 sierpnia 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obowiązku podatkowego z tytułu nabycia usług wynajmu samochodu w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - Spółka jest podatnikiem VAT zarejestrowanym jako tzw. podatnik czynny. Spółka nie jest zarejestrowana dla celów podatku od towarów i usług w żadnym innym kraju. Od podatnika zarejestrowanego w Niemczech Spółka nabywała w 2009 r. m.in. usługi zarządzania, które udokumentowane były wystawianymi przez ten podmiot fakturami niezawierającymi niemieckiego podatku VAT (MWSt). Ponadto Spółka obciążana była odrębnymi fakturami z tytułu udostępnienia samochodu (wliczając koszty eksploatacji tego samochodu, w tym paliwa i części zamiennych), który wykorzystywany był przez osoby oddelegowane do zarządzania Spółką, przy czym te faktury zawierały niemiecki podatek VAT.

Osoby oddelegowane przez usługodawcę do zarządzania nie wchodzą w skład zarządu Spółki, chodzi o zarządzanie (kierowanie) na poziomie operacyjnym, bez formalnych uprawnień do podejmowania decyzji w imieniu Spółki, zastrzeżonych dla zarządu.

Faktury były wystawiane miesięcznie, z tym że zgodnie z umową stron pierwszym okresem rozliczeniowym był okres trzymiesięczny i zarówno faktura za zarządzanie, jak i za udostępnienie samochodu, była wystawiona za taki właśnie okres, przy czym faktury były zawsze wystawiane przed upływem okresu, jakiego dotyczyły (w ostatnich dniach tego okresu).

Kontrahent niemiecki według wiedzy Wnioskodawcy nie posiada w Polsce oddziału, ani żadnej innej placówki, przez którą prowadzi działalność w Polsce i nie posiada polskiego nr NIP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w stanie faktycznym opisanym powyżej w stosunku do nabywanych usług wynajmu samochodu, o których mowa w pytaniu, powstawał w spółce, będącej Wnioskodawcą, obowiązek podatkowy z tytułu importu usług i jeżeli tak, to w jakim momencie.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi udostępnienia samochodu (wraz z obciążającymi Spółkę kosztami eksploatacyjnymi) pod rządami przepisów ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2009 r. nie powodowały po stronie Spółki obowiązku wykazania importu usług, gdyż zgodnie z art. 27 ust. 6 miejscem świadczenia usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, dotyczących środków transportu, jest miejsce gdzie świadczący posiada siedzibę. Zatem prawidłowo w tych fakturach wykazywany był podatek VAT naliczony zgodnie z prawem niemieckim.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Według art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, w myśl art. 8 ust. 3 powołanej ustawy - są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Przy określaniu miejsca świadczenia usług, usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji statystycznych, jeżeli dla tych usług przepisy ustawy oraz przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne (art. 8 ust. 4 cyt. ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (podatnik VAT) w 2009 r. nabywał od podatnika zarejestrowanego w Niemczech usługi udostępniania samochodu. Spółka obciążana była przez kontrahenta niemieckiego odrębnymi fakturami z tytułu udostępnienia samochodu (wliczając koszty eksploatacji tego samochodu, w tym paliwa i części zamiennych), który wykorzystywany był przez osoby oddelegowane do zarządzania Spółką, przy czym faktury te zawierały niemiecki podatek VAT. Kontrahent niemiecki nie posiada siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski.

W odniesieniu do powyższego stanu faktycznego należy podkreślić, iż do dnia 31 grudnia 2009 r., miejsce świadczenia usług regulowały przepisy art. 27 i art. 28 ustawy.

Dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług w przypadku świadczenia usług istotne znaczenie ma określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Odstępstwo od tej zasady przewidziane zostało między innymi w art. 27 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym w przypadku gdy usługi, o których mowa w ust. 4, są świadczone na rzecz:

Stosownie do art. 27 ust. 4 pkt 6 ustawy, przepis ust. 3 stosuje się do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu.

Z powyższego przepisu jednoznacznie wynika, iż miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę w przypadku usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome.

Powyższa reguła nie znajduje jednakże zastosowania w przypadku, gdy przedmiotem wynajmu, dzierżawy są środki transportu. Tym samym powyższy przepis nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie, bowiem jak wynika ze stanu faktycznego przedmiotem udostępniania był środek transportu.

Zastosowanie natomiast w przedmiotowej sprawie w zakresie ustalenia miejsca świadczenia dla usługi udostępniania samochodu znajdzie zasada ogólna wyrażona w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r. Zgodnie z tym przepisem miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę oraz brzmienie przytoczonych przepisów stwierdzić należy, iż miejscem świadczenia nabywanej przez Wnioskodawcę od podatnika podatku od wartości dodanej, który nie posiada siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju dla usługi udostępniania środka transportu (samochodu), jest miejsce, gdzie usługodawca posiada siedzibę. Tym samym miejscem świadczenia dla usługi udostępniania samochodu jest terytorium Niemiec, zatem usługa ta nie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju.

W kwestii dotyczącej pytania Wnioskodawcy, czy wystąpi u niego import usług wyjaśnić należy, iż w świetle art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium kraju.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż z importem usług mamy do czynienia w sytuacji, gdy miejscem świadczenia dla danej usługi będzie terytorium kraju i usługobiorca z tytułu jej nabycia będzie uznany w świetle art. 17 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy za podatnika, zobowiązanego do rozliczenia podatku należnego na terytorium kraju.

Odnosząc przedstawiony stan faktyczny na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujących w brzmieniu do dnia 31 grudnia 2009 r. należy wskazać, iż usługa wynajmu samochodu nie podlega opodatkowaniu na terytorium kraju, lecz na terytorium Niemiec, zgodnie z przepisami podatkowymi obowiązującymi w tym państwie członkowskim Unii. Zatem nie wystąpi w przedmiotowej sprawie import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy o VAT. Tym samym z tytułu nabycia usługi udostępniania środka transportu Wnioskodawca nie jest podatnikiem, na którym ciąży obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu importu usług.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania usług udostępniania środka transportu od kontrahenta niemieckiego oraz rozpoznania importu usług w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r. należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczyć jednakże należy, że prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy wynika z innej podstawy prawnej aniżeli powołał Wnioskodawca we własnym stanowisku. Wnioskodawca jako podstawę prawną powołał art. 27 ust. 6 ustawy o VAT, gdy tymczasem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje art. 27 ust. 1 w powiązaniu z art. 27 ust. 4 pkt 6 cyt. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie rozpoznania importu usług z tytułu nabycia usług zarządzania została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 10, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała