IBPP3/443-549/11/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2011 r. (data wpływu 10 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2011 r. (data wpływu 6 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziału w prawie własności nieruchomości jest:

* prawidłowe w części dotyczącej zbycia prawa własności na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej

* nieprawidłowe w części dotyczącej zbycia prawa własności na rzecz właścicieli wyodrębnionych lokali.

W dniu 10 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 30 czerwca 2011 r. (data wpływu 6 lipca 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży udziałów w prawie użytkowania wieczystego na rzecz współużytkowników wieczystych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia Mieszkaniowa z siedzibą w K. oraz osoby fizyczne - właściciele wyodrębnionych lokali mieszkalnych, wystąpili do Gminy Miejskiej K. z wnioskiem o zbycie nieruchomości gruntowej położonej w K., oznaczonej jako działka nr 28/1 o pow. 0,0440 ha, obręb 48 jednostka ewidencyjna N., stanowiącej własność Gminy, a pozostającej w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni oraz osób fizycznych. Wniosek realizowany jest w oparciu o art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Opisana wyżej nieruchomość gruntowa zabudowana jest budynkiem wielomieszkaniowym, stanowiącym własność Spółdzielni Mieszkaniowej i osób fizycznych - właścicieli 2 wyodrębnionych lokali mieszkalnych. Przedmiotowa nieruchomość została oddana w użytkowanie wieczyste na rzecz Spółdzielni umową notarialną nr rep. A... w dniu 19 lipca 1987 r. na okres 99 lat - do dnia 19 lutego 2086 r. W latach 2008-2009 Spółdzielnia ustanowiła na rzecz członków Spółdzielni odrębną własność 2 lokali mieszkalnych i przeniosła własność wraz z przeniesieniem udziałów w użytkowaniu wieczystym nieruchomości gruntowej w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Spółdzielniach mieszkaniowych. Wysokość udziałów poszczególnych użytkowników wieczystych oraz daty i numery zawartych aktów notarialnych ujawnione są w księdze wieczystej nr... prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości gruntowej. Gmina Miejska K. nie była stroną ww. umów. Cena sprzedaży nieruchomości na rzecz użytkowników wieczystych ustalona zostanie w oparciu o operat szacunkowy oraz z uwzględnieniem bonifikaty przyznanej przez Gminę, a następnie: w odniesieniu zarówno do cen sprzedaży ustalonych dla właścicieli wyodrębnionych lokali, jak i odniesieniu do ceny sprzedaży ustalonej dla Spółdzielni - nie zostanie naliczony podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług czynność sprzedaży przez Gminę Miejską K. udziałów w prawie użytkowania wieczystego na rzecz jej współużytkowników wieczystych (Spółdzielni mieszkaniowej oraz właścicieli lokali nabytych od Spółdzielni) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w sytuacji, gdy prawo użytkowania wieczystego ustanowiono przed wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego ustanowionego przed wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Gmina Miejska K. stoi na stanowisku, że dostawą towaru w rozumieniu przepisów ustawy o VAT było ustanowienie użytkowania wieczystego na rzecz Spółdzielni i z tą chwilą Spółdzielnia otrzymała już prawo do faktycznego dysponowania nieruchomością jak gdyby była jej właścicielem. Ponieważ do ustanowienia tego prawa doszło przed wprowadzeniem przepisów dotyczących podatku VAT, czynność ta nie mogła podlegać opodatkowaniu tym podatkiem. Ta okoliczność ma kluczowe znaczenie dla powstania obowiązku podatkowego. W tym przypadku obowiązek taki nie powstanie dla Spółdzielni oraz jej następców prawnych, tj. członków Spółdzielni.

Po drugie, sprzedaż prawa własności nieruchomości gruntowej na rzecz użytkownika wieczystego, tj. Spółdzielni Mieszkaniowej, będąca w istocie przekształceniem prawa wieczystego użytkowania w prawo własności, nie stanowi dostawy towaru i w związku z tym nie może być traktowana jako ponowna dostawa tego samego towaru między tymi samymi stronami - nie podlega zatem opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie ustanowienie przez Spółdzielnię odrębnej własności lokali mieszkalnych i przeniesienie własności następuje łącznie z przeniesieniem udziałów w użytkowaniu wieczystym nieruchomości gruntowej w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Spółdzielniach mieszkaniowych.

Ustanowienie użytkowania wieczystego nastąpiło w momencie wpisu do księgi wieczystej tego prawa. Zatem na rzecz członków Spółdzielni przenoszone jest w udziale prawo użytkowania wieczystego, które ustanowione zostało przed wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W konsekwencji uznania, że ustanowienie prawa użytkowania wieczystego na rzecz Spółdzielni było dostawą towarów, okoliczność, że przeniesiono udział w użytkowaniu wieczystym na inną osobę nie oznacza, że ustanowienie prawa użytkowania wieczystego na jej rzecz następuje ponownie, co spowodowałoby obowiązek doliczania podatku VAT do opłat rocznych za użytkowanie wieczyste. Gdy dokonywano czynności ustanowienia prawa, nie była ona objęta obowiązkiem podatkowym, zatem następcy prawni - współużytkownicy wieczyści tego terenu nie przejmują obowiązku doliczania podatku VAT do opłat rocznych za użytkowanie wieczyste gruntu i podatek VAT nie jest należny przy sprzedaży udziałów na własność.

W związku z powyższym Gmina Miejska K. stoi na stanowisku, że sprzedaż przez Gminę udziałów w prawie własności nieruchomości gruntowej na rzecz członków Spółdzielni, na rzecz których uprzednio Spółdzielnia przeniosła udziały w prawie użytkowania wieczystego, nie może być traktowana jako ponowna dostawa tego samego towaru, bowiem nie została spełniona dyspozycja art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W rozumieniu ustawy o VAT dostawa towarów (tj. przeniesienie prawa do rozporządzanie towarem jak właściciel) nie jest utożsamiana z przeniesieniem własności towarów w rozumieniu cywilnoprawnym, ale oznacza przeniesienie tzw. ekonomicznego władztwa nad rzeczą - niezależnie od tego, czy w wyniku transakcji prawo własności przechodzi na nabywcę.

Sprzedaż na rzecz użytkownika wieczystego nie wypełnia przesłanek określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, uprawniających do uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu VAT, ponieważ nie następuje przejście prawa do rozporządzania towarem jak właściciel - co jest warunkiem uznania danej czynności za dostawę - gdyż w dalszym ciągu ekonomiczne władztwo nad rzeczą przysługuje podmiotowi, który przed sprzedażą był użytkownikiem wieczystym. Sprzedaż na rzecz użytkowników wieczystych to w istocie zmiana tytułu prawnego do nieruchomości i nie wpływa na władztwo do rzeczy, które podmioty (Spółdzielnia Mieszkaniowa oraz członkowie Spółdzielni) nabyły w dacie ustanowienia i odpowiednio przeniesienia tego prawa użytkowania wieczystego. Zatem przedmiotowa czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Interpretacja w powyższej sprawie ma kluczowe znaczenie dla sposobu ustalania ceny sprzedaży przez Gminę Miejską K. w prowadzonych postępowaniach w sprawie sprzedaży nieruchomości gruntowych na rzecz ich użytkowników wieczystych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za:

* prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania zbycia prawa własności gruntu na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej,

* nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowania zbycia prawa własności gruntu na rzecz członków Spółdzielni - właścicieli wyodrębnionych lokali.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie tego prawa.

Z przepisów wynika, iż ustawa VAT dla swoich własnych potrzeb definiuje termin "dostawa towarów". Nie można w związku z tym utożsamiać dostawy towarów na gruncie VAT z cywilnoprawną umową dostawy, na mocy której dostawca zobowiązuje się do wytworzenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz do ich dostarczenia częściami albo periodycznie, a odbiorca zobowiązuje się do odebrania tych rzeczy i do zapłacenia ceny (art. 605 k.c.).

Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W przepisie tym mowa jest o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności". W orzecznictwie i praktyce ETS pojawił się w tym kontekście termin "własność ekonomiczna" - tak w orzeczeniu C-320/88 (Shipping and Forwarding Safe B. V. v. Staatsecretaris van Financiën).

Stosownie do art. 32 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.), nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 3. Nieruchomość gruntowa stanowiąca własność Skarbu Państwa może być sprzedana użytkownikowi wieczystemu za zgodą wojewody. Zgody wojewody nie wymaga sprzedaż na rzecz użytkownika wieczystego nieruchomości, o których mowa w art. 51 ust. 2 i art. 57 ust. 1.

Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Takim przepisem szczególnym jest art. 235 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, w myśl którego budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.

Zatem budynki (udział w budynku) będące własnością wieczystego użytkownika położone na gruncie obciążonym prawem wieczystego użytkowania, stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Z uwagi na fakt, iż budynki (udziały w budynku) posadowione na gruncie stanowiącym przedmiot dostawy stanowią własność użytkownika wieczystego, w niniejszej sprawie zastosowania nie znajdą przepisy art. 29 ust. 5 ustawy o VAT.

W myśl do art. 32 ust. 2 ustawy z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości wygasa, z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego. Przepisu art. 241 Kodeksu cywilnego nie stosuje się.

Prawo wieczystego użytkowania jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) oraz w ustawie o gospodarce nieruchomościami.

Z zawartych tam regulacji wynika, iż użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. W świetle art. 233 Kodeksu cywilnego użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w użytkowanie wieczyste korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać.

Z powyższych przepisów wywnioskować należy, iż w przypadku użytkowania wieczystego właścicielem gruntu przez cały okres użytkowania pozostaje co prawda Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Jednakże użytkownik wieczysty w tym czasie posiada we władaniu rzecz cudzą. Jego prawo w stosunku do tego gruntu pozwala na dysponowanie rzeczą w sposób zbliżony do właściciela. Wykonanie więc tego świadczenia w całości następuje z chwilą ustanowienia prawa użytkowania wieczystego.

W związku z powyższym w ustawie o podatku od towarów i usług oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste oraz zbycie tego prawa potraktowano jak dostawę towarów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółdzielnia Mieszkaniowa z siedzibą w K. oraz osoby fizyczne - właściciele wyodrębnionych lokali mieszkalnych, wystąpili do Wnioskodawcy - Gminy Miejskiej K. z wnioskiem o zbycie nieruchomości gruntowej położonej w K., oznaczonej jako działka nr 28/1 o pow. 0,0440 ha, obręb 48 jednostka ewidencyjna N., stanowiącej własność Gminy, a pozostającej w użytkowaniu wieczystym Spółdzielni oraz osób fizycznych. Wniosek realizowany jest w oparciu o art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Opisana wyżej nieruchomość gruntowa zabudowana jest budynkiem wielomieszkaniowym, stanowiącym własność Spółdzielni Mieszkaniowej i osób fizycznych - właścicieli 2 wyodrębnionych lokali mieszkalnych. Przedmiotowa nieruchomość została oddana w użytkowanie wieczyste na rzecz Spółdzielni umową notarialną nr rep. A... w dniu 19 lipca 1987 r. na okres 99 lat - do dnia 19 lutego 2086 r. W latach 2008-2009 Spółdzielnia ustanowiła na rzecz członków Spółdzielni odrębną własność 2 lokali mieszkalnych i przeniosła własność wraz z przeniesieniem udziałów w użytkowaniu wieczystym nieruchomości gruntowej w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Spółdzielniach mieszkaniowych. Wysokość udziałów poszczególnych użytkowników wieczystych oraz daty i numery zawartych aktów notarialnych ujawnione są w księdze wieczystej nr... prowadzonej dla przedmiotowej nieruchomości gruntowej. Gmina Miejska K. nie była stroną ww. umów. Cena sprzedaży nieruchomości na rzecz użytkowników wieczystych ustalona zostanie w oparciu o operat szacunkowy oraz z uwzględnieniem bonifikaty przyznanej przez Gminę, a następnie: w odniesieniu zarówno do cen sprzedaży ustalonych dla właścicieli wyodrębnionych lokali, jak i odniesieniu do ceny sprzedaży ustalonej dla Spółdzielni - nie zostanie naliczony podatek VAT.

W opisanej sytuacji występują następujący użytkownicy wieczyści:

* Spółdzielnia Mieszkaniowa, której nieruchomość gruntowa została oddana w użytkowanie wieczyste na podstawie umowy zawartej pomiędzy Gminą a Spółdzielnią w dniu 19 lipca 1987 r. na okres 99 lat,

* członkowie Spółdzielni, na rzecz których Spółdzielnia w latach 2008-2009 ustanowiła odrębną własność 2 lokali mieszkalnych i przeniosła własność wraz z przeniesieniem udziałów w użytkowaniu wieczystym nieruchomości gruntowej.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w przedstawionym stanie faktycznym dostawą towaru w rozumieniu przepisów ustawy o VAT było ustanowienie w dniu 19 lipca 1987 r. prawa użytkowania wieczystego na rzecz Spółdzielni. Z tą bowiem chwilą podmiot ten otrzymał już prawo do faktycznego dysponowania nieruchomością, jak gdyby był jej właścicielem. Ponieważ do ustanowienia tego prawa doszło w roku 1987, a więc przed wprowadzeniem przepisów dotyczących podatku od wartości dodanej, czynność ta nie mogła podlegać opodatkowaniu tym podatkiem. Zatem przedmiotowa sprzedaż nieruchomości, będąca w istocie przekształceniem prawa wieczystego użytkowania w prawo własności nieruchomości, nie może być traktowana jako ponowna dostawa tego samego towaru między tymi samymi stronami, bowiem nie została spełniona dyspozycja art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Podkreślić należy, że sprzedaż nieruchomości jej użytkownikowi wieczystemu w trybie ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi w istocie jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości, nie wpływa natomiast na "władztwo do rzeczy", które podatnik uzyskał już w dacie ustanowienia użytkowania wieczystego.

Zauważyć przy tym należy, iż sprzedaż nieruchomości na rzecz użytkownika wieczystego nie będzie traktowana jako dostawa towaru jedynie w sytuacji, gdy Gmina dokonuje tej sprzedaży temu użytkownikowi, na rzecz którego wcześniej ustanowiła prawo użytkowania wieczystego. Nie może być traktowana jako ponowna dostawa tego samego towaru między tymi samymi stronami.

Wobec powyższego stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w tej części uznać należy za prawidłowe.

W odniesieniu do zbycia gruntu przez Gminę na rzecz członków Spółdzielni, na rzecz których Spółdzielnia w latach 2008-2009 ustanowiła odrębną własność 2 lokali mieszkalnych i przeniosła własność lokali wraz z przeniesieniem udziałów w użytkowaniu wieczystym nieruchomości gruntowej stwierdza się co następuje:

Stosownie do art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347 str. 1 z późn. zm.) dyrektywa ustanawia wspólny system podatku od wartości dodanej (VAT). Zasada wspólnego systemu VAT polega na zastosowaniu do towarów i usług ogólnego podatku konsumpcyjnego dokładnie proporcjonalnego do ceny towarów i usług, niezależnie od liczby transakcji, które mają miejsce w procesie produkcji i dystrybucji poprzedzającym etap obciążenia tym podatkiem.

Podatek VAT, obliczony od ceny towaru lub usługi według stawki, która ma zastosowanie do takiego towaru lub usługi, jest wymagalny od każdej transakcji, po odjęciu kwoty podatku poniesionego bezpośrednio w różnych składnikach kosztów.

Wspólny system VAT stosuje się aż do etapu sprzedaży detalicznej włącznie.

W cyt. wyżej przepisie określone zostały elementy konstrukcyjne podatku VAT, tj. powszechność opodatkowania, faktyczne opodatkowanie konsumpcji, z którego wynika neutralność podatku VAT, oraz konieczność stosowania podatku do towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego zostały odzwierciedlone w artykule 1 Dyrektywy VAT.

Postulat powszechności opodatkowania podatkiem od wartości dodanej wszystkich towarów i usług wynika wprost z ustępu 2 artykułu 1 Dyrektywy VAT. Odstępstwo od reguły powszechności opodatkowania może mieć wyłącznie wyjątkowy charakter i musi być wprowadzone na podstawie zapisów dyrektyw. Zasady stosowania podatku VAT powodują bowiem, że wyłączenie niektórych transakcji z opodatkowania, względnie objęcie ich zwolnieniem od podatku, zakłóciłoby jego naliczanie w sposób umożliwiający osiągnięcie celu, jakim jest opodatkowanie wyłącznie ostatecznej konsumpcji towarów lub usług. Dlatego też stosowanie zwolnień zostało ograniczone przepisami Dyrektywy VAT wyłącznie do towarów i usług enumeratywnie wymienionych w przepisach Tytułu IX bądź objętych przepisami przejściowymi.

Zgodnie z zasadą powszechności podatek od wartości dodanej powinien być nakładany na wszystkich etapach obrotu, włącznie ze sprzedażą detaliczną na rzecz finalnych konsumentów.

Odnosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że dostawą towaru w rozumieniu przepisów ustawy o VAT było ustanowienie użytkowania wieczystego na rzecz Spółdzielni jak również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu przez Spółdzielnię na rzecz członków Spółdzielni. Zatem sprzedaż gruntu przez Gminę na rzecz członków Spółdzielni - właścicieli wyodrębnionych lokali, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego dostawa przez Gminę gruntu w postaci udziału w tym gruncie na rzecz członków Spółdzielni nie będzie korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT i zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za:

* prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania zbycia prawa własności gruntu na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej,

* nieprawidłowe w części dotyczącej opodatkowania zbycia prawa własności gruntu na rzecz członków Spółdzielni - właścicieli wyodrębnionych lokali.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.