IBPP3/443-538/11/PK - Prawo spółki do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zawartego w fakturach otrzymanych przed rejestracją spółki jako podatnika VAT czynnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2011 r. (data wpływu 6 maja 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku zawartego w fakturach otrzymanych przed rejestracją - jest prawidłowe.

W dniu 6 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku zawartego w fakturach otrzymanych przed rejestracją.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka rozpoczęła działalność 1 stycznia 2011 r.. Rejestracja spółki została zlecona podmiotowi trzeciemu, który odpowiedzialny był za odpowiednie złożenie wszystkich dokumentów rejestracyjnych, w tym dokumentów niezbędnych ze względów podatkowych, w tym podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). W konsekwencji, Wnioskodawca był przekonany, że od dnia rozpoczęcia działalności gospodarczej w styczniu 2011 r., jest on podatnikiem VAT czynnym, rezygnującym ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004, Nr 54, poz. 535) (dalej: ustawa o VAT). Co więcej, działając na rynku w przeświadczeniu o posiadaniu statusu podatnika podatku VAT czynnego, Spółka wystawiała faktury VAT, dokonywała zakupów towarów i usług opodatkowanych podatkiem VAT i w następstwie składała w okresie od stycznia do kwietnia 2011 r. deklaracje rozliczeniowe VAT-7, wykazując w nich tak podatek należny, jak i naliczony z tytułu dokonywanych zakupów. W kwietniu 2011 r. Wnioskodawca uzyskał informację z właściwego urzędu skarbowego, że organ ten nie posiada Wnioskodawcy w bazie podatników VAT czynnych, ponieważ Wnioskodawca nigdy nie został zarejestrowany dla potrzeb tego podatku - nigdy nie złożono bowiem formularza rejestracyjnego VAT-R, ani też nie uiszczono odpowiedniej opłaty. W związku z powyższym, wnioskodawca w najbliższym czasie zamierza złożyć formularz rejestracyjny VAT-R oraz uiścić stosowną opłatę, z zaznaczeniem, że rezygnuje ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2011 r., czyli od dnia faktycznego rozpoczęcia działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z powyższym powstało pytanie, czy poprzez złożenie formularza rejestracyjnego VAT-R, z zaznaczeniem, że wnioskodawca rezygnuje ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, uzyska on status podatnika VAT czynnego od dnia rozpoczęcia działalności i w konsekwencji będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów dokonanych przed rejestracją dla potrzeb podatku VAT, wykazanego w deklaracjach VAT-7 za okres od stycznia do kwietnia 2011 r., złożonych przed dokonaniem rejestracji.

Zdaniem Wnioskodawcy, od 1 stycznia 2011 r. zachowywał się jak czynny podatnik VAT, pomimo braku spełnienia przesłanki o charakterze formalno-prawnym w postaci rejestracji dla potrzeb podatku VAT. W konsekwencji, spełniając warunki materialno-prawne spółka uprawniona jest do odliczenia podatku VAT naliczonego wykazanego w deklaracjach VAT-7, złożonych do właściwego urzędu skarbowego przed złożeniem formularza rejestracyjnego VAT-R. Jednym z podstawowych praw przysługujących podatnikom podatku VAT Jest możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego VAT od dokonywanych zakupów opodatkowanych podatkiem VAT, związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą od wykazywanego podatku VAT należnego za dany okres rozliczeniowy. Prawo to, przewidziane explicite w przepisach prawa podatkowego na szczeblu krajowym, jak również wspólnotowym, stanowi praktyczny wyraz zasady neutralności, na której zasadza się system podatku VAT we wszystkich krajach członkowskich Unii Europejskiej. Polski system podatkowy przewiduje możliwość realizacji tej zasady w przepisie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi podatku VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W prawie wspólnotowym zasada ta została wyrażona w art. 168 Dyrektywy Rady nr 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L 347 z 11 grudnia 2006 r.) jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia określonych kwot od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić.

W konsekwencji, we wszystkich krajach członkowskich Unii Europejskiej, w tym również w Polsce podatnicy podatku VAT, dokonujący zakupów opodatkowanych, mają prawo do odliczania podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi podatku VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak się podkreśla w literaturze, prawo do odliczenia podatku naliczonego, czy też - jak określa to przepis ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest podstawowym i fundamentalnym prawem podatnika, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, stanowiący niejako dopełnienie art. 86 ustawy o VAT, określa status podatnika, umożliwiający realizację Jego prawa do odliczenia, którym jest rejestracja jako podatnika VAT czynnego, gdyż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy podatku VAT czynni, zgodnie z art. 96 ustawy o VAT. Wskazany przepis ustawy przewiduje sankcję w postaci pozbawienia podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku należnego w razie nie zarejestrowania się, ale nie wskazuje z - jakim momentem należy wiązać status podatnika VAT. Podkreślić należy, że z treści art. 88 ust. 4 ustawy o VAT nie wynika, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie dokonywania zakupów opodatkowanych. Koniecznym jest natomiast dla odliczenia podatku VAT naliczonego, aby spełnione zostały przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji, podmiot działający w charakterze podatnika podatku VAT, dokonujący zakupu towarów i usług, w zakresie, w jakim te zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych powinien mieć prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W konsekwencji należy uznać, że prawo do obniżenia podatku VAT należnego o wykazany VAT naliczony, będące realizacją podstawowej zasady podatku VAT - zasady neutralności, nie może być uzależnione od spełnienia przesłanek formalno-prawnych, ale powinno być tylko i wyłącznie zależne od materialno-prawnych warunków. W praktyce oznacza to, że podmioty, które posiadają status podatnika, które wykonują działalność gospodarczą w zakresie określonym w art. 5 ustawy o VAT, równocześnie dokonując opodatkowanych zakupów w zakresie działalności powinni być uprawnieni do odliczenia podatku VAT naliczonego. Należy w tym zakresie zwrócić uwagę, że z treści art. 86 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT jednoznacznie wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik, gdy towary 1 usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest więc warunek materialno-prawny w postaci związku podatku naliczonego z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Stanowisko takie jest ogólnie akceptowane przez sądy administracyjne w Polsce, jak również jest szeroko prezentowane przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w swoich orzeczeniach.

Przeważająca część orzeczeń polskich sądów administracyjnych, oparta na tezach prezentowanych przez Trybunał, w sposób jednoznaczny wskazuje, że prawo podatnika do odliczenia podatku VAT naliczonego nie może być uzależnione od jego rejestracji dla potrzeb VAT. Nie odmawia się natomiast tego prawa podatnikom zarejestrowanym również w odniesieniu do wydatków poniesionych przed rejestracją, jeżeli spełniają oni warunki określone w art. 86 ustawy o VAT. Przykładowo w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 2 października 2007 r. w sprawie I SA/Bd 435/07 skład orzekający potwierdził, że: "oceniając istotność rejestracji na potrzeby podatku od towarów i usług I możliwość realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego przed dokonaniem zgłoszenia rejestracyjnego, należy podkreślić, że z przepisów tych wynika, że tylko podatnik zarejestrowany na potrzeby podatku od towarów (usług ma prawo dokonać odliczenia podatku naliczonego. Jednakże samo prawo do takiego odliczenia powstaje niezależnie od dodatkowych formalnych warunków rejestracyjnych, w związku z powstaniem obowiązku podatkowego w odniesieniu do podatku podlegającego odliczeniu, przy jednoczesnym spełnieniu warunku, że zakup "wiąże się ze sprzedażą opodatkowaną. Wielokrotnie bowiem już podkreślano w orzecznictwie I piśmiennictwie, że posiadanie statusu podatnika VAT jest kategorią obiektywną, zachodzącą niezależnie od spełnienia warunków formalnych, po zaistnieniu przesłanek ustawowych". Analogiczne tezy zostały zaprezentowane również w innych orzeczeniach sądów administracyjnych: w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie I FSK 378/06 czytamy: "nie można w związku z tym podzielić stanowiska (...), że brak rejestracji jako podatnika podatku VAT czynnego w okresie rozliczeniowym, w którym powstało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur dokumentujących czynności opodatkowane, gdyż stanowiłoby to zaprzeczenie zasady neutralności podatku VAT".

Podobne tezy były wielokrotnie prezentowane przez Trybunał. Przykładowo, w sztandarowym orzeczeniu w tym zakresie z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-400/98 Finanzamt Goslar przeciwko Brigitte Breitsohl. "Zb.Orz." <2000> 1-04321, w którym Trybunał stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia VAT płaconego w związku z pierwszymi wydatkami inwestycyjnymi nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego rozpoznania statusu podatnika przez organy podatkowe.

Z okoliczności przedstawionych przez spółkę wynika, że Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2011 r. prowadził działalność gospodarczą i składał we właściwym urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe VAT-7 za okresy miesięczne, począwszy od stycznia 2011 r.. W najbliższym czasie (prawdopodobnie w maju 2011 r.), po otrzymaniu stosowanych informacji od organu podatkowego, Wnioskodawca złoży zaległy formularz rejestracyjny VAT-R, w którym wskaże, że rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ust. 9 ustawy o VAT z dniem 1 stycznia 2011 r.. Odnosząc się do powołanych uprzednio przepisów ustawy o podatku od towarów ł usług należy zauważyć, iż w art. 96 ustawy stanowiącym o obowiązku dokonania rejestracji, ustawodawca posługuje się określeniem "podatnika (podmiotu), o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT". Oznacza to zatem, iż fakt niewywiązania się przez tak określony podmiot z obowiązku ustanowionego na mocy art. 96 ustawy, czyli dokonania rejestracji, nie zwalnia go z obowiązku wystawienia faktury potwierdzającej dokonanie sprzedaży. Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, iż koniecznym jest aby podmiot w dacie wystawienia faktury był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, czyli podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą (zdefiniowaną w ust. 2 tegoż artykułu), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jeżeli zatem dany podmiot spełnia kryteria określone w przepisie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, to jest on podatnikiem podatku VAT w sensie obiektywnym, a więc niezależnie od faktu spełnienia formalnego wymogu, jakim jest rejestracja. W konsekwencji przy dokonywaniu przez taki podmiot czynności opodatkowanych, wskazanych w art. 5 ustawy o VAT, powstaje obowiązek podatkowy ze wszelkimi wynikającymi z tego faktu konsekwencjami prawnymi i to zarówno dla tego podmiotu (np. w zakresie podatku należnego), jak też dla Jego kontrahentów - nabywców towarów i usług - w zakresie podatku naliczonego.

Okoliczności przedstawione w niniejszym wniosku wskazują, iż Wnioskodawca, mimo formalnego braku rejestracji do podatku VAT, zachowywał się jak zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług, a zatem nie mający zamiaru korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 113 ust. 9 ustawy o VAT. Powyższe prowadzi do wniosku, iż Wnioskodawca od chwili rozpoczęcia działalności zamierzał być czynnym podatnikiem podatku VAT, jednakże nie dopełnił, wynikającego z art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, formalnego obowiązku złożenia dokumentów rejestracyjnych. Konstatując wnioskodawca wcześniej niezarejestrowany, a prowadzący działalność gospodarczą 1 odprowadzający podatek VAT może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego w deklaracjach VAT-7 składanych za okresy rozliczeniowe, w którym prawo to powstało. Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2011 r. prowadząc działalność gospodarczą, wystawiając faktury VAT, składając deklaracje VAT-7 do Urzędu Skarbowego za okresy miesięczne (począwszy od stycznia 2011 r.) oraz wpłacając należny podatek VAT za powyższe okresy, działał jak podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 cyt. ustawy, pomimo niedopełnienia czynności formalnych, tzn. niezłożenia formularza rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

Podstawowe uprawnienia podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostały w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Przepisy art. 86 ust. 10 i 11 ustawy wskazują na terminy, w jakich podatnik może z tego uprawnienia skorzystać. Zgodnie bowiem z treścią art. 86 ust. 10 pkt 1 prawo podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy).

Z kolei art. 86 ust. 13 stanowi, iż jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z kolei art. 96 ust. 1 ustawy stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako "podatnika VAT czynnego" lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika zwolnionego" (art. 96 ust. 4 ustawy). Rejestracja następuje poprzez złożenie w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z chwilą uzyskania statusu "podatnika VAT czynnego" podmiot zyskuje prawo do odliczania podatku naliczonego od dokonywanych zakupów.

Z treści art. 88 ust. 4 nie wynika, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupu. Podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, jednakże aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo to podatnik może zrealizować dopiero w dniu złożenia rozliczenia (deklaracji) dla podatku od towarów i usług, ewentualnie deklaracji korygującej.

Należy podkreślić, iż jedną z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku od towarów i usług jest prawo podatnika do odliczenia podatku zapłaconego w cenie przy nabyciu towarów i usług związanych z działalnością gospodarczą. Podstawowa zasada wspólnego systemu VAT, jaką jest zasada neutralności podatku, jest rozumiana jako stosowanie podatku od towarów i usług na wszystkich etapach obrotu gospodarczego z równoczesnym prawem do potrącenia podatku zawartego w poprzedniej fazie obrotu. Wszelkie ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego wpływają na neutralność tego podatku i mogą wynikać jedynie z wyraźnej regulacji ustawowej.

Stwierdzić należy zatem, że ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, iż zakupione towary i usługi są lub będą wykorzystywane do bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o VAT). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane powyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a także mając na uwadze zasadę neutralności podatku VAT, należy uznać, iż Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych i otrzymanych przed dokonaniem rejestracji dla celów VAT, związanych z działalnością opodatkowaną. W przedmiotowej sprawie należy bowiem zwrócić uwagę na przedstawione we wniosku okoliczności sprawy, w szczególności na fakt, iż od czasu rozpoczęcia działalności gospodarczej, Spółka dokonywała zakupów związanych ze sprzedażą opodatkowaną, jak również złożył deklarację VAT, w której wykazywał zarówno podatek należny jak i naliczony. Okoliczności te wskazują, iż mimo formalnego braku rejestracji do podatku VAT, Spółka zachowywała się jak zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług, a zatem nie mający zamiaru korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 113 ust. 9 ustawy. Powyższe prowadzi do wniosku, iż od chwili rozpoczęcia działalności Spółka zamierzała być czynnym podatnikiem podatku VAT i tak też się Spółka zachowywała, jednakże nie dopełniła formalnego obowiązku złożenia dokumentów rejestracyjnych. Zatem po dokonaniu rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług, przysługuje Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego z otrzymanych faktur VAT dokumentujących zakupy dokonane przed rejestracją.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.