IBPP3/443-53/08/AB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana W, przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2008 r. (data wpływu 25 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej wykorzystywanej do działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej wykorzystywanej do działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1986 r. w zakresie wyrobów wędliniarskich i jest czynnym podatnikiem podatku VAT od 1993 r. W działalności gospodarczej od 1986 r. (tj. z przed obowiązywania ustawy o VAT) wykorzystuje budynek zakładu masarskiego, który do ewidencji środków trwałych został wprowadzony w roku 2002. Na podstawie decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia 1 lipca 1993 r. dotyczącej "rozbudowy zakładu masarskiego" rozpoczął powiększenie eksploatowanego budynku. W trakcie prowadzonych prac modernizacyjnych Wnioskodawca zdecydował o dalszej rozbudowie zakładu, na którą otrzymał zgodę w decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia 20 sierpnia 2002 r. dotyczącą "dobudowy magazynu - chłodni do istniejącego budynku zakładu". Całość prac inwestycyjnych zakończona została w 2004 r. W dniu 12 lipca 2004 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o udzieleniu pozwolenia na użytkowanie w całości zakładu wędliniarskiego realizowanego na podstawie uprzednio udzielonych pozwoleń na budowę z 1993 r. i 2002 r. W lipcu 2004 r. Wnioskodawca powiększył wartość początkową ujętego w ewidencji środków trwałych budynku o wydatki związane z modernizacją. W trakcie prowadzenia prac ulepszających (rozbudowy i dobudowy) Wnioskodawca korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków udokumentowanych fakturami. Wydatki poniesione na ulepszenie posiadanego środka trwałego (budynku masarni) przekroczyły jego wartość początkową. Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać wykorzystywany w działalności gospodarczej budynek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dostawa nieruchomości wraz z gruntem będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy zamierzona dostawa powyższej nieruchomości będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 oraz art. 43 ust. 6 ustawy o VAT. Przeprowadzona rozbudowa budynku wraz z dobudowaniem magazynu - chłodni spełnia przesłanki uznania jej za ulepszenie środka trwałego. Wydatki na ulepszenie przekroczyły co prawda 30% wartości początkowej budynku, jednakże wykorzystuje go Wnioskodawca w działalności gospodarczej dłużej niż 5 lat, więc spełnia on warunek skorzystania ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 6 ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w stosunku do użytkowanego budynku, gdyż w momencie rozpoczęcia wykorzystywania budynku w działalności gospodarczej podatek VAT jeszcze nie był stosowany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, że towarami są również budynki i budowle lub ich części, a także grunty. Aby dostawa nieruchomości podlegała opodatkowaniu, musi być w świetle obowiązujących przepisów, dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Przez towary używane rozumie się:

Jednak w myśl art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Użycie w tym przepisie sformułowania "użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych" wskazuje, że chodzi tu o całkowity okres użytkowania tych towarów do działalności opodatkowanej, a nie o okres od zakończenia modernizacji, czy też o okres liczony od momentu przekroczenia ww. kwoty wydatków poniesionych na modernizację.

Zatem aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 wyłączający zwolnienie z podatku VAT znalazł zastosowanie, wszystkie trzy wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza konieczność zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż budynek przeznaczony na działalność gospodarczą spełnia definicję towaru używanego (od końca roku w którym zakończono budowę minęło co najmniej 5 lat). Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie przedmiotowej nieruchomości.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miało zastosowanie wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6, ponieważ nie zostały łącznie spełnione zawarte w tym przepisie przesłanki. Wnioskodawca dokonał co prawda ulepszenia budynku masarni przekraczającego 30% jego wartości początkowej i korzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków udokumentowanych fakturami, jednak budynek ten służył działalności gospodarczej dłużej niż 5 lat (od 1986 r.).

Zatem w świetle powyższego dostawa przedmiotowego budynku przeznaczonego na działalność gospodarczą wraz z gruntem, korzysta ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznać należało za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.