IBPP3/443-529/11/PH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2011 r. (data wpływu 4 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło dnia 29 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania przez Wnioskodawcę w ewidencji nabyć i w deklaracji VAT-7 zakupionego (zatankowanego) paliwa na terenie kraju i poza granicami kraju przy wykorzystaniu kart paliwowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wykazania przez Wnioskodawcę w ewidencji nabyć i w deklaracji VAT-7 zakupionego (zatankowanego) paliwa na terenie kraju i poza granicami kraju przy wykorzystaniu kart paliwowych.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem które wpłynęło dnia 29 czerwca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi ciągnikami samochodowymi (tiry) na rzecz kontrahenta unijnego z Danii. Z firmy tej Wnioskodawca otrzymuje karty na paliwo Diesel.

Karty paliwowe Wnioskodawca używa tankując paliwo na stacjach paliw w kraju i na terenie UE.

Fakturę obciążającą Wnioskodawcę za tankowanie paliwa kartami paliwowymi otrzymuje z firmy - kontrahenta unijnego z Danii i jest w kwocie netto. Na fakturze VAT rubryki wartość do zapłaty VAT, VAT%, VAT, są niewypełnione. Kontrahent unijny z Danii nie posiada swoich stacji paliw.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż świadczy usługi ciągnikami samochodowymi (Tiry) na rzecz kontrahenta unijnego z Danii. Wnioskodawca otrzymał od kontrahenta unijnego z Danii karty paliwowe, które Wnioskodawca (kierowca) używa tankując paliwo - ON na stacjach paliw w kraju i na terenie UE.

Dokonując tankowania do baku pojazdu używając do tego celu karty paliwowej, kierowca otrzymuje potwierdzenie - paragon, który zawiera następujące dane: adres stacji, datę transakcji, nr paragonu, nr dystrybutora, ilość w litrach, kwotę brutto, cenę jednostkową, kwota 22%, 23% VAT.

Fakturę obciążającą Wnioskodawcę za tankowanie paliwa kartami paliwowymi, Wnioskodawca otrzymuje od kontrahenta unijnego z Danii i jest w kwocie netto (na fakturze VAT rubryki wartość do zapłaty VAT, VAT%, VAT są nie wypełnione).

Na podstawie przedłożonych paragonów z tankowania przez kierowcę, Wnioskodawca ustala miejsce tankowania.

Kontrahent unijny z Danii nie posiada swoich stacji paliw. Kontrahent unijny z Danii nie posiada siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski. Kontrahent unijny z Danii nie rozliczył podatku należnego na terenie RP zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Nabyte paliwo przez Wnioskodawcę ma związek wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma wykazać w ewidencji nabyć towarów i usług i jednocześnie w deklaracji VAT - 7 otrzymaną fakturę od Kontrahenta unijnego z Danii za paliwo tankowane w kraju i na terenie UE.

Jeżeli tak, w której pozycji deklaracji VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, paliwa tankowanego do baku pojazdu ciągnika siodłowego poza granicami kraju, na terenie UE nie należy wykazywać w ewidencji nabyć towarów i usług oraz w deklaracji VAT-7.

Paliwo tankowane do baku pojazdu ciągnika siodłowego na terenie kraju stanowi dla Wnioskodawcy dostawę towarów dla których podatnikiem jest nabywca. (Część "C" deklaracji VAT-7 poz. 41, 42 zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zakupione paliwo ma związek wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną.

W deklaracji VAT-7 kwota podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego od dostawy towarów dla której podatnikiem jest ich nabywca.

Zakupy paliwa miały miejsce w miesiącach grudzień 2010 r., styczeń i luty 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie tut. organ chciałby zaznaczyć iż niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 marca 2011 r., gdyż Wnioskodawca we wniosku i uzupełnieniu wniosku wskazał, że wniosek dotyczy stanu faktycznego, zaistniałego w grudniu 2010 r., styczniu i lutym 2011 r.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Natomiast stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, niestanowiące dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Przy czym należy zwrócić uwagę w szczególności na przepis art. 8 ust. 1 pkt 2, który przez świadczenie usług nakazuje rozumieć także zobowiązanie do powstrzymania się do dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Należy zauważyć, iż w określeniu "jak właściciel" zastosowanym w art. 7 ust. 1 ustawy, zawiera się możliwość uznania za dostawę owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. Podkreślenia wymaga, że dostawa, w rozumieniu ustawy, nie może być utożsamiana z dostawą w rozumieniu Kodeksu cywilnego. W rozumieniu ustawy "dostawa" oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem. Zauważyć należy również, iż dostawa w rozumieniu ustawy nie wiąże się z przeniesieniem własności towarów. Wówczas ustawodawca użyłby w definicji "dostawy" sformułowania "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jako właściciel", co implikuje zmianę właściciela, a zatem przeniesienie prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi ciągnikami samochodowymi (tiry) na rzecz kontrahenta unijnego z Danii. Z firmy tej Wnioskodawca otrzymuje karty na paliwo Diesel. Karty paliwowe Wnioskodawca używa tankując paliwo na stacjach paliw w kraju i na terenie UE. Wnioskodawca otrzymał od kontrahenta unijnego z Danii karty paliwowe, które Wnioskodawca (kierowca) używa tankując paliwo - ON na stacjach paliw w kraju i na terenie UE.

Dokonując tankowania do baku pojazdu używając do tego celu karty paliwowej, kierowca otrzymuje potwierdzenie - paragon, który zawiera następujące dane: adres stacji, datę transakcji, nr paragonu, nr dystrybutora, ilość w litrach, kwotę brutto, cenę jednostkową, kwota 22%, 23% VAT.

Fakturę obciążającą Wnioskodawcę za tankowanie paliwa kartami paliwowymi, Wnioskodawca otrzymuje od kontrahenta unijnego z Danii i jest w kwocie netto (na fakturze VAT rubryki wartość do zapłaty VAT, VAT%, VAT są nie wypełnione).

Na podstawie przedłożonych paragonów z tankowania przez kierowcę, Wnioskodawca ustala miejsce tankowania.

Kontrahent unijny z Danii nie posiada swoich stacji paliw. Kontrahent unijny z Danii nie posiada siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski. Kontrahent unijny z Danii nie rozliczył podatku należnego na terenie RP zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Nabyte paliwo przez Wnioskodawcę ma związek wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną.

W kontekście rozpatrywanej sprawy konieczne jest określenie charakteru transakcji pomiędzy Wnioskodawcą a jego kontrahentami. Podobną sprawą jak niniejsza zajął się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie C-185/01 w postępowaniu pomiędzy Auto Lease Holland BV a Bundesamt für Finanzen. W sprawie tej Podatnik, będący firmą leasingową, oferował swoim klientom usługę zarządzania zakupami paliwa do samochodów będących przedmiotem leasingu. W ramach usługi podatnik udostępniał klientom karty kredytowe wystawione na siebie. Klienci dokonywali płatności ryczałtowych w ciągu roku. Na zakończenie roku następowało rozliczenie końcowe, na podstawie którego klienci obciążani byli rzeczywistymi kosztami paliwa. Faktury za paliwo wystawiane były przez stacje benzynowe na Auto Lease, który ujmował te koszty na fakturze za usługi leasingu wystawiane klientom.

TSUE zauważył, "iż "dostawa towarów" nie odwołuje się do przeniesienia własności zgodnie z procedurami określonymi w stosownym prawie krajowym, lecz obejmuje wszelkie przeniesienie majątku rzeczowego przez jedną stronę, które uprawnia drugą stronę w rzeczywistości do dysponowania nim tak, jakby ta strona była właścicielem tego majątku. Cel VI Dyrektywy może być zagrożony, jeśli warunki wystąpienia dostawy towarów - będącej jedną z trzech transakcji opodatkowanych - różniłyby się w poszczególnych Państwach Członkowskich, jak to ma miejsce w przypadku warunków regulujących przeniesienie własności w prawie cywilnym. W konsekwencji, aby odpowiedzieć na przekazane pytanie, konieczne jest ustalenie, na rzecz kogo - leasingodawcy czy leasingobiorcy - spółki naftowe przenosiły, w postępowaniu głównym, to prawo do rzeczywistego dysponowania towarem jak właściciel. Nie podlega sporowi, że leasingobiorca ma prawo do dysponowania paliwem tak, jakby był on jego właścicielem. Otrzymuje on paliwo bezpośrednio na stacjach benzynowych, a Auto Lease nie ma w żadnym momencie prawa do decydowania, w jaki sposób to paliwo ma zostać zużyte i w jakim celu. Argument, iż paliwo jest dostarczane Auto Lease, biorąc pod uwagę, że leasingobiorca nabywa paliwo w imieniu i na koszt tej spółki, która ponosi z góry koszt tego towaru, nie może być przyjęty".

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, stwierdzić należy że Kontrahent unijny z Danii nie dokonuje dostawy paliwa na rzecz Wnioskodawcy, gdyż paliwo to jest przekazywane bezpośrednio pomiędzy stacjami paliw a Wnioskodawca (kierowcą), a tym samym Kontrahent unijny z Danii ani przez moment nie dysponuje przedmiotowym paliwem jak właściciel z tego też względu nie może przekazać tego prawa (odsprzedać paliwa) na Wnioskodawcę. W konsekwencji, skoro nie dochodzi do dostawy paliwa przez Kontrahenta unijnego z Danii na rzecz Wnioskodawcy, ten element transakcji jako taki nie powinien być opodatkowany, a tym samym wykazany przez Kontrahenta unijnego z Danii na fakturze dla Wnioskodawcy.

Na marginesie należy zauważyć, iż ponieważ w sytuacji przedstawionej we wniosku dostawa paliwa następuje, jak wskazano powyżej, ze strony stacji paliw na rzecz Wnioskodawcy, faktury za paliwo nie powinny być wystawiane przez Kontrahenta unijnego z Danii gdyż jak wskazano powyżej to nie on jest dostawcą paliwa.

Zauważyć należy, iż w wyroku z dnia 7 października 2010 r. w sprawach połączonych C-53/09 i C-55/089 TSUE stwierdził, iż cyt: " (...)szósta dyrektywa nie wymaga dla uznania dostawy towarów lub świadczenia usług za czynności odpłatne w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy, by wynagrodzenie za te towary lub usługi było płatne bezpośrednio przez ich odbiorcę. Zgodnie bowiem z art. 11 część A ust. 1 lit. a) tej dyrektywy wynagrodzenie może pochodzić od osoby trzeciej".

Niemniej w przedmiotowej sprawie dochodzi do pewnego zdarzenia gospodarczego jakim jest finansowanie przez Kontrahenta unijnego z Danii zakupu paliwa na rzecz Wnioskodawcy, a następnie zwrot kwoty za paliwo przez Wnioskodawcę i w przypadku takiej czynności świadczonej przez Kontrahenta unijnego z Danii na rzecz Wnioskodawcy mamy do czynienia usługą polegającą na finansowanie zakupu paliwa.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu wykazania przez Wnioskodawcę w ewidencji nabyć i w deklaracji VAT-7 zakupionego (zatankowanego) paliwa na terenie kraju i poza granicami kraju przy wykorzystaniu kart paliwowych

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym występują dwie sytuacje. W pierwszej z nich Wnioskodawca tankuje paliwo poza granicami kraju, w drugiej na jego terenie.

W przypadku paliwa tankowanego przez Wnioskodawcę poza terytorium kraju w sytuacji gdy paliwo to jest przewożone w baku samochodu do Polski, to należy mieć na uwadze przepisy art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług definiujące czynność podlegającą opodatkowaniu tj. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W myśl art. 9 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywcą towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Natomiast przepis art. 44 pkt 2 ustawy stanowi, iż zwalnia się od podatku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, których import na warunkach określonych w przepisach dotyczących importu towarów byłby zwolniony od podatku.

Zwolnienia w imporcie towarów zawierają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392). Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 9, ust. 5 tego rozporządzenia, zwalnia się od podatku import paliwa, zwolnionego od cła na podstawie przepisów celnych, przewożonego w standardowych zbiornikach w ilości nieprzekraczającej:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 9, ma zastosowanie, pod warunkiem że paliwa:

Zatem przy spełnieniu ww. warunków wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w postaci paliwa zatankowanego na stacji paliw w innym kraju członkowskim i przywiezionego do Polski w baku samochodu, podlega zwolnieniu na mocy art. 44 pkt 2 ustawy w związku z § 13 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

W przypadku gdy warunki o których mowa wyżej nie zostaną spełnione, wewnątrzwspólnotowe nabycie paliwa przywożonego do Polski w baku samochodu podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych przewidzianych w ustawie o podatku od towarów i usług, wówczas czynność taka należy udokumentować fakturą wewnętrzną wystawioną w trybie określonym w art. 106 ust. 7 ustawy. W myśl tego przepisu w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Natomiast w sytuacji gdy paliwo zatankowane na stacji paliw w innym niż Polska kraju członkowskim nie zostanie przywiezione do Polski - zostanie zużyte poza terytorium Polski, wówczas u Wnioskodawcy nie wystąpi żadna z czynności o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy podlegająca opodatkowaniu.

Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 134, art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą między innymi w art. 99 ust. 14 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 z późn. zm.) określając wzory deklaracji wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia.

W objaśnieniach szczegółowych do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), stanowiących załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia, wskazano, iż w części C - "Rozliczenie podatku należnego" wykazuje się wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, dla których obowiązek podatkowy powstał w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja, po uwzględnieniu korekt wynikających z art. 29 ust. 4 ustawy, oraz innych korekt wynikających z przepisów o podatku od towarów i usług, jeżeli mają wpływ na rozliczenie w okresie, za który składana jest deklaracja (...). W poz. nr 33 deklaracji wykazuje się również wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obliczona zgodnie z art. 31 ustawy

Natomiast w części D - "Rozliczenie podatku naliczonego" wykazuje się wyłącznie wartość towarów i usług oraz kwotę podatku naliczonego (z uwzględnieniem korekt) w takiej wysokości, w jakiej podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od należnego lub zwrot podatku naliczonego, na zasadach określonych w przepisach art. 86-92 ustawy, z uwzględnieniem przepisów wykonawczych, w okresie rozliczeniowym, za który składana jest deklaracja.

Reasumując powyższe, w ewidencji prowadzonej dla celów VAT i deklaracji podatkowej Wnioskodawca zobowiązany będzie wykazać kwotę podatku należnego z tyt. wewnątrzwspólnotowego nabycia paliwa zatankowanego na stacji paliw w innym niż Polska kraju członkowskim i przywiezionego w baku samochodu do Polski jedynie wówczas, gdy nie zostaną spełnione warunki do zwolnienia o których mowa wyżej. Przy czym kwota podatku należnego z tyt. wewnątrzwspólnotowego nabycia przedmiotowego paliwa wynikać winna z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury wewnętrznej.

W powyższej ewidencji i deklaracji nie wykazuje się natomiast nabycia paliwa zatankowanego w innym kraju członkowskim jeżeli wewnątrzwspólnotowe nabycie korzysta ze zwolnienia na warunkach określonych w cyt. wyżej przepisie § 13 ust. 1 pkt 9 rozporządzenia lub też gdy paliwo to nie zostało przywiezione do Polski - zostało zużyte poza terytorium kraju.

Stosownie do art. 86 ust. 1, ust. 2 pkt 1 lit. a) oraz pkt 4 lit. c) ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi:

* suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług,

* kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Wnioskodawca wskazał, iż nabyte przez niego paliwo ma związek wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną. W tej sytuacji, mając na względzie cyt. wyżej przepisy, kwotę podatku naliczonego z tyt. wewnątrzwspólnotowego nabycia paliwa, podlegającą odliczeniu od podatku należnego, którą Wnioskodawca winien wykazać w ewidencji prowadzonej dla celów VAT i w deklaracji podatkowej, stanowić będzie kwota podatku należnego wykazana w fakturze wewnętrznej wystawionej przez Wnioskodawcę, o której mowa wyżej.

W przypadku tankowania przez Wnioskodawcę paliwa do baku samochodu na stacjach paliw na terytorium Polski przypomnieć należy, iż zgodnie z cyt. wyżej wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-185/01, faktury za tankowane paliwo winny być wystawiane przez dostawcę tego paliwa prowadzącego stację paliw na rzecz Wnioskodawcy, będącego nabywcą paliwa. Bowiem dostawa towaru w postaci paliwa następuje między tymi dwoma podmiotami tj. między podmiotem prowadzącym stację paliw a Wnioskodawcą.

W powyższej sytuacji, gdy podmiotem prowadzącym stację paliw na terytorium Polski jest podatnik podatku od towarów i usług, wówczas ciąży na nim obowiązek o którym mowa w art. 106 ust. 1 ustawy o podatku VAT tj. obowiązek wystawienia na rzecz Wnioskodawcy faktury VAT zawierającej m.in. kwotę podatku naliczonego w rozumieniu art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy. Kwota podatku naliczonego wynikająca z takiej faktury podlegałaby u Wnioskodawcy zaewidencjonowaniu w ewidencji o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy oraz rozliczeniu w deklaracji VAT-7.

Jak wskazano wyżej, dostawcą paliwa są podmioty prowadzące staje paliw na których Wnioskodawca tankuje paliwo. Dostawcą paliwa w przedstawionym stanie faktycznym nie jest kontrahent z Dani, nie posiadający na terytorium Polski siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności, nie posiadający również własnych stacji paliw, na rzecz którego Wnioskodawca świadczy usługi ciągnikami samochodowymi.

W związku z powyższym w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie będą miały zastosowania przepisy art. 17 ust. 1 pkt 5, ust. 1a, ust. 2 oraz ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2011 r.

W myśl tych przepisów podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Przepis ust. 1 pkt 5 stosuje się również w przypadku, gdy dokonujący dostawy towarów posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, przy czym to stałe miejsce prowadzenia działalności lub inne miejsce prowadzenia działalności dokonującego dostawy towarów, jeżeli dokonujący dostawy towarów posiada takie inne miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, nie uczestniczy w tych transakcjach.

Przepisów ust. 1 pkt 5 nie stosuje się w przypadku dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem dostawy gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest nabywca towarów.

Przepis ust. 1 pkt 5 stosuje się jeżeli nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności lub stałe miejsce zamieszkania na terytorium kraju, albo osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 6

A zatem nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż "Paliwo tankowane do baku pojazdu ciągnika siodłowego na terenie kraju stanowi dla Wnioskodawcy dostawę towarów dla których podatnikiem jest nabywca. (Część "C" deklaracji VAT-7 poz. 41, 42 zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług."

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, oceniane całościowo, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.