IBPP3/443-525/09/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2009 r. (data wpływu 13 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 września 2009 r. (data wpływu 4 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie skutków w podatku VAT orzeczenia sądowego wydanego w trybie art. 66 Kodeksu spółek handlowych przyznającego wspólnikowi spółki jawnej prawo do przejęcia całego majątku spółki - jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie skutków w podatku VAT orzeczenia sądowego wydanego w trybie art. 66 Kodeksu spółek handlowych przyznającego wspólnikowi spółki jawnej prawo do przejęcia całego majątku spółki. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 września 2009 r. będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 18 sierpnia 2009 r. znak IBPBI/1/415-509/09/AB, IBPBII/1/415-534/09/HK, IBPP3/443-525/09/KO.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca był wspólnikiem spółki jawnej. Wspólnikami spółki były dwie osoby fizyczne: P. N. i K. D. Spółka zajmowała się działalnością handlową oraz budowlano-instalacyjną. Działalność budowlano-instalacyjna wykonywana była przez podwykonawców Spółki. Spółka prowadziła pełną księgowość, a wspólnicy byli opodatkowani podatkiem liniowym. Spółka była czynnym podatnikiem VAT.

W czerwcu 2006 r. K. D. wypowiedział umowę spółki, skutkiem czego przeszła ona w stan likwidacji. Otwarcie likwidacji zostało zgłoszone do Krajowego Rejestru Sądowego, a spółka działała dalej pod dotychczasową firmą z dodatkiem "w likwidacji". Po otwarciu likwidacji K. D. wniósł pozew o przyznanie mu prawa do przejęcia majątku spółki z obowiązkiem rozliczenia się z występującym wspólnikiem, opierając swoje powództwo na art. 66 Kodeksu spółek handlowych. Ponadto także Wnioskodawca wystąpił z identycznym powództwem kierując je przeciw K. D. W wyniku przeprowadzonego postępowania sądowego, wyrokiem Sądu Okręgowego, utrzymanym w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego, prawo do przejęcia majątku spółki jawnej w likwidacji zostało przyznane Wnioskodawcy, przy czym Wnioskodawca został zobowiązany do rozliczenia się występującym wspólnikiem. Wyrok ten stał się prawomocny i wykonalny w dniu 13 maja 2009 r.

Po tym dniu Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą (dokonał stosownych zgłoszeń do ewidencji działalności gospodarczej, urzędu statystycznego oraz złożył zgłoszenie aktualizacyjne NIP) i rozpoczął wykonywanie działalności gospodarczej w oparciu o przejęty majątek spółki. Drugi ze wspólników dalej osiąga dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Majątek spółki na dzień uprawomocnienia się wyroku o przyznaniu prawa do jego przejęcia obejmował m.in. trzy samochody osobowe przeznaczone do działalności gospodarczej, wózek widłowy wykorzystywany przy załadunku i rozładunku towaru na magazyn, narzędzia takie jak: młot wynurzeniowy, płyta wibracyjna, zgrzewarka stacjonarna, sprężarka tłokowa, wiertnica, klimatyzator, zestawy komputerowe z oprogramowaniem. Ponadto w skład majątku wchodziło wyposażenie techniczne biura i magazynu, środki pieniężne na rachunku bankowym, znak towarowy, prawa wynikające z umowy dzierżawy budynku, w którym znajduje się siedziba spółki (spółka jest dzierżawcą tego budynku), prawa wynikające z umowy najmu budynku (spółka jest wynajmującym lokali znajdujących się w budynku, który dzierżawi), zobowiązania wynikające z umów gwarancji, które udzieliła spółka, jak także towary handlowe. Spółka zatrudniała także dwóch pracowników (specjalistę do spraw zaopatrzenia oraz specjalistę do spraw handlowych).

Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 5 czerwca 2009 r. spółka została wykreślona z rejestru przedsiębiorców. Postanowienie to zostało prawomocne w dniu 24 czerwca 2009 r.

Pismem z dnia 1 września 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny w następujący sposób:

Spółka zaprzestała wykonywać działalność z dniem 13 maja 2009 r. tj. z dniem uprawomocnienia się wyroku Sądu Apelacyjnego, przyznającego Wnioskodawcy jako wspólnikowi prawo do przejęcia majątku spółki jawnej w likwidacji. Z chwilą uprawomocnienia się wyroku spółka nie podejmowała już żadnej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 66 Kodeksu spółek handlowych, jeżeli w spółce składającej się z dwóch wspólników po stronie jednego z nich zaistnieje powód rozwiązania spółki, sąd może przyznać drugiemu wspólnikowi prawo do przejęcia majątku spółki z obowiązkiem rozliczenia się z występującym wspólnikiem zgodnie z art. 65.

W niniejszej sprawie zgodnie z prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego, prawo do przejęcia majątku spółki zostało przyznane Wnioskodawcy, z obowiązkiem rozliczenia się z byłym wspólnikiem. Z dniem uprawomocnienia się wyroku (tj. 13 maja 2009 r.), cały majątek spółki jawnej w likwidacji przeszedł na Wnioskodawcę. Taki też skutek powyższego wyroku akceptowany jest w doktrynie (por. J. Szwaja S. Sołtysiński, A. Szajkowski, A. Szumański, J. Szwaja, Kodeks spółek handlowych, Komentarz do art. 1-150, 2 Wydanie, s. 514). Ponadto nabywca majątku spółki wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki spółki (sukcesja uniwersalna), co potwierdził Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 19 grudnia 2007 r. w sprawie V CSK 343/2007).

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towaru i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa, tak więc należy posłużyć się definicją zawartą w art. 551 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. W niniejszej sprawie nie może budzić wątpliwości, iż majątek spółki, który z mocy wyroku sądowego został przeniesiony na Wnioskodawcę, tworzył przedsiębiorstwo w rozumieniu powyższego przepisu. Na majątek ten składały się bowiem m.in. wszelkie narzędzia i urządzenia konieczne do prowadzenia działalności, prawa wynikające z umów (w tym najmu i dzierżawy), nazwa (firma) oraz prawa własności przemysłowej (np. znaki towarowe), księgi handlowe, prawa wynikające z umów pracy, umowy z podwykonawcami, ponadto składniki te były objęte węzłem organizacyjnym, tworząc zorganizowany zespół składników majątkowych przeznaczonych do działalności gospodarczej. Należy zauważyć, iż na dzień przejęcia, przedsiębiorstwo spółki było zdolne do realizowania działalności gospodarczej w równym stopniu, co we wcześniejszej fazie, to jest w toku zwykłej działalności spółki. Ponadto przyjęto, iż pojęcie zbycia użyte w art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelkie transakcje, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności przedsiębiorstwa. W niniejszej sprawie nie może być więc wątpliwości, iż na skutek uprawomocnienia się wyroku w dniu 13 maja 2009 r., doszło do zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a więc do transakcji tej nie stosuje się przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym spółka nie miała obowiązku dokonywania korekt podatku naliczonego.

W niniejszej sprawie rozwiązanie spółki jawnej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nastąpiło z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o wykreśleniu spółki z rejestru (art. 84 § 2 Kodeksu spółek handlowych), w tym wypadku w dniu 24 czerwca 2009 r. Z tym też dniem aktualizują się obowiązki wymienione w art. 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Należy jednak zauważyć, iż od dnia 13 maja 2009 r. (uprawomocnienie się wyroku o przyznaniu prawa do przejęcia majątku spółki), w spółce nie znajdował się już żaden składnik majątkowy, nie mówiąc o towarach, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Oznacza to, że na wspólnikach nie ciąży obowiązek sporządzenia spisu z natury, gdyż zgodnie z art. 14 ust. 4 w związku z art. 14 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek ten dotyczy towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a takie nie były własnością spółki w dniu jej rozwiązania. Ponadto z tego samego względu nie ma podstaw do wymierzenia podatku od towarów i usług, gdyż brak jest przedmiotu podatku oraz podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zawarta zostanie w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.