IBPP3/443-517/13/AŚ - Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do bieżącego odliczania podatku VAT od wydatków na bieżące utrzymanie infrastruktury.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2013 r. (data wpływu 18 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do bieżącego odliczania podatku VAT od wydatków na bieżące utrzymanie infrastruktury - jest prawidłowe.

W dniu 18 marca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresiemiędzy innymi prawa do bieżącego odliczania podatku VAT od wydatków na bieżące utrzymanie infrastruktury. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 czerwca 2013 r. (data wpływu 11 czerwca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 3 czerwca 2013 r. znak: IBPP3/443-517/13/AŚ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina G (dalej: Gmina) jest podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

W latach 2004-2011 Gmina ponosiła wydatki z tytułu budowy kanalizacji sanitarnej (dalej: infrastruktura kanalizacyjna, infrastruktura). W ramach realizacji przedmiotowych inwestycji Gmina występowała w charakterze inwestora. Infrastruktura kanalizacyjna jest własnością Gminy. Gmina nie odliczyła VAT naliczonego z tytułu wydatków na przedmiotowe inwestycje.

Wszystkie zrealizowane inwestycje w zakresie sieci sanitarnej zostały przekazane przed grudniem 2012 r. w nieodpłatne używanie na rzecz Z., który świadczył na rzecz mieszkańców Gminy usługi doprowadzania wody i odprowadzania ścieków.

Pod koniec 2012 r. Gmina podjęła działania mające na celu likwidację Z. i utworzenie w jego miejsce spółki komunalnej E. sp. z o.o. (dalej: Spółka, Dzierżawca), w której Gmina będzie posiadać 100% udziałów. Stosowne uchwały Rady Gminy o likwidacji Z. i utworzeniu Spółki zostały podjęte w dniu 29 listopada 2012 r. Zgodnie z uchwałą Z. uległ likwidacji w dniu 31 grudnia 2012 r.

Intencją Gminy jest zawarcie ze Spółką umowy dzierżawy infrastruktury, na mocy której infrastruktura ta zostanie w całości oddana przez Gminę odpłatnie do używania na rzecz Spółki w 2013 r. Dzierżawca infrastruktury będzie wykonywać przy jej użyciu usługi w zakresie doprowadzania wody i odprowadzania ścieków na rzecz ostatecznych odbiorców. Z tytułu eksploatacji infrastruktury Spółka zobowiązana będzie płacić czynsz dzierżawny na rzecz Gminy. Z tego tytułu Gmina będzie wystawiać na Spółkę faktury VAT, stosując odpowiednią stawkę VAT.

Ponadto Gmina pragnie wskazać, że w przyszłości planuje dalszą rozbudowę sieci sanitarnej na terenie Gminy. W zakresie przyszłych inwestycji Gmina będzie inwestorem i będą na nią wystawiane faktury dokumentujące wydatki poniesione na budowę sieci. Powstała w przyszłości infrastruktura, zgodnie z intencją Gminy, również zostanie odpłatnie wydzierżawiona na rzecz Spółki. Spółka będzie obowiązana do zapłaty z tego tytułu czynszu dzierżawnego, w którym uwzględniona będzie kwota podatku VAT.

W piśmie z dnia 6 czerwca 2013 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

Na marginesie Wnioskodawca zaznacza, iż we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Gmina, zgodnie z ówczesnym stanem faktycznym przedstawiła okoliczności sprawy jako zdarzenie przyszłe. W chwili obecnej umowa dzierżawy ze spółką została już zawarta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Gminie będzie przysługiwać prawo do bieżącego odliczania podatku VAT od wydatków na bieżące utrzymanie infrastruktury, które na podstawie zawartego porozumienia nie będą ponoszone przez Spółkę, a będą ponoszone przez Gminę... - pytanie oznaczone we wniosku ORD-IN nr 6

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczania podatku VAT od wydatków na bieżące utrzymanie infrastruktury, które na podstawie zawartego porozumienia nie będą ponoszone przez Spółkę, a będą ponoszone przez Gminę - stanowisko oznaczone we wniosku ORD-IN nr 6.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Jak już wskazywano w niniejszym wniosku dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

* pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Odnosząc się do pierwszego ze wskazanych powyżej warunków, tj. nabywania towarów i usług przez podatnika, należy wskazać, iż jak już wskazano Gmina spełnia ten warunek, gdyż dzierżawiąc Infrastrukturę na rzecz Spółki, będzie podatnikiem VAT. Szczegółowe uzasadnienie powyższego stanowiska znajduje się w uzasadnieniu odpowiedzi na pytanie nr 1 i 2 niniejszego wniosku.

Odnosząc się natomiast do drugiej ze wskazanych powyżej przesłanek, zdaniem Gminy istnieje bezsprzeczny i bezpośredni związek pomiędzy wydatkami na bieżące utrzymanie Infrastruktury, w części, w której zgodnie z zawartym porozumieniem będą obciążać one Gminę a nie Spółkę, z wykonywaniem czynności opodatkowanych w postaci usług dzierżawy Infrastruktury. Gdyby bowiem Gmina nie ponosiła niezbędnych wydatków na utrzymanie Infrastruktury, mogłaby ona ulec awarii, co z kolei mogłoby skutkować nieprzydatnością Infrastruktury dla dzierżawcy, który wykorzystuje ją celem świadczenia usług doprowadzania wody i odprowadzania ścieków. W skrajnym przypadku mogłoby to doprowadzić do wypowiedzenia umowy dzierżawy przez Spółkę, co uniemożliwiłoby Gminie świadczenie usług opodatkowanych VAT.

Wobec powyższego, w ocenie Gminy także drugą z ww. przesłanek, warunkującą możliwość skorzystania z prawa do odliczenia VAT należy uznać za spełnioną.

Gmina pragnie wskazać, iż przedstawione przez nią stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych, wydawanych w imieniu Ministra Finansów przez dyrektorów izb skarbowych, przykładowo w:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. ILPP2/443-1286/11-6/EN, w której organ wskazał, że "W oparciu o powołane wyżej przepisy, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto, art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów nie będących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia są spełnione, gdyż Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a towary i usługi nabywane w ramach realizacji inwestycji w postaci budowy targowiska z częściowym zadaszeniem oraz wydatki na jego bieżące utrzymanie (tekst jedn.: wydatki związane z dostawą wody, prądu, ochroną, wywozem nieczystości, usługami remontowo-budowlanymi) są związane z czynnościami opodatkowanymi tym podatkiem, jak wskazano w wydanej interpretacji indywidualnej nr ILPP2/443-1286/11-5/EN z dnia 29 listopada 2011 r., w której stwierdzono, iż w stosunku do czynności odpłatnego udostępnienia miejsc na targowisku podmiotom zajmującym się handlem Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W świetle ustawy o VAT ww. czynność traktowana jest jako odpłatne świadczenie usług, których sprzedaż podlega opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy";

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 1 sierpnia 2012 r., sygn. IPTPP1/443-356/12-7/MW, w której organ uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy zgodnie, z którym "w ocenie Gminy, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w powyższym przypadku powinno jej przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego zarówno od wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych z salą sportową.";

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 czerwca 2012 r., sygn. IPTPP1/443-306/12-2/MS.

Zatem, w opinii Gminy będzie przysługiwać jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących ponoszone przez nią wydatki na bieżące utrzymanie infrastruktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do odliczenia podatku może zostać zrealizowane w terminach określonych w art. 86 ust. 10-13 ustawy. Zauważyć jednak należy, iż jego realizacja została obostrzona pewnymi ograniczeniami ustawowymi wynikającymi z art. 88 i 90 ww. ustawy oraz obowiązkami dokonywania korekt podatku naliczonego (art. 91 ustawy).

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 ustawy (wyłączenie w przypadku Wnioskodawcy nie ma zastosowania).

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Natomiast jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11).

W myśl art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje więc wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Obok tego mieć należy na uwadze to, że wykorzystanie towarów i usług do wykonywania określonych czynności (opodatkowanych i zwolnionych od podatku bądź niepodlegających podatkowaniu w ogóle) może ulegać zmianom w czasie. W takim przypadku zastosowanie znajdują zasady określone w przepisach art. 91 ustawy VAT, dotyczące korekty kwot podatku naliczonego (ust. 7- 8).

Należy również podkreślić, iż możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas - po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. wyżej ustawy o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatną dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem. W myśl tych przepisów przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł ze Spółką umowę dzierżawy infrastruktury, na mocy której infrastruktura w całości została oddana przez Gminę odpłatnie do używania na rzecz Spółki w 2013 r. W umowie dzierżawy zostaną zawarte zapisy, zgodnie z którymi Gmina będzie obowiązana do ponoszenia wskazanych w umowie kosztów bieżących utrzymania infrastruktury.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wydatków bieżących na utrzymanie infrastruktury kanalizacyjnej (takich jak koszty napraw, konserwacji itp.) ponoszonych przez Gminę, po zawarciu ze spółką umowy dzierżawy.

Jak tut. organ wskazał w interpretacji indywidualnej znak IBPP3/443-344/13/AŚ z dnia 11 czerwca 2013 r. odpłatne oddanie przez Wnioskodawcę w ramach umowy dzierżawy infrastruktury (w ramach czynności cywilnoprawnej), innemu podmiotowi, będzie skutkowało uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy. Dlatego też czynność ta stanowić będzie odpłatną usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Tym samym wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę, związane z bieżącym utrzymaniem infrastruktury objętej umową dzierżawy, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle powyższego, z uwagi na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem w czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy przysługuje prawo do bieżącego odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z bieżącym utrzymaniem infrastruktury.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Wskazać przy tym należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, Organ jest zobowiązany do dokonania oceny własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Wobec powyższego stanowisko w części zawierającej cytaty interpretacji wydanych dla innych wnioskodawców, chociażby w podobnych sprawach, nie może być przedmiotem oceny Organu upoważnionego do wydawania interpretacji.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem ORD-IN zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Józefa Ignacego Kraszewskiego 4A, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.