IBPP3/443-51/08/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2007 r. (data wpływu 25 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania tym podatkiem usługi świadczonej na Ukrainie polegającej na wynajmie środka transportu zagranicznemu Kontrahentowi - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania tym podatkiem usługi świadczonej na Ukrainie polegającej na wynajmie środka transportu zagranicznemu Kontrahentowi.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie transportu międzynarodowego i jest płatnikiem podatku VAT. W roku 2008 zamierza świadczyć usługi wynajmu dla swojego zagranicznego Kontrahenta mającego siedzibę i miejsce prowadzenia działalności na Ukrainie. Przedmiotem usługi będzie samochód stanowiący środek trwały w firmie Wnioskodawcy, a usługa świadczona będzie na Ukrainie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługa świadczona na Ukrainie polegająca na wynajmie Kontrahentowi zagranicznemu środka trwałego w postaci samochodu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terenie Polski wg stawki właściwej dla tego rodzaju usługi tj. 22%.

Zdaniem Wnioskodawcy usługa wynajmu świadczona poza terytorium Polski jako niewymieniona w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem, gdyż lista wymieniona w tym artykule (oraz uzupełnienia dokonane w art. 14) ma charakter wyczerpujący i zawiera określenie wszystkich czynności i zjawisk stanowiących przedmiot opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Dział V Rozdział 3 cyt. ustawy (art. 27 oraz art. 28) dokonuje określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług, co wskazuje wprost na miejsce opodatkowania tych usług. Zasady te mają zastosowanie zarówno do usług świadczonych na terenie Wspólnoty Europejskiej, jak i na terenie państw trzecich niewchodzących w skład Wspólnoty.

W myśl generalnej zasady wyrażonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejscem, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania. Od tej ogólnej zasady określającej miejsce świadczenia usług jako miejsce prowadzenia działalności istnieje szereg wyjątków zawartych w przepisach art. 27 ust. 2- 6 i art. 28 cyt. ustawy. Chcąc zatem ustalić miejsce świadczenia danej usługi, a co za tym idzie miejsce jej opodatkowania podatkiem VAT należy wpierw sprawdzić, czy nie ma zastosowania któryś z przepisów szczególnych. Jeśli nie mają zastosowania przepisy szczególne, to dopiero wtedy będzie miała zastosowanie zasada ogólna z art. 27 ust. 1 ustawy.

Zasada rozliczania tzw. usług niematerialnych została uregulowana w art. 27 ust. 3 cyt. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku gdy usługi te są świadczone na rzecz:

Zatem w przypadku świadczenia ww. usług niematerialnych podmiotem obowiązanym do rozliczenia i zapłaty podatku jest zawsze ich usługobiorca - wynika to także z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 27 ust. 4 cyt. ustawy do usług niematerialnych zaliczamy następujące usługi:

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż przedstawione wyjątki od generalnej zasady zawartej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług w przedmiotowej sprawie nie mają zastosowania. Wyjątek zawarty w art. 27 ust. 3 w powiązaniu z ust. 4 pkt 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którymi miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego usługa jest świadczona, a w przypadku jego braku, stały adres lub miejsce zamieszkania, dotyczy świadczenia usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze, których przedmiotem są rzeczy ruchome, lecz z wyjątkiem środków transportu. W tym przypadku bowiem miejsce świadczenia usług nie jest określane na zasadach szczególnych, wynikających z art. 27 ust. 3, lecz na zasadach ogólnych, o których mowa w ust. 1 art. 27 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika ze zdarzenia przyszłego opisanego w przedmiotowym wniosku, Wnioskodawca zamierza wynająć samochód, stanowiący środek trwały w firmie, Kontrahentowi, który posiada siedzibę poza terytorium Wspólnoty Europejskiej tj. na Ukrainie. Ponieważ jak opisano przedmiotem usługi wynajmu jest środek transportu, to stwierdzić należy, iż miejsce świadczenia tej usługi jest określone zgodnie z art. 27 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług i obowiązek rozliczenia podatku ciąży na usługodawcy, czyli w przedmiotowej sprawie na Wnioskodawcy. Zatem usługa ta podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na terenie Rzeczpospolitej Polskiej wg polskich przepisów podatkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Dla towarów i usług wymienionych w zał. nr 3 do ustawy, ustawodawca określił stawkę podatku w wysokości 7%. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy.

W związku z powyższym, ponieważ usługa wynajmu środka transportu świadczona przez Wnioskodawcę, nie została wymieniona wśród usług objętych preferencyjną stawką podatku bądź zwolnieniem od podatku, jak również nie została wymieniona w przepisach przejściowych do ustawy o VAT, podlega ona opodatkowaniem stawką podstawową 22% na terytorium kraju.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.