IBPP3/443-504/10/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 stycznia 2010 r. sygn. akt III SA/Gl 1240/09, uchylający indywidualną pisemną interpretację prawa podatkowego z dnia 10 lipca 2009 r. znak IBPP3/443-341/09/ŁW - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2009 r. (data wpływu 27 kwietnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 czerwca 2009 r. (data wpływu 8 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie opodatkowania podatkiem akcyzowym strat energii elektrycznej - jest prawidłowe.

W dniu 27 kwietnia 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania strat energii elektrycznej. Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 2 czerwca 2009 r. (data wpływu 8 czerwca 2009 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 25 maja 2009 r. znak IBPP3/443-341/09/ŁW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wytwórcą i jednocześnie sprzedawcą energii elektrycznej objętej podatkiem akcyzowym. Energia elektryczna wytworzona na generatorach jest dostarczana bezpośrednio do pól generatorowych rozdzielni głównej 6kV, skąd szynoprzewodami doprowadzona jest do pól odbiorczych 6kV. W trakcie rozdziału energii elektrycznej w ramach rozdzielni głównej 6kV, występują straty wynikające z różnic bilansowych liczników. Ponadto, część energii elektrycznej transformowana jest z napięcia 6kV na napięcie 110 kV. W związku z powyższą transformacją powstają straty, które obciążą wytwórcę tj. Wnioskodawcę.

Ilości energii elektrycznej wynikające ze strat rozdziału energii elektrycznej na rozdzielni 6kV oraz strat transformacji na wyższe napięcie, nie są ilościami wchodzącymi do sprzedaży i nie zostały również wykazane przez liczniki potrzeb własnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1

Występujące na rozdzielni głównej 6kV różnice bilansowe pomiędzy zmierzoną ilością energii elektrycznej wytworzonej na generatorach, a zmierzoną ilością energii elektrycznej sprzedanej odbiorcom oraz zmierzoną ilością energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne, stanowią straty rozdziału energii elektrycznej. Pomiar wszystkich ilości energii elektrycznej dokonywany jest za pomocą legalizowanych liczników energii elektrycznej, które posiadają wymaganą klasę dokładności. Straty z tego tytułu nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Ad. 2

Ze względu na współpracę sieci elektroenergetycznej 6kV producenta (Wnioskodawcy) energii elektrycznej z siecią 110kV krajowego operatora (Spółka V.), wytworzona energia elektryczna na napięciu 6kV, jest za pośrednictwem transformatorów, transformowana z napięcia 6kV na napniecie 110kV. W trakcie tej operacji w transformatorze powstają straty obejmujące straty w rdzeniu transformatora (stalowe) oraz straty w uzwojeniach (w miedzi). Na skutek strat, sprawność transformacji wynosi około 98-99%. Straty transformacji obciążają wytwórcę energii elektrycznej. W ocenie Wnioskodawcy straty z tytułu transformacji napięcia nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

W dniu 10 lipca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną znak IBPP3/443-341/09/ŁW stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Wyrokiem z dnia 15 stycznia 2010 r. III SA/Gl 1240/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach uchylił ww. interpretację.

W dniu 25 maja 2010 r. do tut. organu wpłynął odpis prawomocnego wyroku.

W powyższym wyroku Sąd stwierdził, że wykładnia art. 9 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym przedstawiona przez organ jest zbieżna z wykładnią dokonaną przez stronę skarżącą. Przepis ten wyłącza z opodatkowania podatkiem akcyzowym energię elektryczną utraconą w wyniku przesyłania lub dystrybucji, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją. Energia zużyta w specjalistycznych instalacjach służących do przesyłu i dystrybucji energii elektrycznej, związana z celowym działaniem dystrybutora, tj. zmianą napięcia czy dystrybucją podlega opodatkowaniu, a energia utracona w związku z dystrybucją i przesyłem, a więc niezależnie od woli dystrybutora opodatkowaniu temu nie podlega. Takie zbieżne treści znajdziemy na stronie 3 odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa oraz na stronie 6 i 7 skargi. Brak natomiast w pisemnej interpretacji organu i jego odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wyjaśnienia dlaczego przedstawiony przez Spółkę stan faktyczny polega na zużyciu energii elektrycznej w związku z jej przesyłem i dystrybucją, a nie jest stratą powstałą w wyniku przesyłania i dystrybucji energii. W tym zakresie interpretacja wymyka się spod oceny Sądu, gdyż nie wyjaśnia jej bardzo istotnego wątku, zastosowania przepisu prawa poddanego prawidłowej wykładni.

Mając powyższe na uwadze w świetle obowiązującego stanu prawnego - po uwzględnieniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 stycznia 2010 r. sygn. akt III SA/1240/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

Natomiast za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją - art. 9 ust. 2 ww. ustawy. Powyższa regulacja ma zastosowanie w stosunku do strat technicznych.

Poprzez straty powstałe przy przesyłaniu i dystrybucji energii elektrycznej rozumie się takie straty, które są wynikiem właściwości technicznych infrastruktury przesyłowej. Jeżeli proces zostanie uznany za nierozerwalny element procesu przesyłu energii należy uzanć, że tak jak w przypadku strat w oporze infrastruktury przesyłowej, w wyniku procesu transformacji, na skutek technicznych ubytków, następuje utrata mocy prądu. Uznać zatem należy, że różnica w mocy energii elektrycznej pomiędzy mocą po stronie pobieranej i po stronie wtórnej, określana sprawnością transformatora, będzie w związku z tym uznana za stratę i nie będzie opodatkowana podatkiem akcyzowym.

Z przedstawionych okoliczności wynika, iż liczone i wykazywane przez Wnioskodawcę straty wynikają z różnic bilansowych liczników i strat transformacji z napięcia 6kV na napięcie 110kV.

Zatem energię elektryczną zużytą w wyniku rozdziału tej energii na rozdzielni głównej oraz zużytą w procesie transformacji (różnicę pomiędzy energią dostarczoną do transformatora i oddaną z transformatora) należy traktować jako straty energii przesyłanej lub dystrybuowanej, o których mowa w art. 9 ust. 2 ustawy, gdyż powstają one w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej.

Reasumując, nie uznaje się za straty i podlega opodatkowaniu zużycie energii elektrycznej w związku z jej przesyłem lub dystrybucją, natomiast straty powstałe w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej (na rozdzielni głównej) jak i straty powstałe podczas transformacji z napięcia 6 kV na napięcie 110 kV nie są ujęte w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.