IBPP3/443-494/10/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku (data wpływu 5 lipca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 września 2010 r. (data wpływu 14 września 2010 r.) i pismem z dnia 20 września 2010 r. (data wpływu 1 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług transportu z Polski do kraju UE wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz spółki niemieckiej oraz zastosowania odpowiedniej stawki VAT dla tej usługi - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 lipca 2010 r. został wniesiony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 6 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usług transportu z Polski do kraju UE wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz spółki niemieckiej oraz zastosowania odpowiedniej stawki VAT dla tej usługi.

W dniu 14 września 2010 r., zgodnie z art. 169 § 1 Ordynacji podatkowej wezwano Wnioskodawcę o uzupełnienie wniesionego wniosku.

Odpowiedź na powyższe wezwanie wpłynęła do tut. organu 1 października 2010 r. za pismem z 20 września 2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest producentem słonych przekąsek. Spółka posiada siedzibę w S. Wnioskodawca sprzedaje na terenie Polski towary firmie z siedzibą w Niemczech. Następnie niemiecka Spółka sprzedaje towary z Polski do krajów UE i do krajów spoza UE.

Spółka niemiecka dla celów działalności w Niemczech posiada NIP-UE DE..., natomiast dla sprzedaży towarów z Polski jest zarejestrowana w Polsce jako podatnik VAT i posiada polski NIP-UE PL.

Spółka niemiecka nie posiada w Polsce oddziału ani przedstawicielstwa. W myśl zawartej przez Wnioskodawcę umowy, dostawa towarów na rzecz niemieckiego kontrahenta nastepuje co do zasady, w oparciu o formułę INCOTERMS 2000 "EX WORKS".

Wnioskodawca wykonuje również na rzecz swojego niemieckiego kontrahenta z polskim NIP-UE usługi związane bezpośrednio ze sprzedażą tych towarów. Jest to między innymi transport towarów z Polski do krajów UE, na który Wnioskodawca wystawia faktury VAT ze stawką 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Gdzie znajduje się miejsce świadczenia usług transportu towarów z Polski do krajów UE, wykonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz spółki niemieckiej zarejestrowanej w Polsce jako polski podatnik VAT.

Jaką należy zastosować stawkę podatku VAT w przypadku fakturowania tego rodzaju usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 28b pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Wnioskodawca ustalił na podstawie posiadanego przez nabywcę usługi polskiego numeru identyfikacji podatkowej, że miejscem opodatkowania ww. usług jest terytorium Polski.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż świadczenie usług transportu towarów z Polski do krajów UE dla niemieckiego kontrahenta zarejestrowanego w Polsce jako podatnik VAT, należy traktować jako usługę krajową opodatkowaną stawką VAT 22%.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca przedstawił, iż jeżeli przez stałe miejsce prowadzenia działalności rozumie się miejsce, w którym podmiot ma swój personel oraz strukturę cechującą się odpowiednią stałością, to kontrahent nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, mimo iż jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT UE. W związku z powyższym usługa transportu towarów z Polski do krajów UE jest świadczona dla kontrahenta posiadającego siedzibę w innym państwie członkowskim tj. w Niemczech.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ogólna reguła dotycząca miejsca świadczenia usług określona została z dniem 1 stycznia 2010 r. w art. 28b ustawy o VAT, wprowadzonym ustawą z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504).

Generalnie, usługi opodatkowane są w miejscu gdzie nabywca ma swoją siedzibę jeśli jest on podatnikiem, bowiem w myśl art. 28b ust. 1 ww. ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku zaś, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 cyt. ustawy o VAT).

Ustęp 3 cyt. artykułu stanowi natomiast, iż w przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu.

W tym miejscu wskazać należy, że na potrzeby Rozdziału 3 "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług" ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r. w art. 28a ustawodawca zawarł definicję podatnika.

W myśl art. 28a na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

Powyższy artykuł wprowadza definicję podatnika, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Przepis art. 28a pkt 1 lit. a ustawy obejmuje na potrzeby stosowania Rozdziału 3 pojęciem podatnika co do zasady nie tylko podmioty które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lecz również podmioty, które wykonują działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, czyli działalność zdefiniowaną w innych systemach prawnych niż system podatku od towarów i usług, której definicja odpowiada przyjętej w polskich przepisach.

W myśl art. 44 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 z późn. zm.) miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. W przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą ma stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Stosownie do powyższego przepisu dyrektywy miejscem siedziby przedsiębiorstwa jest miejsce, w którym zapadają istotne decyzje dotyczące ogólnego zarządzania przedsiębiorstwem i gdzie wykonywane są zasadnicze funkcje jej naczelnego zarządu. Miejsce to może być różne od miejsca, w którym dany podatnik prowadzi działalność.

Ustalając miejsce siedziby przedsiębiorstwa, należy zatem uwzględnić:

Ustalając miejsce siedziby przedsiębiorstwa, można również uwzględnić:

Stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej jest natomiast dowolne miejsce o pewnych minimalnych rozmiarach i posiada stałe dostępne zasoby kadrowe i techniczne wystarczające do otrzymywania i wykorzystywania świadczonych usług, o których mowa w art. 44 ww. dyrektywy.

W ocenie tut. organu o "stałym miejscu prowadzenia działalności", możemy mówić wtedy, gdy podatnik ma możliwość (z danego miejsca) kierowania sprawami firmy, utrzymuje stały personel, a także posiada w tym miejscu minimalne środki techniczne do prowadzenia działalności gospodarczej z tego miejsca, przy czym przesłanki wskazane wyżej muszą wystąpić łącznie. Zatem sam fakt dokonania rejestracji przez podmiot zagraniczny dla potrzeb podatku od towarów i usług w Polsce, nie jest równoznaczny z ustanowieniem stałego miejsca prowadzenia działalności w kraju, a w konsekwencji nie może mieć wpływu na zmianę prawnopodatkowego miejsca świadczenia usług.

Pojęcie miejsca stałego prowadzenia działalności, w ocenie tut. Organu, nie sposób również rozpatrywać w oderwaniu od definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Uwzględniając wskazane w powołanym wyżej przepisie kryteria, stwierdzić należy, że podmiot posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium kraju, jeżeli przy wykorzystaniu na jego terytorium infrastruktury oraz personelu, w sposób zorganizowany oraz ciągły, prowadzi działalność, w ramach której dokonuje czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przyjąć zatem należy, że infrastruktura techniczna i zaangażowanie osobowe musi pozostawać w ścisłym związku z dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi transportowe na rzecz kontrahenta niemieckiego zarejestrowanego w Niemczech, który jednocześnie jest również zarejestrowany dla celów podatkowych na terytorium kraju. Równocześnie kontrahent niemiecki nie posiada w Polsce oddziału ani przedstawicielstwa. Nie posiada także w Polsce swego personelu ani struktury cechującej się odpowiednią stałością dla celów działalności na terytorium kraju, co oznacza, iż nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy zauważyć, że zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, dla określenia miejsca świadczenia usług istotne znaczenie ma status podatkowy usługobiorcy, tj. czy jest on podatnikiem w rozumieniu art. 28a pkt 1 ustawy. W związku z tym, że Wnioskodawca będzie świadczył usługi, na rzecz kontrahenta będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej posiadającego siedzibę na terytorium Niemiec, nie posiadającego na terytorium Polski stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, należy stwierdzić, że miejscem opodatkowania przedmiotowych usług będzie terytorium Niemiec tj. miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę. Oznacza to tym samym, iż usługi te nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski i nie mają do nich zastosowania stawki podatku VAT określone w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w tym również 22% stawka tego podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.