IBPP3/443-489/09/DG

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 września 2009 r. Izba Skarbowa w Katowicach IBPP3/443-489/09/DG

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy importu alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy importu alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) 3199/93.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza importować alkohol etylowy całkowicie skażony zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 3199/93 i sprzedawać w kraju do produkcji rozpuszczalników, płynów niezamarzających i płynów do rozpałki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy importowany alkohol, aby być zwolnionym od akcyzy, może być skażony środkami dopuszczonymi do skażania wskazanymi przez dowolne państwo Wspólnoty Europejskiej wg Rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93, czy tylko środkami podanymi przez Polskę.

Zdaniem Wnioskodawcy do całkowitego skażenia alkoholu dla celów zwolnienia z podatku akcyzowego można użyć receptury dowolnego kraju Wspólnoty Europejskiej, a nie tylko receptury zgłoszonej przez Polskę. Tak wynika z art. 30 ustawy o podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11) wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, napoje alkoholowe, oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 17 tego załącznika został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone - o kodzie CN 2207.

Zgodnie z powyższym importowany przez Wnioskodawcę alkohol etylowy skażony jest wyrobem akcyzowym podlegającym przepisom dotyczącym podatku akcyzowego.

Na podstawie art. 93 ust. 4 ww. ustawy stawka akcyzy na alkohol etylowy wynosi 4960 zł od 1 hektolitra alkoholu etylowego 100% vol. zawartego w gotowym wyrobie.

Jednocześnie w myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 cyt. ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji WE nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Wnioskodawca wskazał, iż zamierza dokonywać importu alkoholu etylowego całkowicie skażonego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. środkami wskazanymi (w tym rozporządzeniu) przez dowolne państwo członkowskie oraz dokonywać jego odsprzedaży w stanie niezmienionym do produkcji rozpuszczalników, płynów niezamarzających i płynów do rozpałki.

W przepisach ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym jak i przepisach zawartych w rozporządzeniach wykonawczych do ww. ustawy prawodawca nie zawarł dodatkowych warunków dla zastosowania zwolnienia z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1. Jedynymi warunkami dla zastosowania tego zwolnienia są warunki zawarte w treści cyt. przepisu art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

W świetle powyższego import alkoholu etylowego, przeznaczonego do sprzedaży w kraju do produkcji rozpuszczalników, płynów niezamarzających i płynów do rozpałki, skażonego zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 3199/93 substancjami skażającymi wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie podlega zwolnieniu z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ww.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl