IBPP3/443-481/09/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2009 r. (data wpływu 17 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismami z dnia 28 sierpnia 2009 r. (data wpływu 7 września 2009 r.) oraz z dnia 14 września 2009 r. (data wpływu 15 września 2009 r.) i z dnia 16 września 2009 r. (data wpływu 17 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości.

Pismem z dnia 20 sierpnia 2009 r. znak IBPP3/443-481/09/IK Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia ww. wniosku. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 sierpnia 2009 r. (data wpływu 7 września 2009 r.).

Ponadto Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismami z dnia 14 września 2009 r. (data wpływu 15 września 2009 r.) i z dnia 16 września 2009 r. (data wpływu 17 września 2009 r.)

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Federacja z siedzibą w W. posiada jednostki terenowe, do których należy m.in. Rada Federacji w O., a z których każda posiada własną podmiotowość prawną. Wnioskodawca jest osobą prawną i składa niniejszy wniosek jako podatnik w zakresie dotyczącym skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług. Zarówno Federacja z siedzibą w W., jak Rada tej Federacji w O. są (w udziałach wynoszących odpowiednio: 40% i 60%) współuprawnionymi z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, a także współwłaścicielami w tych samych proporcjach dwóch budynków biurowych posadowionych na tym gruncie.

Zarówno Federacja z siedzibą w W., jak i Federacja Rady w O. są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług, jednak nabywca takiego statusu nie posiada (nie jest podatnikiem tego podatku).

Federacja z siedzibą w W. oraz Federacja Rady w O. zamierzają w umowie z nabywcą ustanowić i jednocześnie przenieść na tego nabywcę w drodze sprzedaży prawo własności nieruchomości lokalowej (obejmującej kilka sąsiadujących pomieszczeń na trzecim piętrze jednego ze wspomnianych budynków). Z prawem własności tej nieruchomości lokalowej związany będzie udział we współwłasności nieruchomości wspólnej budynku oraz udział w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej.

Strona zbywająca jest użytkownikiem wieczystym i właścicielem budynku biurowego (w którym ma dojść do wyodrębnienia i sprzedaży samodzielnego lokalu użytkowego) wybudowanego przez Federację Radę w O. w 1968 r. na gruncie będącym przedmiotem użytkowania wieczystego, a jego wartość początkowa - wg stanu na początek roku 2004 r. -stanowiła kwotę 877.570,61 zł. Drugi budynek biurowy został wybudowany przez Federację Rady w O. w 1989 r.

Powinno się podkreślić, że z tytułu nabycia prawa użytkowania wieczystego gruntu i prawa własności posadowionych na nim budynków Federacji w W. i Federacji Rady w O. nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, albowiem w tamtym czasie podatek od towarów i usług nie obowiązywał w Polsce.

Nieruchomość, licząc od daty oddania do użytkowania wybudowanego w 1968 r. budynku, wykorzystywana była do wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą i statutową przez okres dłuższy niż 5 lat, a to od 1993 r. tj. od momentu obowiązywania ustawy o podatku od towarów i usług.

Przez okres, kiedy Wnioskodawca (Federacja Rady w O.) był współużytkownikiem wieczystym gruntu i współwłaścicielem obu nieruchomości budynkowych, ponosił sukcesywnie nakłady. Nakłady te polegały na zakupie usług (robót budowlanych) oraz towarów (materiałów budowlanych) w celu modernizacji nieruchomości. W przypadku budynku będącego przedmiotem sprzedaży część nakładów została poczyniona w 2007 r. w kwocie 77.518,69 złotych na modernizację sali konferencyjnej i dotychczas nie powiększyła wartości początkowej nieruchomości z uwagi na kontynuację prac.

Natomiast w innych latach obejmujących ostatni pięcioletni okres, tj. od 2004 r., nakłady poczyniono:

* w roku 2006 r. na ocieplenie ściany budynku w wysokości 8.343,39 zł oraz w kwocie 5.420,00 na wykonanie instalacji antyoblodzeniowej; razem w 2006 r. nakłady wynosiły 13.763,39 zł.

Począwszy od dnia 1 maja 2004 r., gdy nakłady przekraczały kwotę 3.500 zł netto osobno w każdym z tych lat wnioskodawca jako podatnik rozliczył podatek naliczony od tych nakładów, poniesionych z uwzględnieniem struktury sprzedaży zwolnionej w sprzedaży opodatkowanej. Nakłady poniesione na nieruchomość nie były samodzielnym środkiem trwałym, wszystkie nakłady powiększały wartość początkową środka trwałego. W związku z poczynionymi nakładami na nieruchomość, nakłady te powiększały wartość początkową środka trwałego w postaci nieruchomości począwszy od miesiąca następującego po przyjęciu ich do użytkowania i od tego miesiąca dokonano podwyższanych odpisów amortyzacyjnych od podwyższonej wartości środka trwałego.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 14 września 2009 r. Wnioskodawca wskazał, że budynek wybudowany i oddany do użytkowania w 1968 r. jest przedmiotem wynajmu w części jego powierzchni.

Wartość początkowa budynku z uwzględnieniem przecen środków trwałych w latach 1994 i 1995 oraz denominacji złotego na dzień 1 stycznia 1995 r., na dzień 31 grudnia 1992 r. stanowiła kwotę 854 633,60 zł.

Nakłady zwiększające wartość początkową nieruchomości wykraczające poza podany wcześniej we wniosku okres dotyczą jeszcze miesiąca grudnia 1998 r. gdzie dokonano rozliczenia wydatków na ocieplenie północnej ściany budynku w kwocie 22 937,01 zł. Innych zwiększeń począwszy od 1993 r. tj. wejścia w życie podatku od towarów i usług nie stwierdzono.

Okręgowa Izba Inżynierów Budownictwa od chwili ukonstytuowania, to jest od miesiąca kwietnia 2003 r. jest najemcą części powierzchni Domu T., która ma być również przedmiotem sprzedaży. Pozostała część powierzchni Domu T., która ma być przedmiotem sprzedaży jest również wynajmowana innym najemcom w ramach umowy najmu co najmniej od 1993 r.

Nakłady inwestycyjne na lokal będący przedmiotem sprzedaży nie przekroczyły 30% wartości początkowej tego lokalu, ponieważ w głównej mierze dotyczyły one sfery ogólnej budynku, a nie poszczególnych pomieszczeń biurowych, (ocieplenie elewacji, instalacja antyoblodzeniowa, modernizacja sali konferencyjnej) i zostały poniesione w łącznej wysokości 114 219,09 co w odniesieniu do wartości początkowej budynku (854 633, 60 zł) stanowi 13,36%

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste i zbycie tego prawa (art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy).

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy o VAT).

Przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego gruntu i własności posadowionych na nim budynków Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawca ponosił sukcesywne nakłady na ulepszenie przedmiotowych budynków, co skutkuje tym, że w świetle przepisu art. 43 ust. 7a ustawy o VAT (cyt. "w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika") nie stosuje się warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) ustawy o VAT. Jest tak, gdyż każdy z poniesionych nakładów, prowadzących do ulepszenia stanu budynku (w którym ma być wyodrębniona do sprzedaży nieruchomość lokalowa), był wykorzystywany przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, bądź co prawda krócej, ale suma wszystkich takich nakładów (wykorzystywanych krócej niż 5 lat) była niższa niż 30% wartości początkowej tego budynku.

W konsekwencji, sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości lokalowej będzie zwolniona od podatku VAT, gdyż spełniona zostanie pierwsza przesłanka, która jest statuowana przez art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a) ustawy o VAT ("w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego").

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu (w tym również zbycia udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu), na którym położone są budynki rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 cyt. ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, bądź też opodatkowana jest 22% stawką podatku, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki.

Znowelizowany przepis art. 43 ust. 7a ustawy o podatku VAT - w obecnie obowiązującym kształcie - będzie miał zastosowanie do sprzedaży nieruchomości lokalowej, która dojdzie do skutku w drugiej połowie tego roku, gdyż skoro brak przepisów intertemporalnych, to należy stosować przepisy obowiązujące w dacie dokonywania czynności skutkujących w sferze podatkowej.

Z uwagi na brzmienie art. 43 ust. 7a ustawy o podatku VAT, sumowanie ulepszeń (w celu odniesienia proporcji ich łącznej wartości do wartości początkowej) powinno być stosowane do nakładów poczynionych i w związku z tym wykorzystywanych krócej niż 5 lat. To z kolei pozwala przyjąć wartość początkową budynku w danym roku, w którym następuje jego zbycie.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż do przedmiotowej dostawy w odniesieniu zarówno do sprzedaży prawa własności nieruchomości lokalowej, jak i związanego udziału we współwłasności nieruchomości wspólnej budynku oraz udziału w prawie użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej - będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z cyt. wyżej przepisów wynika, że dla celów podatku od towarów i usług lokal (część budynku) oraz budynek stanowią odrębne towary. Zatem kwestie opodatkowania podatkiem VAT dostawy lokalu należy rozpatrywać odrębnie niezależnie od nakładów poniesionych na ulepszenie samego budynku, w którym ten lokal się znajduje.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia nieruchomości wspólnej. W związku z tym, należy posiłkować się definicjami zawartymi w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Stosownie do art. 3 ust. 2 ww. ustawy nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. UE L Nr 347 str. 1 z późn. zm.) państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) własność tej samej rzeczy może także przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność). Udział we współwłasności, w aspekcie regulacji zawartych w przepisach Kodeksu cywilnego, wyraża zakres uprawnień, współwłaściciela względem rzeczy wspólnej (także w stosunku do pozostałych współwłaścicieli) i jest określony odpowiednim ułamkiem. Każdy ze współwłaścicieli stosownie do art. 198 Kodeksu cywilnego może swym udziałem swobodnie rozporządzać, bez zgody pozostałych współwłaścicieli, a wyjątki wynikać mogą jedynie z przepisów prawa. Zatem w zakresie pojęcia towarów jako, budynków, budowli i ich części jak również gruntów mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej, w tym również współużytkowanie wieczyste gruntu.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jedną z nich jest zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części (a więc również lokali) z wyjątkiem gdy:

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Istotą pierwszego zasiedlenia jest więc również oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie wystąpi więc również wówczas gdy budynek, lokal zastanie oddany do użytkowania osobie trzeciej na podstawie np. umowy najmu.

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, co do zasady, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do dnia dostawy nie minęły co najmniej dwa lata.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość lokalową obejmującą kilka sąsiadujących pomieszczeń na trzecim piętrze w budynku wybudowanym w 1968 r. przez Wnioskodawcę na gruncie będącym przedmiotem użytkowania wieczystego. Z prawem własności tej nieruchomości lokalowej związany będzie udział we współwłasności nieruchomości wspólnej budynku oraz udział w prawie użytkowania wieczystego gruntu. Wnioskodawcy w związku z budowa powyższego budynku nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, albowiem w tamtym czasie podatek od towarów i usług nie obowiązywał w Polsce. Nieruchomość, licząc od daty oddania do użytkowania wybudowanego budynku wykorzystywana była do wykonywania czynności opodatkowanych i zwolnionych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą i statutową przez okres dłuższy niż 5 lat, a to od 1993 r. tj. od momentu obowiązywania ustawy o podatku od towarów i usług. Nieruchomość lokalowa, która ma być przedmiotem sprzedaży jest wynajmowana od 2003 r. Okręgowej Izbie Inżynierów Budownictwa oraz od 1993 r. innym najemcom. Nakłady inwestycyjne na lokal będący przedmiotem sprzedaży nie przekroczyły 30% wartości początkowej tego lokalu, ponieważ w głównej mierze dotyczyły one sfery ogólnej budynku, a nie poszczególnych pomieszczeń biurowych i zostały poniesione w łącznej wysokości 114 219,09 co w odniesieniu do wartości początkowej budynku (854 633,60 zł) stanowi 13,36%.

W świetle przedstawionych okoliczności oraz przytoczonych przepisów prawa stwierdzić należy, iż sprzedaż wyodrębnionego lokalu stanowiącego przedmiot odrębnej własności wraz z udziałem w części wspólnej budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem zbycie przedmiotowej wyodrębnionej nieruchomości lokalowej nastąpi po pierwszym zasiedleniu w terminie dłuższym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia.

W myśl art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Natomiast zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 10 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Powyższe oznacza to, że do dostawy gruntu jak również prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub lokali trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub lokali korzysta ze zwolnienia od podatku VAT to z tego zwolnienia korzysta również dostawa gruntu (zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu czy też udziału w tym prawie), z którym związane są budynki, lokale.

Ponadto należy zaznaczyć, że przedstawione przez Wnioskodawcę nakłady na ulepszenie budynku, w którym znajduje się wyodrębniony prawnie lokal, nie mają wpływu na rozstrzygnięcie sprawy, bowiem przedmiotem dostawy ma być lokal stanowiący odrębną własność, a nie budynek w stanie ulepszonym. Tym samym nie będzie miał zastosowania do dostawy lokalu powołany art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, gdyż lokal ten nie był używany w stanie ulepszonym (licząc od zakończenia ulepszenia) co najmniej 5 lat.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, jednakże prawidłowość stanowiska wynika z innej podstawy prawnej niż wskazano we wniosku.

Jednocześnie informuje się, ze zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy nieruchomości lokalowej, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca nieruchomości lokalowej:

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy o VAT oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.