IBPP3/443-481/08/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko S.A. przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2008 r. (data wpływu 4 lipca 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z organizacją imprezy plenerowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z organizacją imprezy plenerowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

S.A. planuje zorganizować imprezę plenerową o charakterze biesiadno-piknikowym. Uczestniczyć w niej będą pracownicy Spółki, ich rodziny oraz osoby trzecie. W ramach organizowanej imprezy, Spółka będzie się reklamować zarówno na tydzień przed rozpoczęciem imprezy, jak i podczas jej trwania. W ramach działań reklamowych prowadzona będzie kampania informacyjno-reklamowa, skierowana zarówno do pracowników Spółki jak i do mieszkańców regionu.

Zaplanowana kampania ww. imprezy obejmować będzie takie elementy jak:

* spoty reklamowe na antenie radia,

* spoty reklamowe oraz informacje o imprezie w zakładowym radiowęźle,

* reklama prasowa w lokalnej gazecie,

* reklama prasowa w zakładowej gazecie,

* plakaty reklamujące imprezę zamieszczone na terenie zakładu i na terenie całego miasta,

* rozpowszechnianie ulotek informacyjnych,

* akcja mailingowa skierowana do pracowników,

* liczne banery z logo S.A. na terenie organizowanej imprezy,

* cała obsługa imprezy ubrana w koszulki firmowe S.A. (ok. 50 osób),

* rozdawanie podczas imprezy gadżetów firmowych (balony, czapeczki itp.).

Impreza ma służyć integracji pracowników Spółki, rozpowszechnieniu marki oraz informacji o wejściu S.A. na giełdę papierów wartościowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatek VAT z faktur zakupowych dotyczących ww. wydatków podlega odliczeniu.

Czy zorganizowanie takiej imprezy (wszystkie poniesione wydatki) podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki mają związek z prowadzonym przedsiębiorstwem. Stanowią koszt uzyskania przychodów. Zatem podatek VAT będzie podlegał odliczeniu.

W związku z tym, że nieodpłatne przekazanie towarów, jak również świadczenie usług jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem tj. ma związek z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej - nie będzie podlegało opodatkowaniu, mimo prawa do odliczenia podatku VAT od poniesionych wydatków. Stanowisko Wnioskodawcy jest poparte tezami wynikającymi z ukazujących się w ostatnim czasie wyroków sądów administracyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak zgodnie z treścią art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Zgodnie z art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Zauważyć jednocześnie należy, iż stosownie do przepisu z art. 7 ust. 4 ww. ustawy przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

Z cytowanych wyżej przepisów (art. 7 ust. 2 i art. 7 ust. 3) wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nie tylko nieodpłatne przekazanie towarów na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, ale także nieodpłatne przekazanie wszelkich towarów związanych bezpośrednio z prowadzonym przedsiębiorstwem, niestanowiących jednak próbek, prezentów o małej wartości, czy też drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Dla opodatkowania danej czynności nieodpłatnego przekazania istotne jest jednak to, czy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Przez odpłatną dostawę towarów należy więc rozumieć także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, jeżeli przekazania dokonano na cele związane z przedsiębiorstwem, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów - za wyjątkiem materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek.

Dokonując analizy treści przywołanych przepisów należy uznać, iż nieodpłatne przekazanie różnego rodzaju materiałów o charakterze reklamowym np. w postaci balonów, czapeczek itp. oznakowanych logo firmy, co do zasady, traktowane będzie jako związane z prowadzonym przedsiębiorstwem i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu tych towarów.

Należy zauważyć, iż nie dotyczy to nieodpłatnego przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, które to czynności zostały wyłączone z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług z jednoczesnym przyznaniem prawa do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu na mocy art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z tym przekazywane nieodpłatnie niewielkie ilości towarów mogą zostać zaliczone do prezentów o małej wartości, pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z przepisu art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, tj. wartość przekazywanych nieodpłatnie towarów dla jednej osoby nie przekroczy w roku podatkowym 100 zł - jeżeli podatnik prowadził stosowną ewidencję, albo towarów, których wartość rynkowa nie przekracza 5 zł przy braku obowiązku prowadzenia ewidencji. Wówczas przekazanie towarów nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast wszelkie inne przekazanie towarów (o wartościach przekraczających ww. kwoty) będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub części.

Natomiast art. 8 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, iż nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Za czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług uważa się nieodpłatne świadczenie, niebędące dostawą, na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia.

Powyższe świadczenie podlega opodatkowaniu, o ile zostało przekazane na osobiste - a nie związane z prowadzoną działalnością - cele wymienionych w przepisie osób. Za czynność zrównaną z odpłatnym świadczeniem usług uznaje się także wszelkie nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów lub usług związanych z wyświadczeniem tego rodzaju usługi. W tym przypadku podatnik występuje w roli konsumenta tej usługi, przeznaczając ją na cele niezwiązane z prowadzoną działalnością. Przez usługi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać te wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności. Jeżeli więc świadczona nieodpłatnie usługa wykonywana jest z zamiarem zbudowania pozytywnego wizerunku rozpowszechnienia marki oraz informacji o wejściu Wnioskodawcy na giełdę papierów wartościowych, to wówczas ma ona związek z prowadzoną działalnością i jako taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż impreza plenerowa ma służyć integracji pracowników, rozpowszechnianiu marki Wnioskodawcy oraz informacji o wejściu na giełdę papierów wartościowych. W ocenie Wnioskodawcy nieodpłatne przekazanie towarów jak również nieodpłatne świadczenie usług jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem tj. ma związek z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przytoczony wyżej stan prawny stwierdzić należy, iż w odniesieniu do:

* nieodpłatnego przekazania towarów w ramach ww. imprezy - nieodpłatne przekazanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 ww. ustawy nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

* natomiast nieodpłatne przekazanie towarów innych niż ww. podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, jeśli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności w całości lub w części.

Zaś w odniesieniu do nieodpłatnego świadczenia usług zarówno na rzecz pracowników, ich rodzin oraz osób trzecich, świadczenie powyższe nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bowiem jak wskazał Wnioskodawca jest związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z ww. nieodpłatnymi dostawami towarów i nieodpłatnym świadczeniem usług należy zauważyć, co następuje:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawową cechą podatku od wartości dodanej. Zapewnia ono bowiem neutralność tego podatku dla podatników VAT, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Ma ono zapewniać, że podatek płacony przez podatnika VAT przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego kosztu (obciążenia finansowego). Stąd też możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi przywileju dla podatnika, lecz jest jego fundamentalnym i podstawowym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy przyjmuje zasadę, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przez czynności opodatkowane należy rozumieć w tym przypadku czynności, które faktycznie zostały (bądź zostaną) objęte opodatkowaniem. Wynika stąd, że jeśli towary i usługi, przy nabyciu których naliczono podatek, są (lub mają być) wykorzystywane w całości do prowadzenia działalności opodatkowanej, wówczas podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia całości podatku.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Jeśli podatnik zamierza przeznaczyć dane towary lub usługi na cele działalności opodatkowanej, to jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (choćby przed zrealizowaniem prawa do odliczenia, towary bądź usługi nie zostały jeszcze spożytkowane na cele działalności opodatkowanej). W przypadku gdy towary i usługi tylko częściowo służą do wykonywania czynności opodatkowanych, prawo do odliczenia przysługuje tylko w tej części.

Ustawa przewiduje również szczególny przypadek, w którym podatnikowi przyznano prawo do odliczenia, mimo tego, że prawo to nie przysługiwałoby mu na zasadach ogólnych. Dotyczy on sytuacji przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych oraz prezentów małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 3 ustawy. Taka czynność bowiem nie podlega opodatkowaniu, tak więc podatek związany z wykonywaniem tych czynności nie podlegałby odliczeniu na zasadach ogólnych.

Należy jednak zauważyć, że czynność przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych czy też prezentów małej wartości zazwyczaj podejmowana jest w związku lub z myślą o sprzedaży opodatkowanej. Są to bowiem czynności o charakterze reprezentacyjnym, reklamowym i jako takie służą sprzedaży opodatkowanej przynajmniej w pewnym zakresie. Mając na uwadze powyższe, ustawa przyznaje podatnikom w tym przypadku prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z przekazywanymi nieodpłatnie drukowanymi materiałami reklamowymi i informacyjnymi czy też prezentami małej wartości. Stanowi o tym wprost przepis art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy

Bowiem stosownie do art. 86 ust. 8 pkt 2 ustawy o VAT podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7.

Natomiast przepisy art. 88 ustawy o VAT wprowadzają ograniczenie przysługującego podatnikom prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

* towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego;

* usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

Zaś stosownie do art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane.

Powyższy wyjątek - w przypadku którego nie obowiązuje zakaz odliczenia podatku, mimo że wydatki z nim związane nie są zaliczane do kosztów uzyskania przychodu-związany jest z sytuacją, w której przedmiotowe wydatki związane są z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach, gdy towary zostały nieodpłatnie przekazane na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, zaś usługi były świadczone nieodpłatne i nie były związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (dotyczy to również usług na rzecz pracowników i innych osób związanych z podatnikiem). Tego rodzaju czynności podlegają bowiem opodatkowaniu jako czynności zrównane z odpłatną dostawą lub odpłatnym świadczeniem usług. W związku z powyższym brak prawa do odliczenia oznaczałby w tym przypadku faktyczne podwójne opodatkowanie danej czynności - raz przy nabyciu, zaś drugi raz przy przekazaniu. To zaś byłoby niezgodne z zasadą neutralności podatku. Prawo do odliczenia niweluje efekt opodatkowania przy nabyciu, zapewniając tym samym neutralność podatku.

W świetle przedstawionego wyżej stanu prawnego i stanu faktycznego sprawy będącej przedmiotem wniosku, stwierdzić należy, iż podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług związanych z organizacją imprezy plenerowej podlega odliczeniu w takiej części w jakiej poniesione wydatki mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem o którym mowa w art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe zarówno w części dotyczącej opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów i nieodpłatnego świadczenia usług, jak również w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej podatku dochodowego zawarta została w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.