IBPP3/443-48/10/DG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2010 r. (data wpływu 25 stycznia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie złożenia zabezpieczenia akcyzowego w formie weksla własnego - jest prawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2010 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie złożenia zabezpieczenia akcyzowego w formie weksla własnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca występuje jako podmiot pośredniczący w dostarczaniu wyrobów akcyzowych (olejów smarowych o kodach CN 2710 19 71-93, 2710 19 97-99) objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie do podmiotów zużywających.

W dniu 25 maja 2009 r. Wnioskodawca uzyskał stosowne zezwolenie Naczelnika Urzędu Celnego na prowadzenie działalności jako podmiot pośredniczący na czas nieoznaczony.

Do zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych Wnioskodawca złożył zabezpieczenie akcyzowe generalne w formie gwarancji bankowej z terminem ważności 5 maja 2010 r.

Z przepisów ustawy o podatku akcyzowym art. 72 ust. 2 wynika, że na miesiąc przed terminem upływu ważności zabezpieczenia Wnioskodawca winien przedłużyć dotychczasowe zabezpieczenie lub złożyć nowe zabezpieczenia.

Korzystając z zapisów art. 67 ust. 1 ww. ustawy Wnioskodawca zamierza złożyć nowe zabezpieczenie generalne w formie weksla własnego na czas nieoznaczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Ponieważ forma zabezpieczenia akcyzowego w formie weksla nie posiada szczegółowego opisu w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 3 lipca 2009 r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych (Dz. U. Nr 108, poz. 902) powstaje pytanie co do formy i treści weksla stanowiącego zabezpieczenie akcyzowe.

Zdaniem Wnioskodawcy ponieważ ustawa o podatku akcyzowym nie określa szczegółowo formy i treści zabezpieczenia akcyzowego w formie weksla własnego właściwym jest zastosowanie ustawy - Prawo wekslowe z dnia 11 maja 1936 r. (Dz. U. Nr 37, poz. 282 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 z późn. zm.) podmiot prowadzący skład podatkowy, zarejestrowany handlowiec, niezarejestrowany handlowiec, podatnik, o którym mowa w art. 78 ust. 1, podmiot pośredniczący oraz przedstawiciel podatkowy są obowiązani do złożenia zabezpieczenia akcyzowego w kwocie pokrywającej, powstałe albo mogące powstać, zobowiązanie podatkowe.

Na podstawie art. 65 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy dla zagwarantowania pokrycia zobowiązań podatkowych:

Właściwy naczelnik urzędu celnego ustala wysokość zabezpieczenia generalnego, z uwzględnieniem ust. 3, na poziomie równym:

Zgodnie z art. 67 ust. 1 ww. ustawy zabezpieczenie akcyzowe może być złożone w formie:

W myśl art. 70 ust. 1 i 2 ww. ustawy podmioty obowiązane do złożenia zabezpieczenia akcyzowego mogą wybrać formę zabezpieczenia spośród form określonych w art. 67 ust. 1. Zabezpieczenie akcyzowe może być złożone w kilku formach określonych w art. 67 ust. 1, pod warunkiem że łącznie pokryją całą wymaganą kwotę zabezpieczenia akcyzowego.

Stosownie zaś do § 3 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 lipca 2009 r. w sprawie zabezpieczeń akcyzowych (Dz. U. Nr 108, poz. 902) zabezpieczenie akcyzowe, w przypadku zabezpieczenia akcyzowego składanego w formie, o której mowa w art. 67 ust. 1 pkt 4, składa się przez złożenie w urzędzie celnym weksla własnego na kwotę równą wysokości wymaganego zabezpieczenia akcyzowego określoną według wartości nominalnej tego dokumentu.

W myśl § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia właściwy naczelnik urzędu celnego przyjmujący zabezpieczenie akcyzowe złożone w sposób, o którym mowa w § 3 pkt 4, wydaje podmiotowi składającemu zabezpieczenie akcyzowe pokwitowanie złożenia tego zabezpieczenia, będące drukiem ścisłego zarachowania, zwane dalej "pokwitowaniem", według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia.

Jednocześnie zgodnie z art. 71 ust. 1 ww. ustawy właściwy naczelnik urzędu celnego odmawia przyjęcia zabezpieczenia akcyzowego, jeżeli stwierdzi, że nie zapewni ono pokrycia w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego.

Ustawodawca w przepisach dotyczących podatku akcyzowego nie określił w formy ani treści zabezpieczenia akcyzowego w formie weksla własnego.

W związku z powyższym właściwym w sytuacji składania zabezpieczenia w formie weksla własnego jest odwołanie się do ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe (Dz. U. Nr 37, poz. 282 z późn. zm.), które zawiera regulacje dotyczące obrotu wekslowego, jak i wymagane elementy weksla własnego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, "ponieważ ustawodawca nie określił szczegółowo formy i treści zabezpieczenia akcyzowego w formie weksla własnego właściwym jest zastosowanie ustawy - Prawo wekslowe", należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie w miejscu tym należy zauważyć, iż w przypadku złożenia przez Wnioskodawcę zabezpieczenia akcyzowego w postaci weksla własnego jedynie właściwy naczelnik urzędu celnego jest władny w prowadzonym postępowaniu dotyczącym złożonego zabezpieczenia akcyzowego do stwierdzenia czy określona forma i treść złożonego weksla własnego oraz dołączonej deklaracji wekslowej w sposób wystarczający zapewnienia pokrycie w należnej wysokości kwoty zobowiązania podatkowego.

Zatem obowiązek zbadania czy złożony weksel wraz z deklaracją wekslową spełnia warunki określone w ustawie - Prawo wekslowe oraz, czy zapewnia pokrycie w sposób pełny kwoty wynikającej z powstałego lub mogącego powstać zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym spoczywa na naczelniku urzędu celnego. W związku z powyższym przyjęcie przez właściwego naczelnika urzędu celnego zabezpieczenia akcyzowego w formie weksla własnego poprzedza wnikliwa analiza skuteczności tej formy zabezpieczenia w każdej indywidualnej sprawie. Zaznaczyć bowiem należy, iż prawo wekslowe przewiduje instrumenty prawne znacznie zwiększające "skuteczność" weksla, z których w uzasadnionych przypadkach naczelnik urzędu celnego może skorzystać.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w kwestii treści weksla własnego oraz treści dołączonej do niego deklaracji wekslowej składanych dla zabezpieczenia akcyzowego została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała