IBPP3/443-471/13/ASz

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2013 r. (data wpływu 17 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 lipca 2013 r. (data wpływu 16 lipca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia usług związanych z zakwaterowaniem z umożliwieniem klientom konsultacji lekarskiej wliczonej w cenę pobytu - jest prawidłowe.

W dniu 17 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia usług związanych z zakwaterowaniem z umożliwieniem klientom konsultacji lekarskiej wliczonej w cenę pobytu.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 lipca 2013 r. (data wpływu 16 lipca 2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 5 lipca 2013 r. znak: IBPP3/443-471/13/ASz, IBPP3/443-472/13/ASz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) podlega opodatkowaniu w całości na terenie RP i prowadzi działalność m.in. w zakresie świadczenia usług lecznictwa sanatoryjnego oraz w zakresie świadczenia usług związanych z zakwaterowaniem (PKWiU 55).

Wnioskodawca planuje rozpocząć inwestycje polegającą na modernizacji części budynku (1 piętra w budynku 10-piętrowym). Budynek został zgłoszony jako wykorzystywany do działalności medycznej, a Spółka w wyremontowanej części planuje świadczyć:

W piśmie z dnia 15 lipca 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że z gośćmi zawierane są umowy na pobyt, których przedmiotem jest zakwaterowanie z wyżywieniem wraz z możliwością konsultacji lekarskiej. Umowa przewiduje realizację świadczenia polegającego na zakwaterowaniu (usługa noclegu wraz ze śniadaniem) Klienta komercyjnego wraz z możliwością skorzystania z konsultacji medycznej. Bezpłatna konsultacja medyczna w punkcie informacyjnym stanowi element kalkulacyjny ceny usługi zakwaterowania Klienta komercyjnego (co oznacza że Klient może skorzystać z przysługującego mu świadczenia, ale nie ma takiego obowiązku).

Realizowane świadczenie polegające na usłudze zakwaterowania Klienta komercyjnego stanowi nie mniej niż 90% realizowanego świadczenia polegającego na kompleksowej usłudze zakwaterowania wraz z możliwością skorzystania z konsultacji w punkcie medycznym, biorąc pod uwagę udział kosztów jednostkowych zakwaterowania i gotowości personelu medycznego. Głównym elementem świadczonej dla Klienta komercyjnego usługi jest usługa zakwaterowania (usługa wiodąca), a dodatkowa możliwość konsultacji medycznej jest tylko elementem pobocznym świadczenia głównego. Oferowana "konsultacja" może mieć charakter luźnej rozmowy, i w żaden sposób nie jest zobowiązująca dla Klienta, w odróżnieniu od pobytu sanatoryjnego, który jest oferowany osobno przez Wnioskodawcę, a którego elementem wiodącym są zabiegi medyczne.

Symbol PKWiU świadczonych usług zakwaterowania Klientów, będących przedmiotem zapytania to 55.10.10. Oferowane przez Spółkę dodatkowe świadczenie, skalkulowane w cenie usługi zakwaterowania, jest dobrowolne, co oznacza, że Klient może, ale nie musi korzystać z oferowanej możliwości konsultacji lekarskiej.

W ramach oferowanych usług zakwaterowania, tak jak wcześniej przedstawiono, możliwość skorzystania z konsultacji lekarskiej jest dodatkowym elementem, mającym na celu "uatrakcyjnienie" oferty, a w żaden sposób nie zobowiązuje Klienta do skorzystania z tej możliwości. Zatem chęć skorzystania z konsultacji lekarskiej nie jest czynnikiem decydującym o zakwaterowaniu Klienta. Głównym świadczeniem jest bowiem usługa noclegowa.

Oferowana konsultacja lekarska w postaci luźnej rozmowy z Klientem, nie jest usługą w zakresie opieki medycznej, służącej zachowaniu, ratowaniu zdrowia w ramach działalności leczniczej. Ma ona charakter świadczenia pomocniczego do oferowanej dla Klienta usługi zakwaterowania.

Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku jako nr 1):

Czy świadczenie usług związanych z zakwaterowaniem dla gości z umożliwieniem im bezpłatnej konsultacji lekarskiej w medycznym punkcie informacyjnym przez podmiot leczniczy jakim jest Spółka, ale w ramach wykupionej usługi noclegowej która przewyższa wartość konsultacji medycznej, będzie zwolnione w całości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT.

W piśmie z dnia 15 lipca 2013 r. Wnioskodawca wskazał, że sformułowanie "bezpłatnej konsultacji lekarskiej odnosi się do braku dodatkowej odpłatności za konsultacje wliczone w cenę pobytu.

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki nie ulega wątpliwości, iż świadczenie usług noclegowych na rzecz komercyjnych klientów mieści się w zakresie PKWiU 55, zatem zgodnie z poz. 163 Załącznika nr 3 do ustawy VAT jest opodatkowane stawką 8%. Również bez znaczenia ma fakt zgłoszenia podmiotu oraz budynku jako medycznego, w szczególności dla celów podatku VAT i w kontekście wykonywanych usług. Usługa polegająca na udostępnieniu noclegu ze śniadaniem jest usługą związaną z zakwaterowaniem (świadczenie główne), natomiast dodatkowe korzyści gości związane ze szczególnym, uzdrowiskowym statusem Spółki, jak np możliwość skorzystania z darmowej porady lekarza, są nierozłącznymi dodatkami do tej usługi (świadczenie pomocnicze) uatrakcyjniającymi pobyt. Nie jest możliwe wyodrębnienie tych usług, zwłaszcza biorąc pod uwagę charakter dostępności lekarza, gdzie gość może, ale nie musi skorzystać z wizyty, a sama wizyta ma charakter otwartej luźnej rozmowy, w trakcie której nie są przeprowadzane szczegółowe badania medyczne. W ocenie Spółki świadczenie usługi związanej z zakwaterowaniem wraz z możliwością konsultacji z lekarzem nie ma charakteru usługi medycznej i w całości podlega opodatkowaniu stawką 8% zgodnie z poz. 163 Załącznika nr 3 do ustawy VAT. Potwierdzenie stanowiska można odnaleźć w wydawanych przez organy interpretacjach, np.: ILPP2/443-1089/08-2/AD, IPPP2/443-1457/08-2/As, ILPP2/443-399/08-4/EWW, IPPP1/443-557/08-2/GD oraz w orzeczeniach ETS: sygn. C-349/96 Card Protection Plan, sygn. C-394/04 Diagnostiko. Zarówno w orzeczeniach jak i interpretacjach podkreślane jest ścisłe powiązanie usług stanowiących ze sobą całość pod względem ekonomicznym, a w tym przypadku świadczenie medyczne jest ewidentnie świadczeniem pomocniczym do świadczenia głównego, bowiem nie stanowi celu samego w sobie, a wyłącznie środek do korzystania na najlepszych warunkach z usługi głównej Spółki. Również należy podkreślić, iż możliwość wykorzystania atutu Spółki wpływa na jej konkurencyjność poprzez skonstruowanie odpowiedniej oferty zawierającej pewne usługi pomocnicze, które same w sobie nie mogą być przedmiotem oferty (luźne konsultacje medyczne na piętrze budynku wśród pokoi hotelowych). Zatem w ocenie Spółki, cała usługa, jako niepodzielna powinna być opodatkowana stawką 8% jako usługa związana z zakwaterowaniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 5a ww. ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

Pod pozycją 163 załącznika Nr 3 do ustawy wymienione zostały "Usługi związane z zakwaterowaniem" - symbol PKWiU 55.

Ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT przewidział zwolnienie od podatku usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność m.in. w zakresie świadczenia usług lecznictwa sanatoryjnego oraz w zakresie świadczenia usług związanych z zakwaterowaniem (PKWiU 55).

Wnioskodawca wskazał, że z gośćmi zawierane są umowy na pobyt, których przedmiotem jest zakwaterowanie z wyżywieniem wraz z możliwością konsultacji lekarskiej. Umowa przewiduje realizację świadczenia polegającego na zakwaterowaniu (usługa noclegu wraz ze śniadaniem) Klienta komercyjnego wraz z możliwością skorzystania z konsultacji medycznej. Bezpłatna konsultacja medyczna w punkcie informacyjnym stanowi element kalkulacyjny ceny usługi zakwaterowania Klienta komercyjnego (co oznacza że Klient może skorzystać z przysługującego mu świadczenia, ale nie ma takiego obowiązku). Realizowane świadczenie polegające na usłudze zakwaterowania Klienta komercyjnego stanowi nie mniej niż 90% realizowanego świadczenia polegającego na kompleksowej usłudze zakwaterowania wraz z możliwością skorzystania z konsultacji w punkcie medycznym, biorąc pod uwagę udział kosztów jednostkowych zakwaterowania i gotowości personelu medycznego. Głównym elementem świadczonej dla Klienta komercyjnego usługi jest usługa zakwaterowania (usługa wiodąca), a dodatkowa możliwość konsultacji medycznej jest tylko elementem pobocznym świadczenia głównego. Oferowana "konsultacja" może mieć charakter luźnej rozmowy, i w żaden sposób nie jest zobowiązująca dla Klienta, w odróżnieniu od pobytu sanatoryjnego, który jest oferowany osobno przez Wnioskodawcę, a którego elementem wiodącym są zabiegi medyczne. Symbol PKWiU świadczonych usług zakwaterowania Klientów, będących przedmiotem zapytania to 55.10.10. Oferowane przez Spółkę dodatkowe świadczenie, skalkulowane w cenie usługi zakwaterowania, jest dobrowolne, co oznacza, że Klient może, ale nie musi korzystać z oferowanej możliwości konsultacji lekarskiej. W ramach oferowanych usług zakwaterowania, możliwość skorzystania z konsultacji lekarskiej jest dodatkowym elementem, mającym na celu "uatrakcyjnienie" oferty, a w żaden sposób nie zobowiązuje Klienta do skorzystania z tej możliwości. Zatem chęć skorzystania z konsultacji lekarskiej nie jest czynnikiem decydującym o zakwaterowaniu Klienta. Głównym świadczeniem jest bowiem usługa noclegowa. Oferowana konsultacja lekarska w postaci luźnej rozmowy z Klientem, nie jest usługą w zakresie opieki medycznej, służącej zachowaniu, ratowaniu zdrowia w ramach działalności leczniczej. Ma ona charakter świadczenia pomocniczego do oferowanej dla Klienta usługi zakwaterowania. Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej.

Wnioskodawca ma wątpliwość co do możliwości zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT świadczenie usług związanych z zakwaterowaniem dla gości z umożliwieniem im bezpłatnej konsultacji lekarskiej w medycznym punkcie informacyjnym przez podmiot leczniczy jakim jest Spółka, ale w ramach wykupionej usługi noclegowej która przewyższa wartość konsultacji medycznej.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, iż zasadniczo każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być uznawane za odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Jeżeli zatem dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Pojedyncza czynność lub świadczenie traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne, które nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego.

Zauważa się, iż stanowisko to potwierdza orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, m.in. wyrok w sprawie pomiędzy Card Protection Plan Ltd (CPP) a Commissioners of Customs and Excise (sygn. C-349/96), wyrok w sprawie pomiędzy Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV przeciwko Statssecretaris van Financiën (C-41/04).

Tak więc, o świadczeniu złożonym można mówić, gdy istnieje funkcjonalny związek pomiędzy poszczególnymi elementami świadczenia na tyle ścisły, by nie można było wydzielić z tego świadczenia jego poszczególnych elementów i potraktować ich jako świadczeń odrębnych. Muszą one stanowić jedną nierozerwalną całość.

W przypadku, gdy w skład świadczonej usługi wchodzą usługi pomocnicze, czyli takie, które nie stanowią dla klienta celu samego w sobie, a są jedynie uzupełnieniem usługi głównej, opodatkowanie całego świadczenia winno nastąpić wg stawki obowiązującej dla usługi zasadniczej.

W wyroku z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Telomer Property sro (PP 2009/8/47) Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej podkreślił, że jeżeli usługi mogą być rozdzielone bez uszczerbku dla każdej z nich, a zatem w sposób naturalnie uzasadniony, wówczas nie można uznać, że stanowią jedno świadczenie kompleksowe.

Zatem niewątpliwie, jako zasadę należy przyjąć za orzecznictwem Trybunału, iż każdą usługę należy traktować odrębnie. Tylko świadczenia obejmujące z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę nie powinny być sztucznie dzielone.

Należy zauważyć, iż na gruncie ustawy VAT, opodatkowanie podatkiem od towarów i usług ustawodawca powiązał z wystąpieniem określonych zdarzeń tj. np. z dostawą towaru lub ze świadczeniem usługi. Dla opodatkowania podatkiem VAT istotne jest zatem tylko to, czy w danym przypadku mamy do czynienia z jedną z czynności enumeratywnie wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy VAT. Bez znaczenia dla opodatkowania pozostaje natomiast treść stosunku cywilnoprawnego łączącego strony. Niezależnie bowiem od tego, jak strony określiły przedmiot umowy, o stosowaniu określonej stawki podatku będzie decydować faktyczna czynność, z którą ustawa wiąże obowiązek podatkowy, a nie ustalenia co do tego, jak zakres tych czynności został w umowie przez strony oznaczony.

Należy zauważyć, iż powyższe stanowisko potwierdza także treść art. 5 ust. 2 ww. ustawy o VAT który stanowi, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje niezależnie od tego, czy czynności podlegające opodatkowaniu zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Prawnopodatkowe skutki opodatkowania czynności o jakich mowa w art. 5 ust. 1 ustawy VAT są zatem "oderwane" od stosunku cywilnoprawnego, z którego wynikają, albowiem nawet jego wadliwość pozostaje bez wpływu na zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W przedmiotowej sprawie, jak wynika z wniosku, Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi zakwaterowania składające się z usługi wiodącej (usługi noclegu wraz ze śniadaniem) oraz świadczenia dodatkowego (dobrowolna konsultacja lekarska w medycznym punkcie inforamcyjnym).

W kontekście powyższego, w przypadku usług o charakterze złożonym, o wysokości zastosowanej stawki podatku decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności winna odbywać się przy tym w oderwaniu od treści umowy łączącej strony, a jedynie w oparciu o to, czy dokonywane przez podatnika czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Przenosząc zatem powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy należy ustalić, czy faktycznie mamy do czynienia z usługą kompleksową, obejmującą dodatkowe usługi, świadczone przez Wnioskodawcę w ramach usługi zakwaterowania Klienta komercyjnego.

Wnioskodawca wskazał, że klient może, lecz nie musi skorzystać z przysługującego mu świadczenia. Głównym elementem świadczonej dla Klienta komercyjnego usługi jest usługa zakwaterowania (usługa wiodąca), a dodatkowa możliwość konsultacji medycznej jest tylko elementem pobocznym świadczenia głównego. Wskazuje na to również kalkulacja kosztowa podana przez Wnioskodawcę (w całości usługi zakwaterowanie stanowi 90%). Oferowana "konsultacja" może mieć charakter luźnej rozmowy, i w żaden sposób nie jest zobowiązująca dla Klienta. Możliwość skorzystania z konsultacji lekarskiej jest dodatkowym elementem, mającym na celu "uatrakcyjnienie" oferty, a w żaden sposób nie zobowiązuje Klienta do skorzystania z tej możliwości. Zamiar klienta skorzystania z konsultacji lekarskiej nie jest czynnikiem decydującym o zakwaterowaniu Klienta. Głównym świadczeniem jest usługa noclegowa.

Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną, winna składać się z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi do jednego celu. Na usługę złożoną składa się kombinacja różnych czynności, prowadzących do określonego celu - do wykonania świadczenia podstawowego (głównego), na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi podstawowej.

Należy zauważyć, iż opisana powyżej usługa zakwaterowania z możliwością skorzystania z konsultacji lekarskiej (wkalkulowanej w wartość usługi zakwaterowania) jest usługą złożoną tzn. taką, która łączy w sobie usługę noclegu sensu stricte i przyporządkowaną do niej usługę dodatkową (konsultację z lekarzem, mającą charakter luźnej rozmowy, która ma uatrakcyjnić pobyt klientowi).

Wnioskodawca dla usługi zakwaterowania Klientów komercyjnych wskazał symbol PKWiU 55.10.10 (usługi hotelarskie i podobne usługi związane z zakwaterowaniem.).

Ustawodawca z kolei pod poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy wymienił jako usługi korzystające z obniżonej stawki 8% "usługi związane z zakwaterowaniem" - PKWiU 55. Są to usługi w zakresie noclegów i usługi towarzyszące świadczone przez hotele, motele, pensjonaty i inne obiekty hotelowe.

Jak już wskazano powyżej ustawodawca w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zdefiniował zakres zwolnienia poprzez zawężenie go wyłącznie do usług opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, wykonywanych w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Z opisu sprawy wynika wprawdzie, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, jednakże opisane we wniosku usługi świadczone na rzecz klientów komercyjnych w zakresie zakwaterowania wraz z wkalkulowaną w ich wartość konsultacją lekarską w medycznym punkcie informacyjnym nie stanowią usług w zakresie opieki medycznej służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, co jednoznacznie wskazał Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego. Zatem opisane we wniosku usługi nie spełniają hipotezy przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT.

Zatem świadczenie usługi zakwaterowania wraz z usługą towarzyszącą - dobrowolna konsultacja lekarska, podlega w całości opodatkowaniu podatkiem VAT 8% zgodnie z art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 w związku z poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż świadczenie usługi związanej z zakwaterowaniem wraz z możliwością konsultacji lekarskiej, w całości podlega opodatkowaniu stawką VAT 8%, należało uznać za prawidłowe.

Tut. organ pragnie wskazać, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o poprawności zaklasyfikowania opisanych we wniosku usług według PKWiU, symbol PKWiU wskazany przez Wnioskodawcę został przyjęty, jako element opisu sprawy, bowiem tut. organ nie jest uprawniony do rozstrzygania w tym zakresie.

Należy bowiem w tym miejscu zauważyć, iż zgodnie z Komunikatem prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania wyrobu. Konsekwencje błędnie wskazanego symbolu PKWiU ponosi Wnioskodawca, bowiem wydana w takim przypadku interpretacja traci swą ważność i nie daje wówczas Wnioskodawcy ochrony, o której mowa w przepisach Rozdziału 1a Działu II ustawy - Ordynacja podatkowa.

Klasyfikacją statystyczną, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Niniejsza interpretacja nie zawiera ceny, czy dobrowolna konsultacja lekarska jest lub nie jest usługą w zakresie opieki medycznej, służącą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Informację tę przyjęto jako element przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego.

W zakresie sposobu ustalenia kwoty podatku naliczonego do odliczenia, dotyczącego modernizacji części budynku, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 14 marca 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.