IBPP3/443-467/10/BWo - Określenie warunków wymaganych do prowadzenia składu konsygnacyjnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2010 r. (data wpływu 6 kwietnia 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 czerwca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie warunków wymaganych ustawą do prowadzenia składu konsygnacyjnego - jest nieprawidłowe

W dniu 6 kwietnia 2010 r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie warunków wymaganych ustawą do prowadzenia składu konsygnacyjnego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 czerwca 2010 r. (data wpływu) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 15 czerwca 2010 r. znak: IBPB1/2/423-539/10/MO, IBPP3/443-223/10/BWo.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: Spółka lub F) jest producentem.... W obecnym momencie F rozważa możliwość reorganizacji sytemu dostaw materiałów i komponentów przeznaczonych do działalności produkcyjnej Spółki w ramach nowego projektu logistycznego. Nowy projekt logistyczny ma w zamierzeniu obejmować dostawy zarówno od podmiotów krajowych, jak i podmiotów zagranicznych (tak już współpracujących ze Spółką jak i przyszłych dostawców). Istota nowego projektu logistycznego opierać się ma na wykorzystaniu centrum konsolidacyjnego (C) zlokalizowanego w bezpośrednim sąsiedztwie zakładu Spółki, które to C byłoby zarządzane i administrowane przez podmiot trzeci, tj. operatora logistycznego.

F nie będzie dysponować ani własnością nieruchomości, na której zlokalizowana będzie C ani prawem najmu lub dzierżawy powierzchni magazynowych na teranie C, niemniej jednak poprzez zlecenie czynności przechowywania i administrowania materiałami dostawców operatorowi logistycznemu Spółka de facto będzie dysponentem części magazynu C, będzie mieć prawo do wykorzystywania magazynu w celu składowania materiałów dla swojej działalności. W C składowane byłyby materiały dostarczane do Spółki, które jednak do momentu ich pobrania przez Spółkę do produkcji, pozostawałyby formalną własnością dostawcy. Jednocześnie Spółka, zgodnie z projektem, miałaby ponosić:

Poniesione przez Spółkę, na podstawie wspomnianych umów, koszty przewozu materiałów od dostawcy do C, jak również koszty obsługi logistycznej w C, które w obu przypadkach dotyczyłyby materiałów stanowiących własność dostawcy, nie byłyby przenoszone (refakturowane) na poszczególnych dostawców.

Szczegółowe założenia nowego projektu logistycznego byłyby zatem następujące:

W rezultacie przyjęcie wspomnianych założeń miałoby następujące konsekwencje dla stron transakcji:

Przy wskazanym wyżej momencie przejścia ryzyk za wydany towar na Spółkę zwrócić należy uwagę, iż chodzi w tym przypadku wyłącznie o odpowiedzialność za utratę i uszkodzenie materiału od momentu wyjścia z zakładu dostawcy.

Odpowiedzialność ta zostanie następnie przeniesiona umownie przez FPT na operatora logistycznego. Powyższe nie dotyczy natomiast odpowiedzialności za wady fizyczne materiału, która w dalszym ciągu spoczywa na dostawcy. Na dostawcy spoczywać będzie również obowiązek pokrycia kosztów związanych z przewozem i obsługą materiałów w przypadku dostaw niezgodnych z zamówieniem Spółki (w tym transportu zwrotnego do dostawcy) oraz pokrycia innych kosztów wynikających z wykonania przez dostawcę zobowiązań w sposób niezgodny z umową o dostawy.

Ponadto w odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji, w przypadku dostawców F - podatników podatku od wartości dodanej zarejestrowanych na potrzeby tego podatku w innym niż Polska Kraju Unii Europejskiej, C może stanowić prowadzony przez F magazyn konsygnacyjny w rozumieniu art. 2 pkt 27c ustawy o VAT a co za tym idzie, czy dostawy takie mogą stanowić wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów dla F jako prowadzącego magazyn konsygnacyjny na warunkach określonych w art. 12a ust. 7 oraz art. 20b ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku dostaw do C realizowanych przez podatników podatku od wartości dodanej z terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego UE, Spółka może działać jako prowadzący magazyn konsygnacyjny w rozumieniu art. 2 pkt 27d ustawy o podatku VAT. Zgodnie z definicją określoną w art. 2 pkt 27d prowadzący magazyn konsygnacyjny to podatnik, który przechowuje w magazynie konsygnacyjnym towary i pobiera je z tego magazynu. Jednocześnie, za magazyn konsygnacyjny rozumie się wyodrębnione u podatnika miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego do tego miejsca, z którego podatnik przechowujący towary pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania.

Analizując powyższe regulacje, w opinii Spółki, w sytuacji opisanej w stanie faktycznym spełnione będą warunki umożliwiające pełnienie przez F funkcji prowadzącego skład konsygnacyjny. Mianowicie:

Mając na uwadze powyższe, po spełnieniu pozostałych wymogów określonych w art. 12a ust. 1 pkt 1-4 Spółka będzie mieć prawo do rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z tytułu dostaw materiałów przez zagranicznych podatników do magazynu C w momencie pobrania tych towarów z magazynu (nie później niż z dniem wystawienia faktury przez dostawcę) - zgodnie z art. 12a oraz 20b ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, będącym producentem silników do pojazdów mechanicznych a zatem wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (produkcja silników) Wnioskodawca ponosi koszty transportu materiałów z magazynu dostawcy do Centrum konsolidacyjnego (magazyn) zarządzanego i administrowanego przez podmiot trzeci tj. operatora logistycznego. Operator logistyczny jest dostawcą kompleksowej usługi logistycznej, obejmującej m.in. transport materiałów od dostawcy do Centrum konsolidacyjnego, przechowywanie materiałów w magazynie (Centrum konsolidacyjnym), wydanie materiałów do produkcji oraz dostarczenie tychże materiałów do linii produkcyjnej F, a także spedycję wyrobu gotowego z zakładu F. Materiały będące przedmiotem konsolidacji (magazynowania) pozostają własnością dostawcy do czasu ich wydania Spółce do celów produkcyjnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 9 ust. 1 powołanej ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 - w świetle art. 11 ust. 1 ustawy, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Według wprowadzonego z dniem 1 grudnia 2008 r., zapisu art. 12a ust. 1 ustawy, przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, nieposiadającego siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, do magazynu konsygnacyjnego w celu ich dostawy prowadzącemu magazyn konsygnacyjny, oraz dostawę tych towarów, uważa się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1, u prowadzącego magazyn konsygnacyjny, pod warunkiem że:

Pojęcie "magazyn konsygnacyjny" na potrzeby podatku od towarów i usług ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 27c ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez magazyn konsygnacyjny rozumie się wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT UE, o którym mowa w art. 97 ust. 4, miejsce przechowywania na terytorium kraju towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju do tego miejsca, z którego podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT UE, przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobierania.

Natomiast w punkcie 27d wskazanego artykułu zapisano, iż ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o prowadzącym magazyn konsygnacyjny - rozumie się przez to podatnika, który przechowuje w magazynie konsygnacyjnym towary i pobiera je z tego magazynu.

Powyższe przepisy wskazują, iż przyjęte nowelizacją uproszczenie dla magazynów konsygnacyjnych polega na przeniesieniu na ostatecznego nabywcę towarów obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Oznacza to, że podmiot zagraniczny nie musi opodatkować przemieszczenia towarów do Polski ani późniejszej dostawy do ostatecznego nabywcy. Aby jednak skorzystać z tego uproszczenia ustawodawca wprowadził szereg warunków.

Pierwszy z warunków wynika z samej definicji magazynu konsygnacyjnego, którym jest wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT-UE miejsce przechowywania towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z innego państwa członkowskiego do tego miejsca, z którego polski podatnik przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania. Oznacza to, że magazyn nie może być prowadzony przez podmiot trzeci, lecz wyłącznie przez ostatecznego nabywcę towarów. Podmiot prowadzący magazyn konsygnacyjny to jednocześnie nabywca towarów przechowywanych w magazynie. Jest to podatnik, który przechowuje w magazynie konsygnacyjnym towary i pobiera je z tego magazynu.

Poza powyższym warunkiem ustawodawca wskazał również, że podmiot wprowadzający towary do magazynu konsygnacyjnego nie może być zarejestrowany na potrzeby VAT w Polsce, towary przechowywane w magazynie muszą być przeznaczone do działalności produkcyjnej lub usługowej (z wyłączeniem handlowej) prowadzącego magazyn konsygnacyjny, prowadzący magazyn musi zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o zamiarze prowadzenia magazynu konsygnacyjnego przed pierwszym wprowadzeniem towarów do magazynu oraz prowadzący magazyn konsygnacyjny musi prowadzić ewidencję towarów wprowadzanych do tego magazynu oraz wywożonych z magazynu do kraju, z którego zostały pierwotnie przywiezione.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, będącym producentem silników do pojazdów mechanicznych i zamierza wprowadzić nowy projekt logistyczny. Istota nowego projektu logistycznego opierać się ma na wykorzystaniu centrum konsolidacyjnego (C) zlokalizowanego w bezpośrednim sąsiedztwie zakładu Spółki, które to C byłoby zarządzane i administrowane przez podmiot trzeci, tj. operatora logistycznego.

Centrum konsolidacyjne to magazyn będący własnością Operatora logistycznego i będący w jego zarządzaniu, którego określoną powierzchnię Operator logistyczny przeznacza, w ramach umowy o świadczenie usług logistycznych, na potrzeby składowania materiałów potrzebnych do produkcji silnika, prowadzonej przez F. Konsolidacyjny charakter magazynu oznacza, że Operator logistyczny w ramach wykonywania usług dla Spółki, konsoliduje (gromadzi) materiały od wielu dostawców Spółki w jednym miejscu, celem uproszczenia i ujednolicenia procesu zarządzania przepływem tych materiałów z magazynu (Centrum konsolidacyjnego) na linię produkcyjną. Materiały będące przedmiotem konsolidacji (magazynowania) pozostają własnością dostawcy do czasu ich wydania Spółce do celów produkcyjnych.

Z kolei operator logistyczny to dostawca kompleksowej usługi logistycznej, obejmującej m.in. transport materiałów od dostawcy do Centrum konsolidacyjnego, przechowywanie materiałów w magazynie (Centrum konsolidacyjnym), wydanie materiałów do produkcji oraz dostarczenie tychże materiałów do linii produkcyjnej F, a także spedycję wyrobu gotowego z zakładu F

Wnioskodawca nie będzie dysponować ani własnością nieruchomości, na której zlokalizowana będzie C ani prawem najmu lub dzierżawy powierzchni magazynowych na teranie C, niemniej jednak w ocenie Wnioskodawcy, poprzez zlecenie czynności przechowywania i administrowania materiałami dostawców operatorowi logistycznemu Spółka de facto będzie dysponentem części magazynu C, będzie mieć prawo do wykorzystywania magazynu w celu składowania materiałów dla swojej działalności. W C składowane byłyby materiały dostarczane do Spółki, które jednak do momentu ich pobrania przez Spółkę do produkcji, pozostawałyby formalną własnością dostawcy. Jednocześnie Spółka, zgodnie z projektem, miałaby ponosić:

Przyjęcie założeń nowego projektu logistycznego miałoby następujące konsekwencje dla stron transakcji:

Umowa Spółki z Operatorem logistycznym to mieszana konstrukcja prawna obejmująca swoim zakresem usługi o różnorodnym charakterze. W zakresie magazynowania czynności te mają charakter mogący zostać zaklasyfikowany do pojęcia umowy składu. W zakresie magazynowania wysokość wynagrodzenia będzie uzależniona od ilości m2 powierzchni magazynowej zarezerwowanych przez Spółkę do wykorzystania w Centrum konsolidacyjnym. W zakresie pozostałych czynności (transport, wydanie materiałów do produkcji, dostarczenie materiałów do linii produkcyjnej, spedycja wyrobów gotowych) wynagrodzenie będzie uzależnione od ilości wyprodukowanych przez Spółkę silników.

Przenosząc zatem powyżej przedstawione zdarzenie przyszłe na grunt przepisów ustawy o VAT regulujących warunki jakie muszą być spełnione przez podmiot prowadzący magazyn konsygnacyjny w celu skorzystania z wcześniej wskazanych uproszczeń w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od dostawcy unijnego należy stwierdzić, że prowadzone przez Operatora logistycznego Centrum konsolidacyjne (magazyn) nie spełnia warunków wskazanych przez ustawodawcę do prowadzenia magazynu konsygnacyjnego w rozumieniu przepisów ustawy. Jak bowiem wskazano powyżej magazyn konsygnacyjny to wyodrębnione u podatnika zarejestrowanego jako podatnik VAT-UE miejsce przechowywania towarów należących do podatnika podatku od wartości dodanej przemieszczonych przez niego lub na jego rzecz z innego państwa członkowskiego do tego miejsca, z którego polski podatnik przechowujący towary, pobiera je, a przeniesienie prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel następuje w momencie ich pobrania. Oznacza to, że magazyn nie może być prowadzony przez podmiot trzeci, lecz wyłącznie przez ostatecznego nabywcę towarów. Podmiot prowadzący magazyn konsygnacyjny to jednocześnie nabywca towarów przechowywanych w magazynie. Jest to podatnik, który przechowuje w magazynie konsygnacyjnym towary i pobiera je z tego magazynu. W przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia wynika, że magazyn (C) nie jest prowadzony przez Wnioskodawcę czyli nabywcę towarów przechowywanych w magazynie (ostatecznego nabywcę) lecz przez podmiot trzeci, którym jest Operator logistyczny. Tym samym nie jest spełniony już pierwszy warunek do zastosowania uproszczenia a wynikający z samej definicji magazynu konsygnacyjnego.

Ponadto zwrócić uwagę należy, iż w przedstawionym zdarzeniu nie jest również spełniony warunek wynikający z art. 12a ust. 1 cyt. ustawy stanowiący o tym, że przemieszczenie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1, ma być dokonane przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, w celu ich dostawy prowadzącemu magazyn konsygnacyjny. Zatem podstawowym warunkiem, jaki należy spełnić jest transport materiałów, który ma być dokonany przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz. Natomiast z przedstawionego zdarzenia wynika, że materiały dostawcy będące przedmiotem dostawy będą transportowane przez Wnioskodawcę lub na jego rzecz a nie przez dostawcę Wnioskodawcy (podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz). Począwszy bowiem od momentu wydania materiałów w magazynie dostawcy zgodnie z formułą FCA (pkt 2) Wnioskodawca będzie ponosić oprócz kosztów transportu również odpowiedzialność za materiał dostawcy. Przy wskazanym wyżej momencie przejścia ryzyk za wydany towar na Wnioskodawca będzie ponosić odpowiedzialność za utratę i uszkodzenie materiału od momentu wyjścia z zakładu dostawcy. Tym samym nie zostaje spełniony kolejny warunek dla uznania Centrum logistycznego za magazyn konsygnacyjny, o którym mowa przepisach ustawy o VAT.

Kolejno wskazać należy, że Operator logistyczny świadczy kompleksową usługę logistyczną na rzecz Wnioskodawcy, która obejmuje swym zakresem szereg innych usług nie tylko związanych z magazynowaniem towarów. A zatem nie mamy tutaj do czynienia z umową składu. W tej sytuacji należy raczej uznać, że Operator logistyczny świadczy na rzecz Wnioskodawcy szeroko pojętą usługę logistyczną w skład której oprócz magazynowania towarów, wchodzą inne usługi. Wysokość wynagrodzenia za magazynowanie towarów dostawcy jest bowiem uzależniona od ilości m2 powierzchni magazynowej zarezerwowanych przez Wnioskodawcę do wykorzystania. Natomiast w zakresie pozostałych czynności świadczonych przez Operatora tj. transport, wydanie materiałów do produkcji, dostarczenie materiałów do linii produkcyjnej, spedycja wyrobów gotowych wynagrodzenie będzie uzależnione od ilości wyprodukowanych przez Spółkę silników.

Reasumując opisane przez Wnioskodawcę centrum logistyczne nie spełnia warunków dla uznania go za skład konsygnacyjny w rozumieniu ustawy o VAT. Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę, zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.