IBPP3/443-451/09/ŁW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2009 r. (data wpływu 2 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 lipca 2009 r. (data wpływu 21 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia prawa do odliczenia podatku VAT od importu towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2009 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia prawa do odliczenia podatku VAT od importu towarów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 lipca 2009 r. (data wpływu 21 lipca 2009 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 13 lipca 2009 r. znak IBPP3/443-451/09/ŁW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca we wrześniu 2008 r. dokonał zakupu modułów do Switcha w firmie kontrahenta z USA. Moduły te w 2 paczkach zostały dostarczone do Spółki przez firmę F. Firma ta dokonała również odprawy celnej i została wpisana w dokument SAD jako Zgłaszająca/Przedstawiciel. Na dokumencie SAD jako odbiorca jest wpisany Wnioskodawca. Spółka oprócz przesyłki i dokumentu SAD otrzymała również informację pisemną od firmy F., że kosztami dotyczącymi cła i podatku VAT został obciążony nadawca przesyłek czyli kontrahent. Wnioskodawca w związku z tym zakupem nie poniósł kosztów odprawy celnej.

Spółka nie otrzymała od kontrahenta dokładnej kalkulacji ceny, przedstawiciele Spółek podczas rozmów/negocjacji ustalili ostateczną cenę za moduły oraz warunki dostawy, z których wynikło, że koszty odprawy celnej ponosi dostawca.

W tym okresie Spółka otrzymała również z firmy zagranicznej S brakujące części do dużej inwestycji. Brakujące części są elementami różnych urządzeń, zestawów które zostały już wcześniej zafakturowane, a podczas montażu okazało się, że są niekompletne. Cała dostawa odbywała się w ramach reklamacji na koszt dostawcy łącznie z odprawą celną tj. zapłatą podatku i cła.

Brakujące części/elementy do maszyn/urządzeń, które Spółka otrzymywała w ramach zgłaszanych reklamacji były dostarczane do Wnioskodawcy wraz z dokumentem SAD, w którym w poz. 8 jako odbiorca jest wskazana firma Wnioskodawcy.

Towary pochodzące z importu będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT z otrzymanego dokumentu celnego SAD jeżeli został on zapłacony przez dostawcę towaru.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie ma prawa do odliczenia podatku VAT zapłaconego przez inny podmiot. W tych przypadkach Wnioskodawca zgodnie z ustawą o VAT nie jest podatnikiem, na którym ciąży obowiązek uiszczenia cła, dlatego nie jest podatnikiem mającym prawo do odliczenia wyliczonego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega import towarów.

W myśl art. 2 pkt 7 cyt. ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.

Zgodnie z art. 4 pkt 9 i 12 Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r., ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. U. UE L Nr 302, poz. 1 z późn. zm.)

* "dług celny" oznacza nałożony na osobę obowiązek uiszczenia należności celnych przywozowych (dług celny w przywozie) lub należności wywozowych (dług celny w wywozie), które stosuje się do towarów określonych zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi;

* "dłużnik" oznacza każdą osobę zobowiązaną do zapłacenia kwoty długu celnego;

* "zgłaszający" oznacza osobę, która dokonuje zgłoszenia celnego we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu dokonywane jest zgłoszenie celne;

Stosownie do art. 201 Wspólnotowego Kodeksu Celnego dług celny w przywozie powstaje w wyniku:

Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.

Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na rzecz której składane jest zgłoszenie celne.

Jeżeli zgłoszenie celne o objęcie towaru jedną z procedur określoną w ust. 1 zostało sporządzone na podstawie danych, co spowodowało, że należności celne przywozowe nie zostały pobrane lub zostały pobrane w kwocie niższej niż prawnie należna, osoby, które dostarczyły tych danych, wymaganych do sporządzenia zgłoszenia, i które wiedziały lub powinny były wiedzieć, że dane te są nieprawdziwe, mogą również zostać uznane za dłużników zgodnie z obowiązującymi przepisami krajowymi.

W myśl art. 5 ust. 1-3 Wspólnotowego Kodeksu Celnego na warunkach określonych w art. 64 ust. 2 i z zastrzeżeniem przepisów przyjętych w ramach art. 243 ust. 2 lit. b) każda osoba ma prawo do działania przez przedstawiciela reprezentującego ją przed organami celnymi celem dokonania wszelkich czynności i formalności przewidzianych w przepisach prawa celnego.

Przedstawicielstwo może być:

* bezpośrednie, w tym przypadku przedstawiciel działa w imieniu i na rzecz innej osoby, lub

* pośrednie, w tym przypadku przedstawiciel działa we własnym imieniu, lecz na rzecz innej osoby.

Państwa Członkowskie mogą sobie zastrzec prawo do dokonywania, na swoim obszarze, zgłoszenia celnego przez:

* przedstawiciela bezpośredniego, lub

* przedstawiciela pośredniego;

tak aby przedstawicielem był agent celny wykonujący swój zawód na terytorium tego Państwa Członkowskiego.

Z wyjątkiem przypadków określonych w art. 64 ust. 2 lit. b) i ust. 3 przedstawicielem jest osoba mająca swoją siedzibę we Wspólnocie.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż dokonała ona importu towarów z krajów trzecich i w dokumencie SAD widnieje jako importer, a więc to na niej ciąży obowiązek zapłaty cła oraz podatku VAT od importowanego towaru. Nawet jeśli faktycznej zapłaty dokonuje inny podmiot robi to w imieniu importera. Jednakże warunkiem koniecznym do tego aby podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z tyt. importu towarów jest wykorzystanie przedmiotowych towarów do działalności opodatkowanej.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, w przypadku importu - suma kwot podatku wynikająca z dokumentu celnego i deklaracji importowej, z zastrzeżeniem pkt 5 (art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy).

Reasumując, gdy Wnioskodawca posiada dokument celny, z którego wynika, że ciąży na nim obowiązek uiszczenia cła oraz w dokumencie tym została określona kwota podatku VAT, wówczas stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT wynikającego z dokumentu celnego, gdyż jak wskazano we wniosku importowane towary będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.