IBPP3/443-444/10/KO

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 sierpnia 2010 r. (data wpływu 31 sierpnia 2010 r.) oraz z dnia 15 czerwca 2010 r. (data wpływu 9 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem stacji pogotowia ratunkowego - jest prawidłowe.

W dniu 21 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem w dniu 9 września 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania transakcji nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem stacji pogotowia ratunkowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 sierpnia 2010 r. (data wpływu 31 sierpnia 2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie z dnia 24 sierpnia 2010 r. znak IBPP3/443-444/10/KO.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 29 marca 2010 r. na mocy aktu notarialnego Powiat otrzymał od Województwa w drodze zamiany nieruchomość zabudowaną. Przedmiotową nieruchomość stanowi działka gruntu o pow. 4.470 m² zabudowana budynkiem po stacji pogotowia ratunkowego. Oznaczona jest nr 20/2 i prowadzona jest dla niej księga wieczysta. Podczas nabycia w drodze zamiany Powiat nie był obciążony podatkiem VAT. Budynek pogotowia powstał w latach 60-tych ubiegłego wieku. Jego stan jest dobry. W chwili obecnej w budynku pogotowia nie są prowadzone żadne prace remontowe. Od chwili nabycia Powiat nie poczynił też żadnych nakładów na przedmiotowy budynek w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym. Aktualnie nieruchomość budynkowa jest użytkowana na podstawie umowy użyczenia przez pracowników pogotowia ratunkowego. Umowa obowiązuje do dnia 30 września 2010 r. Pogotowie ratunkowe dokonuje opłat za media. Natomiast sama umowa nie jest odpłatna. Umowa została zawarta w celu wydłużenia czasu na dokonanie przeprowadzki z budynku przez ww. pracowników pogotowia.

Powiat zamierza w najbliższym czasie tj. po zakończeniu umowy użyczenia sprzedać opisaną wyżej nieruchomość.

Pismem z dnia 27 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca uzupełnił stan faktyczny w następujący sposób:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem stacji byłego pogotowia ratunkowego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedaż przedmiotowej nieruchomości zabudowanej nie będzie opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać działkę nr 20/2 zabudowaną budynkiem stacji pogotowia ratunkowego. Nabycie ww. działki zabudowanej budynkiem w dniu 29 marca 2010 r. było zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pk 10a ustawy. Powiat nie poniósł wydatków na ulepszenie budynku w stosunku, do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Aktualnie nieruchomość budynkowa jest użytkowana na podstawie umowy użyczenia przez pracowników pogotowia ratunkowego.

Co do zasady stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym ustawodawca od powyższej zasady ustanowił szereg wyjątków, a jednym z nich jest zwolnienie od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, z wyjątkiem gdy:

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Wezwaniem z dnia 24 sierpnia 2010 r. nr IBPP3/443-444/10/KO wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia stanu faktycznego poprzez wskazanie m.in. (pkt 5 ww. wezwania) czy budynek pogotowia ratunkowego był zasiedlony w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, a jeżeli budynek był zasiedlony należało podać kiedy nastąpiło zasiedlenie.

Pismem z dnia 27 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na ww. pytanie w sposób następujący: Budynek pogotowia ratunkowego został zasiedlony zaraz po wybudowaniu.

W związku z powyższym tut. organ podatkowy zauważa, iż do pierwszego zasiedlenia budynku pogotowia ratunkowego w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT nie mogło dojść zaraz po wybudowaniu, bowiem budynek pogotowia powstał w latach 60-tych ubiegłego wieku a wówczas nie obowiązywała ustawa o podatku od towarów i usług. Ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) weszła w życie z dniem 5 lipca 1993 r. i obowiązywała do 30 kwietnia 2004 r. Z kolei z dniem 1 maja 2004 r. weszła w życie ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), która obowiązuje do chwili obecnej. Zatem w związku z tak udzieloną odpowiedzią przez Wnioskodawcę nie jest możliwe ustalenie czy do sprzedaży budynku pogotowia ratunkowego ma zastosowanie zwolnienie, o którym mowa art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Jednakże zauważyć należy, iż Województwo - zbywca przedmiotowej nieruchomości - zastosował dla dostawy tej nieruchomości zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Co oznacza, iż nabycie tej nieruchomości nastąpiło bądź w ramach pierwszego zasiedlenia bądź w okresie krótszym niż 2 lata po pierwszym zasiedleniu. Należy mieć również na uwadze, że Wnioskodawca zamierza po dniu 30 września 2010 r. dokonać sprzedaży tej nieruchomości (w tym samym roku, w którym nabył nieruchomość), zatem również do dostawy dokonanej przez Wnioskodawcę nie będzie miało zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia dostawy budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W związku z powyższym sprzedaż przez Wnioskodawcę gruntu zabudowanego budynkiem stacji pogotowia ratunkowego będzie podlegać zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawcy w stosunku do tego budynku nie przysługiwało przy jego nabyciu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na jego ulepszenie.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe lecz prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy wynika z innej podstawy prawnej niż wskazana we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).