IBPP3/443-436/09/IK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2009 r. (data wpływu 24 marca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 24 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy mieszkań. Jest podatnikiem VAT czynnym i wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dokonano zakupu gruntu i wzniesiono na nim budynki, przy czym dokonano podziału nieruchomości i przeniesiono na nabywców własność nieruchomości, na których wzniesiono dla klientów budynki. Wnioskodawca wybudował także drogę wewnątrzosiedlową o wartości ok. 1.300.000,- złotych i nadal jest jej właścicielem. W umowach z nabywcami nieruchomości przylegających do wyżej opisanej drogi zastrzeżono, że będą oni mieli zapewniony dostęp do drogi publicznej. W rozpatrywanej sprawie dostęp do drogi publicznej właściciele nieruchomości przylegających mają za pośrednictwem drogi zbudowanej przez Wnioskodawcę. Ponieważ Wnioskodawca ponosi wydatki związane z utrzymaniem drogi w należytym stanie (odśnieżanie, bieżące naprawy) i zapewnieniem mieszkańcom całorocznego dostępu do drogi publicznej gospodarczo uzasadniona była sprzedaż drogi dla mieszkańców osiedla, jednakże nie wyrazili oni na to zgody.

W umowie sprzedaży nieruchomości, na której znajduje się droga będąca własnością Wnioskodawcy innym osobom spółka musiałaby (z uwagi na odpowiedzialność odszkodowawczą wobec mieszkańców osiedla z tytułu naruszenia postanowienia umownego dotyczącego zapewnienia dostępu do drogi publicznej) zastrzec obowiązek zapewnienia dostępu do drogi publicznej właścicielom nieruchomości przylegających do sprzedawanej drogi. W takiej sytuacji z uwagi na brak możliwości sprzedaży drogi osobom trzecim (z zasad doświadczenia życiowego wynika, że nikt nie będzie zainteresowany zakupem nieruchomości na której znajduje się droga, ponieważ ponosiłby wyłącznie związane z tym wydatki np. odśnieżania, nie uzyskując z tego tytułu żadnych zysków) ekonomicznie uzasadniona (aby zlikwidować ciążące na wnioskodawcy koszty związane z obowiązkiem utrzymania drogi w należytym stanie) jest sprzedaż tej drogi jednostce samorządu terytorialnego (na terenie której znajduje się droga) zainteresowanej zakupem drogi, przy czym cena zdaniem reprezentantów gminy (powołują się oni na konieczność ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem drogi w należytym stanie) nie może przekraczać 1.000,- złotych netto.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości gminie znajduje także uzasadnienie społeczne, ponieważ jest dokonywane w interesie gminy jako wspólnoty mieszkańców, a także w interesie mieszkańców nieruchomości przylegających do drogi publicznej. Między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne nie zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Żadna z wymienionych osób nie łączy funkcji zarządzających, nadzorczych lub kontrolnych u kontrahentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy dostawie dla gminy nieruchomości, na której znajduje się droga wewnątrzosiedlowa za cenę znacznie niższą od wartości poniesionych na tę nieruchomość nakładów Wnioskodawca traci prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych dotyczących nakładów poniesionych na nieruchomość (na której Wnioskodawca wybudował drogę).

Zdaniem Wnioskodawcy, przy dostawie dla gminy nieruchomości, na której znajduje się droga wewnątrzosiedlowa za cenę znacznie niższą od wartości poniesionych na tę nieruchomość nakładów (z uwagi na jej charakter i społeczne uzasadnienie sprzedaży) wnioskodawca nie traci prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych dotyczących nakładów poniesionych na nieruchomość (na której Wnioskodawca wybudował drogę).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto możliwość skorzystania przez podatnika podatku od towarów i usług z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego uzależniona jest także od spełnienia wymogów określonych w przepisach wykonawczych do ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o VAT przewidują również przypadki, w których podatnikowi nie przysługuje możliwość skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. W przypadku gdy występują okoliczności określone w przepisach art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik w zasadzie nie ma możliwości skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Przypadki określone w art. 88 ustawy o VAT maja charakter wyjątkowy, bowiem wprowadzają ograniczenie względem zasadniczego, przysługującego podatnikom prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać jednostce samorządu terytorialnego drogę wewnętrzną, wybudowaną przez siebie o wartości 1.300.000 zł. Budowa ww. drogi była niezbędna aby zapewnić dostęp do drogi publicznej właścicielom nieruchomości przylegających, na rzecz których Wnioskodawca dokonał dostawy nieruchomości. Wnioskodawca zamierza sprzedać ww. drogę wewnętrzną jednostce samorządu terytorialnego za kwotę 1.000 zł netto.

Strony uzgodniły cenę sprzedaży ww. drogi w kwocie znacznie niższej od wartości poniesionych na drogę nakładów z uwagi na ciążące na każdoczesnym właścicielu drogi obowiązki związane z ponoszeniem wydatków związanych z utrzymaniem drogi w należytym stanie i brakiem możliwości uzyskania z tego tytułu jakichkolwiek zysków. W ocenie Wnioskodawcy nie traci on prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych dotyczących nakładów poniesionych na nieruchomość, na której Wnioskodawca wybudował drogę.

Mając na uwadze przytoczony wyżej stan prawny i stan faktyczny sprawy stwierdzić należy, iż Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do odliczenia podatku naliczonego od nakładów poniesionych na wybudowanie drogi, będącej przedmiotem wniosku, o ile nie wystąpią przypadki ograniczające prawo do odliczenia podatku naliczonego określone w art. 88 ustawy o VAT. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania zawarta została w odrębnych rozstrzygnięciu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.