IBPP3/443-431/11/AM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2011 r. (data wpływu 1 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy lokali mieszkalnych - jest nieprawidłowe

W dniu 23 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy lokali mieszkalnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka obecnie prowadzi budowę budynku wielorodzinnego i zamierza sprzedawać powstałe w nim lokale mieszkalne. Lokale mieszkalne, które powstaną będą sprzedawane z 8% preferencyjną stawką VAT, ponieważ spełniają one wymogi zawarte w ustawie o VAT dotyczące budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wnioskodawca spodziewa się, że wśród jego klientów znajdą się osoby (nie będące małżeństwem), które będą chciały kupić udziały w lokalu mieszkalnym. Prawo dopuszcza taką formę sprzedaży nieruchomości.

Wnioskodawca uważa, że jeśli w przypadku dokonywanej przez niego dostawy lokali mieszkalnych prawidłowo zastosowałby stawkę VAT w wysokości 8%, to również w przypadku sprzedaży udziału w nieruchomości będącej lokalem mieszkalnym należy zastosować stawkę VAT w wysokości 8%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym, dla którego - w wypadku sprzedaży całego lokalu - właściwą stawką byłaby stawka 8% można zastosować także stawkę 8%.

Zdaniem Wnioskodawcy, z punktu widzenia prawa podatkowego, a w szczególności podatku od towarów i usług, sprzedaż udziałów w lokalu mieszkalnym należy traktować tak jak dostawę towarów. Transakcja taka skutkuje przeniesieniem prawa własności nieruchomości i dlatego przy sprzedaży udziałów należy zastosować taką stawkę VAT jak przy sprzedaży nieruchomości, której udział dotyczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż ustawa VAT dla swoich własnych potrzeb definiuje termin "dostawa towarów". Nie można w związku z tym utożsamiać dostawy towarów na gruncie VAT z cywilnoprawną umową dostawy, na mocy której dostawca zobowiązuje się do wytworzenia rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku oraz do ich dostarczenia częściami albo periodycznie, a odbiorca zobowiązuje się do odebrania tych rzeczy i do zapłacenia ceny (art. 605 k.c.)

Istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W przepisie tym mowa jest o tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawa własności". W orzecznictwie i praktyce ETS pojawił się w tym kontekście termin "własność ekonomiczna" - tak w orzeczeniu C-320/88 (Shipping and Forwarding Safe B. V. v. Staatsecretaris van Financiën).

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przy czym pod pojęciem sprzedaży stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT rozumieć należy odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jakkolwiek jeden towar można nabyć tylko za jedną cenę, to jednak towar ten mogą kupić na współwłasność dwie lub więcej osób. Istota współwłasności polega na tym, że każdy współwłaściciel ma jednakowe prawo do tej samej rzeczy, ograniczone jedynie takim samym prawem innych współwłaścicieli. Ilekroć w ustawie jest mowa o prawach i obowiązkach właściciela, wspomniane prawa i obowiązki odnoszą się także do współwłaścicieli (por. art. 195 k.c. w związku z art. 140 k.c.). Charakterystyczne jest przy tym, że ustawodawca, określając sferę możliwego postępowania właściciela, używa z reguły liczby pojedynczej. Mówi zatem o właścicielu, a nie o właścicielach czy też o współwłaścicielach (por. art. 140, 142, 144, 147, 231 i inne kodeksu cywilnego). Więcej nawet, definiując umowę sprzedaży wymienia w liczbie pojedynczej sprzedawcę i kupującego (art. 535 k.c.). Nie ma jednak wątpliwości, że kupujących tę samą rzecz może być więcej. Chociaż więc ustawa stanowi: " (...) kupujący zastrzegł sobie" (art. 549 k.c.) lub też " (...) na kupującego przechodzą korzyści" (art. 548 § 1 k.c.) albo " (...) kupujący dopuścił się zwłoki" (art. 551 § 1 k.c.), to przytoczone postanowienia ustawowe odnoszą się do kilku kupujących na współwłasność.

Zauważyć również należy, iż w art. 106 ust. 1 ustawy o VAT ustawodawca użył sformułowania "nabywcy" tj. w liczbie pojedynczej - jednakże w świetle powyższego nie może to oznaczać niestosowanie tego przepisu w przypadku nabycia tej samej rzeczy przez kilku nabywców - zatem z uwagi na fakt, iż prawodawca wymaga wpisania do faktury danych dotyczących nabywcy, to w przypadku nabycia towaru przez dwóch lub więcej nabywców wpisaniu podlegają wszystkie podmioty występujące jako nabywcy danej transakcji.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Towarami są rzeczy. Rzeczami są tylko i wyłącznie przedmioty materialne. Towarem na gruncie ustawy VAT będą także wszelkie postacie energii. Towarami są zarówno rzeczy ruchome jak i nieruchomości oraz ich części. Zatem za towary są uznawane także części budynków. Zatem części budynków, wyodrębnionych w samodzielny lokal mieszkalny lub samodzielny lokal o innym przeznaczeniu, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług uznawane są za towary.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi obecnie budowę budynku wielorodzinnego i zamierza sprzedawać powstałe w nim lokale mieszkalne. Lokale mieszkalne, które powstaną Wnioskodawca będzie sprzedawać z 8% preferencyjną stawką VAT ponieważ spełniają one wymogi zawarte w ustawie o VAT dotyczące budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wnioskodawca przewiduje, że wśród klientów znajdą się osoby (nie będące małżeństwem), które będą chciały kupić udziały w lokalu mieszkalnym. Prawo dopuszcza taką formę sprzedaży nieruchomości. Zdaniem Wnioskodawcy jeśli w przypadku dostawy lokali mieszkalnych prawidłowo zastosuje on 8% stawkę podatku VAT, to również w przypadku sprzedaży udziału w nieruchomości będącej lokalem mieszkalnym również należy zastosować stawkę VAT w wysokości 8%.

Mając na uwadze przedstawiony wyżej stan prawny i stan faktyczny sprawy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca dokonywać będzie dostawy towaru w postaci lokalu mieszkalnego, którego dostawa jak wskazał Wnioskodawca podlegać będzie opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT z uwagi na to, iż lokale te spełniają wymogi zawarte w ustawie o VAT dotyczące budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Okoliczność, że nabywcami danego lokalu będą dwie lub więcej osób - nabywających dany lokal na współwłasność nie oznacza, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, że Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży udziałów w lokalu mieszkalnym. Jak bowiem wskazano wyżej jeden towar (lokal mieszkalny) można nabyć tylko za jedną cenę, to jednak towar ten mogą kupić na współwłasność dwie lub więcej osób.

W związku z powyższym jeżeli po stronie dostawcy (sprzedawcy), którym w przedmiotowej sprawie będzie Wnioskodawca występuje jeden podmiot, dokonujący dostawy towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT zaś po stronie nabywcy występuje wielość podmiotów - wówczas mamy do czynienia z dostawą towaru (lokalu mieszkalnego) a nie ze sprzedażą udziałów w towarze (lokalu mieszkalnym).

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.