IBPP3/443-407/10/PH

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2010 r. (data wpływu 8 czerwca 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia 10 sierpnia 2010 r. (data wpływu 13 sierpnia 2010 r.), z dnia 17 sierpnia 2010 r. (data wpływu 17 sierpnia 2010 r.) oraz z dnia 19 sierpnia 2010 r. (data wpływu 19 sierpnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2010 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 sierpnia 2010 r. (data wpływu 13 sierpnia 2010 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 4 sierpnia 2010 r., znak: IBPP3/443-407/10/PH oraz pismem z dnia 17 sierpnia 2010 r. (data wpływu 17 sierpnia 2010 r.) oraz pismem z dnia 19 sierpnia 2010 r. (data wpływu 19 sierpnia 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości stanowiących działki ewidencyjne nr 7/11, 21/2, 29/1 - zakup działek nastąpił w 1990 r.

Działka nr 29/1 jest zabudowana stacją paliw i budynkiem portierni wybudowanymi w roku 1990. Następne działki nr 7/11 i 21/2 są niezabudowane.

Ponadto Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości stanowiącej działkę nr ewidenc. 22/2, która jest niezabudowana, a nabyta przez Wnioskodawcę w roku 1991. W roku 2002 Wnioskodawca przejął w użytkowanie wieczyste grunty Skarbu Państwa stanowiące działki nr 3/17 i 30/9, które są niezabudowane.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki niezabudowane nr 7/11, 21/2, 22/2, 3/17 oraz 30/9 mają przeznaczenie o symbolu 3P/35/ - teren produkcji i usług.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca wskazał dodatkowo:

* przeznaczenie terenu - produkcja, składy, magazyny;

* dopuszcza się realizację budynków usługowych towarzyszących produkcji;

* dopuszcza się realizację składów otwartych;

* utrzymuje się istniejącą zabudowę z możliwością jej przebudowy, rozbudowy i nadbudowy;

* realizacja, przebudowa, rozbudowa i nadbudowa budynków istniejących na zasadach:

* wysokość budynku nie może przekraczać 12 m (z wyłączeniem urządzeń technologicznych),

* obowiązek stosowania dachów o spadkach połaci dachowych do 40°,

* obowiązek uwzględnienia nieprzekraczalnej linii zabudowy wyznaczonej na rysunku planu;

* obowiązek zachowania min. 20% powierzchni działki jako biologicznie czynnej;

* obowiązek wprowadzenia pasa zieleni izolacyjnej w sąsiedztwie działki z zabudową usługową oraz budynkiem mieszkalnym;

* obowiązek realizacji zabezpieczeń ograniczających uciążliwość istniejącej stacji paliw zgodnie z przepisami odrębnymi;

* obowiązek zachowania wymaganych odległości budynków od sieci elektroenergetycznej 110kV na terenie o symbolu 3P (35);

* obowiązek realizacji miejsc postojowych w obrębie działki zgodnie ze wskaźnikami określonymi w § 7 ust. 11 pkt 5.

Wnioskodawca wskazał również, iż w stosunku do budynku stacji paliw i budynku portierni nie dokonywał ulepszeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 sierpnia 2010 r. podano następujące informacje:

* Stacja paliw i budynek portierni zlokalizowane na działce nr 29/1 zostały oddane do użytkowania w roku ich wybudowania, tj. w 1990 r.,

* Budynek stacji paliw i portierni był dzierżawiony przez Wnioskodawcę od 1994 r. do chwili obecnej.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca wyjaśnił, iż pierwsze zasiedlenie stacji paliw i portierni nastąpiło w 1994 r., gdyż została wydzierżawiona i był płacony podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży nieruchomości zabudowanej stanowiącej własność Wnioskodawcy jest on zobowiązany naliczyć i odprowadzić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży nieruchomości zabudowanej stanowiącej własność Wnioskodawcy nie jest on zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, przez pojęcie sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Ponadto stosownie do art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Powyższe oznacza, iż do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, bądź też jest opodatkowana 22% stawką podatku, na takich samych zasadach opodatkowana jest dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki.

Z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości stanowiących działki ewidencyjne nr 7/11, 21/2, 29/1 - zakup działek nastąpił w 1990 r.

Działka nr 29/1 jest zabudowana stacją paliw i budynkiem portierni wybudowanymi w roku 1990. Następne działki nr 7/11 i 21/2 są niezabudowane.

Ponadto Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości stanowiącej działkę nr ewidenc. 22/2, która jest niezabudowana, a nabyta przez Wnioskodawcę w roku 1991. W roku 2002 Wnioskodawca przejął w użytkowanie wieczyste grunty Skarbu Państwa stanowiące działki nr 3/17 i 30/9, które są niezabudowane.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 10 sierpnia 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działki niezabudowane nr 7/11, 21/2, 22/2, 3/17 oraz 30/9 mają przeznaczenie o symbolu 3P/35/ - teren produkcji i usług.

Wnioskodawca wskazał również, iż w stosunku do budynku stacji paliw i budynku portierni nie dokonywał ulepszeń w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Stacja paliw i budynek portierni zlokalizowane na działce nr 29/1 zostały oddane do użytkowania w roku ich wybudowania, tj. w 1990 r.,

Budynek stacji paliw i portierni był dzierżawiony przez Wnioskodawcę od 1994 r. do chwili obecnej.

Pierwsze zasiedlenie stacji paliw i portierni nastąpiło w 1994 r., gdyż została wydzierżawiona i był płacony podatek VAT.

Podstawowa stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do tej ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Opierając się na powyższej definicji należy przyjąć, iż z punktu widzenia pierwszego zasiedlenia, pierwszym nabywcą lub użytkownikiem budynku, budowli lub ich części będzie podmiot, który stanie się takim nabywcą lub użytkownikiem w następstwie czynności podlegającej opodatkowaniu.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Ponadto w myśl art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Reasumując powyższe, podkreślić należy, iż opisana we wniosku stacja paliw oraz budynek portierni nie były przez Wnioskodawcę ulepszane - w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Pierwsze zasiedlenie nastąpiło w 1994 r., kiedy Wnioskodawca wydzierżawił ww. obiekty i był płacony podatek VAT.

A zatem planowane przez Wnioskodawcę zbycie nieruchomości - zabudowanej działki nr 29/1 - na której znajdują się stacja paliw oraz budynek portierni, nie będzie miało miejsca w ramach pierwszego zasiedlenia, jak również okres czasu, który upłynął od pierwszego zasiedlenia jest dłuższy niż dwa lata.

Tym samym zbycie przedmiotowej nieruchomości, składającej się z posadowionych na niej obiektów budowlanych wraz z gruntem, podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, w powiązaniu z art. 29 ust. 5 tej ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. organ pragnie zauważyć, iż wskazany przez Wnioskodawcę w polu D.3. formularza ORD-IN ("Wskazanie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej"), oprócz art. 29 ust. 5, art. 43 ust. 9 ustawy o VAT, nie stanowił przedmiotu niniejszej interpretacji indywidualnej, gdyż nie ma on zastosowania w sprawie (dotyczy placówek oświatowych, o których mowa w ust. 1 pkt 13 oraz w art. 83 ustawy o VAT).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę przedstawionego we wniosku stanowiska prawnego Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanych stanowiących własność oraz współwłasność Wnioskodawcy oraz w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości niezabudowanej pozostającej w użytkowaniu wieczystym, została zawarta w odrębnych rozstrzygnięciach.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.