IBPP3/443-404/13/EJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2013 r. (data wpływu 2 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania nakładów poniesionych na rozbudowę budynku partnera projektu oraz w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności oddania partnerom projektu w bezpłatne użyczenie sprzętu narciarskiego - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania nakładów poniesionych na rozbudowę budynku partnera projektu oraz czynności oddania partnerom projektu w bezpłatne użyczenie sprzętu narciarskiego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca realizuje projekt współfinansowany z Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013 r. pn. "...". Wnioskodawca jest Beneficjentem i Liderem projektu. Jest też inwestorem głównym. Partnerami projektu są 3 gminy wchodzące w skład Powiatu. W dniu 10 lutego 2012 r. podpisano umowę partnerską między Wnioskodawcą a Gminami, z której wynika, że ogólny koszt inwestycyjny to 3.045.000 zł. Dofinansowanie stanowi 75% wartości zadania, natomiast 25% stanowi udział własny Beneficjenta, którym jest Wnioskodawca. Na ten udział własny składają się: 50% środki własne powiatu i po 16,66% środki gmin partnerów. Każda z gmin - partnerów wpłaci więc na konto Wnioskodawcy po 20.000 zł tytułem wkładu (w formie dotacji celowej). Całość zadania będzie realizował Beneficjent, czyli Lider projektu - Wnioskodawca. Całość dofinansowania otrzyma Wnioskodawca. On będzie wykonywał inwestycję, począwszy od projektu, poprzez zamówienia publiczne, po wyłonienie wykonawców, podpisanie umów oraz rozliczenie i odbiór inwestycji. Wszystkie faktury zakupu będą wystawione na Wnioskodawcę - Lidera projektu. Wnioskodawca odpowiada bezpośrednio za zapewnienie trwałości projektu, co wynika z podpisanej umowy z dnia 21 grudnia 2012 r. Stroną realizującą i jedynym Beneficjentem tej umowy jest Wnioskodawca.

W ramach projektu zrealizowane zostaną następujące zadania:

1. rozbudowa istniejącego budynku zlokalizowanego na stadionie piłkarskim-należącego do gminy K. (partnera projektu). Koszt tej rozbudowy planuje się na kwotę 780.000,00 zł. Wnioskodawca będzie realizował to zadania jako inwestor na podstawie przeniesienia decyzji oraz prawa do dysponowania działkami na cele budowlane.

Po zakończeniu inwestycji Wnioskodawca przekaże nieodpłatnie dokumentem PT poniesione nakłady na własność Gminy K. Właścicielem rozbudowanego obiektu będzie Gmina K. i będzie ona zobowiązana do utrzymania trwałości tego zakresu infrastruktury w okresie tzw. trwałości projektu czyli 5 lat licząc od dnia ostatecznego zakończenia i rozliczenia projekt.

2. zakup sprzętu narciarskiego - Wnioskodawca zakupi w całości sprzęt narciarski, który następnie przekaże w opiekę partnerom na podstawie umowy użyczenia. Umowa użyczenia zostanie zawarta na co najmniej 5 lat od dnia ostatecznego zakończenia i rozliczenia projektu. Sprzęt będzie stanowił jednak własność Powiatu i będzie figurował w księgach rachunkowych Wnioskodawcy. Gminy - partnerzy będą zobowiązani do corocznego przesyłania informacji o wynikach inwentaryzacji w zakresie sprzętu użyczonego. Wnioskodawca w ramach swojej inwentaryzacji będzie miał zagwarantowany dostęp do użyczonego sprzętu, tak by można go było zinwentaryzować. Przekazany w użyczenie gminom-partnerom sprzęt będzie wypożyczany turystom bezpłatnie, zgodnie z ustalonym regulaminem wypożyczania (uzgodnionym z Wnioskodawcą).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Stanowisko Wnioskodawcy:

Powiat w odniesieniu do obu pytań uważa, że w ramach projektu realizowanego wspólnie z partnerami zarówno Wnioskodawca jak i gminy-partnerzy realizują nałożone ustawami zadania z zakresu upowszechniania sportu i rozwoju turystyki. Tak więc, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) czynności przekazania zarówno nakładów na istniejący budynek, jak i przekazanie w użyczenie sprzętu nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy o VAT wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów (tekst jedn.: nie podlegają opodatkowaniu) przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywania prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zatem opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia w całości lub w części kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tego towaru, z wyjątkiem przekazania prezentów o małej wartości i próbek. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Natomiast stosownie do postanowień art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013 r. za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z dniem 1 kwietnia 2013 r. przepis art. 8 ust. 2 pkt 1 otrzymał nowe brzmienie:

Za odpłatne świadczenie usług uznaje się również użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Ze świadczeniem usługi mamy do czynienia również w sytuacji, gdy podatnik dokonuje czynności działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej. Wówczas przyjmuje się, że dla celów podatku od towarów i usług podatnik sam nabył usługę od faktycznego wykonawcy, a następnie wyświadczył tę usługę.

Powyższe wynika wprost z przepisu art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, który stanowi, że w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zasadę tę reguluje także przepis art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347, s. 1), (wcześniej art. 6 ust. 4 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG) (Dz. Urz. WE L 145, s. 1)), zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, lecz na rachunek innej osoby, uczestniczy w świadczeniu usług, uznaje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Stosownie do art. 30 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Oznacza to, iż koszty niektórych usług, gdzie odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez świadczącego usługę, mogą być w ramach zawartych umów przenoszone na faktycznego odbiorcę. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie "w stanie nieprzetworzonym" odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi. Podatnik jest traktowany tak, jakby świadczył tę usługę. Świadczenie takich usług powinno zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla danego rodzaju usługi.

Takie uregulowanie jest konsekwencją przyjęcia zasady, że czynność wykonana we własnym imieniu przez podatnika powoduje dla niego powstanie obowiązku podatkowego.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. "...". Wnioskodawca jest Beneficjentem i Liderem projektu. Jest też inwestorem głównym. Partnerami projektu są 3 gminy wchodzące w skład Powiatu. W dniu 10 lutego 2012 r. podpisano umowę partnerską między Powiatem a Gminami.

Należy zauważyć, że celem zawartej umowy o partnerstwie jest wspólne działanie w realizacji przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy oraz szeroki zakres przedmiotowy przekracza możliwość jednego podmiotu. Umowa partnerska wiąże podmioty na czas realizacji projektu, czyli do momentu osiągnięcia celu. Partnerstwo nie jest jednak podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty zawierające umowę zachowują niezależność w działaniach nieobjętych umową zaś w działaniach objętych umową realizują wspólną politykę finansową objętą porozumieniem. Zawierając umowę o partnerstwie podmioty określiły, że Lider będzie je reprezentował na zewnątrz. Zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze - umowy o partnerstwie stanowi porozumienie stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego.

Mając na uwadze, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, z punktu widzenia podatku VAT każdy z podmiotów umowy partnerskiej jest odrębnym podatnikiem. Dlatego też podmioty działające w ramach zawartej umowy partnerskiej powinny do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne zasady w zakresie wystawiania faktur VAT dokumentujących wykonywane przez nich czynności.

Przenosząc przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe na grunt przepisów ustawy o VAT należy stwierdzić, że Wnioskodawca nabędzie w ramach realizacji projektu wszystkie towary i usługi, albowiem wszystkie faktury zakupu towarów i usług będą wystawione na Wnioskodawcę. W konsekwencji mienie powstałe w wyniku realizacji projektu zostanie w całości wytworzone przez Wnioskodawcę, i to Wnioskodawca nabędzie prawo do rozporządzania tym mieniem jak właściciel.

Część wytworzonego mienia zostanie przez Wnioskodawcę przekazana partnerowi projektu tj. Gminie K., zaś Gmina K. wniesie 16,66% własnych środków finansowych do projektu.

Zatem należy przyjąć, że Wnioskodawca na mocy umowy partnerskiej - jako lider, nabędzie towary i usługi związane z realizacją projektu, a następnie dokona dostawy towarów i wykona usługę rozbudowy istniejącego budynku, będącego własnością Gminy K.

Powyższe wynika z brzmienia cyt. wyżej art. 8 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że Wnioskodawca jako podmiot obciążający partnera kosztami danych usług i towarów traktowany jest jako odbiorca, a następnie dostawca tych samych towarów i usług.

Tym samym w analizowanej sprawie na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług występuje odpłatne świadczenie usług i odpłatna dostawa towarów.

Z uwagi na fakt, że część wytworzonego przez Wnioskodawcę mienia, zostanie przekazana partnerowi w zamian za świadczenie pieniężne, nie można mówić o nieodpłatnym świadczeniu usług i nieodpłatnej dostawie towarów.

Podkreślenia wymaga, iż dla opodatkowania danej czynności nie jest istotnym czy wykonanie tej czynności prowadzi do powstania po stronie świadczącego zysku czy też straty. Opodatkowaniu bowiem podatkiem VAT podlega każde świadczenie, za które zostało wypłacone wynagrodzenie.

Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie pokrywa koszty świadczenia czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane "po kosztach" ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

W istocie okoliczność, czy transakcja została dokonana po cenie niższej, czy też wyższej od kosztu świadczenia, nie ma znaczenia dla zakwalifikowania transakcji jako "transakcji odpłatnej" w rozumieniu art. 5, bowiem to ostatnie pojęcie wymaga wyłącznie istnienia bezpośredniego związku między dostawą towarów lub świadczeniem usług, a świadczeniem wzajemnym rzeczywiście otrzymanym przez podatnika.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca jest Liderem projektu i nabywane towary i usługi związane z realizacją projektu w części dotyczącej rozbudowy istniejącego budynku stanowiącej własność Gminy K., będą dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Wnioskodawcę - dotyczy to również sytuacji, gdy towary i usługi będą przekazywane Partnerowi projektu tj. Gminie K. - to biorąc pod uwagę cyt. przepisy uznać należy, iż Wnioskodawca będzie działał w przedmiotowej sprawie w imieniu własnym lecz na rachunek innego podmiotu, tj. Gminy K.

Zatem koszty zakupu towarów i usług, gdzie odbiorcą jest inny podmiot niż podmiot obciążony przez dokonującego dostawy towaru (świadczącego usługę), Wnioskodawca zobowiązany będzie przenieść na faktycznego odbiorcę (Partnera projektu).

Reasumując, w ocenie tut. organu nabycie w ramach projektu towarów i usług przez Wnioskodawcę winno być przedmiotem odsprzedaży towarów i usług dla Partnera projektu przy zastosowaniu tej samej stawki co stawka, według której towary i usługi zostaną opodatkowane przez dostawcę faktycznie sprzedającego towary lub usługodawcę faktycznie świadczącego te usługi. Wnioskodawca (Lider) będzie występował zatem w charakterze zarówno otrzymującego towary i usługi, jak i sprzedającego towary i wyświadczającego usługi (na rzecz Partnera projektu).

Podsumowując w ocenie organu podatkowego przekazanie przez Lidera projektu części majątku powstałego w ramach projektu partnerskiego Gminie K., wnoszącej własne środki finansowe na realizację projektu w postaci wkładu własnego, jest w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czynnością opodatkowaną.

Nadmienia się, że zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Obowiązek wystawiania faktur określony w art. 106 ust. 1 ustawy został sprecyzowany w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360), zgodnie z którym fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że właściwym dokumentem poświadczającym obciążenie Gminy K. kosztami, poniesionymi w związku rozbudową istniejącego budynku zlokalizowanego na stadionie piłkarskim, jest faktura VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym czynność przekazania nakładów na istniejący budynek będący własnością Gminy K. nie podlega opodatkowaniu VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Nieprawidłowe jest w świetle ww. uzasadnienia stanowisko Wnioskodawcy, iż przekazanie w użyczenie sprzętu narciarskiego także nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Jak wskazano powyżej, nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane "po kosztach" ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Należy zauważyć, iż umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną, bowiem zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w ramach projektu partnerskiego pn. "..." Wnioskodawca jako lider projektu dokona zakupu sprzętu narciarskiego, który następnie przekaże w opiekę partnerom na podstawie umowy użyczenia. Sprzęt będzie stanowił własność Wnioskodawcy i będzie figurował w księgach rachunkowych Wnioskodawcy. Przekazany partnerom projektu sprzęt narciarski będzie wypożyczany turystom bezpłatnie.

Istotnymi cechami umowy użyczenia są dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas oraz nieodpłatność. Jednakże jeśli pojawia się jakakolwiek płatność związana z użytkowaniem rzeczy oddanej w używanie, to na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług umowa ta przestaje być umową nieodpłatną i staje się czynnością odpłatną, a więc jako taka podlega opodatkowaniu.

Taka sytuacja będzie miała miejsce w przedmiotowej sprawie, bowiem Wnioskodawca w ramach umowy partnerskiej zakupi sprzęt narciarski, jednakże część kosztów zakupu zostanie pokryta z wkładów własnych partnerów projektu tj. Gminy S., Gminy K. i Gminy D.

Zatem wydanie sprzętu narciarskiego tym Gminom na okres 5 lat nie będzie czynnością nieodpłatną, bowiem Gminy pokryły w części zakup tego sprzętu. W tej sytuacji nie można będzie mówić o zawarciu umowy użyczenia.

Ponieważ w przedstawionej sytuacji będziemy mieli do czynienia z czynnością wydania partnerom projektu sprzętu narciarskiego za częściową odpłatnością, Wnioskodawca będzie zobowiązany na podstawie art. 106 ustawy o VAT do udokumentowania tej czynności wystawieniem faktury VAT, potwierdzającej wykonanie czynności odpłatnej, która w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji powyższego oddanie partnerom projektu sprzętu narciarskiego nie będzie można potraktować jako czynności nieodpłatnej, a wydanie tego sprzętu będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy oceniane całościowo, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.